ชีวิตม.ปลายปีสุดท้ายของน้ำหวาาน

   สวัสดีค่ะทุกๆคน วันนี้เป็นวันที่ 28 พ.ย. 2555 เป็นวันที่ชั้นรู้สึกว่า "วันนี้แหละ เราจะขอเอาเรื่องราวของชีวิตมาแต่งเป็นนิยายชักที" 55 ก็ชีวิตของชั้นคนนี้มันชักจะเหมือนนิยายขึ้นไปทุกวัน อาจจะเป็นเพราะชั้นชอบเพ้อฝัน ชอบที่จะแต่งนิยายอยู่แล้ว หรือชอบที่จะะเขียนไดร์อารี่ แต่นั้นก็ไม่ใช่ประเด็นหลัก ชั้นแค่... อยากจะบอกใครบางคนให้รู้ว่าชั้น "ชอบ" เค้ามานานแล้ว แต่การเขียนนิยาย ณ ที่แห่งนี้ ก็ไม่ได้จะหมายความว่า เค้าจะมาอ่านนิยายของชั้น แต่... ขอเพียงแค่ให้ชั้นได้จินตนาการว่า เค้า.. มาอ่านนิยายของชั้นก็เพียงพอแล้ว ^^
   #เริ่มกันเลยดีกว่า ^^
   เริ่มด้วย คนที่ชั้นชอบ ชั้นไม่กล้าที่จะเอ่ยชื่อเค้าออกมาหรอค่ะ เพียงแต่ทุกวันนี้ ชั้นเรียกเค้าว่า "ผีเสื้อ" ส่วนที่มาหรอกค่ะ... แหม ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แค่ชั้นชอบดูผีเสื้อเอามากๆ ชั้นว่ามันสวยดี ชั้นก็เลยอยากให้คนที่ชั้นชอบเป็นผีเสื้ออ่ะคะ แล้วก็กันเพื่อนๆสงสัยด้วย~ ถ้าเค้าเดินมาแล้วชั้นกรีดกร้าด "ผีเสื้อๆๆๆๆๆ" ชั้นจะได้มีคำแก้ตัวได้ว่า "มันบินไปแล้วเธอมองมันไม่ทันหรอก ><" 555 เป็นความคิดที่เยี่ยมไปเลยใช่ป่ะหละ ^0^
   ส่วนชั้นขอใช้ชื่อว่า “น้ำหวาน” หรือเรียกสั้นๆว่าหวานก็ได้คะ ^^ หวานชอบผีเสื้อมาตั้งแต่ ม.1 ซึ่งตอนนี้หวานเรียนอยู่ชั้นม.6แล้ว (เกือบ6ปีแหนะ) ปีนี้ก็คงเป็นปีสุดท้ายที่จะได้เจอผีเสื้อ ก็เราต้องแยกกันไปมหาลัยแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าชั้นกับผีเสื้ออยู่กันคนละแผนการเรียน ชั้นอยากเข้าวิศวะ ส่วนผีเสื้ออยากเข้าบัญชีไม่ก็บริหาร (อยากพึงเข้าใจผิดว่า หวานจะเป็นคนถึกๆนะ ที่จริงไม่มีใครมองว่าหวานลักษณะนิสัยเหมาะกับวิศวะเลยหละ แต่ก็ใจมันชอบ ลักษณะนิสัยก็ไม่สำคัญหรอก ใช่เปล่าค่ะ ^^ ดูจากภาพไอคอนเป็นเครื่องพิสูจน์ ><) โอเคต่อๆ ชั้นเหลือเวลาอีก 2 เดือนที่จะอยู่กับเค้าจริงๆ มันอาจเป็นเวลาที่สั้นมาก แต่สำหรับชั้นมันคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ชั้นจะเก็บเกี่ยวความสุขที่ชั้นมีต่อเค้าได้
   ผีเสื้อ : อาจเรียกว่าเป็นคนที่.. คนอ่านนิยายหลายๆคนอยากจะกรี๊ดเมื่อพบเค้า เค้าเป็นคนที่เรียนเก่งมากๆ เรียกว่าได้ที่ 3 ของระดับชั้น ม.6 นี้ เล่นกีฬาก็เก่งมากๆ ถือว่าเป็นตัวเกร็งอันดับต้นๆเลยก็ว่าได้ เป็นหนึ่งในวงดุริยางค์ของโรงเรียน เล่นดนตรีได้หลายชนิดแต่ที่เค้าชอบที่สุดคือ เล่นกีตาร์ ร้องเพลงได้ ซึ่งเพราะกินใจมาก และแน่นอนว่าหน้าตาดี ขาว สูง ไว้ผมซอยยาวนิดๆ แล้วก็... นิสัยดีอีกด้วย ซึ่งแน่นอนว่าเป็นที่กรี๊ดกร๊าดของสาวๆทุกคนรวมถึงชั้นด้วย >///< เค้าเป็นคนที่มีคนชอบเยอะเป็นอันดับต้นๆของโรงเรียนเลยทีเดียว ((อันนี้เรื่องจริงนะ ไม่ได้โกหกแต่อย่างใด มีคนแบบนี้อยู่บนโลกจริงๆ เพอร์เพ็คมากๆ ชั้นยังหาด้านที่ไม่ดีของเค้าไม่ได้เลยจริงๆ)) แต่สิ่งที่ทุกคนต่างรู้คือ เค้าไปชอบผู้หญิงคนนึง ซึ่งเธอคนนั้นกลับไม่ชอบผีเสื้อของชั้นทั้งๆที่เค้าก็เพรียกพร้อมทุกอย่าง (โรงเรียนชั้นเหมือนมีอาถรรพ์ ที่ว่าคนที่ป๊อบๆทุกคนมักจะอกหัก)
   น้ำหวาน : ชั้นอยู่ในโรงเรียนแทบทุกคนจะมองว่าชั้นเรียบร้อยมาก~~~ (เป็นเพราะผีเสื้อเคยบอกว่าชอบคนเรียบร้อยหน่ะ ชั้นเลยทำตัวเป็นคนที่เรียบร้อยมากตลอด ไม่ได้เสแสร้งนะ ชั้นทำจริงๆ) แต่ก็มีเพื่อนๆที่ชั้นสนิทด้วยจริงๆ รู้ว่านอกจากชั้นจะเรียบร้อยแล้ว ชั้นยังติ๊งต๊องมากๆด้วย ก็ชั้นไม่ชอบทำให้ใครต่อใครเครียด ชั้นชอบสร้างเสียงหัวเราะจากการทำตัวติ๊งต๊องนี่แหละ ^^ อย่างที่บอกว่าชั้นชอบเค้า แต่ไม่เคยคิดจะบอก ได้แต่แอบชอบเค้าเท่านั้น อาจจะเป็นเพราะชั้นไม่มีความกล้าพอที่จะบอกเค้า และตอนนี้ชั้นก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร ชั้นก็มีความสุขดีที่ได้แอบชอบเค้าฝ่ายเดียว แม้ว่าจะมีบางครั้งที่มีคนข้างตัวชั้นก็แอบรักผีเสื้อเหมือนกัน ชั้นรู้สึกเจ็บนะ แต่หน้าแปลกที่ชั้นยังช่วยเหลือเพื่อนคนนั้นของชั้นอยู่ได้ นี่แหละที่ทำให้ชั้นได้เรียนรู้ว่าความรักคือการเสียสละ รักมันยิ่งใหญ่อย่างนี้นี่เอง ตอนนี้ เราได้ร่วมแสดงละครเวทีของโรงเรียนด้วยกัน แม้ว่าเราจะแสดงกันคนละฉากและไม่มีโอกาสได้เจอกันเลย แต่ชั้นก็ดีใจที่่ชั้นได้เห็นเค้าบ่อยขึ้น คุยกันมากขึ้้นนิดหน่อย แค่นี้ก็ทำให้ชั้นสุขใจได้แล้ว ^^
   ความตั้งใจของชั้นคือ การได้แต่นิยายจากความรักของชั้นจริงๆ มาแต่งเป็นนิยายค่ะ อาจจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับแฟนต้าซีนิดๆค่ะ เนื่องจากชั้นนั้นมีความรู้สึกเหมือนผีเสื้อเป็นพ่อมดที่คอยเสกเวทย์มนต์ให้ชั้นในหลายๆเรื่อง เมื่อไรที่เค้ามองชั้น ชั้นก็เหมือนโดนมนต์สะกดเสมอเลย ชั้นไม่ได้คิดไปเองนะ แต่มันเหมือนเค้ามีเวทย์มนต์อยู่จริงๆแม้มองไม่เห็นแต่ชั้นสัมผัสได้ >< ด้วยความรู้สึกที่ดูสับสนวุ่นวายของชั้นประกอบกับความรักที่ชั้นมีให้เค้าแต่ไม่สามารถจะบอกได้ ดังกับต้องคำสาป เรื่องราวจะดำเนินอย่างไรต่อไปโปรดติดตามชมด้วยนะเจ้าคะ ^^