คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ทุกอย่างเริ่มต้นเมื่อ...
คุณรู้ไหมบนโลกที่คุณกำลังเดินอยู่ทุกวันนี้มีการพจญภัยที่หลากหลายแต่เรื่องราวอันเเสนสนุกสนานของเพื่อนรักสองตัวเรื่องราวทั้งหมดเริ่มขึ้น ณ ที่แห่งหนึ่งบนโลกธรรมดาๆใบนี้
::เมืองหลวง พล่ากุง ประเทศ พลากัส
DOG::
วันนี้เป็นอีกวันที่โลกหมมุนไปตามปกติไม่มีสิ่งใหม่เข้ามาในชีวิตผมเหมือนเดิม กิน เล่น นอน ซื่อสัตย์
เจ้านายบอกว่าอิจฉาผมที่ได้เป็นหมาทำแค่ไม่กี่อย่างนี้ทั้งชีวิตแต่นะ ผมว่าเป็นคนมันก็ดีอีกแบบ สุนัขอย่าผมก็ดีอีกแบบ
เจ้านายชอบคุยกับผมเสมอว่าเมื่อไหร่สิ่งใหม่ในชีวิตจะเข้ามาหาเธอบ้าง ถ้ามีคนที่ซื่อสัตย์กับเธอเหมือนผมเธอคงคิดว่าสิ่งนั้นคงเป็นสิ่งใหม่แน่ๆ
เธอเป็นคนขี้เหงา ชอบอยู่กับผมไม่ก็อยู่ในห้องของเธอ เวลาเธออาบน้ำให้ผม ผมรู้สึกอบอุ่นทุกครั้ง เหมือนกับว่าเธอเชื่อใจผมมาก
ผมก็ไม่อยากที่จะไม่ซื่อสัตย์กับเธอเพราะผมก็เชื่อใจเธอเหมือนกัน ฮ๊ะๆ ผมคิดว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีกลับเธอตลอดไป
แต่วันและเวลาที่ไม่หน้าจดจำก็เข้ามาเธอเข้าโรงพยาบาล และเธอก็ไม่ได้กลับมาอาบน้ำให้ผมอีกเลย ผมซึมมากจนพ่อแม่ของเธอพาไปหาคนถือเข็มทุกๆอาทิตย์
ผมไม่รู้เหมือนกันทำไมผมถึงเป็นอย่างนี้ เพราะผมเสียคนที่ผมเชื่อใจไปงั้นหรอ จนวันเวลาผ่านไปเดือนกว่าผมกำลังนอนซึมมองไปเห็นแมวตัวหนึ่งที่กำลังมองมาที่ผม
แมวตัวนั้นมองผมแล้วเหมือนกำลังถามผมว่าผมเป็นอะไร ผมนึกว่าผมจะไม่เจอใครที่ทำให้ผมซื่อสัตย์ด้วยอีกแล้ว ผมจำเจ้าของแมวตัวนั้นได้
เขาคนนั้นคือคนที่เจ้านายผมชอบ ผมเคยไปเล่นกับแมวตัวนั้นเหมือนกันพวกเขาชอบมาเล่นด้วยกันเสมอๆ
ผมเกือบลืมสิ่งสำคัญไปอีกแล้วนั้นคือ"เพื่อน"
CAT ::
ชีวิตของมนุษย์มักเดินไปแบบซ้ำซากเหมือนละครในโทรทัศน์เศร้า เหงา หัวเราะ ร้องไห้ ดีใจ โกรธ มนุษย์มักดิ้นรนกับสิ่งที่ตนเองไขว่คว้าจนมักลืมความสุขใกล้ๆตัวของตัวเองไป เพื่ออะไรกันล่ะ เงิน ฐานะ ความรัก หรืออะไรก็ตามแต่ เจ้านายของฉันมักพูดให้ฟังเสมอ เวลาที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน
เจ้านายมักบอกเสมอว่าเจ้านายได้งานที่สบายกว่าชาวบ้านชาวช่องเขา ไม่ต้องตื่นไปทำงานแต่เช้า ไม่ต้องไปนั่งเครียดอยู่ที่ทำงาน แถมยังมีจดหมายจากคนที่ชื่นชอบงานของเจ้านายส่งจดหมายมาให้เป็นระยะๆอีก แนคิดว่ามันเป็นเรื่องดีนะที่อยู่ๆคนที่เราไม่รู้จักก็มาให้กำลังใจเราทำงานแต่เจ้านายบอกว่าในบางครั้งมันก็แอบทำให้เจ้านายกดดันอยู่บ้างแต่ถึงอย่างนั้นเจ้านายก็มีความสุขที่อย่างน้อยก็ยังมีคนอยากอ่านงานของเจ้านาย
เจ้านายเป็นคนมองโลกในแง่ดี มักเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฉันฟังอยู่เสมอๆ เราสองคนสนิดกันมากๆ บางครั้งเราสองคนก็ออกไปเดินเล่นข้างนอกไม่ก็ไปเที่ยวที่ต่างๆกันเจ้านายบอกว่าเราเกิดมาไม่ควรนั่งเครียดอยู่ในห้องแคบๆแทนที่จะทำอย่างนั้นสู้ออกมาผ่อยคลายข้างนอกยังดีเสียกว่า
เราสองคนแทบจะเรียกได้ว่าตัวติดกันเลยล่ะ ไม่ว่าเจ้านายอยู่ไหนฉันมักอยู่กับเจ้านายตลอดเหมือนเงาตามตัวจนพ่อแม่ของเจ้านายแซวเราสองคนบ่อยๆว่าเกิดมาเป็นฝาแฝดกัน ฉันเองรักเจ้านายมากและอยากจะอยู่กับเจ้านายตลอดไป
ทุกคืนฉันจะรอจนกว่าเจ้านายจะทำงานของเจ้านายเสร็จอยู่เงียบๆจนบางครั้งก็แอบเผลอหลับไปบ้าง พอเจ้านายเสร็จเราก็จะเข้านอนด้วยกันอย่างมีความสุข มีบางครั้งที่เจ้านายทำงานเสียจนตึกดื่นแบบข้ามวันข้ามคืนจนเผลอนอนหลับบนโต๊ะทำงานของเจ้านายก็มี พอตื่นมาทำเอาฉันเกือบจำไม่ได้เพราะขอบตาของเจ้านายดำปี๋เหมือนหมีขาว-ดำที่ฉันเคยเห็นในโทรทัศน์นู่น
วันแห่งความสุขของพวกเราผ่านไปอย่างรวดเร็ว ช่วงนี้เจ้านายออกไปข้างนอกบ่อยมากๆ เราเกือบไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเลย บางครั้งเจ้านายก็ไม่กลับบ้านตอนกลางคืน สีหน้าของเจ้านายดูไม่ดีเอาเสียเลย จนฉันแอบเป็นห่วงไม่ได้ เจ้านายบ่นบอกว่าผู้หญิงที่เจ้านายชอบนอนซมอยู่โรงพยาบาลอาการยังไม่ดีขึ้นเลย บางครั้งฉันเห็นเจ้านายนั่งทำงานไปร้องไห้ไป ทำยังไงนะรอยยิ้มของเจ้านายจะกลับมา ฉันอยากจะพูดได้จัง จะได้พูดปลอบเจ้านายไม่ให้เจ้านายร้องไห้แต่ตอนนี้ฉันทำได้เพียงนั่งอยู่ข้างๆและคอยเช็ดน้ำตาของเจ้านายเท่านั้น
จนในที่สุดพ่อแม่ของเจ้านายก็ทนไม่ไหว หอบหิ้วข้าวของของเจ้านายพอเจ้านายไปเที่ยวถึงต่างประเทศ และทิ้งฉันไว้ที่บ้านพร้อมกับคนดูแลที่ไม่คุ้นหน้า เจ้านายเองก็ดูอิดออดเมื่อรู้ว่าฉันไปด้วยไม่ได้ แต่ในที่สุดก็แพ้ลูกตื้อของแม่เจ้านายไม่ได้ วันที่เจ้านายไปฉันทำตัวร่าเริงเพื่อไม่ให้เจ้านายเป็นห่วงแต่พอรถของเจ้านายนายไปจากสายตาฉันกลับเศร้าอย่างบอกไม่ถูก เมื่ออยู่ดีๆคนที่อยู่ด้วยกันตลอดก็มาหายไป
กำหนดกลับของเจ้านายไม่มีแม่ของเจ้านายพูดกับฉันอย่างนั้น อย่างน้อยก็จนกว่าเจ้านายจะดีขึ้น
ฉันออกเดินไปตามกำแพงบ้านเรื่อยๆ เฮ้อ..อากาศช่างไม่เหมาะสำหรับการออกมาเดินเล่นเสียเลย แล้วฉันก็มาถึงบ้านหลังหนึ่งที่มีกลิ่นไอคุ้นเคย ฉันสำรวจบ้านนั้นซักพักก็จำได้ว่าเป็นบ้านของผู้หญิงที่เจ้านายรัก เมื่อก่อนฉันมักมาเล่นที่นี้บ่อยๆ ฉันมองผ่านหน้าต่างกระจกใสเข้าไปในบ้านเจอเจ้าหมาของผู้หญิงคนนั้นนอนเล่นไปมาอยู่ตัวเดียว จะว่าไปมันไม่ร่าเริงเหมือนก่อนแต่ก่อนมันยังเคยวิ่งเล่นไปทั่วบ้านด้วยซ้ำ จริงสิเจ้านายของมันป่วยอยู่นี่นามันจะรู้สึกเหงาเหมือเราไหมนะ
บางทีมันอาจต้องการเพื่อนเล่นและฉันก็ยินดีที่จะอยู่เป็นเพื่อนมันเอง
ความคิดเห็น