Fic Soul Eater [Kid x Maka x Soul] Choose Me

ตอนที่ 6 : Choose6 [Kid]//

ผมถามตัวเองมาตลอด...

ว่าทำไมวันนั้นถึงไม่ผลักเธอออก...

แต่จิตใต้สำนึกกลับบอกว่า...

สิ่งที่ทำในวันนั้นมันถูกแล้ว...

ถึงจะทำให้เพื่อนสนิทของผมเสียใจก็เถอะ...

...........................................................................................

หลังจากที่ผมตื่นขึ้น ผมก็ทำกิจวัตรประจำวันอย่างปกติ...

แต่ในวันนี้มันแปลกไป...ผมไม่ได้มุ่งหน้าไปที่โรงเรียนอย่างที่ตั้งใจไว้

แต่ผมกลับมาหยุดที่หน้าบ้านของผู้หญิงที่ชื่อว่า'มากะ อัลบาล'

รู้ตัวอีกทีก็โผล่มาแล้ว...ผมรู้สึกว่าตัวเองชักจะบ้า และกำลังจะขับรถจากไป แต่ชายหนุ่มผมสีแดงในชุดลำลองก็เปิดประตูออก

ผมกับเขาจ้องหน้ากันสักพักก่อนที่เขาจะหันเข้าไปในบ้าน

"มากะ เพื่อนลูกมารับแล้วแน่ะ"

ออ...คนนี้คือพ่อของมากะเองหรอ ผมนึกว่าพี่ชายซะอีก(ดูหนุ่มขนาดนั้นเชียวเราะ?)

รอสักพัก มากะก็โผล่หน้าออกมาก่อนจะยิ้มให้ผม

"ฮะๆ พ่อ แล้วโซลอ่ะ"

มากะหันไปถามพ่อของตน เขาสะบัดหน้าไปอีกทางก่อนจะสบถเสียงดังจนผมได้ยิน

สงสัยไม่ถูกกันแหง...

ผมหัวเราะแหะๆ มองมากะที่โดนพ่อของเธอไล่ให้มากับผม คงเพราะไม่ชอบโซลล่ะมั้ง

"เอ้า...คิดคุง...ไปกันเหอะ ไปก็ไป แล้วหนูจะไม่กลับมาอีกแล้ว เชอะ!!!"

มากะหันไปแลบลิ้นใส่พ่อของตน เขามีท่าทีตกใจก่อนที่จะทรุดลงนั่งอย่างน่าตลก

ผมหัวเราะเบาๆก่อนจะเริ่มขับรถต่อ ผมรู้สึกแปลกๆเมื่อคราวนี้เมื่อมากะที่นั่งอยู่ข้างหลังผมกอดเอวผมซะแน่น ใบหน้าผมร้อนฉ่าดูน่าตลก แต่ก็ดี ช่วงนี้หน้าหนาวนี่เนอะ...

ช่างเป็นความคิดที่บ้าดีเดือดจริงๆ...

เวลาผ่านไปไม่เท่าไหร่ พวกเราก็มาถึงโรงเรียน ถึงผมอยากให้ช้าๆหน่อยก็เถอะ...แต่ช่วยไม่ได้นี่นะ

แล้วนี่ผมพูดอะไรอยู่...??

"ขอบใจนะ...คิดคุง"

มากะพูดแล้วยิ้มให้ผม ผมยิ้มตอบก่อนจะลงจากรถ

"ปกติเนี้ย...เธอไปกลับโรงเรียนกับโซลตลอดเลยหรอ"

ผมถามก่อนจะกระชับกระเป๋าสะพายไหล่

"ประมาณนั้น เอ๊ะ คิดคุง ฉันนึกว่าบอกไปแล้วซะอีก..."

มากะหันมาก่อนจะทำหน้าแปลกใจ ดูท่า...

ความจำจะเริ่มไม่ดีซะแล้วสิ...

เมื่อมากะพูดถึงโซล เธอก็เริ่มเศร้าลง ผมสังเกตได้ ผมจึงยิ่นมือไปลูบหัวของเธอก่อนจะยิ้มให้

โล่งใจนิดหน่อยที่เธอยิ้มตอบ

"คิดคุงเนี้ย...เป็นคนดีจริงๆนะจ๊ะ"

มากะพูดแล้วถอนหายใจราวกับพยายามจะยกอะไรบางอย่างให้ออกจากอก

"ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า"

ผมแก้ตัวก่อนจะยักไหล่

"เฮ้อ...ฉันชักจะหลงรักเข้าซะแล้วสิ..."

คำพูดชวนตกใจถูกเอ่ยออกมาจากริมฝีปากของมากะทำให้ผมหันขวับเข้าไปหาเธออย่างอึ้งๆ เธอก็ดูตกใจเช่นกันที่พูดออกมา

ก่อนที่พวกเราจะเงียบ...

เงียบจนได้ยินเสียงรอบข้างชัดเจน...

เธอก็แค่คิดถึงความอบอุ่นของคนรักที่เธอไม่เคยได้รับเท่านั้น...

มันคือความคิดที่ผมเอาแต่คิดวนอยู่ในหัว พยายามไม่เผลอใจไปกับความรู้สึกและคำพูดนั้น

"เอ่อ...มากะ...เธอพูด...อะไร"

ตอนนี้ผมเริ่มพูดอะไรไม่ออก รู้สึกลำคอแห้งผาก ถ้าหากคำพูดของเธอเป็นคำโกหก ผมอาจจะโล่งใจมากขึ้น

แต่ทันใดนั้นเธอก็โถมตัวเข้ามากอดผมแล้วซุกหน้าเข้ากับอกของผมอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวแทบไม่ทัน

ดวงตาผมเบิกกว้าง มือหนึ่งพยายามดันเธอให้ออกจากอ้อมกอด แต่มือกลับไม่มีแรง...

ไม่มีแม้แต่แรงจะพูด...

ตอนนี้ในอกผมเหมือนกับมีอะไรบางอย่างอัดกันอยู่ในนั้น เริ่มรู้สึกอึดอัด ไม่ใช่เพราะอ้อมกอดนั้นหรอก...

แต่เป็นความรู้สึกผิดระคนดีใจที่ผสมปนเปกันต่างหาก...

ใจหนึ่งอยากกอดตอบ...

แต่อีกใจ บอกให้ผลักออก...

.............................................................................................................................................

ทว่า...ผมกลับเลือกที่จะกอดเธอ...

..............................................................................................................................................

ทั้งๆที่รู้ ว่าความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้...

ด้ายแดงที่พันกันยุ่งเหยิงไม่มีทางที่จะแก้ออก...

แต่ผมก็ยังพยายามที่จะแก้ปมของด้ายแดง...

เผื่อว่าสักวัน...

ด้ายแดงที่อยู่กับผมจะเชื่อมกับเธอ...ไม่ใช่เขา...

..............................................................................................................................................

เอาล่ะ...

แมวขอโต๊ด...ที่มาอัพช้านะค๊าาาา

เค้าติดเรียนอ่ะ...ติดเรียนจริงๆ แถมยังติดบาสอีก(โดนตบ)

วันพรุ่งนี้เค้าจะต้องไปเรียนพิเศษแล้วล่ะตัวเอง(ดันเจือกเรียนทั้งวันอีก)...

อาจจะอัพช้าหน่อยนะ ขอโทษด้วยละกัน

เบื่อเสียงประทัดชิหาย

โอ๊ยยยย!!! ปวดเท้า ปวดแข้ง ปวดเข่า ปวดขา ปวดเอว ปวดท้อง ปวดหลัง ปวดไหล่ ปวดแขน ปวดคอ โว้ยยยย!!! ปวดหัว!!!