Urequited love นานแค่ไหนก็จะรัก

บทนำ

ฉันคิดอยู่เสมอว่าชีวิตตอนมอต้นมันน่าเบื่อ  

น่าเบื่อ จนกระทั่ง

“ใครคนนั้น”  

ผ่านเข้ามาทามกลางคนมากมาย    

 เปลี่ยนแปลงหัวใจดวงนี้ให้มีชีวิตอีกครั้ง    

อีกครั้ง....แล้วก็อีกครั้ง     

เพียงเพราะได้แค่     

“แอบรัก”     

******************************************************  

            ชีวิตมอต้นมันน่าเบื่อสำหรับฉัน รั่วมอต้นที่ทำได้เพียงตื่นเช้าไปโรงเรียนจากนั้นก็กลับบ้าน ชีวิตที่    น่าเบื่อจนมองไม่เห็นตัวตนตัวเอง คิดเสมอว่าสิ่งที่ทำเพียงจำใจทำหรือเพราะกำลังตามหาบางสิ่งที่ขาดหาย   พอมองไปรอบข้างพวกเขากลับหัวเราะและยิ้มได้อย่างมีความสุข มันเจ็บใจเหลือเกิน ทำไมมีเพียงฉันที่ทำไม่ได้เหมือนพวกเขา  “ยิ้ม” ที่ไม่ “เสแสร้ง”

            “แป้งฝุ่นวาดภาพให้หน่อย”

            “อืม อยากได้แบบไหนละ”

            “จริงอ่ะ ขอบคุณนะแป้งฝุ่น เธอนี่ใจดีจริงๆเลย”

            อึก! หัวใจมันเจ็บอีกครั้งฉันทรมานเวลามีใครพูดว่า “ใจดี” ความใจดีที่พยายามส่งถึงพวกเขา แค่ต้องการใครสักคนยอมรับ ใครสักคนที่ต้องการฉันอย่างจริงใจฉันรู้ดีคำว่า “ใจดี” ของพวกเขาเป็นคำพูดหลอกๆ เพียงเพราะความเห็นแก่ตัวเหมือนกับฉันในตอนนี้

            “ไอซ์เลิกกอดได้แล้วมันเจ็บ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแข็งๆ มือเรียวเล็กกอดคอฉันไว้พร้อมคางที่ว่างบนบ่าก่อนเสียงลมหายใจค่อยๆ แผ่วเบาจนน่าใจหาย

            “อ่า.....แป้งฝุ่นชอบทำตัวเย็นชาจังเลยนะ แบบนี้ไงถึงไม่มีเพื่อน”

            เพรี้ยง!!