ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พัดลม
ริ๊!!!
ริ้!!!
ริ้!!!
"แบ ไปเปิประูิลูว่าใรมา"เสียแม่ะโนัออมาาห้อรัว ทำให้ผม้อรีบวิ่ไปเปิประูบ้าน ปิเทอมแท้ๆใรมาอีเนี่ย
"มาหาใระ...รับ านยอล?"ผมถึับเมื่อนรหน้าอยู่ๆ็มาโผล่หน้าบ้านผม
"ิถึเลยมาหา"ฮืออ แม่รับ แบเิน
"อะ..อ่อ"ผม้มหน้าเินับประโยที่เาพู
"นี่ะไม่วนแฟนเ้าบ้านหน่อยหรอ"านยอลย่อัวให้ลเท่าับผม
"อ่า...ริ้วย เ้าบ้านสิ"ผมเินนำเาเ้าไปในบ้าน
"ใรมาลู??"แม่โผล่หน้าออมาาห้อรัว
"อ๋อ นี่านยอลพะ.."
"สวัสีรับุแม่ ผมปาร์านยอล แฟนอแบฮยอนรับ"านยอลโ้ให้แม่อผมอย่าสุภาพ
"อ๋อ ไหนๆ็มาอยู่ทาน้าวเลยแล้วันนะ แบพาแฟนไม่รอบนห้อสิลู"พูับานยอลเสร็็มาสั่ให้ผมพาผู้ายเ้าห้อ
"รบวน้วยนะรับ"านยอลโ้ให้แม่ผมอีรอบ
ผมเินนำานยอลึ้นมาบนห้อ ผมเปิประูพาานยอลเ้ามาในห้อ านั้นานยอล็เินไปนั่บนเีย แล้วานยอล็เอ่ยประโยเพื่อัวามเียบ
"มานี่มา"านยอลวัมือเรียผมให้เ้าไปหา ผม่อยๆเินไปหาเา้าๆ
"ทำไม้อบอแม่ว่าเป็นเพื่อน"านยอลมอมาทาผมนิ่ๆ
"็เราว่าานยอละไม่อบถ้าเราบอไป"ผมยืน้มหน้าอย่าสำนึผิ านยอลถอนหายใ และอุ้มผมนั่ลบนั
"อ้วน.. เราบันมาเือนนึแล้วนะ อนนี้มึมีสิทธิ์ทุอย่าในัวู เ้าใมั้ย?"านยอลลูบผมผม้าๆ ผมเยหน้า็ผมับสายาที่ผมหลไหลั้แ่แรเอ้ออยู่่อนแล้ว
เราสอนมอาันรู้วามหมายอสายาันและัน าประสานา ใบหน้าที่ห่าัน่อยๆยับเลื่อน เ้าหาัน ามวามรู้สึอนทัู้่ ริมฝีปาห่าันเพียปลายนิ้ว
"แบฮยอน านยอล ลมาิน้าวไ้แล้วลู"เสียแม่ะโนัึ้นทำให้เราทัู้่รีบผละออาัน
"เอ่อ... ระ..เราลไปิน้าวันเถอะ"ผมรีบลุาัอานยอลแล้ว้มหน้าหลบสายาแ่ประโยที่มนุษย์รหน้าพูลับทำให้ผมแทบอยาะระเบิัวเอ
"อินนมเลย"านยอลทำหน้ารุ้มริ่ม ฮึ่ยย หน้าัให้ปาแริๆ J
หลัทาน้าวเที่ยเสร็
"ิน้าวเสร็แล้วะไปไหนัน่อไหมลู"แม่อผมเอ่ยถามในะที่านยอลำลัล้าานอยู่
"ไม่ล่ะรับ อยู๋ับแบฮยอนที่บ้านทั้วัน เผลอๆอาะนอนที่นี่้วย"านยอลอบำถามแม่พลามอมาทาผม
"ใรให้นายนอนัน"ผมออแล้วถามานยอลที่ำลัเ็มือหลัาล้าานเสร็
"ทำไมพูับแฟนแบบนั้นล่ะ ไม่น่ารัเลยนะแบฮยอน ป่ะ!านยอลไปูทีวีับแม่ีว่า"แม่เรียานยอลพลาอแนานยอลเินออไปที่ห้อนั่เล่น
อีลูรัไ้แ่ยืนเว้ว้าอยู่ลาห้อรัว ใ่ี้!!ไอ่เรามันเป็นแ่อีลูรัะสู้อะไรับลูรัปัุบันล่ะ :(
เราะประท้ว้วยารอ้าว อยู!!
ในห้อนอน
"อ้วนเย็นแล้วไปหาไรินัน"านยอลึผ้าห่มที่มี้อนลมออยู่ลาเียที่สอไส้ลูหมูอยู่
"ไม่!!"ผมะโนผ่านผ้าห่มออไป
"เอาริหรออ้วน วันนี้แม่อ้วนทำหมูย่า้วยนะ ไม่ินริหรอุแม่เสียใแย่"านยอลพูน้ำเสียัพ้อ
"ถ้าไม่เห็นแ่แมู่ไม่ินหรอนะ :( "แบฮยอนลิ้ออาผ้าห่มแล้วเินนำานยอลออห้อไป
"่อยๆิน็ไ้แบฮยอน ไม่มีใรแย่เราหรอลู"พ่อุแบฮยอนที่อนนี้ยัหมูับผันแ้มป่อ
"น้อลัวแม่เสียน้ำใ่าหา เนอะแม่เนอะ"แบฮยอนพูทั้ๆที่เนื้อหมูยัเ็มปาอยู่
"อย่าเี้ยวทั้ๆที่อาหารอยู่ในปาสิแบฮยอน ไม่น่ารัเลยนะรับ"านยอลพูพลาลูบหัวแบฮยอน
"นั่นสิ หัูานยอลเป็นัวอย่าบ้าเ้าลูนนี้"แม่อวยานยอลเินไปแล้วนะ
"านยอลีอย่าู้นอย่าี้็เอาานยอลไปเป็นลูเลยิแม่ น้อไม่ีัอย่า"ผมรีบเี้ยวให้เสร็แล้วบอประโยที่อัอั้นมาทั้วัน
ผมเินออมาาโ๊ะอาหารแล้วรีบวิ่ึ้นห้อ เพราะวามน้อยใที่มี่อไป
"ุนี่็ รู้ว่าลูี้น้อยใ็ยัทำ านยอลึ้นไปูแบฮยอนให้พ่อหน่อย ร้อไห้ี้มูโป่หมแล้ว"พ่ออแบฮยอนบอแม่อแบฮยอนในประโยแรแล้ว็สั่ให้านยอลึ้นไปูแบฮยอน
านยอลรีบโ้ให้ผู้ให่ทั้สอแล้วรีบวิ่ามแบฮยอนึ้น
"านยอลเ้าไปนะรับ"ผมบอนในห้อแล้ว่อยๆบิประูห้อเ้าไปพ่อเ้ามาให้ห้อผม่อยๆปิประูแล้วลลอน
"ฮึ...."เสียสะอื้นเล็ลอออมาาใ้ผ้าห่ม
ผม่อยๆึผ้าห่มออ็เพราะแฟนัวเล็มีราบน้ำาเปรอะเปื้อนามใบหน้า ผมพยุอีนให้ึ้นมานั่บบนอ
"ไม่ร้อนะรับนี"ผมปาน้ำาให้แบฮยอนอย่าเบามือ
"ฮึ..แม่ไม่รัเราแล้ว"นิสัยอแนี่มันแบฮยอนริๆ
"แม่รัแบฮยอนะาย ไม่ร้อแล้วนะรับ ไหนยิ้มให้านยอลูหน่อย"ผมพยายามทำให้นัวเล็หลุำนสุท้าย็หลุำออมานไ้
"ูไม่อบเห็นมึร้อไห้เลยแบฮยอน"ผมมอนรหน้าแล้วมอริมฝีปาอิ่มที่หน้าูให้บวมริๆ
ระยะห่าระหว่าเราสอนลลเรื่อยนปลายมูนัน
"อูบนะ..."
TBC
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลับมา่อนบพาร์ทแล้ว ิถึันบ้าไหม หายหน้าหายาันไปนานเลยเียว ที่มาอัพไม่ใ่อะไรหรอ ใล้ลาภาแล้ว่ะ ;( ิถึแย่เลย
เอันหลัสอบนะะ ้วยรั ฮริ้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น