(Vocaloid) ยัยเหมียวคนนี้ ขอรักเธอนะ ไอ้คุณชายสุดซึน

ลำดับตอนที่ #16 : [ตอนที่ 16] เจ๊บก็ยิ้ม

[ตอนที่ 16] 

 

เจ๊บก็ยิ้ม

 

 

Yuzuki yukari Talk... 

 

 

ยูคาชิ// -__-* 

 

ยูคาริ// (' ')~ 

 

ยูคาชิ// เมี๊ยวๆ มานี้เร็ว

 

ยูคาริ// (' ')~ 

 

ยูคาชิ// มะๆ มานี้มะ เร็ว~ 

 

ยูคาริ// (' ')~ 

 

ยูคาชิ// มิโกะ เนเนะ พูนิ ฮิบิ TOT

 

ยูคาริ// เหมียว~ ไม่ได้ผลหรอกค่ะ คุณชาย

 

ยูคาชิ// -__-* 

 

 

เหล่าสัตว์ต่างพากันมารวมตัวโดยมิได้นัดหมายในเวลาสิบสามนาฬิกาห้าสิบนาที ณ
 

สวนสัตว์ เอ๊ย! ห้องคุณชายยูคาชิ คฤหาสน์ Vocaloid ในอำเภอ ในเมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

ในทวีป ในโลก ในกาแล็คซี่ทางช้างเผือก ในบลาๆๆ 

 

ความจริงแล้วก็คือเจ้าเหล่าสัตว์ผู้น่ารักของคุณชายยูคาชิซึ่งประกอบไปด้วย มิโกะ
 

(กระต่าย) เนเนะ (สุนัข) พูนิ (แมว) ฮิบิ (นก) นั้นดันมาเกาะแกะฉันแทนที่จะไปเกาะแกะ

คุณชายยูคาชิและคุณชายยูคาชิก็กำลังเรียกร้องความสนใจจากเจ้าสัตว์พวกนี้อยู่ (กลั้นขำ) ด้วย

การขนของเล่นแมว ลูกบอลยางขนาดเล็ก แครอท ไอพอดมาล่อแต่ไม่ได้ผล 

 

 

ยูคาริ// พูนิจัง อยากไปหาคุณชายยูคาชิรึเปล่าจ๊ะ?

 

พูนิ// ไม่ครับ ผมอยากอยู่กับยูคาริจัง 

 

ยูคาริ// ฮ่ะๆ แล้วตัวอื่นๆ ล่ะ?

 

มิโกะ/เนเนะ/ฮิบิ// ผม/หนูก็อยากอยู่กับยูคาริจังเหมือนกัน

 

ยูคาริ// น่ารักจัง~ 

 

ยูคาชิ// พูดอะไรคนเดียวน่ะยัยบ้า

 

 

ฮ่าๆ จะว่าไปเขาไม่รู้นี้น้าว่าเราสามารถสื่อสารกับสัตว์พวกนี้ได้เพราะเราเป็นแมวน่ะ -w-
 

อืม...ไว้อยากบอกเมื่อไหร่เดี๋ยวก็บอกเองแหละ สัตว์พวกนี้น่ะน่ารักทุกตัวเลยแหละ~ นิสัยดีด้วย

สงสัยจะถูกฝึกอบรมมาอย่างดีสินะ อืมๆ 

 

พวกเราเกิดมามีชีวิตที่แปลกประหลาดท่ามกลางความแปลกใจ พวกเรามีหู-หางแมว พวก
 

เราสามารถสื่อสารกับสัตว์ได้ มีสัญชาตญาณแปลกๆ ของแมว มีนิสัยที่เหมือนแมว มีฟันที่

แหลมคม มีเล็บที่แหลมและยาว มีทุกสิ่งที่เหมือนแมว...แต่ก็ไม่ใช้ว่าเราไม่มีความเป็นคนกัน

หรอกนะเหมียว -3- อย่างน้อยๆ ก็พูดภาษาคนได้ เดินสองขาได้และก็ไม่กลัวน้ำด้วย เอาเถอะ~

ฉันชินกับมันแล้วล่ะ

 

 

ยูคาริ// ฉันก็คุยกับเหล่าสัตว์ที่น่ารักน่าชังของคุณชายไงค่ะ 

 

ยูคาชิ// มันฟังที่เธอพูดไม่รู้เรื่องหรอก ฟังออกแค่ชื่อตัวเองเท่านั้นล่ะ

 

ยูคาริ// ก็แล้วแต่คุณชายจะคิดเถอะค่ะ ฮึๆ

 

ยูคาชิ// เหอะ! พูนิ~ เนเนะ~ ฮิบิ~ มิโกะ~ มานี้มะๆ =_=

 

ยูคาริ// ก็บอกแล้วไงค่ะ ว่าพวกมันไม่ไปหาคุณหรอก -w-

 

ยูคาชิ// เอาสัตว์เลี้ยงของฉันคืนมานะ ยัยผีบ้า

 

ยูคาริ// ผีบ้าเลยเรอะ!? ไม่คืนเด็ดขาดเลย แบร่~ XP

 

ยูคาชิ// ยัยผีบ้า!!

 

ยูคาริ// ฉันไม่ได้เป็นผีบ้านะ ไอ้คุณชายซึน

 

ยูคาชิ// ยัยผีบ้า!! -_-*

 

ยูคาริ// ไอ้คุณชายซึน!! > <*

 

 

ฟึ่บ!~ 

 

ปึ้ก!! 

 

ตุบ!

 

 

ยูคาริ// งะ!? >O< 

 

ยูคาชิ// หุบปากไปซะ พูนิ เนเนะ ฮิบิ มิโกะกลับมานี้เดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นพ่อเอาไปปล่อยแน่ 

 

สัตว์เลี้ยงคุณชาย// เมี๊ยว!/เอ๋ง!/จิ๊บๆ!/จี๊ด! =()= 

 

ยูคาริ// ...

 

 

ฉันยกมือขึ้นกุมแผลถลอกบริเวณหน้าผากฝั่งขวา คุณชายยูคาชิขว้างหนังสือที่โครตมหา-
 

หนามาโดนหน้าผากฉัน โดนตรงไหนไม่โดน ดันมาโดนปลายสันหนังสือ!! เลือดไหลซึมเลยค่ะ

ทีนี้แต่แผลก็ไม่ได้ถลอกใหญ่อะไรมากนัก คุณชายยูคาชิถอนหายใจก่อนจะหันหลังเดินกลับไปที่

โต๊ะทำงานของเขา คงไม่เห็นเลือดบนหัวนี้สินะ

 

 

ยูคาชิ// ลุกขึ้นมาแล้วเอาหนังสือมาคืนด้วย 

 

ยูคาริ// คะ...ค่ะ (._.) 

 

 

อ๊าก! เจ๊บหัวอ่ะ ขยับตัวนิดหน่อยก็ปวดหัวซะแล้ว ฉันพยายามดันตัวให้ลุกขึ้นยืนโดยมือ
 

ข้างหนึ่งปิดแผลมืออีกข้างหนึ่งถือหนังสือโครตมหาหนา พอลุกได้ก็แทบเซไปชนโต๊ะข้างๆ อีก

ไม่นะ ยิ้มไว้ๆ เจ๊บแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หาย งื้อ~ (T^T)\ 

 

 

ยูคาริ// นี้ค่ะ...

 

ยูคาชิ// ขอบใจ- O_O 

 

ยูคาริ// รับไปสิค่ะ ฉันจะได้รีบไปทำแผล -__-

 

ยูคาชิ// ฮึ่ย! แล้วอย่ามาร้องลั่นบ้านล่ะกัน 

 

ยูคาริ// ถ้าเจ๊บก็ยิ้มสิค่ะ

 

ยูคาชิ// ... 

 

 

ตึกๆๆ

 

ปึ้ง!! 

 

 

-หลังจากนั้น 15 นาที-

 

 

ยูคาชิ// ไปนานมาก ไปทำแผลหรือไปทำอะไรกันแน่

 

ยูคาริ// ก็ฉันมองไม่เห็นนี้ค่ะ กว่าจะล้างแผล ทายาได้ 

 

ยูคาชิ// คงไม่ใช้เอาเวลาทำแผลไปหรี่หนุ่มหรอกนะ ยัยผีบ้า

 

ยูคาริ// หึงหรือไงคะ ไอ้คุณชายซึน

 

ยูคาชิ// เหอะ! ฉันไม่อยากเสียเวลามาทะเลาะกับเธอหรอก งานฉันยิ่งเยอะๆ อยู่

 

 

ฟึ่บ! 

 

ติ๊ดๆๆ 

 

ตู๊ดดดดดดด~ 

 

 

ยูคาชิ// ฮะโหลครับ ผมยูซูกิ ยูคาชินะครับ จะขอโทร.มาแจ้งเรื่องการซื้อขายกระต่ายพันธุ์...ครับ

 

ยูคาริ// ...

 

ยูคาชิ// ครับ กระต่ายจำนวน 25 ตัว สำหรับสวนสัตว์ Zoo and Zoo ที่จีนนะครับ ขอบคุณมาก

ครับ...

 

 

'ยิ้มไว้ เจ๊บแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หาย'

 

 

ยิ้มไว้ เจ๊บแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หาย...เนอะ เจ๊บแป๊บเดียวจริงๆ

 

 

'อย่าร้องไห้นะ ยิ้มไว้สิ' 

 

'ถ้าร้องไห้ล่ะก็...เจ๊บแน่'

 

 

:) Shalunla