ตั้งไม่ถูกอ่าเพื่อนๆ

ลำดับตอนที่ #1 : เจอเพื่อนและศัตรูผู้น่ารัก

     "เอ่อ..คุณพี่นัทที่น่ารัก(ตรงไหนหว่า  แต่ก็น่ารักจริงๆแฮ่ะ) ช่วยมารับให้ตรงเวลาหน่อยนะ  ไม่งั้นฟ้องพ่อ เฮิกๆ"
     "ได้เลย  คุณแม่ "
 [  - - "]
     " เบอรี่ไปแล้วนะพี่นัท บ๊ายบาย "
     "คร้าบบบ  น้องรัก"
วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันต้องเข้ามาเหยียบ ร.ร.เซนติ์มิสทิก  มันจะเกิดอะไรขึ้นกับชั้นบ้างเนี่ยะ..[>-<] จะมีเพื่อนมั้ยน๊าร์
!!พลั่ก!! [O_O]
      "โอ๊ย  เจ็บชะมัด  นี่นายเดินยังไงของนายเนี่ยะ  มองไม่เห็นคนหรือไง ห๊า!!"
ชั้นพูดแล้วจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง  โอ๊ยย  ไม่อยากจะเชื่อ  หน้าตาดีมากๆเลยอ่ะ คงจะหน้ารักที่สุดในร.ร.แน่ๆ หึหึ (ชั้นคิดไรเนี่ยะ)
     "เธอนั้นแหละ  เป็นคนเดินมาชนชั้น  ยังมาว่ากันอีก"
หนอยแหน่ะ  บังอาจว่าชั้นนะ  หล่อ  น่ารัก  แต่ปากเสีย ชิ นายเป็นศัตรูกับชั้นตลอดไป  นายหล่อปากเสีย (ชั้นเป็นคนชอบตั้งฉายาไปนิดนึงนะ)
     "คราวหลัง ชั้นเดินมานายก็หลบๆไปหน่อยเซ  เดินยังไงให้ชั้นไปชนเข้าล่ะ  อยากโง่เองช่วยไม่ได้ "   [o_O]
     "นี่เธอ  หาว่าชั้นผิดงั้นเหรอ"[>-<]
     "ยังไม่ได้พูดอะไรเลย  นายคิดเองนะ"
     "ยังไงก็เถอะ  ถือว่าเด็กใหม่ชั้นไม่เอาเรื่อง  ยังไงซะชั้นก็เป็นรุ่นพี่ที่ดีและน่ารักของทุกคนอยู่แล้วฮิๆ"
เหวอ[  -_-^ ]  อีตาบ้า  คิดได้ยังไงเนี่ยะ  ชั้นอยากจะอ้วกแตกเพราะคำพูดของนายจิงๆเลย
     "เหรอค่ะ  รุ่นพี่(ที่ดี)ของคุณนะค่ะที่ไม่เอาเรื่อง"
ฉันไม่กลัวหรอกย่ะ  อยากมีเรื่องก็มีไปซิ  เบอรี่ไม่เคยกลัวอยู่แล้วล่ะ (แล้วทำไมแกไม่ท้าเค้าไปล่ะ)
     "ไม่เป็นไร  เธออยู่ห้องไหนล่ะ  ทำไมเธอเซอร์ซ่าแบบนี้ หึๆ"
     "ไม่จำเป็นต้องรู้  ใช่มั้ยค่ะ  ไปนะค่ะ บาย"
     "อ้าววววววว....."

อีตาบ้านี่ปากเสียชะมัด  เป็นรุ่นพี่ที่ดีใช้อะไรคิดฟ้ะ  เชิญดีกับคนอื่นไปเหอะ  แต่ไม่ใช่กับชั้นแน่นอน ชิ[>-<] แต่...เอ๊ะ  เดินมานานแล้ว  ทำไมยังไม่ถึงห้องเรียนที่นะเนี่ยะ  [O.O] คนเค้าดูอะไรกันอ่ะ  ไปดูมั่งดีกว่า ฮิๆ(ไม่พลาดอยู่แร้ว)
     "นี่เธอ  มาดูพี่ปายภาพนี้ซิ  เท่ห์  ระเบิดไปเลยอ่ะ"
     "ไหนๆจริงด้วยอ่ะ  คนอะไร  หล่อ  น่ารัก  เท่ห์  แถวรวยอีกตะหาก  ใครได้เป็นแฟนโชคดีตายเลย"
เด็กสองคนนั้นพูดพลางดูภาพ  ท่าทางจะชอบเอามาก  ไหนๆขอดูมั้งดิ้  ใครกันนะที่หล่อนักหล่อหนา  ดูซิ้  ว่าจะสู้พี่นัทของเราได้ป่าว [O_O]  โห  หล่อจริงๆด้วยแฮ่ะ  พี่นัทของชั้นย่อยยับเลยนะเนี่ยะ  หน้าตาคุ้นๆจัง  ใครแล้วว่ะเนี่ยะ [ -_-^^^]
เฮ้ย!!นั่นมัน  นายรุ่นพี่ปากเสียคนเมื่อกี้นี่นาอยู่ดีตรงไหนเนี่ยะ(แกยังชมเค้าอยู่เมื่อกี้เลย)  หน้าตาแบบนี้ยังไม่มีแฟน  เป็นไปได้ยังไง  แต่คงไม่มีหรอก  ปากเสียแบบนี้อ่ะ ฮึฮึ
     "ไปดีกว่า  ไร้สาระ ชิ"
เด็กพวกนั้นหันมามองอย่างหมั่นไส้ประมาณว่า  หนอยบังอาจว่าพี่ปายของชั้นเหรออย่ะ  เด๋วแม่ตบซะนี่ (คิดเอาเองนะเนี่ยะ) แต่ชั้นไม่สนใจหรอก โฮะๆด้านซะอย่าง จริงม้ะ [ ^-^ ]

    "โอ๊ยย  กว่าจะมาถึงห้อง  ขาช้านนน  ชาหมดแล้วเนี่ยะ  ร.ร.อะไรว่ะกว้างชะมัด เลย  อึ้ย..."
ทุกคนในมองหันมามองชั้นด้วยสายตาเดียวกัน  มองอย่างกะเห็นผีแน่ะ  ไม่เคยเห็นคนหรือยังไงย่ะ  มองอยู่ได้
     "เธออ่ะ  บ่นอะไร  เรียนห้องนี้เหรอ  แล้วเธอชื่ออะไร"
ถามเยอะจริง  ใครจะไปตอบทันฟ้ะ
     "เบอรี่ค่ะ  เพิ่งย้ายเข้ามาเรียนที่นี้เป็นวันแรก  ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ  เอ่อ..ชื่ออะไรเหรอ"
     "ลืมบอกไป  ฉันชื่อ แยม นะ"
     "เข้ากันเลยอ่ะ  แยมเบอรี่  น่ากิน คิๆ"
     "เหอๆ"[ ^ - ^ ]
โย่วๆ ตอนนี้มีเพื่อนแล้ว  ดีใจที่สุดเลยอ่ะ  ชั้นจะรักเธอมากๆนะแยม  จะไม่ให้เธอเดือดร้อนเลย  ซ๊ากกนิดเดียว(จะทำได้มั้ยน๊าร์) แหะๆ

                                       >>>>ต่อใหม่ชาบับหน้านะค่า  ขี้เกียดพิมแร้ว<<<<