Fic D.gray-man สาวกเทียมรุ่นที่4

ตอนที่ 6 : ตอนที่6 ความรู้สึกของคันดะที่มีต่อชิโอริ[1]

หลังจากตอนก่อน......

ที่คันดะยืนยิ้มอยู่หน้าห้องชิโอริเกิดบังเอิญมีคนเห็นด้วย

"อ๊ะ! ยูยิ้มแล้ว ได้ไงเนี้ย จังซี่มันต้องแฉ"

นั่นก็คือ กระต่ายส้มนามราวี่(ที่ดวงชะตากุด)นั่นเอง

แต่ก่อนที่เขาจะได้เดินไปบอกใครซักคนอาวุธพิฆาตนาม มุเก็นก็ลอยละลิ่วเฉี่ยวหน้าอันหล่อเหลา(ในสายตาตัวเอง)ของเขาจนเกิดให้ของเหลวสีแดงไหลออกมานิดหน่อย

เขาหันไปมองต้นทางเห็นเจ้าตัวที่เขาจะนำไปแฉแผ่รังสีอำมหิตจนมองไม่เห็นทางข้างหลัง

"แกจะไม่มีวัน.....ได้พูดอีกแล้ว ไอ้เจ้าตัวเงินตัวทอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

จากนั้นจะเป็นอย่างไร คงรู้นะครับ แล้วก็ ขอโทษแฟนๆราวี่ด้วยละกัน เผอิญว่าเราเอาแค่เป็นสีสันในฟิคเท่านั้นเอง

จบ....................................

(เฮ้ย! เดี๋ยวดิเจ๊ เขียนมาทำไมกระติ๊ดเดียวเนี้ย แล้วไอ้หัวข้อนั่นมันอะไรไม่ทราบ หา! by my sister)

โอเคๆ ต่อโลด~!

มาตอนนี้..............

คันดะนั่งอารมณ์เสียอยู่บนโซฟาที่ห้องโคมุอิโดยที่มีศัตรูคู่อาฆาต เอ๊ย! คู่กรณีนั่งอยู่ล่างโซฟาโดยที่ทั้ง2อยู่ในสภาพสะบักสะบอมและเจ้าของห้องที่หัวแตก เลือดกบปาก กระดูกหัก ฟกช้ำดำเขียวไปทั่วตัว

ป.ล. สถานที่ๆทั้ง2ขวิดกันนั้น(ไม่ใช่ควายนะเออ)อยู่ที่หน้าแผนกวิทย์แล้วราวี่ลอยละลิ่วเข้ามาในห้องของโคมุอิ จากนั้นก็.....ไปโดยปริยาย

"ฉันเหลืออดกับทั้ง2คนมามากแล้วนะ ตอนนี้จะไม่มีวันผ่อนผันในเรื่องที่เอ็กโซซิสท์ทำลายข้าวของในศาสนจักรอีกแล้ว คันดะคุง ราวี่ฉันขอสั่งให้พวกนาย ไปซ่อมแซมสิ่งที่พวกเธอทำลงไปเดี๋ยวนี้!"

โคมุอิตะโกนแล้วชี้ไปทางสิ่งของที่พวกเขาทำพัง

ราวี่ ช็อก

คันดะ นิ่ง.......

เพราะงั้นแหละ ทั้ง2คนจึงต้องมาทำงานซ่อมแซมสิ่งของต่างๆที่ทำพังอย่างซังกะตาย

ตัดไปทางชิโอริ

ชิโอริถอนหายใจอย่างหน่ายๆกับสิ่งที่คันดะและราวี่ทำอย่างเหลือคณาเธอเข้าไปชงชาสำหรับหลายคน2แก้วแล้วกำลังเดินออกจากโรงอาหาร

"อ้าว ชิโอะจัง จะเอาเครื่องดื่มไปให้คันดะคุงหรอจ๊ะ"

หัวหน้าแม่ครัวเจรี่ ยื่นหน้าออกจากเคาท์เตอร์พูด

"ค...ค่ะ"หว่าย.....ข่าวกระจายเร็วชะมัดเลยแฮะ

ชิดอริพูดอย่างยิ้มๆแล้วเดินออกไป

ก่อนที่จะถึงห้องที่ทั้ง2ทำงานกันอยู่นั้นเธอก็ได้ยินเสียงของคันดะตะโกนออกมา

"ถ้าเป็นชิโอริ!!!!!!

รินารี่ยังจะดีกว่าอีก!!!!!!!"

เพล้ง!!!!!!!!!!

ทันทีที่เสียงตะโกนจบลงแขนของชิโอริก็อ่อนแรงทำให้ถาดที่ถือมานั้นตกกระทบพื้นทำให้แก้วแตกทันที ขาเธอก็หมดแรงเช่นกันเธอทรุดลงไปแล้วมองหน้าตัวเองในน้ำชาที่เพิ่งหกไปเมื่อครู่ ราวี่ที่เห็นชิโอริล้มลงเขาก็ปราดเข้าไปประคองไว้

"ไม่เป็นไร.... ราวี่ ไม่ต้องหรอก"

ชิโอริพูดแล้วก้มหน้าลงเมื่อคันดะเดินออกมาบ้าง

"อ่อนแอ....อย่ามาทำเป็นสำออยได้มั้ย"

คันดะพูดออกมาอย่างเยือกเย็นทำให้ชิโอริสะดุ้งและมีน้ำตาคลอเบ้าทันที

ทำไมกัน.....ทั้งๆที่.......ทั้งๆที่......เมื่อวาน......เรายัง.......ยิ้ม....ให้กันอยู่เลย

"ไม่เป็นไรจริงๆหรอ"

ราวี่ถามด้วยความเป็นห่วงชิโอริปัดน้ำตาออกแล้วยิ้มให้เขา

"ม...ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรจริงๆนะ ม...ไม่ต้องมาห่วงฉันก็ได้นะ...ไม่ต้อง...ไม่ต้อง....ข...ขอโทษ...ขอโทษที่มารบกวนนะ"

เธอพูดแล้ววิ่งออกไปทันที

ราวี่มองหน้าคันดะอย่างเคืองๆ

"ชิ.....มีของให้ต้องเก็บกวาดอีกแล้วแฮะ"

คันดะพูดอย่างไม่สนใจชิโอริแล้วเดินกลับเข้าห้อง

ยู....เปลี่ยนไปจริงๆ ไม่น่าเชื่อ

ระหว่างทางนั้นชิโอริเจอรินารี่กำลังนำน้ำชามาให้พวกคันดะเธอชักชวนชิโอริให้ไปด้วยกันและเมื่อถึงหน้าห้องราวี่ก็เปิดประตูรับ

"เข้ามาเลยๆ ขอโทษนะ ที่มันรกไปหน่อย"

ราวี่พูดแล้วยกน้ำชาแก้วหนึ่งขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมด

"ไม่เป็นไรจ๊ะ คันดะคุง...น้ำชาจ๊ะ"

รินารี่พูดแล้วยกน้ำชาให้คันดะเขาก็หยิบแก้วมาแล้วดื่มไปครึ่งแก้ว(ชาเย็นนะเออ)

"ขอบใจนะ"

คันดะพูดแล้วกลับไปทำงานต่อโดยไม่หันมามองหน้าชิโอริเลยแม้แต่น้อย

อะไรกัน....ถ้าเป็นรินารี่แล้วก็โอเคหรอ

ชิโอริวิ่งพรวดออกมาจากห้องนั้นโดยไม่มีใครรู้ตัวทันที

"ชิโอริจัง...คุณโคมุอิเค้าเรียกพบแน่ะ"

หน่วยค้นหาคนหนึ่งพูดเมื่อเจอชิโอริวิ่งสวนไปแต่แล้วเขากลับไม่ได้คำตอบกลับมาอย่างที่ควรจะเป็น

"โคมุอิ มีอะไรงั้นหรอ"

ชิโอริพูดเมื่อเข้ามาในห้องของโคมุอิเรียบร้อย

"ภารกิจแรกน่ะ ไปกับรินารี่นะ ให้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงแล้วออกไปได้เลย"

โคมุอิพูดแล้วมองหน้าชิโอริที่เอาแต่ก้มหน้าเขาเดินเข้าไปหาชิโอริแล้วเอาหน้าผากชนกับหัวของเธอ

"อย่าเอาแต่เสียใจสิ เธอคือชิโอรินะ มินาทาคุ ชิโอริ เธอไม่ได้อยู่คนเดียวนะ เธอยังมีเพื่อนๆที่ยังอยู่ในศาสนจักรอีกมากอย่าแบกรับความเจ็บปวดไว้คนเดียวสิ"

โคมุอิพูดทำให้ตอนนี้หน้าผากของทั้ง2คนขนาบกันอยู่

ไม่ทันไรเสียงของคันดะที่ว่ารินารี่ยังดีกว่าเธอก็เข้ามาในหัวอีกครั้งเธอผลักโคมุอิออกแล้ววิ่งกลับห้องด้วยน้ำตา

เป็นอะไรไปนะ เด็กคนนั้น

"พี่คะ เห็นว่ามีภารกิจ ช่วยอธิบายให้หน่อยสิคะ"

รินารี่ที่เพิ่งเดินมาถามโคมุอิอย่างสงสัย

"อ...อืม แล้วเดี๋ยวเอาเสื้อของเอ็กโซซิสท์ไปให้ชิโอริจังด้วยนะ"

โคมุอิพูดแล้วยื่นเสื้อโค้ดของชิโอริให้รินารี่

"ค่ะ....พี่"

.....................................................................................................................................................

จบตอนแล้ว ชายโย้ๆ

บางคนอาจจะสงสัยนะคะ แต่ว่า ฟิคเรื่องนี้บ่มีนางร้ายเด้อ ใครที่คาดหวังนี้สลดกันไปได้เลยนะคะ

(เฮ้ย!เจ๊ มันทำให้คนไม่มาอ่านฟิคเรานะ by my sister)<<<<<เตรียมมุเก็น

ขอโทษค่า!!!!!!!!!!!!!!!!!ชิโอะจังจะไม่ทำอีกแล้ววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sakka Shiori มรณะภาพ