ตอนที่ 1 : Chapter1 เกิดเรื่อง
"เอาล่ะ นักเรียน ถ้างั้นวันนี้ก็จบแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน เลิกชั้น"
อาจารย์หญิงที่มีเรือนผมสีเหลืองเอ่ยขึ้นก่อนจะเก็บหนังสือของตนแล้วเดินออกจากห้อง
"ออ...เดี๋ยวอัลบาลกับโฮชิตามครูมาด้วยนะ"
อาจารย์สาวหันมาพูดทิ้งท้ายแล้วเดินออกจากห้องไป
"เอ่อ...แบล็คสตาร์ นี่นายไปก่อเรื่องอะไรมาอีกล่ะ"
เด็กสาวคนหนึ่งที่มีเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนมัดแกละเอ่ยถามขณะที่กำลังเดินออกจากห้อง
"ไม่มีอะไรหรอก นี่ยัยเด็กกะโปโลอย่างเธอสนใจคนอย่างฉันด้วยหรอ??"
แบล็คสตาร์ถามอย่างสนใจก่อนจะโดนท่าไม้ตายของสาวน้อย
"มากะ ช็อป!!!!"
................................
ฟู่ว....
เสียงควันลอยออกจากหัวของแบล็คสตาร์เบาๆ สาวน้อยมากะถอนหายใจแล้วดึงคอเสื้อเพื่อนของเธอให้เข้าไปในห้องพักครู
"อาจารย์แมรี่ มาตามที่เรียก...แล้ว...ค่ะ..."
มากะพูดตะกุกตะกัก เมื่ออาจารย์แมรี่ของเธอกำลังถูกใครกอดอยู่ก็ไม่รู้
"อ...อาจารย์ ส...สไตน์...เอ่อ....คือ...ว่า..."
สาวน้อยหน้าแดงเรื่อ อาจารย์สาวก็เช่นกัน
"ข...ขอโทษที่มาขัดจังหวะค่ะ!!!"
เธอก้มหัวแล้วรีบออกจากห้องท่ามกลางเสียงแก้ตัวของอาจารย์สาว
"แบล็คสตาร์ ตาบ้า ตื่นได้แล้ว"
มากะโวยวายเบาๆแล้วกระทืบท้องของแบล็คสตาร์เบาๆ ทว่ารองเท้าขอเธอมัน 'ส้นหนา'
ปึก!!!!
"ครับ ลุกแล้วครับ"
แบล็คสตาร์เด้งตัวเองขึ้นทันทีก่อนที่จะถูกกระทืบอีกรอบ
"เดี๋ยวค่อยมาหา กลับห้องไปก่อน นะ อาจารย์พูดน่ะ"
มากะพูดแล้วเดินกลับห้อง แบล็คสตาร์มองตามคนตัวเล็กอย่างงงๆแต่ก็เดินกลับด้วย
.........................................................................................................................................
พักกลางวัน
"มากะจัง เดี๋ยวฉันไปหาที่นั่งก่อนนะ เธอไปหาอะไรกินก่อนก็ได้"
เพื่อนสาวของมะกะ สึบากิ เอ่ยขึ้นก่อนจะแยกทางกับมากะ
มากะเดินไปหยุดที่ร้านขายเครื่องดื่ม ข้างหน้าเธอมีนักเรียนอยู่ส่วนหนึ่งที่กำลังซื้อน้ำอยู่ ก่อนที่จะได้ยินเสียงชวนแสบแก้วหูดังขึ้น
"กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!ท่านคิด"
"หันมาทางนี้หน่อยสิคะ กรี๊ดดดดดดด!!!!!"
และนั่นต้องทำให้สาวน้อยมากะต้องอุดหู เมื่อเธอหันไปดูก็พบกับเด็กชายคนหนึ่งที่อายุประมาณเธอ สวมชุดสูทสีดำสนิทและมีแถบสีขาวสามแถบอยู่บนผม
นับว่าหล่อดูดีมาก...แต่ตรูรำคาญนังชะนีย์พวกนั้น...
มากะเบ้ปากแล้วหันไปสั่งน้ำผลไม้มาแก้วหนึ่ง เมื่อได้น้ำมาแล้วเธอก็หันหลังเตรียมเดินไปหาสึบากิ แต่ทว่าเท้าเจ้ากรรมดันสะดุดล้ม...
แก้วน้ำผลไม้หลุดจากมือของเธอไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
[อีกห้าวิฯ จะแลนดิ้งสู่เป้าหมาย]
น้ำผลไม้ที่อยู่ในแก้วที่ลอยอยู่บนอากาศเริ่มหกลงมา
มากะเงยหน้าขึ้นมองว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อลองดูแล้วในไม่ช้าน้ำผลไม้นั้นจะหกใส่ศีรษะของคนที่เธอเพิ่งบอกว่าหล่อ
และแล้ว...
ซ่า...
เสียงอันไม่พึงประสงค์ดังขึ้น มากะหน้าซีดแล้วรีบลุกขึ้นยืนทันที เด็กชายที่มีเรือนผมสีดำบัดนี้ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำผลไม้ที่หกใส่ บนหัวมีแก้วพลาสติกใสวางอยู่อย่างพอเหมาะพอเจาะ เธอสังเกตุว่าเขาตัวสั่นเล็กน้อย
"ใคร..."
เขาพูดผ่านไรฟันออกมา
"ใคร...ทำน้ำ...หกใส่ฉัน..."
มากะสะดุ้ง ละนั่นทำให้เด็กหนุ่มหันมามองเธอ
"เธอ..."
"ข...ขอโทษค่ะๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ คือ ให้ฉันช่วย..."
มากะหยิบผ้าเช็ดหน้าของตนเองขึ้นมาเพื่อซับน้ำผลไม้ออกแต่ทว่าเด็กหนุ่มกลับปัดมันออก
"ไม่ต้อง ไม่จำเป็น ผู้หญิงอย่างเธอน่ะ ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือ..."
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ นับว่าทำลายน้ำใจของมากะอย่างไม่มีชิ้นดี
มากะยืนนิ่ง ก่อนจะมองชายหนุ่มที่ให้หญิงสาวอีกกลุ่มเช็ดใบหน้าให้อย่างไม่คัดค้าน
"เอ้า ยืนบื้ออยู่ทำไมเล่า ไปเซ่!!"
เขาหันมาโวยใส่มากะก่อนจะหันกลับเป็นเช็ดหน้าต่อ
ฉันจะทำยังไงดีคะ...
1.ทำตามที่หมอนั่นบอก
2.มากะ ช็อป
................................................................................................
ฉันขอเลือกข้อสาม กระทืบแล้วค่อยชิ่ง!!!
มากะย่างสามขุมไปหาเขา เขาหันมามองหน้าเธออย่างหงุดหงิดก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าตกใจเมื่อสาวน้อยยันเท้าเข้าที่สีข้างของเขาแล้วเหยียบซ้ำ
"กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!! ท่านคิดเป็นอะไรมั้ยคะ!!!!"
หญิงสาวกลุ่มหนึ่งกรีดร้องขึ้น แต่มากะกลับไม่สนใจ
"หุบปากแล้วฟังเงียบๆเหอะนังชะนีสี่บ้าน (หันควับไปหาคู่กรณี)คิดว่าตัวเองเป็นใคร หา ถึงปฏิเสธการช่วยเหลือจากฉัน ใหญ่มาจากไหนไม่ทราบ คนเค้าอุตสาห์เป็นห่วงนึกว่าจะเป็นอะไร แต่แบบนี้คงไม่แล้วมั้ง ก็เล่นด่าฉันได้ขนาดนั้นนี่เนอะ อย่างนายน่ะ ไปตายก่อนเหอะแล้วค่อยมาคุยกันดีๆ!!!!"
มากะกระแทกเสียงพร้อมกับกระแทกเท้าใส่อกของคู่กรณีก่อนจะเดินจากไป
"หนอย...หนอยแน่ ยัย...ยัย ยัยบ้า หยามกันเกินไปหน่อยแล้ว..."
เด็กหนุ่มค่อยๆลุกขึ้นตามแรงพยุงของเพื่อนของเขาก่อนจะกุมบริเวณที่เจ็บ
"เฮ้ ฮีโร่ นายไปสืบมาซิว่ายัยนั่นเป็นใคร ภายในวันนี้ ฉันจะมีรางวัลให้อย่างงามเลย"
เขาหันไปสั่งเพื่อนของเขาที่ยืนมองอยู่ เพื่อนของเขาสะดุ้งแล้วผงกหัวก่อนจะเดินจากไป
"ฮึ...เธออย่าคิดว่าจะมาหยามฉัน เดธ เดอะ คิด คนนี้ได้คนเดียวหรอกนะ"
..............................................................................................................................................................................
อุว๊ากกกกกกกกกกก นางเอกแร๊ง ใช้กำลังด้วยอ่ะ อะหุๆ
ขอแถลงการณ์อะไรหน่อยนะจ๊ะ
เรื่องนี้ มากะ แรง ไม่พอ เอาแต่ใจด้วยนะจ๊ะ
ส่วนคิด เฮียแกไม่บ้าความสมมาตรแล้วน๊า ขี้เกียจเขียนอ่ะ หุหุ แล้วก็เฮียแกจะบ้าอำนาจแทน
แล้วก็แบล็คสตาร์ จะไม่ค่อยหลงตัวเองจนเกินเหตุ เคนะ
แล้วตัวละครอื่นๆจะตามมาทีหลังจ๊ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

คิด มากะ บันซาย!!!!>_<
(ชอบคู่คิดมากะ มากกว่าโซลมากะซะอีก=w=)
สงสารมากะง่ะ