ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Vocaloid) ยัยเหมียวคนนี้ ขอรักเธอนะ ไอ้คุณชายสุดซึน

    ลำดับตอนที่ #9 : [ตอนที่ 9] เมด...ของพวกเรา

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 66
      0
      20 มี.ค. 57

    [ตอนที่ 9]

    เมด...ของพวกเรา


     
    Megpoid Gumi Talk...

     
    เลน// ไม่เอาอ่ะ ฉันจะเอายัยนี้ 

    ริน// ฮ่ะ!? 

    อิโอะ// ผมจะเอาคนนี้ครับ -w-

    เอีย// อะเร๊ะ? 

    มิคุโอะ// เหอะ! เพราะเธอร้องเพลงเพราะหรอกฉันถึงเลือกเธอ ยัยเตี้ย

    มิคุ// เตี้ยแล้วหนักส่วนไหนของคุณชายหรอค่าาาา
    ^*^

    กาคุโปะ// ยืนดีต้อนรับสู่คฤหาสน์ตระกลู Vocaloid นะครับ ผมคามุอิ กาคุโปะ

    ลูกะ// ขอบพระคุณมากค่ะ เมกุริเนะ ลูกะค่ะ

    กุมิ// ฉะ ฉันไม่ผ่านหรอคะ? ( 'v')


     
    ตึก!

    คุณชายหัวเขียว (ขี้เกียจเรียกแบบนี้แล้วนะ ขอชื่อหน่อยเหอะ!!) เขยิบเข้ามาใกล้ฉันจน

     
    ไหล่ชนกัน อะไรกัน? เขินหรอ ทำไมไม่มองหน้าอ่ะ =_=;; ตกลงตรูผ่านป่ะคะเนี้ย


    ยูคาริ// ...

    ยูคาชิ// ทะ...ทำไมเหลือผมคนสุดท้ายล่ะ? - -;;

    ยูคาริ// ขอบพระคุณมากค่ะ ขอตัวล่ะค่ะ

     
    อ้าวเฮ้ย!! งี้ก็ไม่ครบแก็งค์อ่ะดิ ไม่ได้นะ เราจะให้ยูคาริจังไปหางานที่อื่นทำไม่ได้


    ยูคาชิ// เอ่อ...

    ยูคาริ// ไม่อยากเลือกฉันก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องมาสงสารด้วย 

    กุมิ// ดะ เดี๋ยวสิ
    ~ ยูคาริจัง เธอไม่ต้องไปหางานใหม่ก็ได้นะ เราได้งานที่นี้แล้ว ใครที่ผ่านเข้า

    ภารกิจที่ 3 มาได้ก็ถือว่าได้เป็นเมดของที่นี้แล้วน้า ไม่ต้องไปหางานที่อื่นทำหรอก


    ยูคาชิ// เฮ้...อย่ามากดดันฉันสิ

    ยูคาริ// เอาล่ะค่ะ!! ใครจะเป็นคนขึ้นมาร้องเพลงคนต่อ-

    ยูคาชิ// โอเคๆ ผมเลือกเธอก็ได้ ไม่ได้สงสารอะไรทั้งนั้นอ่ะ ไม่ต้องถามมากด้วย ฮึ่ย!!

    ยูคาริ// ถ้าหงุดหงิดนักก็อย่าเลือกฉันเลย คนรออยู่อีกตั้ง 170 คนนะ อีตาบ้า

    ยูคาชิ// เฮ้!! =_=

    ยูคาริ// ...

    ยูคาชิ// ฮึ่ย...เธอน่ะ! ไม่ดีใจหรือไงที่ได้เป็นเมดประจำตัวของฉันน่ะ ใครๆ เขาก็อยากจะเป็นเมด

    ของพวกเรากันทั้งนั้นแล้วดูเธอสิ ฉันเลือกเธอ เธอก็ไม่ยอมรับมัน บอกว่าเพราะอย่างนู่น อย่างนี้

    อยู่นั้นน่ะแหละ ถามจริงเถอะ เธอจะมาสมัครเป็นเมดของที่นี้ทำไมกัน ฮ่ะ!?

    ยูคาริ// ก็ได้!! ฉันยอมเป็นเมดของนายก็ได้ อีตาบ้าาา
    ~

    ยูคาชิ// หน็อย...เธอเป็นลูกจ้างแันนะเฟ้ย ยัยบ้าาา~

    กุมิ// ยกที่ 1 เริ่มได้!!

    เอีย// กริ๊ง!! =w=

    กุมิยะ/อิโอะ// -__-++


     
    หลังจากนั้น 20 นาที

    ตุบ!!


     
    หัวหน้าเมด// นี้คือห้องพักของคุณเมคพอยด์ กุมิค่ะ 

    กุมิ// ขอบคุณมากค่า
    ~
     
    หัวหน้าเมด// ถ้าต้องการอะไรก็สามารถเรียกดิฉันได้ทุกเมื่อนะคะ ขอตัวค่ะ

    กุมิ// ค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ


     
    ปึ้ง!!

    เฮ้อ! ไม่ยักกะรู้นะเนี้ยว่าเมดประจำตัวคุรชายจะต้องย้ายมาอยู่ที่นี้น่ะ นึกว่าพอทำงาน
    เสร็จ

     
    ปุ๊บก็กลับบ้านปั๊บเลยแต่ห้องนี้ก็ดูกว้างใหญ่และหรูหรามาก มะ...ไม่กล้าอยู่อ้า~ ;w; หรูหรา 

    เพียบพร้อม กว้างใหญ่ อลังการ โอ้ว...


    กุมิ// แหะๆ งั้นเอาของไปจัดเก็บก่อนดีกว่านะ 


     
    ก๊อก! ก๊อก!

     
    กุมิ// หือ? ใครค่าาา~

     
    แอ๊ดดด~

     
    กุมิ// เฮ้ย!! =_=;;

    กุมิยะ// - -

    กุมิ// คุณชายค่ะ!! ไหงถึงได้เข้ามาแบบนี้ล่ะคะ ฉันยังไม่ได้อนุญาตเลยนะ

    กุมิยะ// ( - -)

    กุมิ// หือ?


     
    คุณชายจ้องมองมาที่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของฉันซึ่งวางอยู่ทางฝั่งขวาของฉัน เขาจ้อง
     
    อยู่สักพักหนึ่งก่อนจะล่ะสายตามาที่ฉัน ฮ่ะ? อะไรคะ จะทำอะไรกับกระเป๋าฉัน? 


    กุมิ// กระเป๋า...ทำไมหรอคะ?

    กุมิยะ// ...

    กุมิ// =O=?


     
    แปะ!!

    หืม!? O_O;;


     
    กุมิ// เอ๊ะ? คุณชายเอาอะไรมาแปะฉันน่ะคะ Stop!! =_=/

    กุมิยะ// (-_-)/


     
    อีตาคุณชายนี้โรคจิตแล้วมั้ง!! จู่ๆ ก็เอากระดาษโน๊ตมาแปะหัวฉันซะงั้นอ่ะแล้วนี้เขียนอะไร
     
    ขยุกขยิกๆ ก็ไม่รู้แถมยังหน้าด้านจะเอาอีกใบมาแปะอีก ดีนะที่ฉันเอามือยั้งไว้ได้ก่อนอ่ะ
     
    จะ...จะว่าไปมืออีตาคุณชายนี้นุ่มจัง~ หน้านิ่งมากๆ แต่ก็หล่อล่ะนะ หว๊า~ นี้เราหวั่นไหว
     
    ป่ะเนี้ย ไม่นะๆ พึ่งเจอกันวันแรกเองนะ ตื่นจากความฝันด่วนๆ >.< 

     

    กุมิ// อา...ฉันว่าคุณไม่ควรจะแปะโน๊ตที่ตรงนี้นะคะ มีอะไรก็ส่งถึงมือสิค่ะ

    กุมิยะ// (-_-)/

    กุมิ// ไหนๆ ดูสิ เขียนอะไร

     

    'ฉันแค่มาตรวจดูความเรียบร้อย'

    'ไม่ต้องถามมาก'

     

    กุมิ// ทำไมคุณชายไม่พูดเอาล่ะคะ? เขียนแล้วทิ้งแบบนี้ทำลายโลกน้า -__-*

    กุมิยะ// (- - ) # เบื้อนหน้าหนี

    กุมิ// อย่าเบื้อนหน้าหนีสิ พูดสิค่า
    ~ เป็นใบ้หรือไง

    กุมิยะ// (- - ) ( - -) (- - )

    กุมิ// แล้วทำไมไม่ยอมพูดเล่า!! 

    กุมิยะ// ...

    กุมิ// โธ่!! พูดสิๆๆๆ พูด!! จะมีปากไว้ทำไมกันคะในเมื่อไม่ยอมพูดเนี้ย มีอะไรอุดปากอยู่หรือไง

    กุมิยะ// ...

    กุมิ// เน้!! พูดสิค่ะ ฉันไม่ใช้คนที่จะอดทนคอยอ่านโน๊ตที่คุณมาแปะหัวฉันตลอดๆ หรอกนะคะ

    กุมิยะ// ...

    กุมิ// เฮ้
    ~ ต้องให้ฉันทำไงถึงจะยอมพูดเนี้ย

    กุมิยะ// (- - )

    กุมิ// อย่าเบื้อนหน้าหนีด้วย!! ถ้าทำนิสัยแบบนี้ ฉันไม่รักนะ

    กุมิยะ// (- -'')

    กุมิ// อ๋า...ไม่ต้องพูดแล้ว เซ็ง!! =__=*

    กุมิยะ// ('_')

    กุมิ// ว่าแต่คุณชายชื่ออะไรหรอคะ?

    กุมิยะ// เมคพอยด์ กุมิยะ

    กุมิ// อ้าว!! ไหงยอมพูดอ่ะ =[]=;;

    กุมิยะ// ...

    กุมิ// เงียบอีก!! เฮ้อ
    ~ ฉันล่ะเครียดกับคุณจริงๆ ค่ะ ว่าแต่จะออกไปได้หรือยัง? 

    กุมิยะ// (- - ) # เดินออกไป


     

     
    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×