ตอนที่ 37 : ๑๒ แอบเจ็บ ๓/๔
๑๒
แอบเจ็บ
“มีเรียบร้อยแล้วค่ะ ตอนแรกออยก็ลังเล เกรงใจยัยนัสน่ะค่ะ คุณเองกับยัยนัสเคยแต่งงานกันมาก่อน จู่ๆ จะให้ออยมาคบหากับอดีตสามีเพื่อนก็กระไรอยู่ แต่เมื่อคืนยัยนัสยืนยันหนักแน่นว่าไม่ได้รักคุณปราณต์แล้ว ออยก็เลยคิดว่าจะให้โอกาสคุณปราณต์และโอกาสตัวเองได้ลองคบหากับผู้ชายแบบคุณดู”
“ผมถือว่าเป็นคำตกลงนะครับ ห้ามเปลี่ยนใจล่ะ”
“ออยเป็นคนคำไหนคำนั้นค่ะ ปากตรงกับใจเสมอ”
“น่ารักจังครับ ผมชอบผู้หญิงตรงไปตรงมาแบบคุณ”
“ปากหวานแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่าคะ” พินทุสรถามกลับไป แม้ไม่ต้องมอง นัสรินก็รู้ว่าตอนนี้เพื่อนของตนกำลังอยู่ในอาการขวยเขินกับคำหวานของปราณต์อยู่แค่ไหน
“เฉพาะกับคนพิเศษครับ”
“แน่ะ...พูดแบบนี้รู้หรือเปล่าว่าออยเขินนะคะ”
“อยากเห็นหน้าตอนนี้จัง คงจะน่ารักน่าดู”
“อย่าทำเสียงแบบนั้นสิคะ ออยจะละลายแล้ว” พินทุสรทั้งพูดทั้งยิ้ม ขณะที่คนแอบฟังนึกปวดแปลบในใจ ฟังน้ำเสียงของเขายามที่คุยกับพินทุสรก็รู้ว่า เขารู้สึกพิเศษกับพินทุสรจริงๆ ทำเอาเธอว้าวุ่นใจไปหมด
“อยากเห็นจริงๆ นี่ครับ พรุ่งนี้ตอนเย็นผมไปหานะครับ เวลาเดิมที่เราเจอกัน คุณออยอนุญาตหรือเปล่า”
“มาก็มาสิคะ ใครว่าอะไรล่ะ”
“คุณออยตอบแบบนี้ผมคิดเข้าข้างตัวเองนะครับ ว่าคุณออยก็อยากเจอผม” ปราณต์หยอดคำหวานมาอีกอย่างคนที่เต็มไปด้วยลูกล่อลูกชน ทำเอาคนที่มั่นใจในตัวเองมาตลอดอย่างพินทุสรถึงกับไปไม่เป็น
“ออยไม่ปฏิเสธหรอกค่ะว่าออยก็อยากเจอคุณ”
“ไม่เคยเจอผู้หญิงที่ไหนน่ารักเท่านี้มาก่อน คิดยังไงก็พูดแบบนั้น”
“เลิกจีบออยได้แล้วค่ะ ออยจะไปอาบน้ำ หมอเองก็นอนได้แล้วนะคะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้าไม่ใช่เหรอ”
“ครับ...ถ้างั้นพรุ่งนี้เจอกันนะครับ คืนนี้ฝันดีครับ อย่าลืมฝันถึงผมล่ะ”
“ค่ะ...ฝันดีเช่นกันค่ะ”
ทั้งสองล่ำลากันอย่างหวานซึ้ง ก่อนที่พินทุสรจะวางสายและลุกไปอาบน้ำ โดยไม่รู้ว่าตอนนี้คนที่แกล้งหลับอยู่นานสองนานลืมตาโพลงขึ้นมา โดยมีน้ำใสๆ เอ่อล้นแล้วไหลรินออกไปทางหางตาหยดแล้วหยดเล่า คล้ายคนที่กำลังอยู่ในอาการอกหัก
เสื้อผ้าที่ส่งซักตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นถูกนำมาส่งตั้งแต่เช้าตรู่ ในสภาพซักรีดเรียบร้อยหอมกรุ่นน่าสวมใส่ หากทว่านัสรินกลับไม่คิดจะแตะต้องมัน ทั้งๆ ที่เมื่อวานตั้งใจว่าวันนี้จะใส่ตามที่ปราณต์บังคับ มือเรียวบางหยิบเอาเสื้อผ้าของตัวเองออกมาจากตู้แล้วใส่อย่างเมินเฉยต่อคำสั่งของปราณต์
“เดี๋ยวนี้เธอดูสวยและเปรี้ยวขึ้นมากนะนัส ถามจริงสวยขนาดนี้ไม่มีคนมาจีบเหรอ” พินทุสรที่เพิ่งตื่นนอนถามขึ้นขณะที่นัสรินกำลังยืนแต่งตัวอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
“ไม่มีหรอกออย ใครจะมาชอบแม่หม้ายอย่างเรา”
“สมัยนี้ใครเขาสนเรื่องแบบนี้กันล่ะ”
“ก็คงมีอยู่นั่นแหละ ผู้ชายส่วนใหญ่รับไม่ได้หรอก อีกอย่างถึงแม้ผู้ชายคนนั้นจะรับได้ ทางครอบครัวเขาก็คงไม่เห็นด้วยถ้าจะให้คบหากับผู้หญิงที่มีตำหนิแล้วอย่างเรา”
“แต่เราว่าเธอไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองมากกว่า เอามั้ยเดี๋ยวเราหาฝรั่งหล่อๆ ให้ จะได้ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าครอบครัวเขาจะคิดเล็กคิดน้อยเรื่องที่เธอเคยแต่งงานมาก่อน” พินทุสรเอ่ยอาสาและคะยั้นคะยออย่างกระตือรือร้น
“ไม่เอาหรอก” นัสรินปฏิเสธแบบแทบจะไม่คิด ทำเอาพินทุสรขมวดคิ้วมุ่นด้วยความขัดใจ
“ทำไมล่ะ”
“เรายังไม่อยากมีใครตอนนี้”
“เฮ้อ...เสียความตั้งใจหมด”
“ไม่คุยด้วยแล้ว ไปทำงานดีกว่า เอาไว้เย็นๆ เจอกันนะ”
“อือ...แต่วันนี้อาจจะไม่ได้ไปกินข้าวด้วยนะ พอดีหมอปราณต์บอกว่าจะมาหาน่ะ” พินทุสรพูดพลางยิ้มออกมาอย่างเขินๆ ทำเอานัสรินหัวใจวูบโหวงไปชั่วขณะ อยากจะยินดีกับความสุขของเพื่อน แต่ยามนี้เธอทำใจให้คิดเช่นนั้นไม่ได้จริงๆ
“อืม...ไม่เป็นไรหรอก เรากินคนเดียวได้ ปกติก็กินคนเดียว”
“นัสไม่ว่าเรานะ”
“ไม่หรอก…จะว่าทำไมล่ะ เราไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาแล้วนี่ อีกอย่างมันก็เป็นสิทธิ์ของออยด้วย งั้นเราไปทำงานก่อนนะ”
นัสรินจำต้องยิ้มให้กับพินทุสรคล้ายกับไม่ได้คิดอะไร ทั้งที่ตอนนี้หัวใจสุดจะร้าวราน จากนั้นก็ก้าวออกจากห้องเพื่อออกไปทำงาน
ยิ่งใกล้ถึงตอนเที่ยงมากเท่าไหร่นัสรินก็ยิ่งร้อนรนกระวนกระวายใจมากเท่านั้น บ่อยครั้งที่ทอดสายตาไปยังประตูห้องทำงานอย่างหวาดระแวง เกรงว่ามันจะถูกปราณต์ผลักเข้ามาเหมือนเช่นเมื่อวาน แต่ทั้งๆ ที่หวั่นใจเช่นนั้น นัสรินกลับยังไม่ยอมลุกไปไหน นั่นเป็นเพราะลึกๆ ในใจก็ยังอาลัยอาวรณ์ และอยากเห็นหน้าเขาอยู่ร่ำไป
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นในเวลาเที่ยงตรง ทำเอาหัวใจคนรอเต้นแรงโลด ทว่าต้องรีบปั้นหน้านิ่งทำเป็นเหมือนไม่ไยดีกับการมาของเขา
“เชิญค่ะ” เสียงหวานตอบกลับไปอย่างพยายามไม่ให้นุ่มนวลนัก เกรงว่าคนฟังจะได้ใจ หากแต่ตากลับจ้องมองไปยังประตูที่กำลังถูกผลักเข้ามาเขม็ง จนนึกอยากด่าตัวเองที่มีความรู้สึกตื่นเต้นมากเกินงามเช่นนั้น
“คุณนัสคะ”
คนที่ก้าวเข้ามาพร้อมกับเสียงที่เรียกชื่อเธอนั้นไม่ใช่ปราณต์ แต่เป็น...
“ป้าอุ่นคำ...มีอะไรเหรอคะ”
ความรู้สึกในหัวใจตอนนั้นไม่ต่างอะไรกับลูกโป่งที่กำลังจะลอยขึ้นไปในท้องฟ้า แล้วถูกใครสักคนเอาเข็มทิ่มจนเหี่ยวแฟบ แล้วร่วงหล่นลงไปยังพื้นอย่างไม่เป็นท่า
“คุณนัสไม่สบายหรือเปล่าคะ ทำไมดูหน้าซีดๆ” แม่บ้านประจำออฟฟิศถาม เมื่อเห็นสีหน้าของเจ้านายสาวดูซีดเผือดลงราวกับกระดาษ แถมสายตาก็ดูแปลกๆ คล้ายกับผิดหวังเสียใจต่อการมาของตน
“ปะ...เปล่าค่ะ ป้ามีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ดิฉันจะมาถามคุณนัสว่า วันนี้จะออกไปทานข้าวข้างนอกหรือเปล่าคะ”
“ไม่ค่ะ อาทิตย์นี้นัสยุ่งทั้งอาทิตย์เลยคงไม่มีเวลาออกไป ยังไงนัสวานป้าสั่งข้าวให้ด้วยนะคะ”
“ได้ค่ะคุณนัส”
“ขอบคุณค่ะ”
นัสรินเอ่ยขอบคุณพร้อมกับยิ้มให้ เมื่ออุ่นคำออกไปจึงระบายลมหายใจออกเบาๆ พร้อมกับส่ายหน้าให้กับความคิดบ้าๆ ของตัวเอง และสุดท้ายแล้วเที่ยงนั้นก็ปราศจากเงาของปราณต์อย่างสิ้นเชิง
สวัสดีค่ะสาวๆ วันนี้นานามาแจ้งข่าวว่า
เมีย(ไม่)พลอยโจน จะอัพถึงตอนที่ ๑๒ (ซึ่งเหลืออีกสามตอนย่อย) ก็จะหยุดอัพแล้วนะคะ
ส่วนเว็บธัญวลัยตามเสียงเรียกร้องค่ะ จะลงแบบติดเหรียญให้จนจบ แต่อาจจะช้านิดนึงเนอะ
ช่วงนี้ขอเวลาทำเล่มก่อน อยากให้เสร็จก่อนปีใหม่จ้า
ขอบคุณสำหรับการติดตามที่ดีเสมอมาค่ะ
แล้วพบกัน
อีบุคพร้อมโหลดแล้วน๊า
![]() |
|
หนังสือเปิดจองแล้วนะคะ
ราคา 320 บาท รวมจัดส่งแบบลงทะเบียน
ราคา 350 รวมจัดส่งแบบ ems
ท่านที่สนใจสามารถโอนเงินและส่งชื่อที่อยู่พร้อมสลิปได้ทางกล่องข้อความเพจ
https://www.facebook.com/NanaThiantheera
เฟสบุค
https://www.facebook.com/NanaThiantheera
หรือทางไลน์
0891476678
บัญชีสำหรับโอนมีดังนี้ค่ะ
พร้อมเพย์ 0891476678 นางสาวสุวรรณา อัญฤาชัย
ฝากเมนต์ ฝากติดตาม และอีบุคในชุดเดียวกันด้วยนะคะ
ส่วนเรื่องนี้เป็นแนวโรมานซ์หื่นจัดเต็มค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

210 ความคิดเห็น
-
#196 nongploy3124 (จากตอนที่ 37)วันที่ 11 ธันวาคม 2560 / 18:41เมื่อไหร่นัสจะเป้นฝ่ายกระทำบ้างเอาให้หมอดิ้นตายไปเลยเกลียดดหมอ#1960
-
#195 suparajira_ (จากตอนที่ 37)วันที่ 11 ธันวาคม 2560 / 09:53หมอใจร้ายที่สุดเลย#1950
-
#194 อ้อนจัง (จากตอนที่ 37)วันที่ 11 ธันวาคม 2560 / 09:47หมอปรานต์กำลังทำอะไร..กับความรู้สึกของนู๋นัส..#1940
-
#193 kaew_1980 (จากตอนที่ 37)วันที่ 11 ธันวาคม 2560 / 09:01สงสารนัสมากๆๆๆๆๆเลย ทำไมหมอเห็นแก่ตัวอย่างนี้ เมื่อไหร่จะถึงวันของนัสสักที#1930
-
#191 siriwanjangsamer (จากตอนที่ 37)วันที่ 11 ธันวาคม 2560 / 08:32ตัดใจเหอะถ้าจะเล่นกับความรู้สึกแบบนี้#1910
-
#190 mayada (จากตอนที่ 37)วันที่ 11 ธันวาคม 2560 / 07:31ร้องไห้ตามเลย#1900
-
#189 mayada (จากตอนที่ 37)วันที่ 11 ธันวาคม 2560 / 07:31ร้องไห้ตามเลย#1890