ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : สารสีแดง
[ตอนที่ 4]
สารสีแดง
"ว้าว!! บัดนี้โลหจะวินาศเสียแล้วม้างงง เจ้าองค์กรก้อนเนื้อไร้ประโยชน์ส่งสารมาหาข้า
ด้วย! หายากนะเนี้ย ฮิๆ"
"ข้าเห็นเจ้าสิ่งนี้ตกอยู่ที่ประตูทางเข้าฐานทัพของพวกเราค่ะ"
"ขอบใจนะจ๊ะมายุจัง สารฉบับนี้คงจะต้องมีเรื่องสนุกๆ รออยู่แน่เลยล่ะ ฮิๆ"
"ค่ะ"
"อืม~ แต่ก่อนที่เราจะเปิดมันอ่าน...คงจำเป็นที่จะต้องกำจัดส่วนเกินออกไปก่อนนะ"
ปัง!!
ปัง!!
ตุบ...
"ฮึๆๆ ทำไมตายง่ายแบบนี้ล่ะ~ ไม่สนุกเลยนะ คนของเจ้าองค์กรก้อนเนื้อไร้ประโยชน์มีดี
แค่นี้เองงั้นหรอ?"
ผลั่ก!!
"ไม่สิ...ไม่มีดีอะไรสักอย่างต่างหากถึงจะถูก"
"ล็อคเป้าหมาย...กำจัดให้สิ้นซาก"
ปังๆๆๆๆ!!
กริ๊งๆๆๆ
ฟู่~
"อืม~ กลิ่นคาวเลือดนี้หอมดีนะ แม่ก้อนเนื้อไร้ประโยชน์เอ่ย"
กระสุนมากมายนับสิบทะลุทะลวงเข้าสู่ร่างกายของหญิงสาวในชุดเครื่องแบบสีดำพร้อม
ปอกแขนสัญลักษณ์องค์กร โลหิตสีแดงฉาดพุ่งไหลออกมาเป็นกระแสอย่างไม่หยุดไม่หย่อน
โว้ว!! คนในองค์กรนี้สุดยอดจริงๆ โลหิตสีแดงสดนี้งดงามเกินไปแล้ว
โว้ว!! คนในองค์กรนี้สุดยอดจริงๆ โลหิตสีแดงสดนี้งดงามเกินไปแล้ว
แต่ชั่งเถอะ! ในยามนี้ข้าสนใจเพียงแต่สารฉบับนี้เท่านั้น
"งั้นฝากมายุจังช่วยเก็บซากเจ้าก้อนเนื้อนี้ด้วยนะ แล้วก็ระวังจะติดโรคด้วยนะ"
"??"
"ก็มัน 'เน่า' แล้วนี้น้า"
"คิก...เจ้าค่ะ ท่านมิกุ"
เคว้ง!!
ครืด!!~
'มายุ' เด็กสาวในวัยสิบห้าปีผู้น่าสงสารต้องคอยทุกข์ทรมานกับการถูกขังหน่วงเหนี่ยวใน
ห้องขังทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด เธอคือหนึ่งในสมาชิกองค์กรลับไร้นามของเรา สาวน้อย
หน้าตาหน่อมแน้มน่ารักน่าหยิกแต่โหดเหียม อาวุธของเธอคือโซ่ล่ามและปืนไรเฟิลด้วยฝีมือ
ยอดเยี่ยมของเธอจึงทำให้ข้าสนใจมากจนพังคุกเข้าไปช่วยเธอออกมา
หน้าตาหน่อมแน้มน่ารักน่าหยิกแต่โหดเหียม อาวุธของเธอคือโซ่ล่ามและปืนไรเฟิลด้วยฝีมือ
ยอดเยี่ยมของเธอจึงทำให้ข้าสนใจมากจนพังคุกเข้าไปช่วยเธอออกมา
เธอนำโซ่ล่ามมัดคอซากศพที่ถูกยิงจนเละและลากมันออกไป รอยเลือดสีแดงฉาดเป็นทาง
ตามที่ถูกลากไปอย่างน่าคลื่นไส้ ว๊ายๆ มาทำห้องฉันเลอะแบบนี้ไม้ได้นะย่ะ มัน 'เหม็นเน่า' อ่ะ
คิกๆๆ
คิกๆๆ
เฮ้อ! พร่ำมาเสียเยอะ ถึงเวลาเปิดสารอ่านแล้วล่ะ :)
พรึบ!!
''อึ้ก! กลิ่นบ้าอะไรเนี้ย''
กลิ่นฉุนแปลกๆ ลอยฟุ้งออกมาจากสารฉบับบนั้น กลิ่นของเหล่าสมุนไพรมากมายหลาก
พรึบ!!
''อึ้ก! กลิ่นบ้าอะไรเนี้ย''
กลิ่นฉุนแปลกๆ ลอยฟุ้งออกมาจากสารฉบับบนั้น กลิ่นของเหล่าสมุนไพรมากมายหลาก
ชนิด ถ้าให้เดาๆ ก็คงจะไม่ต่ำกว่าสามชนิดหรอกมั้ง เฮอะ...คงจะผสมกันมั่วเน่าเละเฟะแล้วเอา
มาพรมลงบนสารสินะ กลิ่นฉุนชะมัดเลยแหะ ฉีกทิ้งเสียเลยดีหรือไม่? -*-
มาพรมลงบนสารสินะ กลิ่นฉุนชะมัดเลยแหะ ฉีกทิ้งเสียเลยดีหรือไม่? -*-
''เอ๊ะ? O_O''
'ถึง : ท่านหัวหน้าองค์กรลับไร้นาม (ฮัตสึเนะ มิกุ)
ไฮ ฮาย!! สวัสดีครับคุณหัวหน้าองค์กรลับไร้นาม ผมคือมาสเตอร์คนใหม่ขององค์กร
'ถึง : ท่านหัวหน้าองค์กรลับไร้นาม (ฮัตสึเนะ มิกุ)
ไฮ ฮาย!! สวัสดีครับคุณหัวหน้าองค์กรลับไร้นาม ผมคือมาสเตอร์คนใหม่ขององค์กร
คาราคุริศัตรูตัวฉกาจของคุณ ที่ผมส่งสารฉบับมาหาคุณนั้น ก็มิได้มีอะไรมากมายนักหรอกนะ
ฉันแค่อยากกล่าวทักทายเจ้าเสียนิดหน่อย คุณได้กลิ่นนี้เปล่าครับ? กลิ่นของสารฉบับบนี้ที่ฉุน
จนเธอทำหน้าอี๋เลย ฮ่ะๆๆ หน้าเธอน่ารักดีนะครับท่านหัวหน้าไร้นาม ฮึๆ เอาเป็นว่าเราได้รู้จัก
กันแล้วนะครับ งั้นเรามาเริ่มเกมส์กันเลยดีกว่า
ฉันแค่อยากกล่าวทักทายเจ้าเสียนิดหน่อย คุณได้กลิ่นนี้เปล่าครับ? กลิ่นของสารฉบับบนี้ที่ฉุน
จนเธอทำหน้าอี๋เลย ฮ่ะๆๆ หน้าเธอน่ารักดีนะครับท่านหัวหน้าไร้นาม ฮึๆ เอาเป็นว่าเราได้รู้จัก
กันแล้วนะครับ งั้นเรามาเริ่มเกมส์กันเลยดีกว่า
กติกามีอยู่ว่า!! ถ้าใครสามารถสร้างสีแดงที่สมบูรณ์ได้ก่อนถือว่าเป็นผู้ชนะ
แล้วผมจะรอนะครับ มิกุจัง :)
พลเอกฮัทสึเนะ มิคุโอะ'
''...''
ฮึ!
กลับมาแล้วสินะ...สงครามสีเลือด
แกร๊บ... (เสียงขยำกระดาษ)
''ข้าต้องชนะเจ้าให้ได้ เจ้ามาสเตอร์ก้อนเนื้อไร้ประโยชน์ :)''
''ท่านมิกุเจ้าค่ะ...''
''อ๊ะ! ตื่นแล้วหรอจ๊ะ?''
''ค่ะ...''
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น