[ fic chanbaek ] The wolf boy - หมาป่าในเมือง ...

ลำดับตอนที่ #7 : - The wolf 7 -

Chanyeol  past

‘ไอจอง วันนี้มึงไม่ตายดีๆอย่างมนุษย์แน่ ’  ผมกัดฟันกรอด เปิดประตูลงไป เพื่อที่จะได้ไปจัดการมัน แต่แล้วอยู่ดีๆ ก็ชายกำยำรูปร่างประมานไอจอง เข้ามากระชากผมถึงสองคน แล้วจัดการกระทืบผม วินาทีนั้น ผมไม่นึกถึงใครเลยนอก แบคฮยอน คนเดียว

ผมจัดการรวบมือทั้งสองข้างของชายกำยำสองคนนั้น แล้วใช้เล็บหมาป่าที่พึ่งออกมาใช้ จิกลงไปบนข้อมือ ให้ตรงกับเส้นเลือดใหญ่ของมนุษย์ ทั้งสองร้องโอดโอย หี อยากมาขัดขวางการปกป้องของกูดีนั ผมจัดการสะบัดมือของพวกมันออก แล้วรีบวิ่งอย่างสุดแรงเกิดไปหาแบคฮยอน

‘พลั้ก …. ไอจองวันนี้มึงไม่ตายดีแน่ ’ ผมขว้าแบคฮยนออกจากมัน แล้ววางร่างบางไว้ตรงกระถางต้นไม้ เมื่อวางอย่างเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว  ก็มาถึงคิวของไอจองแล้ว ไอจองดูอึ้งๆกับการกระทำของผม เมื่อมันได้สติมันรีบวิ่งมาหาผม แล้วกระชากคอเสื้อและต่อยอย่างแรง จนเลือดออกที่มุมปากของผมเล็กน้อย แต่เชื่อเถอะ ว่ามันสู้แรงของผมไม่ได้หรอก ผมจัดการเอาเท้าถีบหน้ามันอย่างแรง จนมันเซถลาไปข้างล้อรถยนต์คันหนึ่ง ศีรษะของมันกระแทกกับแม็กรถอย่างรุนแรง เลือดออกตามหัว และใบหน้า ผมกะจะไปซัดมันให้ตายอีกซักรอบ แต่มีเสียงหนึ่งที่ทำให้ผมตื่นจากสติที่กำลังขาดสะบั้น ให้กลับมามีสติอีกครั้ง

“พอ ละ … แล้ว ชานยอล … ” แบคฮยอนเรียกผมอย่างเสียงแผ่วเบา แต่มันเหมทอนเสียงที่เรียกสติผมได้อย่างดี  ผมรีบวิ่งไปดูอาการของเจ้าตัวเล็ก แต่อยู่ดีๆ น้ำใสๆ ก็กำลังจะคลอในดวงตาของผม .. นี่หรือที่มนุษย์เรียกมันว่าน้ำตา มันเกิดขึ้นจากอะไรกัน ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะ ขนาดพ่อกับแม่ผมตาย สิ่งนี้มันยังไม่เคยเกิดกับผมเลยด้วยซ้ำ แต่มันกลับเกิดขึ้นกับ ‘แบคฮยอน’ มนุษย์คนหนึ่งที่เป็นคนธรรมดา และยังม่ตายเหมือนที่พ่อกับแม่ผมด้วย อะไรกัน!!

ผมไม่รอช้า รีบคว้าแขนของแบคฮยอน แล้วกอดรัดมันอย่างแรง ราวกับว่ากลัวว่ามันจะหายไป อ้อมกอดของผม มันคงทำให้แบคฮยอนไม่เห็นน้ำตา เมื่อกี้นะ ผมไม่อยากให้ใครเห็นมันเลยด้วยซ้ำ แบคฮยอนผงะไปซักครู่ ก่อนจะกอดตอบ แล้วพูดเบาๆออกมา

“นาย … กอดฉันไว้อย่างนี้แหละ ถ้าไม่อยากให้ใครเห็นว่านายร้องไห้ กอดไว้ จนกว่าน้ำตานายจะหมดไป ” แบคฮยอนลูบหัวผมอย่างเบามือ นี่เขารู้หรอ ว่าผมำลังร้องไห้อยู่ เท่านั้นแหละ แบคฮยอนก็พูดแทรกขึ้นมา

“ที่นายร้องไห้ … เพรานายเป็นห่วงฉันใช่มั้ย ชานยอลที่รัก ” ทำไมนับวันที่เราคบกัน เขายิ่งรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่นะ

เมื่อผมและแบคฮยอนร้องไห้กันเสร็จแล้ว เราก็พากันมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง แต่ในระหว่างทางที่ผมขับรถ แบคฮยอนก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แล้วยังจะมีหน้ามาว่าผมอีก ว่าทำไมทำกับรุ่นพี่รุนแรงขนาดนั้น ตายหรือเปล่าก็ไม่รู้ แบคฮยอนพยายามให้ผมขับรถวนกลับไปรับมันไปโรงพยาบาลให้ได้ แต่จะมีหรอ ที่ผมจะยอมใจดีแบบแบคฮยอน แล้วก้มหัวขอโทษมันหน่ะ มัทำร้ายเมียผมขนาดนี้เลยะเว้ย ใครจะไปยอม … แต่ที่เด็ดสุดสำหรับแบคฮยอนแล้ว น่าจะเป็นที่ผมร้องไห้ต่อหน้าเค้าดีกว่า แบคฮยอนล้อผมตั้งแต่ออกมาจากร้านเฮงซวยนั่น จนถึงร้านอาหารที่ผมกับแบคฮยอนกำลังจะมากินกัน จนเห็นผมหน้าบูด เลยหยุดล้อซักพัก แต่เชื่อสิ แบคฮยอนต้องเอามาล้ออีกแน่

“นี่ หยุดล้อฉันได้แล้วนะ จะกินอะไรก็สั่งซักทีสิ ” ผมพูดพร้อมกับยื่นเมนูอาหารให้กับแบคฮยอน วันนี้เรามากินอาหารที่ร้านข้างทางธรรมดา เห็นแบคฮยอนบ่นว่าอยากกินพวกจิ้มจุ่ม ผมเลยพามันมานี่แหละครับ ถือเป็นโอกาสเดทไปเลยในตัวเลยล้ะกัน -__  -

“ฉันอยากกิน ลาบหมูสับ น้ำตกหมู ส้มตำ คอหมูย่าง จิ้มจุ่มชุด 120 บาท หมูมะนาว แล้วก็ไก่ย่าง เอ้อๆ น้อง ข้าวเหนียว 3 ห่อนะ ” โหยยยยยสั่งขนาดนี้ กินเสร็จผมว่าไปตายแล้วเกิดเป็นหมูเถอะ

“ นายสั่งอะไรเยอะแยะเนี่ย ทำอย่างกับว่าไม่เคยกิน ” เมื่อสั่งเมนูเสร็จ  ผมก็บ่นใส่แบคฮยอนที่ตอนนี้ยิ้มแป้นอย่างมีความสุข ไม่สนโลกทั้งนั้นว่าใครจะด่าจะบ่นว่าอะไร เพลียจิต

เมื่อผมนั่งได้ซักพัก เมนูอาหารก็มาเสริฟทีละอย่าง แต่ละอย่างนี้ผมแทบจะอ้วก สีสันจัดจ้านไม่เบา อยากรู้จริงๆ ว่าแบคฮยนอกินเข้าไปได้ไง ไม่รอช้า แบคฮยอนผู้มากับลม ไปเร็วอย่างกับพายุ ก็จัดการกินทีละอย่าง อย่างรวดและเร็ว โดยไม่สนว่าผมจะกินได้หรือไม่ ตามจริงผมก็กินแบบที่มนุษย์กินได้ทุกอย่างนั่นแหละ แต่แค่ผมเลือกกินครับ ผมเลยทำได้แค่นั่งมองเมียสุดที่รักกำลังนั่งเคี้ยวตุ้ยนุ้ยอย่างมีความสุข แค่เห็นแบคฮยอนกนอย่างอร่อย ผมก็ดีใจจนจ้ำตาจะไหลแล้วครับพี่น้อง

“ พี่ครับ พี่สาวคนนั้นฝากมาครับ ” ผมนั่งอยู่ดีๆ ก็มีเด็กชายคนหนึ่งวิ่งมา พร้อมยื่นกระดาษให้ผม แล้วชี้ไปทางผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กำลังมองมาทางผม เธอมีรูปร่างที่จัดว่าหุ่นนางแบบผมยาวถึงกลางหลังจมูกโด่งๆกับปากสีกุหลาบเล็กๆช่างเข้ากับดวงตาโตๆกลมของเธอ กางเกงยีนขาสั้นที่เผยโชว์ผิวขาวกับเสื้อยืดสีขาวธรรมดา เหมือนคนทั่วไป แต่สิ่งที่ทำให้ผมไม่เชื่อว่าเธอเป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งคือ กลิ่นของกระดาษที่คล้ายกับกลิ่นหมาป่าของผม และใจความภายในกระดาษที่มีตัวอักษรที่ไม่ใช่ภาษของมนุษย์ ว่าผมรับไว้ ที่มีใจความว่า

                ‘นายหล่อขึ้นมากเลยนะ ชานยอล แล้วเราจะได้เจอกันอีกอย่างแน่นอน

เจสสิก้า’

………………………………………….ครอบร้อยเปอร์ล้ะค้า

อุ้ยตายว้ายกรี๊ด มีตัวละครขึ้นมาอีกหนึ่งคนค้ะ แล้วเดี๋ยวซักพักจะตามมาอีกคน เรื่องกำลังเข้มข้นล้ะหนา แชปนี้สั้นหน่อยท่ดๆ รีบอ่า พอดียืมคอมพี่สาวอัพ เลยต้องรีบอัพตอนนี้โลยบรั่ย

โฉมหน้าของเจสสิก้า