ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Vocaloid] Karakuri 卍 Burst สงครามสีแดง

    ลำดับตอนที่ #4 : สารสีแดง

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 57


    [ตอนที่ 4]
     
    สารสีแดง

     
    "ว้าว!! บัดนี้โลหจะวินาศเสียแล้วม้างงง เจ้าองค์กรก้อนเนื้อไร้ประโยชน์ส่งสารมาหาข้า
     
    ด้วย! หายากนะเนี้ย ฮิๆ"
     
    "ข้าเห็นเจ้าสิ่งนี้ตกอยู่ที่ประตูทางเข้าฐานทัพของพวกเราค่ะ"
     
    "ขอบใจนะจ๊ะมายุจัง สารฉบับนี้คงจะต้องมีเรื่องสนุกๆ รออยู่แน่เลยล่ะ ฮิๆ"
     
    "ค่ะ"
     
    "อืม~ แต่ก่อนที่เราจะเปิดมันอ่าน...คงจำเป็นที่จะต้องกำจัดส่วนเกินออกไปก่อนนะ"
     
     
    ปัง!!
     
    ปัง!!
     
    ตุบ...
     
     
    "ฮึๆๆ ทำไมตายง่ายแบบนี้ล่ะ~ ไม่สนุกเลยนะ คนของเจ้าองค์กรก้อนเนื้อไร้ประโยชน์มีดี
     
    แค่นี้เองงั้นหรอ?"
     
     
    ผลั่ก!! 
     
     
    "ไม่สิ...ไม่มีดีอะไรสักอย่างต่างหากถึงจะถูก" 
     
    "ล็อคเป้าหมาย...กำจัดให้สิ้นซาก"
     
     
    ปังๆๆๆๆ!! 
     
    กริ๊งๆๆๆ
     
    ฟู่~ 
     
     
    "อืม~ กลิ่นคาวเลือดนี้หอมดีนะ แม่ก้อนเนื้อไร้ประโยชน์เอ่ย"
     
     
    กระสุนมากมายนับสิบทะลุทะลวงเข้าสู่ร่างกายของหญิงสาวในชุดเครื่องแบบสีดำพร้อม
     
    ปอกแขนสัญลักษณ์องค์กร โลหิตสีแดงฉาดพุ่งไหลออกมาเป็นกระแสอย่างไม่หยุดไม่หย่อน

    โว้ว!! 
    คนในองค์กรนี้สุดยอดจริงๆ โลหิตสีแดงสดนี้งดงามเกินไปแล้ว
     
    แต่ชั่งเถอะ! ในยามนี้ข้าสนใจเพียงแต่สารฉบับนี้เท่านั้น
     
     
    "งั้นฝากมายุจังช่วยเก็บซากเจ้าก้อนเนื้อนี้ด้วยนะ แล้วก็ระวังจะติดโรคด้วยนะ"
     
    "??"
     
    "ก็มัน 'เน่า' แล้วนี้น้า"
     
    "คิก...เจ้าค่ะ ท่านมิกุ"
     
     
    เคว้ง!! 
     
    ครืด!!~
     
    'มายุ' เด็กสาวในวัยสิบห้าปีผู้น่าสงสารต้องคอยทุกข์ทรมานกับการถูกขังหน่วงเหนี่ยวใน
     
    ห้องขังทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด เธอคือหนึ่งในสมาชิกองค์กรลับไร้นามของเรา สาวน้อย

    หน้าตาหน่อมแน้มน่ารักน่าหยิกแต่โหดเหียม อาวุธของเธอคือโซ่ล่ามและปืนไรเฟิลด้วยฝีมือ

    ยอดเยี่ยมของเธอจึงทำให้ข้าสนใจมากจนพังคุกเข้าไปช่วยเธอออกมา

     
    เธอนำโซ่ล่ามมัดคอซากศพที่ถูกยิงจนเละและลากมันออกไป รอยเลือดสีแดงฉาดเป็นทาง
     
    ตามที่ถูกลากไปอย่างน่าคลื่นไส้ ว๊ายๆ มาทำห้องฉันเลอะแบบนี้ไม้ได้นะย่ะ มัน 'เหม็นเน่า' อ่ะ

    คิกๆๆ 

     
    เฮ้อ! พร่ำมาเสียเยอะ ถึงเวลาเปิดสารอ่านแล้วล่ะ :)


    พรึบ!!


    ''อึ้ก! กลิ่นบ้าอะไรเนี้ย''


    กลิ่นฉุนแปลกๆ ลอยฟุ้งออกมาจากสารฉบับบนั้น กลิ่นของเหล่าสมุนไพรมากมาย
    หลาก

     
    ชนิด ถ้าให้เดาๆ ก็คงจะไม่ต่ำกว่าสามชนิดหรอกมั้ง เฮอะ...คงจะผสมกันมั่วเน่าเละเฟะแล้วเอา

    มาพรมลงบนสารสินะ กลิ่นฉุนชะมัดเลยแหะ ฉีกทิ้งเสียเลยดีหรือไม่? -*-

     
    ''เอ๊ะ? O_O''


    'ถึง : ท่านหัวหน้าองค์กรลับไร้นาม (ฮัตสึเนะ มิกุ)


    ไฮ ฮาย!! สวัสดีครับคุณหัวหน้าองค์กรลับไร้นาม ผมคือมาสเตอร์คนใหม่ขององค์กร

     
    คาราคุริศัตรูตัวฉกาจของคุณ ที่ผมส่งสารฉบับมาหาคุณนั้น ก็มิได้มีอะไรมากมายนักหรอกนะ 

    ฉันแค่อยากกล่าวทักทายเจ้าเสียนิดหน่อย คุณได้กลิ่นนี้เปล่าครับ? กลิ่นของสารฉบับบนี้ที่ฉุน

    จนเธอทำหน้าอี๋เลย ฮ่ะๆๆ หน้าเธอน่ารักดีนะครับท่านหัวหน้าไร้นาม ฮึๆ เอาเป็นว่าเราได้รู้จัก

    กันแล้วนะครับ งั้นเรามาเริ่มเกมส์กันเลยดีกว่า

    กติกามีอยู่ว่า!! ถ้าใครสามารถสร้างสีแดงที่สมบูรณ์ได้ก่อนถือว่าเป็นผู้ชนะ

    แล้วผมจะรอนะครับ มิกุจัง :)

     
    พลเอกฮัทสึเนะ มิคุโอะ'  

    ''...''


    ฮึ!

    กลับมาแล้วสินะ...สงครามสีเลือด

    แกร๊บ... (เสียงขยำกระดาษ)


    ''ข้าต้องชนะเจ้าให้ได้ เจ้ามาสเตอร์ก้อนเนื้อไร้ประโยชน์ :)''






    ''ท่านมิกุเจ้าค่ะ...''

    ''อ๊ะ! ตื่นแล้วหรอจ๊ะ?''

    ''ค่ะ...''



     
    cinna mon
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×