Fic Soul Eater [Kid x Maka x Soul] Choose Me

ตอนที่ 5 : Choose5 [Soul]//

คุณคิดว่าผมไม่โกรธหรอ??

เปล่าหรอก...ผมโกรธมากเลยล่ะ...

ผมนี่มันเลวจริงๆเนอะ...

หลอกได้ทั้งเพื่อน ทั้งคนรัก...

กระทั่งตัวเองผมยังไม่เว้น...

.......................................................................................

หลังจากที่ผมแยกกับมากะแล้ว ผมก็กลับมาที่บ้านของผมที่เลยออกไปนิดหน่อย

วันนี้รู้สึกว่าพี่ผมจะไม่กลับมามั้ง

อาจจะนะ...ก็เค้าน่าจะไปต่างประเทศนี่นา...

พูดไม่ทันขาดคำ ผมก็เห็นกระดาษแผ่นหนึ่งแปะอยู่บนตู้เย็น

'ไปอเมริกา...สามอาทิตย์กลับ'

ผมต้องอยู่คนเดียวสามอาทิตย์เต็มๆหรอเนี้ย??

รอให้ฟ้ารั่วก่อนเหอะ...จะไปค้างบ้านเพื่อน(เพื่อ??)

ผมเดินไปบนห้อง วันนี้ไม่ต้องกินข้าวหรอก...ในเมื่อผมกินข้าวมาแล้ว...กับมากะ

ผมวางกระเป๋าบนเก้าอี้แล้วดึงผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่เข้าห้องน้ำไป

ผมออกมาอีกครั้งด้วยสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว แต่สิ่งที่ผมสลัดไม่ออกจากหัว คือภาพที่มากะและคิดอยู่ด้วยกันที่ต้นซากุระหลังโรงเรียน

ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็น เพราะผมบังเอิญไปเห็น ฮะๆ คุณเชื่อด้วยหรอ...ว่าผมแค่'บังเอิญ'

เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ ผมไม่สนหรอกว่าคุณจะคิดยังไง แต่ว่าวันนี้ก็จบลงแล้ว...ไหนๆก็แล้ว...ผม...

ขอตัวนะครับ...

.............................................................................................................................................................................

ผมตื่นเช้ามาตามปกติ...เดินไปรับมากะเพื่อไปโรงเรียนด้วย แต่ว่าวันนี้แปลกไปนิดนึงที่เธอยังไม่ตื่น

"เฮ้! มากะ ฉันมารับแล้วนะ"

ผมตะโกนเข้าไปในบ้านของเธอ วันนี้ไร้เสียง แปลกไปแฮะ...

แต่แล้วหัวแดงๆของใครบางคนก็โผล่ออกมา เขาคือพ่อของมากะ ชื่อสปิริตนั่นเอง

"เอ่อ...คุณพ่อฮะ..."
"ไม่ต้องมาเรียกฉันอย่างนั้นเลยนะเจ้าหัวเม่น มากะเขาไปโรงเรียนกับคนอื่นแล้ว"

ผมเมินคำเรียกผมของสปิริตไปโดยปริยาย แต่คำพูดของสปิริตที่ต่อออกมาทำให้ผมเบิกตากว้าง ใคร...

ใครกัน...

ตอนแรกผมก็นึกถึงสึบากิกับแบล็คสตาร์...แต่คำพูดต่อมาของสปิริตทำให้ผมแทบลมจับ

"รู้สึกว่ามากะจะเรียกเขาว่า คิด ล่ะมั้ง..."

ผมเผลอถอยหลังไปสามก้าว อะไรกัน...ทำไม...

เขาต้องมาตัดหน้าผมไปซะทุกอย่างด้วย...

ผมรีบวิ่งออกจากที่นั่นทันที...โดยไม่ฟังคำทัดทานของสปิริต

ผมมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนถึงหน้าโรงเรียน ผมค้ำเข่าหอบอยู่พักหนึ่งก่อนจะวิ่งเข้าไปในโรงเรียนต่อ

และภาพที่ผมเห็นทำเอาผมอึ้ง...

มากะ...กำลังกอดคิดอยู่...

ผมกัดฟันกรอด...คิดอยู่แล้วว่ามันแปลกๆ...

ตั้งแต่ตอนที่พวกเขาเจอกัน จนถึง...ตอนนี้...

ที่แท้...พวกนั้นก็...

ผมหันหน้าหนีจากภาพนั้น พยายามเดินหนีให้เงียบที่สุด...

และสัญญาว่า ผมจะไม่พูดถึงมันอีกเป็นอันขาด...

ผมจะหลอกตัวเอง...ให้เท่าที่ผมจะสามารถหลอกตัวเองได้...

..........................................................................................................................................................

ผมถึงได้บอก...

ว่าผมมันเลว...

...........................................................................................................................................................

อ่า...ตอนนี้สั้นจัง...

แมวแค่มาเขียนคำรำพึงรำพันของโซล แล้วก็จากไป...งุงิ

(ส่วนฟิคคิด มากะ รอต่อไป ฮะฮ่า แมวตัน=w=)

เมื่อคืนแมวละเมอกัดลิ้นตัวเองอ่ะ

ครึ่งหลับครึ่งตื่น(ตื่นเพราะเจ็บ กัดแรงมากจนเป็นแผล ใช้ฟันหมากัด) แต่แมวยัง...

กัดอยู่

ขนาดตื่นแล้วนะ สมองยังไม่สั่งให้เลิกกัดเลยอ่ะ เจ็บอิ๊บอ๋าย กินของเผ็ดของร้อนไม่ได้เลยอ่าาาา

ฮ่า...นี่เราเขียนอะไรไปหว่า

กำลังสะลืมสะลือ เขียนคำผิดตรงไหนขอโทษด้วย

เพลงที่ฟังไม่ช่วยบิวต์อารมณ์อีกแล้ว...ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวโละทิ้งทั้งหน้าวินแอมป์ดีมั้ย??

ไม่ดีๆ...ไม่ดีกว่าเนอะ

เอาล่ะๆ ลอยกระทงปีนี้...

ใครจะเอาอะไรลอยน้ำบ้าง!!