ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fanfic หัวขโมยแห่งบารามอส เมื่อบาโรไม่ยอมรับเฟรินเป็นสะใภ้

    ลำดับตอนที่ #4 : หัวใจเรียกร้อง

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ค. 48


    ห้องนั่งเล่นป้อมอัศวิน



    “เฮ้ยพวกนาย รู้เรื่องเฟรินรึยังหวะ” ครี้ดพูดขึ้นเรียกความสนใจจากคนทั้งห้อง



    “เรื่องอะไรเหรอค่ะ” เรนอนถามอย่างสงสัย



    “ก็เรื่องที่เฟรินกับโรมันจะเป็นแฟนกันนะสิ”



    แต่ครี้ดยังไม่ทันพูดจบก็มีพายุหิมะและสายตาเย็นชามาจากคนข้างๆตัว นั่นก้คือสายตาและพายุหิมะจากเจ้าชายน้ำแข็งนั่นเอง  ทำให้ครี้ดรีบแก้ตัวว่า



    “โธ่ คาโล นายอย่าหึงหน่อยเลย ฉันแค่ได้ยินมาเท่านั้นเอ....”



    ยังไม่ทันที่ครี้ดจะพูดจบก็ถูกพายุน้ำแข็งทำให้เป็นน้ำแข็งโดยที่ปากยังค้างอยู่อย่างนั้น ถึงแม้จะโหดไปหน่อย แต่ก็เรียกเสียงเฮฮาได้บางส่วน( คิดสภาพที่ครี้ดอ้าปากค้างนะค่ะ )



    ตี่มาทิลด้าทนดูไม่ไหวเลยบอกคาโล



    “นี่ นายจะให้เขาอยู่อย่างนี้เหรอ”



    “ก็มันหาเรื่องเองช่วยไม่ได้นิ” คาโลบอกอย่างเย็นชา ไม่เหมือนตอนที่มีเฟริน อยู่ด้วยทำให้เพื่อนๆคิดกันว่า......มันหึง แต่เจ้าชายน้ำแข็งรู้ทันและบอกว่า



    “นี่ พวกนายอย่ามาคิดว่าฉันหึงนะ ถ้าไม่อยากเป็นแบบครี้ดอีกคน  ฉัน..ฉันไม่ได้คิดอะไร และไม่ได้เป็นอะไรกับเฟรินด้วย จำไว้”



    คาโลพูดอย่างเย็นชา แต่ไม่มีใครเลยที่รู้ว่าเขากำลังเจ็บปวด ยกเว้น เจ้าหญิงผู้สุภาพที่รู้จักกันมานาน ที่เหลือคิดว่าเขาเป็นคนเย็นชาที่สุด และไม่น่าคบเอาเลย ล้อเล่นเรื่องแค่นี้ก็ไม่ได้





    คาโลเดินกลับมาที่ห้องของตนพร้อมกับคิดว่าต้องบอกความจริงกับเฟรินให้รู้ เขาทนไม่ไหวแล้วกับการเจ็บปวดเช่นนี้ เขาเพิ่งรู้ว่าการที่เขาทำกับเฟริน เฟรินก็เจ็บเหมือนกับทีเขาเจ็บ แต่ที่ทำไป เพราะเฟรินคิดจะประชดเขาเป็นแน่ ดังนั้นถ้าขอคืนดีตอนนี้คงยังไม่สาย เขาจึงตัดสินใจรวบรวมความกล้าทั้งหมดมาหาเฟรินที่ห้อง



    ก๊อก ก๊อก ก๊อก



    “ใครเหรอ” เฟรินถามแต่เมื่อไม่ได้คำตอบ เจ้าตัวเลยเดินมาเปิดประตูให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้หูฝาด เพราะยิ่งกลัวๆ ผ สระ อี อยู่



    แต่เมื่อเปิดประตูก็พบ......เจ้าชายคาโล นั่นเองฉับพลันความปวดร้าวก็แล่นเข้าใจทันที



    “นาย..มีอะ..ไร” เฟรินพูดด้วยเสียงสั่นอย่างเห็นได้ชัด



    “คือ..ฉันมีอะไรจะพูดกับนายหน่อย ขอ...ขอเข้าห้องไปได้ไหม” คาโลพูดด้วยเสียงลดความแข็งลดหน่อย แต่ถึงกระนั้นเฟรินก็ยังไม่ยอม



    “นายมีอะไรจะพูดกับฉันพูดตรงนี้ไม่ได้เหรอ” เฟรินพูดด้วยน้ำเสียงห้าว แต่ในใจก็อยากให้คนตรงหน้าลองง้อดูบ้าง



    “มันพูด...ไม่ได้ ก็แล้วแต่นายละกัน ในเมื่อนายไม่ให้ฉันเข้าห้องฉันไม่พูดกับนายก็ได้” คาโลพูดด้วยเสียงจริงใจทำให้ความคิดที่เฟรินดีใจทีคาโลมาหา หมดลงตรงนั้น



    ****************************************************************************************



    ขอโทษคะที่เรื่องสั้นไปหน่อย จะรีบพิมพ์และรีบอัพละกันนะคะ ไม่รู้ว่าจะสนุกหรือเปล่า ยังไงก็อ่านต่อแล้วก็เมนส์กันมาเยอะๆนะคะ ชอบไม่ชอบแบบไหนก็บอกกันได้



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×