คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : (sf)little brother 1/2 100%
little brother
AUTHOR - sunshineZ
COUPLE - CHANYEOL X BAEKHYUN
FEAT – KAIHUN KRISHAN
Note : เฮลโหล่วววว เรื่อนี้เป็นเรื่อที่เท่าไหร่สามมั้
รับรอเรื่อนี้บแน่นอน้ะ มาแนวไหนเนี่ย ็ไม่รู้สินะ~
อยาไ้เม้นเยอะๆอ่ะฮิ ฝา็อฟิเรื่อนี้ไว้ในวใ้วยน้ะ555
ไม่สนุไม่รู้ แ่้อเม้นัน้วยนะ้ะ ิิ บลา
หิสาววัยลานเินออมารน้ำ้นไม้หน้าบ้านเหมือนทุ ริมฝีปาบารูประับนั้นฮัมเพลที่ัวเออบออมาเบาๆ ถึะมีนใ้ที่บ้านมามายแ่มันือแปลอไม้อเธอ เธออยาูแลมัน้วยัวเธอเอ เธอสะุ้เบาๆเมื่อมีใรมาอเอวเธอไว้
“อ้าวานยอล ื่นแล้วเหรอะ”หันไปบิ๊อน้ำแล้วหันมาหาเ็ผู้ายที่อเธอไว้
“ฮะ น้าอฮยอน ผมหิวมาเลยฮะ”เ็น้อยพูพร้อมับลูบท้อัวเอเบาๆเพื่อให้รู้ว่าหิวริๆ
“ฮ่ะๆ านยอลนี่น้ะ ป่ะ ไปหาอะไรินันีว่าเนอะ”ลูบหันานยอลแล้วพาเินเ้ามาในบ้าน
“านยอลอยาินอะไรรับ”อฮยอนอุ้มานยอลึ้นมานั่บนเ้าอี้สำหรับเ็ แล้วัวเอ็ามมานั่ฝั่ร้าม
“ผมอยาินเนื้อย่าั น้าอฮยอนพาผมไปินหน่อยนะฮะ”
“หืม เนื้อย่าเหรอ เอาสิเย็นนี้ไปินัน ให้น้าแบัลับมา่อนเนอะ แล้ว่อยไปิน แ่อนนี้านยอล้อิน้าวที่บ้าน่อนนะรับ โอเมั้ย”
“โอเรับ น้าอฮยอนใีัเลย”านยอลพูแล้วยิ้มีใ
“เอ๊ะ โทรศัพท์น้าอยู่ไหนนะ สสัยวาอยู่โ๊ะหน้าบ้าน ั้นเี๋ยวน้าไปเอา่อนนะ านยอลินไป่อนไ้เลย”พูเสร็็ลุออมาาโ๊ะ แล้วเินออมาที่โ๊ะม้าหินหน้าบ้าน
“แ ฮือออ แ๊”เธอไ้ยินเสียเ็ร้อ ้วยวามที่เป็นนใีมาแ่ไหนแ่ไรแล้ว ทำให้เธอพยายาม้มๆเยๆหา้นออสอ เย่ปลายเท้าึ้นมอนอรั้วบ้าน็พบับะร้าสำหรับเอาไว้ใส่เ็ทาร และในะร้านั้นมีเ็ำลันอนิ้นไปิ้นมาร้อไห้้าอยู่อย่านั้น
“ใรเอาเ็มาทิ้เนี่ย เฮ้ออ ใร้ายริๆเลย”บ่นามประสา แล้วเินออารั้วบ้านไป หยิบะร้านั้นึ้นมาแล้วมอูเ็ในนั้น
“หืม มัแไปหม น่าสสารัเลย”อุ้มเ็นั้นออมาาะร้า แล้วระับอแน่นึ้น ้มลเี่ยมูเล็ๆนั่น
“ิ น่ารัั มาอยู่ับแม่ละันนะ”อฮยอนอุ้มเ็เ้ามาในบ้าน านยอลที่ำลันั่ิน้าวอยู่เมื่อหันมาเห็นน้าอัวเออุ้มเ็เ้ามา็ถาม้วยวามใ
“น้าเอาเ็ที่ไหนมาน่ะรับ”
“มีนมาทิ้ไว้หน้าบ้านน่ะ น้าเลยเ็บมาเลี้ย มัเ็มเลยูสิานยอล”
“แล้วน้าแบัไม่ว่าเหรอรับ”
“เรื่อนั้นไม่้อห่วน้าัารไ้”อฮยอนหยิบโทรศัพท์ึ้นมาโทรหานรัทันที
(ฮัลโหลรับ อฮยอน)
“ุอยู่ไหนะ”
(อ่า อนนี้ผมำลัะเ้าประุมรับ มีอะไรหรือเปล่า)
“ประุมเสร็มีธุระที่ไหนหรือเปล่าะ”
(ว่าะลับบ้านเลยรับ านยอล่อเรื่ออะไรหรือเปล่า)
“ไม่่ะ รีบๆลับนะะ มีเรื่อสำัะบอ ิ”
(หืมอะไรรับ สอน้าหลานวาแผนแล้อะไรหรือเปล่ารับเนี่ย ฮ่าๆ)
“ไม่มี่ะ ลับมาเร็วๆนะะ”
(รับผม)อฮยอนวาสายแล้วอมยิ้ม ้มลมอเ็น้อยในอ้อมอแล้วฟัแ้มนิ่มๆนั่นอย่าหมั่นเี้ยว
“อ๊ะ ลืมไปเลยานยอลอา”อยู่ีๆอฮยอน็เยหน้าึ้นมา
“อะไรรับ”
“ะให้น้อื่อว่าอะไรีล่ะ”
“อ่า น้าแบัับน้าอฮยอน อืม..ื่อแบฮยอนีมั้ยฮะ”
“อืมแบฮยอน เพราะัอบในะานยอลหลานรั ว่าไแบฮยอนอบื่อมั้ย..ิ อบหรอ”
“ทำไมน้าไม่ไปอาบน้ำให้แบฮยอน่อนล่ะรับ”
“น้อยัไม่มีเสื้อเลย อ๋า เสื้ออนเ็ๆนายมีบ้ามั้ยานยอล”
“เี๋ยวผมึ้นไปูให้รับ”านยอลพูแล้ววิ่ึ้นไป้าบน ึ้นไปรื้อู้เสื้อผ้าในห้ออัวเอ เนื่อาอนนี้านยอลอายุ 6 ปีแล้วไม่่อยมีเท่าไหร่ แ่็น่าะมีัุสอุให้แบฮยอนใส่ไป่อนละันน่า นี่ไเอแล้ว านยอลยิ้มุอนเ็ๆึ้นมาหนึ่ัว เป็นุบอี้สูทัวเล็แนุสีรีม านยอลรีบเอาลไปให้น้าอฮยอนทันที
“อันนี้ใ้ไ้หรือเปล่ารับ”านยอลูุนั้นให้อฮยอน เธอยิ้มให้านยอล
“น่าะไ้นะ ใส่ไป่อนเี๋ยว่อนไปินเนื้อย่าไปื้อุให้แบฮยอน่อนเนอะ”
“รับ”านยอลอบแล้ว้มมอน้อในอ้อมอออฮยอนที่ำลัมอเาาแป๋ว
“เอ๋ น้อยิ้มให้านยอล้วยแหละ”อฮยอนทัึ้นเมื่อเ็น้อยในอ้อมออเธอ ่อยๆียิ้มให้านยอล ส่วนานยอล็ยื่นมือไปหยิแ้มนิ่มๆนั่นเบาๆ้วยวามหมั่นเี้ยว
“น้อน่ารััฮะ”านยอลเยหน้าึ้นมายิ้มนาหยีให้อฮยอน
“น้าว่าเอาน้อไปอาบน้ำ่อนีว่าเนอะ ...ป้าเินะ่วยเอาน้อไปอาบน้ำหน่อยนะะ”อฮยอนลุึ้นเินไปหาแม่บ้านที่ำลัปัวาแถวๆเาน์เอร์รัวอยู่
“หืม ลูใระเนี่ย”เินหันมารับแบฮยอนไปอุ้มแล้วถามอฮยอน
“พอีมีนเอามาทิ้ไว้ น่าสสารนะะันเลยะเอามาเลี้ยไว้”
“รินะะ นสมัยนี้นี่ริๆทิ้เ็ไ้ลอ..ว่าไะลู ื่ออะไรเอ่ย”เินพูับอฮยอนเสร็็้มลไปหยอล้อับเ็น้อยที่ำลัหัวเราะิั
“ื่อแบฮยอน่ะป้า”อฮยอนอบ
“ุหนูแบฮยอน เราไปอาบน้ำันีว่านะะ”เินหันมาโ้ให้อฮยอนแล้วเินไปที่ห้อน้ำเพื่อำระร่าายให้แบฮยอน
านยอลนั่อยู่บนโฟาในห้อนั่เล่น าลมำลั้อไปที่อสี่เหลี่ยมนาให่ที่ั้อยู่รหน้า ้าๆันืออฮยอนที่ำลันั่หยอล้อับแบฮยอน
บรืนนนน บรืนนนน
เสียรถที่เ้ามาอภายในบ้าน เป็นสัาว่าน้าายไ้ลับมา อฮยอนยิ้มแล้วลุึ้นไปหานรัที่ำลัเินเ้ามาในบ้านพอี
“อฮยอนุอุ้มเ็ที่ไหนมาน่ะรับ”แบัถาม
“ือ..ไหนๆเรา็ไม่มีลูแล้วเ็นนี้็ถูทิ้พอี ันว่ารับเลี้ยเาีไหมะ น่าสสารออน้ะ”อฮยอนพูแล้วทำาปริบๆอ้อนนรั
“แล้วุไปเอเ็นนี้าไหนรับเนี่ย”แบัุนรัอัวเอมานั่บนโฟา้าับานยอล มือที่ว่าอี้าเอื้อมไปออหลานายแล้วันเ้ามาในอ้อมอ
“ว่าไเรา ื้อับน้าเาหรือเปล่า”
“ฮื่ออ น้าแบัปล่อย่อนรับ ผมหายใไม่ออ”านยอลิ้น
“พอีันไปเอ นอนร้อไห้อยู่หน้าบ้านน่ะ่ะ รับมาเลี้ยเหอะนะะ นะะ”
“แ่..เฮ้ออ แล้วแ่อฮยอนเลยรับ ว่าแ่ื่ออะไรเหรอ”
“ื่อแบฮยอน่ะ บยอน แบฮยอนน่ารัใ่ม้ะ”แล้วทั้หม็มาสนใับเ็น้อยที่ำลัมอพวเาาแป๋วว่าำอะไรัน
วันเวลาผ่านไปแบฮยอนโึ้นึ่วามน่ารั็เพิ่มึ้น้วยยิ่ทำให้ทั้แบั อฮยอน และานยอลหวเอามาๆ
“ป๊า..”เสียใสร้อเรียนเป็นพ่อที่ำลันั่ิบายามเ้าอยู่หน้าบ้าน แบัยิ้มแล้วหันมาอุ้มแบฮยอนึ้นมานั่บนั ลูบลุ่มผมนั่นเบาๆ้วยวามเอ็นู
“ว่าไรับนเ่”
“ยอลยอลไปไหน แบื่นมาไม่เอยอลยอลเลย”
“พี่านยอลไปเรียนรับ”
“ื้อออ แล้วเมื่อไหร่ยอลยอละลับ แบิถึยอลยอล”
“อนเย็นๆเลยรับ อนนี้แบฮยอนวรไปทานอาหารเ้าไ้แล้ว”
“่ะ ั้นป๊าอุ้ม ไปหาม๊า”าแนว้าให้นเป็น แบัยิ้มแล้วอุ้มแบฮยอนเินเ้าไปในรัว อฮยอนนั่รออยู่บนโ๊ะอาหาร
“ไหนนเ่ มาหาม๊าสิะ”อฮยอนอ้าแน แบฮยอนยิ้มแล้ววิ่หาอฮยอน เธออุ้มแบฮยอนึ้นมาไว้บนัแล้วหอมแ้มนิ่มนั้นฟอให่
“ิ ม๊าแบั๊ี้ ฮ่าๆ”แบฮยอนหอหนี
“ฮ่าๆ น่ารัริลูใรน้า เรามาทาน้าวันีว่า ไหนูิมีอะไรให้แบฮยอนทานบ้าะเนี่ย”
“อ๋า แบอบไุ่๋นฮะม๊า”แบฮยอนยิ้มว้าแล้วัไุ่๋นเ้าปา
“ั้นินเยอะๆนะรับ”แบัพูแล้วยิ้ม แบฮยอนอเายิ่โยิ่น่ารัเสียริ สสัย้อเป็นุพ่อหวลูสาว(?)แบบในละระแล้ว
“เย็นนี้ไปรับพี่านยอลันมั้ย”
“ไปรับยอลยอล ีัม๊าพาไปรับยอลยอลนะ”แบฮยอนบมือแล้วยิ้มว้าอย่าน่ารั ทำให้แ้มยุ้ยๆนั้นป่อออมา อฮยอนึอไม่ไ้ที่ะ้มลไปฟัแ้มนั้น
ฟอ!
“ื้อออ ม๊าอ่า ิ”แบฮยอนหัวเราะิัเมื่ออฮยอนะหอมแ้มเาอีหลายรอบ แบัมอภาพนั้น้วยวามสุอยู่นาน เสียโทรศัพท์อเา็ัึ้นึลุึ้นออไปุยในห้อนั่เล่น
“ว่าไ ัอึน”แบัรับสาย
(พี่แบั านยอลสบายีมั้ย)ัอึนน้อสาวอเาที่เป็นแม่อานยอลอบลับมา
“็ีนะ ทำไมะลับมาหรือไ”
(อีสามวันันะลับไปหาน่ะ าานอบ่นิถึลู)
“ามใเธอละัน”
(แล้วแบฮยอนโยัอ่ะ ันลับไปะไปูัหน่อยเห็นอบุยัว่าน่ารัอย่านู้น น่ารัอย่านี้น่ะ ริหรือเปล่า ฮ่าๆ)
“ลูันน่ารัอยู่แล้ว ะมาู็มาเหอะ แ่นี้แหละ”
(โอเ บาย่ะพี่าย)พูเสร็็รีบวาสายทันที
แบัเินลับเ้ามาในบ้าน็เห็นสอแม่ลูำลัผลัันป้อนอาหารให้ัน เป็นภาพที่น่ารัมาๆเลยในสายาอเา
“ป้อนแ่ม๊าเหรอ ป๊า็หิวนะรับ”หย่อยัวนั่ล้าลูายแล้วเอ่ยเสียเศร้า
“ป๊าเ้ามาั้แ่เมื่อไหร่ มาแบป้อนนะ อ้ามมม ิ”แบฮยอนป้อนไุ่๋นอัวเอให้แบั
ออ~
เสียออบอเวลาเลิเรียนอโรเรียนมัธยมแห่หนึ่ ทำให้เ็นัเรียน่ายิ้มออมาเพราะถึเวลาอิสระัที เ่นเียวับานยอลที่อนนี้ลุึ้นบิี้เียไปมาแล้วเ็บอใส่ระเป๋า
“อินไปันเถอะ”านยอลหันไปบหัวอินเพื่อนสนิทที่ำลัหลัอยู่
“ห้ะ เลิเรียนแล้วอ่อ”
“ใ่ นั่นเฮุนรอหน้าห้อแล้ว”
“ั้นไปเถอะไปๆๆ”
“เฮุน๋า~”
“อย่ามาทำเสียแบบนี้นะอิน นลุ”
“เอ่อ อย่าเพิ่ทะเลาะัน ไปันเถอะ”านยอลบอ่อนะเินนำออมาาึเรียน
“ยอลยอลลลล~”เมื่อลมาถึหน้าึเรียน็มีเสียเรียที่านยอลำไ้ีัึ้นมา่อนที่เ้าัวะวิ่มาหาานยอลที่อ้าแนรอรับไว้่อนแล้ว
“ว่าไัวเล็มารับยอลยอลเหรอรับ”
“่ายแล้ว แบิถึยอลยอลัเลย”แล้วเ้าัว็บเ้าที่ไหล่อานยอล
“แล้วน้าๆล่ะ”านยอลถามแล้วหัน้ายหันวามอหานทั้สอ
“ม๊าเห้นยอลยอลเินลมาาึเลยให้แบมาหายอลยอล่อน แล้วป๊าับม๊า็ไปื้อเ้ให้แบับยอลยอล้วยแหละ ยอลยอลอยาินเ้มั้ย~”
“อยาินสิรับ”านยอลบอแล้วหอมแ้มแบฮยอนไปมา
“ว้า~อิน แบฮยอนลืมเราไปแล้วล่ะ”เสียหวานเอ่ยั แบฮยอนึหันไปหา
“ฮุนนี่ับอินอิน แบิถึฮุนนี่ับอินอินั”แบฮยอนวิ่ไปอเฮุนทำให้เฮุนยิ้มว้าแล้ว้มลหอมแ้มสอ้าอย่าหมั่นเี้ยว
“วันนี้แ้มแบ้ำหมแน่เลย ิ”
“อ้าว านยอลลับบ้านัน”แบัับอฮยอนเินเ้ามาหา
“ป่ะ ยอลยอลลับบ้านันนะ ฮุนนี่ับอินอิน บ๊ายบาย~”แบฮยอนลาานยอลออมาแล้วหันไปโบมือให้เฮุนับอินอย่าน่ารั
เมื่อเ้ามาในบ้านแบฮยอน็ร้อเรียให้อฮยอนเอาเ้ให้ิน พร้อมับานยอลเมื่อินเ้ันเสร็แบฮยอน็นัู่หนัับานยอลที่ห้อนั่เล่นน่ำ อฮยอนึเินมาบอให้แบฮยอนไปอาบน้ำ
“แบฮยอน ถึเวลาอาบน้ำแล้ว”
“ื้อออ ม๊าอแบูอีแปบนึนะ”
“ไม่ไ้แล้ว นี่สอทุ่มรึ่แล้วนะ ไปันนะเ็ีไม่ื้อนะะ”
“็ไ้ น้อแบเ็ีน้อแบไม่ื้อ”แบฮยอนลาโฟาแล้วเินมาับมืออฮยอนแล้วทั้สอ็พาันเ้าห้อน้ำไป เมื่อแบฮยอนอาบน้ำเสร็็ถึเวลานอนพอี านยอลึ้อมานอนับแบฮยอน้วย
“ฝันีนะแบฮยอนานยอล”อฮยอน้มลูบเบาๆที่หน้าผาอแบฮยอนและานยอลแล้วเินออาห้อไป
“ยอลยอล~”เสียใสเรียานยอลที่ำลัลูบผมัวเออยู่
“รับัวเล็”านยอลานรับ
“ยอลยอละอยู่ับน้อแบลอไปใ่มั้ย”
“ยอลยอละอยู่ับัวเล็ลอไปรับผม”านยอลอบแบฮยอนที่ำลัมอานยอลาแป๋ว
“แบรัยอลยอลที่สุเลย~”ว่าบ็ุเ้าที่หน้าออานยอล
“ยอลยอล็รััวเล็ที่สุรับ”านยอลูบที่หน้าผาอแบฮยอนแล้วทัู้่็หลับไป
ความคิดเห็น