Fic Soul Eater [Kid x Maka]

ตอนที่ 14 : Chapter14 แผนการสุดยอดของสึบากิ

หลังจากที่สามารถแอบหนีครูมาเที่ยวได้(ฮา)

เหล่าเพื่อนๆทั้งสี่ก็จัดการ...เตรียมตัว เตรียมใจ(?) กับการเล่นเครื่องเล่นชิ้นแรก

"แล้วทำไม..."

มากะเอ่ยขณะที่เงยหน้ามองเครื่องเล่นชิ้นนั้นอย่างอึ้งๆ

"ฉันต้องมาเล่นรถไฟเหาะเป็นเครื่องแรกด้วยเล่าาาาาา"

มากะโวยวาย สึบากิทำหน้าเครียด

"อะไรล่ะ มากะจัง ถ้าเธอเล่นเครื่องเล่นนี้ล่ะก็ เธอจะลืมเรื่องพวกนั้นไปหมดสิ้นเลยนะ!!!" ถึงจะแค่ชั่วคราวก็เถอะ

สึบากิพูด ส่วนประโยคหลัง อุบๆไว้

"ก็ได้ๆ เพราะเธอเลยนะฉันถึงยอมน่ะ"

มากะพูดก่อนจะคว้ากระเป๋าตังค์ของตนเองและหยิบเงิน แต่มือของใครบาคนขวางไว้ก่อน

"เดี๋ยวฉันจ่ายเอง"

โซลเอ่ยนิ่งๆแล้วหยิบเงินของตนขึ้นมาจ่ายเป็นค่าบัตร มากะกระพริบตาปริบๆอย่างงุนงง สึบากิก็อมยิ้ม ที่โซลยอมทำตามคำแนะนำของตนเอง

.......................................................................................................................................................

'โซลคุง เรื่องไปเที่ยวน่ะ ฉันคิดไว้แล้วล่ะนะ ว่ามากะจะต้องควักเงินจ่ายเป็นค่าของเล่นหรือไม่ก็ค่าอาหาร แต่ว่า ฉันอยากจะให้นายช่วยจ่ายแทนเธอหน่อย'

สึบากิที่เพิ่งส่งมากะกลับบ้านเอ่ยกับโซลที่เดินมาส่งเช่นกัน เขาหันควับมามองสึบากิอย่างงงๆและอึ้งๆ

'ทำไมฉันต้องไปจ่ายให้กับยัยนั่นด้วยเล่า'

โซลทำจมูกย่นแล้วสะบัดหน้าหนี

'ก็ถ้าเราอยากให้มากะลืม เดธ เดอะ คิด เราก็ต้องหาใครสักคนมาถมที่ว่างในใจของมากะเพิ่ม...นายเข้าใจใช่มั้ย ว่าฉันหมายความว่ายังไง อืม...ประมาณว่า ให้นายจีบมากะแบบที่เธอไม่รู้ตัวล่ะมั้ง'

คำพูดที่ไหลทะลักออกมาจากปากของสึบากิทำเอาหนุ่มหัวขาวถึงกับช็อกค้างไปเลย

'แล้วทำไมฉันต้องทำด้วยล่ะ!!!'

ใบหน้าของโซลขึ้นสีแดงเรื่อจนสึบากิสังเกตเห็น

'ก็เพราะว่า นายชอบมากะยังไงล่ะ...'

............................................................................................................................

สึบากิมองแผ่นหลังของทั้งสองที่เดินขึ้นไปอย่างมีความสุข อย่างน้อยมากะก็อาจจะมีความรู้สึกดีๆกับโซลเพิ่มขึ้นก็ได้

...มั้ง??

"ขึ้นไปได้แล้ว สึบากิ"

แบล็คสตาร์เอ่ยข้างหูสึบากิก่อนจะจูงมือของเธอให้ขึ้นไปนั่งบนเครื่องเล่นนั้น ใบหน้าของทั้งสองขึ้นสีแดงก่ำจนคนรอบข้างสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน ไม่เว้นอีกสองคนที่เพิ่งขึ้นไปนั่ง

............................................................................................................................

"ส...สุดๆไปเลยอ่ะ"

มากะที่มานั่งพักหลังจากเล่นเครื่องเล่นเสร็จเอ่ยช้าๆ รับน้ำจากมือของโซลขึ้นมาดื่มเพราะเกิดอาการวิงเวียนอย่างรุนแรง

"บอกให้เลิกก็ไม่สนนะเธอ"

โซลเอ่ยแล้วยกน้ำอีกขวดขึ้นดื่มเพื่อกลั้วปากหลังจากที่เมื่อครู่เพิ่งคายของเก่าออกไป

"นายก็เหมือนกันนั้นแหละ แล้วสึบากิกับแบล็คสตาร์ล่ะ"

มากะถาม โซลเฉตาไปทางอื่น

"ไปซื้อตั๋วน่ะ เดี๋ยวก็มาแล้ว คนไรวะ อึดชะมัด"

โซลเอ่ยแล้วถอนหายใจ

"เอาน่า แต่ก็ดีไม่ใช่หรอ"

มากะยิ้มให้โซล เขาสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเสหน้าไปทางอื่น

"เอ้าๆ สวีทกันอยู่ได้ เดี๋ยวเถอะๆ"

แบล็คสตาร์ที่จู่ๆก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้แซว แน่นอน มากะช็อปแผลงฤทธิ์

"แล้วเราจะไปไหนต่อ"

มากะถาม สึบากิยิ้มก่อนจะชี้ไปที่ๆหนึ่ง ทางเข้ามีพนักงานสวมชุดมัมมี่อยู่หน้าประตูผุๆ แสงไฟสลัวส่องออกมาจากหลังประตูนั้น รู้สึกว่าจะหูฝาดว่าได้ยินเสียงกรี๊ดและเสียงหัวเราะดังออกมา

"นี่เป๋นบ้านผีสิงที่น่ากลัวที่สุดในโลกแล้วนะจะบอกให้ เป็นทั้งบ้านผีสิงและเขาวงกต มีทั้งหมดสามชั้น แน่นอน มีค่ายกลด้วยล่ะ"

สึบากิบรรยายสรรพคุณจนคนฟังถึงกับนิ่งอึ้ง

"ไม่ ไม่ ไม่...ฉันไม่มีวันเข้าไปที่นั่นแน่ๆ ถึงโลกจะล่มสลายหรือแผ่นดินแยกจนเหลือแค่เจ้านี่ฉันก็ไม่เข้าไปเด็ดขาด!!"

มากะเอ่ยคำประกาศิต รู้สึกว่าขาจะสั่นนิดหน่อย

"กลัวผีหรอ...มากะจัง..."

สึบากิท้าทางอ้อม มากะกระพริบตาปริบๆแล้วทำหน้าบูด

"ใครว่าล่ะ ไปกันเหอะ!!!"

เมื่อกี้ยังบอกว่าหัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่เข้าไปไม่ใช่หรอ??

โซลหัวเราะแหะๆ แต่ต้องของคุณสึบากิที่สามารถดำเนินเรื่องตามแบบที่วางไว้ได้

แต่เมื่อเข้าไป...

"กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

เสียงกรีดร้องของหญิงสาวนางหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับตัวเจ้าหล่อนที่เพิ่งเหยียบกับดักจนหล่นลงไปในหลุมที่วางไว้

มากะระแวงไปหมด ไม่ว่าจะทางเดิน ผนัง และบนหัว มิเช่นนั้นอาจจะได้หล่นลงไปในห้องใต้ดินได้...

"นี่โซล...สึบากิ แบล็คสตาร์...ไปทางไหนดีอ่ะ"

มากะเอ่ยถาม แล้วมองทางแยกสามทางข้างหน้า แต่เมื่อคำตอบที่ได้คือความเงียบ เธอก็หันไปมองข้างหลัง แต่ก็ไม่พบใคร

......................................................................................................................................................................

ทางด้านสึบากิ

"โฮ่ ในที่สุดเราก็ออกมาจนได้ หวังว่าจะได้อยู่กันสองคนน๊า"

สึบากิพูด แบล็คสตาร์ที่เดินอมยิ้มข้างหลังก็เช่นกัน

"อะไรสองคนหรอ??"

เสียงของคนที่ไม่น่าจะอยู่ที่นี่เอ่ยขึ้น สึบากิหันไปมองก็พบกับ

"โซล!!! นี่นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!!!!"

สึบากิโวยวาย

"ก็ฉันตามพวกเธอมานั่นแหละ แล้วมากะล่ะ"

โซลหันซ้ายหันขวาก่อนจะโดนแบล็คสตาร์บ๊องหัวเข้าให้

"ทำไมแกถึงไม่ตามมากะไปเล่า เธอยังอยู่ข้างในอยู่เลยนะ เจ้าบื้อ"

แบล็คสตาร์เป็นฝ่ายด่า โซลนิ่ง อึ้ง ค้าง ก่อนจะกระพริบตาปริบๆ

"งั้นก็แสดงว่า...เรา...ปล่อยให้มากะ..."

โซลกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

"เอ่อ!!!"

..............................................................................................................................................

"สึบากิ!!!! โซล!!! แบล็คสตาร์ อยู่ไหนน่ะ"

มากะที่เลือกทางเดินมาได้ตะโกนเรียกชื่อเพื่อนทั้งสามของตน ขอบตาเริ่มมีธารสีใสปริ่มๆ

เธอหันไปทุกทิศ จนไม่รู้ว่าตัวเองเผลอเหยียบกับดักเข้าให้แล้ว...

รู้ตัวอีกที ก็ตอนที่ตัวเองลอยเคว้งกลางอากาศ มือของเธอพยายามไขว่คว้าหาที่ยึดเหนี่ยว แต่กำแพงอยู่ไกลเกิน เธอไม่สามารถคว้าไว้ได้ ในช่วงเวลาที่คิดว่าตัวเองคงร่วงลงไปจริงๆแล้ว มือของใครบางคนก็คว้ามือของเธอไว้ได้ทันเวลา

.....................................................................................................................................................................................

อาโฮะ ตัดชับ!!! มือใครเอ่ยยยย ใครกันน๊าที่จับมือมากะไว้ โซลรึ สึบากิเรอะ แบล็คสตาร์เรอะ หรือว่าคิด...

เค้าไม่รู้อ่ะตัวเอง ไว้ไปอ่านตอนต่อไปก็แล้วกันน๊าาาาา

ป.ล.มีความรูสึกว่าทำไมฟิคตูน้ำเน่าจังวะ??

ป.ล.2 ขออภัยอีกทีหากตอนนี้สั้น

ป.ล.3 อาทิตย์หน้างานประจำโรงเรียน ใครคิดว่าแมวว่างก็เตรียมรออ่านได้เลย หุหุ

ป.ล.4 จะมีป.ล.เยอะหาซากอะไรวะ??