ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Vocaloid) ยัยเหมียวคนนี้ ขอรักเธอนะ ไอ้คุณชายสุดซึน

    ลำดับตอนที่ #3 : [ตอนที่ 3] ขอร้องล่ะค่ะ!! พลีสสสส

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 56
      1
      3 เม.ย. 57

    [ตอนที่ 3]

    ขอร้องล่ะค่ะ!! พลีสสสส


     
    yuzuki yukari Talk...

     
    ยูคาริ// ('^')
     
    ยูคาชิ// O//O;;

    ยูคาริ// หวัดดี! =w=/

    ยูคาชิ// มะ มาหวัดดง หวัดดีอะไรกัน ลุกขึ้นไปสักทีสิ!!

    ยูคาริ// อ้าว
    ~ นี้ฉันนอนทับคุณอยู่หรอคะเนี้ย? ไม่รู้เลยแหะ

    ยูคาชิ// ตอนนี้รู้แล้วก็ลุกไปสิ!! >///<

    ยูคาริ// ฮึ่บ! ช่วยมั้ย?


     
    ฉันยื่นมือเข้าไปหาเด็กหนุ่มผมม่วงหน้าหน้าตาน่ารักน่าชังที่พึ่งถูกฉันทับไปเมื่อสักครู่นี้
     
    แก้มขาวๆ ที่มีพลาสเตอร์แปะอยู่ก็เริ่มแดงระเรื่อขึ้นมานิดหน่อยพร้อมนัยน์ตาสีแดงที่สั่นไหว

    และพร้อมจะจิกกัดฉันได้ทุกเมื่อ ว๊ายยยยย~ น่ารักอ่ะ

    ฟึ่บ!! 
     
    ฟุ่บๆ


    ยูคาชิ// ขอบคุณที่ยอมลุก...ว่าแต่พวกเธอมาที่นี้ทำไม?

    ยูคาริ// มาหานายไง
    ~

    ยูคาชิ// หา!? 

    ยูคาริ// พวกเรามาสมัครงานน่ะ ทันใช้มั้ย?

    ยูคาชิ// พวกเธอมากันช้ามากเลยนะ เขาสมัครกันเต็มตั้งแต่วันแรกแล้วล่ะ หมดสิทธิ์

    ทุกคน// เอ๋!? =[]=;;

    ยูคาริ// อืมๆ ไม่แปลกใจหรอกค่ะ ก็ดูเหมือนว่าพวกคุณชายที่คฤหาสน์นี้ คงจะ 'หล่อ' น่าดูเลย

    ยูคาชิ// ...


     
    โป๊ก!!


    ยูคาชิ// โอ๊ย!!

    ???// ไอ้ยูคาชิ!! มั่วแต่จีบสาวอยู่ได้ ไหนของที่พี่สั่งล่ะ

    ยูคาชิ// โหย!! พี่มิคุโอะ มันจะอะไรนักหนากะอีแค่ไอติมต้นหอมเนี้ย

    มิคุโอะ// ก็ฉันร้อนไง เจ้าบ้า!! หือ?

    มิคุ// ไอติม...ต้นหอม? มีด้วยหรอคะ?

    ยูคาชิ// ก็มีเฉพาะที่นี้แหละครับ ทำไมหรอ? =O=

    มิคุ// ต้นหอมน่ะ! ของโปรดฉันเลยล่ะค่ะ!! *O*

    ยูคาชิ// ... =A=;;

    ลูกะ// ดะ...เดี๋ยวสิมิคุจัง ยูคาริจัง ฉันว่าเรากลับกันเถอะนะ เราหมดสิทธิ์แล้วแหละ

    ยูคาริ// หืม
    ~ น่าเสียดายนะคะ ทั้งๆ ที่เจอคนถูกชะตาแล้วด้วยแท้ๆ แต่กลับมาไม่ทันการซะได้

    ฟ้าชะตาลิขิตทรงกลั่นแกล้ง


     
    ฉันพูดพร้อมกับลูบผมทวิลเทลของฉัน ก็เสียดายล่ะนะอุตสาร์ได้เจอกับผู้ชายที่รู้สึกถูก
     
    ชะตาด้วยทั้งทีแถมตรงสเป็คฉันด้วย หายากนะเนี้ย~


    มิคุ// อะไรอ๋า~ นี้พวกเธอยอมแพ้ง่ายจัง นี้ๆ ถ้าฉันเข้าทำงานที่นี้แล้วจะได้กินไอติมต้นหอมนี้

    มั้ยอ่ะ? *O*

    ยูคาชิ// เอ่อ...

    มิคุโอะ// ( - -) คงได้...มั้ง

    มิคุ// ว้าว!! ถึงจะมีมั้งด้วยก็เถอะนะ ได้โปรดรับฉันเข้าทำงานด้วยเถอะค่ะ!! ฉันน่ะชอบต้นหอม

    มากเลยนะคะ จะให้ฉันทำงานตำแหน่งอะไรก็ได้ ขอแค่ให้ได้เข้าทำงานที่นี้ก็พอค่ะ ขอร้องล่ะค่ะ

    มิคุโอะ// หา? =__=

    ยูคาชิ// โห...บ้าต้นหอมพอๆ กับพี่เลยนะเนี้ย สุดยอดจริงๆ

    มิคุโอะ// เอ่อ...แต่ไม่มีตำแหน่งไหนว่างแล้วนะ

    มิคุ// งั้นก็เพิ่มตำแหน่งใหม่เข้าไปสิค่ะ!! อย่างเช่นอะไรก็ได้อ่ะค่ะ


     
    พี่สาวคนนี้สุดยอด!!~ ฉันล่ะนับถือกับความบ้าบิ่นในต้นหอมของพี่แกจริงๆ ว่าแต่ไอ้ต้น
     
    หอมนี้มันอร่อยหรอ? แถมเอามาทำไอติมด้วยอ่ะ กลิ่นมันจะไม่เหม็นเขียวอะไรงี้หรอ? โว้ว...

    พี่มิคุทำตาเป็นประกายก่อนจะโค้งคำนับ 145 องศา เฮ๊ยๆ ปกติแล้วเขาให้โค้งแค่ 45
     
    องศานะ ยัยพี่บ้าาาา ส่วนไอ้คุณชายหน้าหล่อทั้ง 2 นั้นก็ได้แต่ยืนอึ้งจ้องหน้ากันแล้วเหงื่อตก

    เป็นน้ำตกกันเลยทีเดียว น่าหนักใจขนาดนั้นเลยเรอะ? 

     
    มิคุ// พลีสสสส QAQ

    มิคุโอะ// ยัยบ้านี้...จะให้ฉันเพิ่มตำแหน่งบ้าบออะไรนั้นทำไมกัน กลับไปซะเถอะ 

    มิคุ// ไม่เอาค่ะ!! คุณชายได้โปรดเมตตาพวกเราด้วยเถอะค่ะ คือว่าพ่อแม่ของพวกเราหายตัวไป

    เมื่อ 3 วันก่อนน่ะค่ะแล้วทีนี้เรื่องกินอยู่ของพวกเราก็เลยลำบากกันมาก ที่ทำงานพิเศษเดี๋ยวนี้ก็

    ไม่ได้หากันง่ายๆ ด้วย ขอร้องล่ะค่ะ รับพวกเราเข้าทำงานทีเถอะค่ะ พลีสสสส!! ><

    ยูคาชิ// ปั้นน้ำเป็นตัวรึเปล่าเนี้ย?

    ยูคาริ// ไม่ได้ปั้นน้ำเป็นตัวซะหน่อย พ่อแม่ของพวกเราหายตัวไปจริงๆ 

    ริน// 3 วันแล้วด้วย! แล้วดูจำนวนของพวกเราสิค่ะ มีกันตั้งหลายคนอ่ะ

    กุมิ// ใช้ๆ เงินฝากในบัญชีของพวกเราก็ไม่รู้จะพออยู่พอใช้หรือเปล่าก็ไม่รู้! ขอร้องล่ะค่ะ รับ

    พวกเราเข้าทำงานเถอะค่ะ 

    เอีย// หิวข้าวแล้ว...อยากได้เงินไปซื้อข้าว (. .)

    ลูกะ// เฮ้...

    มิคุ// ลูกะจังก็ต้องขอร้องด้วยคนสิ ไม่งั้นเราไม่มีเงินพอกินพอใช้หรอกนะ โค้งสี๊...

    ลูกะ// เอ๊ะ!? เอ่อ...เฮ้อ! ก็ได้ๆ 


    ฟึ่บ!!


    ทุกคน// ขอร้องล่ะค่ะ!!

    มิคุโอะ// เฮ้...นี้วกเธอกำลังทำฉันหนักใจนะ =_=;;

    ยูคาชิ// เอาไงดีอ่ะพี่ ไล่พวกเธอกลับมั้ย?

    มิคุโอะ// คงไม่ใช้เรื่องง่ายๆ อ่ะ ลองไปเรียกคนอื่นมาก่อนดีมั้ยอ่ะ?

    ยูคาชิ// แล้วใครจะไปเรียกล่ะ แล้วยัยพวกนี้อีก...

    ???// เอะอะอะไรกันหรอ มิคุโอะ ยูคาชิ =O=

    ยูคาชิ// พี่กั๊ก! พอดีเลย ผมรู้ดีว่าพี่เป็นคนที่ตัดสินใจได้เฉียบแหลมที่สุด คุณๆ เธอพวกนี้เขาจะ

    มาสมัครงานเป็นเมดน่ะแต่ว่ามันเต็มแล้ว แล้วทีนี้พวกเธอก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ พยายามขอร้อง

    พวกเราให้รับเธอเข้าทำงานอ่ะนะ 

    กาคุโปะ// แต่ตำแหน่งมันเต็มหมดแล้วนี้น้า 

    ยูคาชิ// ก็นั้นแหละครับ!! พี่ช่วยผมไล่พวกเธออกไปหน่อยสิ

    ยูคาริ// ไล่เลยหรอคะ? -*-

    ยูคาชิ// พี่กาคุโปะ!!
    ~


     
    ผู้ชายสมัยนี้มันใจดำกันจริงๆ เลยนะ ไล่ผู้หญิงด้วยหน้าตาเฉยๆ แบบนี้เลยหรอ ชิ!! 

     
    กาคุโปะ// เอ่อ...พวกเธอต้องการสมัครเข้าทำงานที่นี้หรอครับ?

    ทุกคน// ค่ะ!!

    กาคุโปะ// แต่ว่าตำแหน่งมันเต็มหมดแล้วนะ อีกอย่างถ้ารับพวกเธอเข้ามามันก็...

    ลูกะ// จะให้พวกเรารับตำแหน่งอะไรก้ได้ค่ะ ล้างส้วม ทำความสะอาด ตัดหญ้าหรืออะไรก็ได้ค่ะ

    ขอร้องล่ะค่ะ

    กาคุโปะ// ที่พูดมานั้นดูไม่เข้ากับหน้าพวกเธอเลยนะ =_=;;

    ทุกคน// ขอร้องล่ะค่ะ!!

    กาคุโปะ// อืม...งั้นรับสมัครเมดเพิ่มอีก 6 คนก็ได้ คฤหาสน์นี้ก็ใหญ่โตพอสมควรอยู่แล้ว เพิ่มมา

    6 คนเอง คงไม่เป็นไรหรอก

    ทุกคน// ว้าว!! ขอบพระคุณมากค่ะ!!

    มิคุ// เยส!! ในที่สุดฉันก็จะได้กินไอติมรสต้นหอมแล้ว อ๊ายย
    ~

    มิคุโอะ// มันก็ไม่แน่หรอกนะ 

    มิคุ// เอ๋?

    มิคุโอะ// เรายังต้องมีการคัดเลือกจาก 506 คน ให้เหลือแค่ 106 คนเท่านั้น


     
    หา!? จาก 500 กว่าคนให้เหลือแค่ 106 คนอ่ะนะ!! บร๊ะเจ้าาาา =_= เจอศึกหนักแล้วสิ
     
    เมี๊ยว~

     

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×