ตอนที่ 16 : Chapter16 ฝ่ายมากะมีสึบากิ...ฝ่ายคิดก็มีแพตตี้เหมือนกันเฟ้ย!!
"งั้นแสดงว่า...แม่สาวน้อยคนนั้นก็ชอบนาย แต่แค่ซึนไปแค่นั้นใช่ม้า"
แพตตี้เอ่ยอย่างร่าเริงแล้วหัวเราะ
"อืม รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเลยล่ะ ฟังกี่ทีๆก็ไม่เบื่อเลย"
คิดพูดขณะที่จ้องไปที่เครื่องอัดเสียงที่เขาอัดตอนที่มากะบอกรักเขาผ่านทางพ่อบ้าน
"โรคจิตจริงๆนะนาย"
ลิสที่ติดสอยห้อยตามมาด้วยเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์นัก
"หึหึ...ได้มากกว่านี้อีก..."
คิดหัวเราะจนคนรอบข้างเริ่มคิดขึ้นมานิดๆว่าเฮียแกโรคจิตจริงๆ
"งั้นเอาเป็นว่า...ลองทำกิจกรรมหน่อยเป็นไงล่ะ"
แพตตี้พูดแล้วบิดขี้เกียจเพื่อไม่ให้ใครสงสัยในพฤติกรรมของพวกเขามากมายนัก
"เช่น..."
ลิสถามก่อนจะเอียงคองงเมื่อแพตตี้ดึง ขอย้ำว่าดึง หูคิดให้มาใกล้ๆริมฝีปากของตนแล้วซุบซิบอะไรบางอย่าง
คิดกระพริบตาปริบๆก่อนจะยิ้มกว้าง
"แพตตี้ เธอนี่เจ้าเลห์ได้โล่เลยนะเนี้ย แต่ไม่ดีกว่าม้าง เอาแค่ปรับความเข้าใจก็น่าจะดีแล้วนี่"
คิดเสนอ แต่สาวน้อยกลับส่ายหน้า
"เรื่องนั้นมันก็เรื่องของนาย นายจะทำยังไงก็เรื่องของนาย ตอนนี้ฉันกำลังยั่วโมโหสาวน้อยคนนั้นอยู่...เพราะฉะนั้นโชคดีนะจ๊ะ พ่อหนุ่ม"
คำพูดราวกับผู้ใหญ่พรั่งพรูออกมาจากปากของสาวน้อยก่อนที่เธอจะชี้ไปทางหนึ่งและลากพี่สาวของตนไปทันที
คิดลองมองไปตามเรียวนิ้วที่เคยชี้ก่อนจะยกยิ้ม เมื่อเห็นปอยผมสีเหลืองและชายเสื้อของคนที่เขากำลังจะง้อคืนดีผ่านมุมห้องไป
วันนั้นเป็นวันแรกที่เขาคิดว่า'กินข้าวอร่อย'ที่สุดในชีวิต ถึงมันจะเป็นเพียงอาหารธรรมดาๆไม่มีอะไรมากก็เถอะ...เพราะว่าแผนการที่แพตตี้ให้เขาเมมโมรี่ไว้สามารถนำมาใช้จริงได้...ถึงแม้ว่า...อาจจะดูโกงๆไปบ้างก็เหอะ...
"คอยดูเถอะ...มากะ...ฉันจะทำให้เธอยอมรับความรู้สึกของตัวเองให้ได้!!!"
...............................................................................................................................................................................
วันนี้โรงเรียนดูคึกคักผิดปกติ...เป็นเพราะป้ายประกาศที่ติดไว้ที่บอร์ดหน้าโรงเรียน ซึ่งเป็นอะไรที่น่าอะเมซิ่งมากมาย
'ประกาศ...
สำหรับนักเรียนม.ต้น ปีสอง นี่คือจดหมายจากผู้อำนวยการ
เนื่องจากที่ฮอกไกโดมีงานรวมพลโรงเรียนในเครือข่ายชิบุเซ็น เราจึงจะส่งนักเรียนไปสองคน ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง หนึ่งในนั้นคือ เดธ เดอะ คิด ลูกชายของผู้อำนวยการ โดยทางเราจะทำการจับฉลากรายชื่อนักเรียนหญิงชั้นม.ต้นปีสองทุกห้อง เมื่อได้ตัวแล้ว ไม่มีการคืนสิทธิ์ใดๆทั้งสิ้นและทางเราจะดูแลอย่างดี โดยเข้าพักที่เรียวกังแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในเครือชิบุเซ็นหนึ่งอาทิตย์ เราจะเพิ่มคะแนนให้ และไม่เช็คชื่อขาดเรียน เพราะถือว่าท่านทำเพื่อโรงเรียน...หวังว่าพวกท่านจะให้ความร่วมมือและมารวมตัวกันที่หอประชุมของโรงเรียนในช่วงพักเที่ยงทุกคนนะจ๊ะ
ป.ล.เรื่องเงินไม่ต้องห่วง ทางเราจัดให้หมด'
มีรึ...ที่สาวๆจะไม่กรี๊ดแตก
ถึงจะดูบังคับไปหน่อย แต่ว่ามากะ ก็ต้องมานั่งจ๋องรอการจับฉลากอันน่าเบื่อ ทั้งๆที่รู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้ไป และ ไม่อยากไป
ลูกกลมๆสีใสที่มีลูกแก้วสีแดงบรรจุอยู่เต็มเริ่มหมุน การจับฉลากเริ่มขึ้นแล้ว ทั้งหอประชุมเงียบเพื่อรอฟังคำประกาศ ก่อนที่ลูกแก้วสีแดงลูกหนึ่งจะหล่นลงมาจากลูกกลมๆ เรียกเสียงกรี๊ดอย่างหวาดเสียวของสาวๆที่ลุ้นตัวเองได้เป็นอย่างดี อาจารย์คนหนึ่งหยิบลูกแก้วขึ้นมาแล้วเปิดดูก่อนจะเดินไปหาอาจารย์อีกคน พวกเขาคุยกันก่อนที่อาจารย์คนนั้นจะประกาศ
"นักเรียนที่จะถูกส่งตัวคนนี้...เธอมีชื่อว่า...ซาซาระ นานามิ ซึ่งไม่สามารถเดินทางไกลได้เพราะโรคประจำตัว ดังนั้นเราจะทำการจับฉลากใหม่นะครับ"
เสียงประกาศของอาจารย์ทำให้สาวๆบางคนถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนที่ลูกกลมๆสีใสจะหมุนอีกครั้ง
และอีกครั้ง ที่มีลูกแก้วสีแดงไหลลงมา อาจารย์คนเดิมเดินไปเปิดลูกแก้วแล้วยิ้มพอใจก่อนจะเดินไปประกาศ
"นักเรียนที่จะถูกส่งตัวไปฮอกไกโดคราวนี้ เธออยู่ม.ต้นปีสอง ห้อง3-A..."
อาจารย์หยุดพูก่อนจะขยับแว่น มากะเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย
ห้องเรานี่นา...
"เอ่อ...มากะ อัลบาล..."
..................................................................................................................................................................................................
น้ำเน่าอ่ะ...ใครคิดบ้างยกมือขึ้น
เรื่องของแมวเนี้ย เดาง่ายมากเลยเนอะ แบบว่า เน่าได้อีก เจอได้ตามละครหลังข่าว อะไรเงี้ย
ฮา...แต่แมวก็ไม่ได้สนหรอกน๊า...ก็ในเมื่อมุกแมวยังไม่ตัน แมวก็ไม่มีวันหยุด โฮะๆ
[มุมนี้...ชีวิตจริง...หนักกว่าในนิยาย...]
แมวอยากหัวเราะ(และร้องไห้)เป็นภาษาญี่ปุ่นสามตลบ รู้งี้เอาเน็ตบุ๊คไปโรงเรียนด้วยดีกว่า ครูไม่เคร่ง(ขนาดเอากาแล็คซี่เข้าไปในห้องพักครูที่ครูตรึม ครูยังไม่ยึดเลย) จะได้อัพนิยาย โฮะๆ
แต่ไม่ดีกว่า...ความกลัวหาย(แล้วความขี้เกียจพก)มันมีมากกว่าความอยากเขียน(แต่พอไปถึงโรงเรียนก็เอาแต่บ่นว่าอยากอัพนิยาย)
อรั๊ย!!! ที่โรงเรียนมีจัดงายคอสเพลย์ด้วย มีคนแต่งเป็นคิดด้วยเหอะ หล่อโฮก เลือดกำเดาแทบกระฉูด แต่เสียดาย...ไม่ได้พกกล้องไป...
ฮว้ากกกกกกกกกกกกกกกก เฮียแกเป็นคร้ายยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!! ตูอยากเข้าไปกอด!!!!(Eโรคจิต!!/My sister)
(ออกโหมดบ้า) ช่วงนี้เค้ากำลังบ้าคิดอ่ะ ขอโทษที หุหุ
ว่าไปนั่น เค้าเครียดเหมือนกันนะ เพื่อนที่แมวคบมาตั้งแต่ป.6ตอนนี้อยู่ม.2 คบกันมาเกือบสามปี มะแร่ง ยังไม่รู้เลย ว่าแมวเป็นพวกซาดิสม์...
อ้าว...แล้วหนีอะไรล่ะนั่น เค้าไม่จิตขนาดนั้นซักหน่อย...ถ้าไม่มีใครชวนพูดก่อนอ่ะนะ หุหุ
เฮ้อ ที่เขียนนี่ยาวกว่านิยายตัวเองอีกมั้งเนี้ย โอเค ไว้วันพรุ่งนี้เค้ามาอัพใหม่เน้อ บัพบายยย
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ไม่สิ...โซลฯเล่มที่ 18 สึบากิหื่นที่สุดให้แก๊ง...
สึบากิสู้ๆ!!! (^ [+++] ^)
แต่ว่ารร.มีประกวดคอสเพลย์ด้วย
สุดยอดเลยรร.นี้
ไฟต์ติ้ง