ตอนที่ 2 : บทที่1 EP. 1
บทที่1
EP. 1
พรึ่บ!!
เฮือก!!
อยู่ๆก็ฉันสะดุ้งตื่นในที่ๆฉันไม่รู้จัก ที่นี่เหมือนกับห้องสัมภาษณ์งานในบริษัทที่ไหนสักแห่ง ทั้งห้องเป็นสีโทนสีขาวสว่างมีไม้และเก้าอี้ไม้วางอยู่กลางห้อง
และฉัน..ก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวหนึ่งที่มีใครบางคนกำลังนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“สวัสดี รู้สึกยังไงบ้าง?”
เขาเป็นผายสวมใส่ชุดสูทสีน้ำเงิน เส้นผมสีดำยาวมัดรวบหน้าตาเขาดูดีเลยทีเดียวแต่กลิ่นไอของเขาดูไม่เหมือนกับคนทำงานออฟฟิศสักเท่าไหร่เลย? ดวงตาของเขาว่างเปล่าเป็นสีดำที่ชวนให้ขนลุกนิดหน่อย ว่าแต่เขาเป็นใครมาทำอะไรที่นี่
ไม่สิ..ฉันต่างหาก มาทำอะไรที่นี่?
“เอ่อ...ก็ดี แล้ว..ที่นี่ไหน? คุณเป็นใคร?”
“ที่นี่คือสถานที่แห่งความตาย หรือก็คือโลกหลังความตายอย่างที่พวกเธอเคยรู้จักนั่นแหละ แต่ไม่ต้องตกใจนะ ไม่มีอะไรน่ากลัวๆที่นี่หรอกนี่น่ะเป็นส่วนที่ปลอดภัยที่สุดในโลกหลังความตายเลยล่ะ”แม้แต่รอยยิ้มของเขายังทำฉันขนลุกซู่
“โลก..หลังความตาย?”
ฉันทวนคำพูดของชายคนนั้นอีกครั้ง นั่นสินะ..ฉันตายแล้วจริงๆสินะ
แอบใจหายเหมือนกันนะเนี่ย แต่ตอนนั้น..ฉันถูกผลักจนโดนรถชนนี่นา คนเราจะเกิดได้แต่ละทีมันช่างยากเย็นแต่กลับตายได้ง่ายๆแบบนี้ ชีวิตฉันมันยังไม่ควรจบลงแบบนี้เลย..ฉันยัง มีอะไรหลายๆอย่างที่ต้องทำแท้ๆ
“นั่นสินะครับ มันน่าเสียดายที่คุณต้องจบชีวิตลงแบบนี้..”
“!!??”
“ฮะๆ ..ไม่ว่าคุณจะคิดอะไรในนี้ผมก็ได้ยินหมดนั่นแหละขอรับ ก็นี่มันโลกแห่งความตายไม่มีความลับอะไรที่นี่หรอกขอรับ”
“งะ..งั้นเหรอ งั้นนายก็คงจะเป็น..ยมทูต?”
“จะเรียกแบบนั้นก็ได้ขอรับ”
แสดงว่าไม่ใช่สินะ..
“มันก็แค่ไม่เชิง ผมเหมือนเป็นคนทำงานเอกสารมากกว่า เอ๊ะ..แต่ว่าหลังจากนี้เป็นความลับของโลกหลังความตายไม่สามารถเปิดเผยได้”
“ฉันคิดอะไรในใจไม่ได้เลยสินะ..ก็ได้! งั้นนายต้องการอะไรจากฉัน!”
“ดีเลยขอรับ ผมชอบคนที่ทำงานด้วยง่ายๆ เพราะว่าคุณยังไม่ถึงคาดที่ต้องตายแถมไม่มีบาปให้ตกนรกด้วย แต่สวรรค์ตอนนี้กำลังมีปัญหาเลยส่งคนขึ้นไปไม่ได้ ผมก็เลย...อยากจะเสนอให้คุณไปเกิดใหม่ที่ไหนสักแห่งแทนดีไหมล่ะขอรับ? ผมจะให้ความทรงจำเก่ากับคุณเอาไว้ด้วย แบบนี้ดีไหมล่ะขอรับ?”
“ถึงฉันบอกว่าไม่เอา แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นอยู่แล้ว นายจะพูดแบบนั้นใช่ไหม?”
“คุณนี่ทำงานร่วมง่ายจริงๆด้วยนะขอรับ ก็แบบนั้นแหละขอรับ”
“หึ..แล้วแต่ท่านจะสั่งการเลยเจ้าค่ะ อยากจะให้ฉันไปเกิดที่ไหนยังไงก็แล้วแต่เลย”
“แหม..เห็นผมเป็นคนยังไงกันขอรับ งั้นเอาเป็น..ที่นี่ดีไหมล่ะขอรับ?”
เป๊าะ!
เขาดีดนิ้วเรียกกล่องแผ่นซีดีแผ่นหนึ่งขึ้นมา มันคือกล่องเกมจีบหนุ่ม..ฉันแทบเบิกตากว้างเมื่อเห็นมัน มันเป็น..เกมที่ซันนี่เคยบอกว่าชอบมากแล้วชวนฉันเล่นด้วยกัน ฉันเองก็ไม่มีอะไรทำพอดีตอนนั้นฉันเล่นไม่จบหรอก เกมมันยาวเกินไปฉันเลยหยุดบ้างเล่นบ้างแล้วฟังซันนี่เล่าเนื้อเรื่อง
เพราะฉันไม่ชอบเล่นเกม
ใช่..ฉันจะสอบหมอและฉันต้องเรียนอยู่ตลอดเวลาไม่มีเวลาว่างเอาไปเล่นเกมหรอกนะ ชีวิตของฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้น
แต่เมื่อเห็นกล่องเกมนั่น..สายตาของเจ้านั่น..
“คิดจะ...ล้อฉันเล่นรึไง?”
“แหม...คุณน่าจะคุ้นเคยกับเกมๆนี้ดีนะขอรับ”
“ต้องการอะไรจากฉันกันแน่?”
“คุณน่ะ...เป็นคนดี เป็นคนดีมากจนน่ากลัวเลย คุณรู้ไหม? ว่าคนดีน่ะเข้าใจยากต่างจากพวกคนชั่ว พวกเขาทำโดยสัญชาตญาณ มีเหตุผลมากมายในตัวเอง แต่..เธอทำดีไปเพื่ออะไรงั้นเหรอ? ผมไม่เข้าใจจริงๆ ผู้คนมากมายมาที่นี่เพื่อรับทราบความผิดของตัวเองและลงนรก แต่กับคุณ...”
“...”
“อะไร...เป็นเหตุผลของคุณงั้นเหรอ?”
“ฉันทำเพราะฉันอยากทำ”
“เป็นเหตุผลที่ดีนะ ผมอยากจะรู้จังเลยว่าเธอจะเป็นแบบนี้ได้อีกนานแค่ไหน...”
“นายท้าฉัน?”
“..มันน่าสนุกดีใช่ไหมล่ะ?”
“ฉันไม่รับคำท้า...และไม่ว่านายจะส่งฉันไปไหน ฉันก็จะเป็นตัวของฉันตามที่ฉันต้องการ..”
“ยอดเยี่ยม งั้น..ขอให้สนุกกับชีวิตใหม่...หวังว่าเธอจะทำให้ผมสนุกมากขึ้นนะ..ชิว่า”
ชิว่า..เดี๋ยวนะชื่อนั้นมัน!!!
“อะ..ไอ้สารเลว!!!”
“และชื่อของข้าคือฮาเดส ยินดีที่ได้พบ”
ฉันเห็นเพียงแค่รอยยิ้มเย็นยะเยือกของเขา จากนั้น..ทุกอย่าง..มันก็ดำมืดไปหมด...
=====================================================================
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
อ่านแล้วงงๆ บางคำลืมเปลี่ยนภาษาหรือจงใจเรา งงๆ
ชื่อนางเอกอ่านเเล้วนึกถึงชิวาว่าเลยอะ 555
ถึงคาด --> ถึงฆาต
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ