Fic Soul Eater [Kid x Maka]

ตอนที่ 13 : Chapter13 เกมจบ แต่อารมณ์ไม่จบ

ผ่านมาสามวันแล้ว ที่มากะไม่คุยกับคิดเลย ราวกับพวกเขาไม่เคยรู้จักกัน พอเดินผ่านก็ไม่มองหน้า แถมยังย้ายออกจากคฤหาสน์ด้วย

เพราะไปแพ้เกมเขาล่ะน๊า...

คนอย่างเดธ เดอะ คิด ไม่เคยแพ้ใครก็จริง แต่กลับมาแพ้ให้กับสาวน้อยธรรมด๊า ธรรมดาอย่างมากะ อัลบาล(โดนมากะช็อป) ถ้าป้าข้างบ้านได้ยินคงจะเป็นลม เด็กทารกได้ยินคงร้องไห้จ้า(พล่ามอะไรของเอ็งวะ???) ป๊ะป๋าคงส่ายหัว(ไม่รู้จะทำยังไง)

"อ๋อ...เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง"

ฝาแฝดผู้พี่ ลิส เอ่ยอย่างเนือยๆ เมื่อเพื่อนของเธอเอาแน่นั่งอย่างกะผีตายซากอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง

"แหะๆ แพ้แล้วๆ"

ฝาแฝดผู้น้อง แพตตี้ ยังมาซ้ำเติมอีก

"เอ่อ...ฉันรู้...ว่าแพ้...แต่ถ้าเป็นพวกเธอก็คงเหมือนกันนั่นแหละ...แพ้ใจกันได้ที่ไหนเล่า"

คิดโวย เพื่อนทั้งสองสะอึกทันที

"ก็จริงล่ะน๊า แต่ว่าคิด นายเคยบอกไม่ใช่หรอ ว่าจะทำลายเธอน่ะ แต่ทำไมอยู่ๆถึงกลายมาเป็นชอบเขาไปได้ล่ะ"

ลิสเอ่ยถาม

"ก็คงเหมือนพวกนิยายน้ำเน่าทั่วไปล่ะม้างงงง ที่พอพระเอกกับนางเอกเกลียดกันไปเกลียดกันมาเดี๋ยวก็รักกันเพราะเถียงกันจนเริ่มมีความรู้สึกที่งอกเงย แต่ในกรณีของคิด ก็คงเป็นสาวซึน ไม่ยอมรับความจริง แม้ว่าฝ่ายชายจะบอกว่ารัก รัก รัก แต่ตัวเองก็ยังทำเป็นหยิ่ง และพอนานๆไป ตัวเองก็จะเริ่มซึมเศร้าเพราะฝ่ายชายหายไปจากชีวิต และทั้งสองก็จะกลับมารักกันอีกครั้ง"

สิ่งที่เรียกว่า'นิยายน้ำเน่า'ถูกเอ่ยออกมาจากปากแพตตี้จนอีกสองคนถึงกับอ้าปากค้างกับการพล่ามอันน่าสะพรึงกลัว

"เดี๋ยวนะๆ เธอหมายความว่า มากะเป็นพวกซึนหรอ?? งั้นแสดงว่า ฉันจะต้องทำลายกำแพงความซึนนั่นให้ได้ก่อนสินะ"

คิดที่กลับสภาพเดิมเอ่ย แพตตี้พยักหน้าแล้วจรดนิ้วบนริมฝีปากของคิด

"เชิญไปเถอะนะ พ่อหนุ่ม ตื้อเธอให้มากๆ แล้วนายจะเห็นผลเอง ฉันก็ไม่ค่อยแนะนำวิธีนี้นักหรอก แต่ว่าช่วงนี้ก็ดูท่าทีของเธอไปก่อนก็แล้วกัน"

เธอเอ่ยแล้วยิ้มแฉ่ง พลางมองแผ่นหลังของคิดที่วิ่งหายไป

"เก่งมาก...แพต"

เพื่อนชายของคิดเอ่ยแล้วลูบหัวเธอ ซึ่งเธอก็รับมันโดยดี

"แหะๆ"

................................................................................................................................................

"มากะ...ชนะเกมแล้วก็น่าจะดีใจไม่ใช่หรอ??"

สึบากิถาม เมื่อเห็นมากะนั่งอยู่กันโต๊ะตลอดเวลา

"ดีใจสิ!! ดีใจมากเลย...แต่ทำไมถึงเศร้าก็ไม่รู้"

มากะเอ่ยเสียงค่อย ดวงตาไร้ชีวิตชีวาทำให้เพื่อนๆเป็นห่วง

"นี่...งั้นวันพรุ่งนี้เราไปเที่ยวสวนสนุกกันดีมั้ย"

แบล็คสตาร์ถาม อีกสามชีวิตหันมามองกันเป็นตาเดียว

"แล้วเรื่องเรียนล่ะ"

โซลเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เพราะมากะเองก็หยุดเรียนหลายวันอาจจะทำให้เธอไม่ผ่านปีนี้ก็ได้

"ไม่เป็นไรหรอก...แค่บอกว่าไปเที่ยวบ้านญาติกระทันหัน อะไรทำนองนั้นก็ได้นี่"

สึบากิเอ่ยขึ้นบ้าง โซลกับมากะทำหน้าเหวอ

ทั้งๆที่เธอเป็นเด็กเรียนแท้ๆ...แต่กลอุบายอย่างกะมาเฟียเลยอ่ะ...

และนั่น ก็ทำให้ผู้ที่แอบอยู่หลังประตูได้ยิน เขายิ้มพอใจก่อนจะเดินต่อเหมือนไม่สนใจ

...........................................................................................................................................................................

ครับ เกมจบ คนไม่จบ เข้าใจน๊า ตอนนี้โครตสั้นอ่ะ ยอมรับ ขนาดเขียนเองยังรู้เลย

โฮๆ ยังอาลัยฟิคตัวเองอ่า...โดนแบนไปแร้ววววววว แง้

(ปาดน้ำตา เข้าสภาวะปกติ)

แต่ไม่เป็นไร เรื่องที่โดนเพื่อนลบ แมวกู้กลับมาได้แล้วว๊อยยยย เพิ่งกู้กลับมาเมื่อครู่นี้เอง ฮ่าๆ นังบ้าศีลธรรมเอ๊ย ตรูจะก๊อปไปไว้หลายๆที่ เอ็งไม่มีทางลบได้หมดแน่ ชิชิ