ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พี่ชาย
[ตอนที่ 3]
พี่ชาย
พี่ชาย
'คุณแม่...'
'ฮึ! สวัสดีเจ้าลุกชายอกตัญญูที่รัก'
'แม่ทำแบบนี้ทำไมกันครับ? ปล่อยเธอไปเถอะ'
'แกหุบปากไป!! ไอ้ลูกอกตัญญูอย่างแกมีสิทธิ์อะไรมาสั่งข้า'
'แม่ครับ...ผมขอร้องล่ะ ปล่อยเธอไปเถอะ'
'แม่ครับ!!'
''ท่านมิคุโอะเจ้าค่ะ ท่านมิคุโอะ''
''อ๊ะ? ลูกะ...''
''ถึงเวลากล่าวคำปฐมนิเทศแล้วนะเจ้าค่ะ''
''งั้นหรอ?''
สายตานับร้อยจับจ้องมองมาที่ผมเป็นตาเดียว ผมก้าวขาเดินไปที่แท่นบรรยายไม้ที่ตั้งอยู่
'ฮึ! สวัสดีเจ้าลุกชายอกตัญญูที่รัก'
'แม่ทำแบบนี้ทำไมกันครับ? ปล่อยเธอไปเถอะ'
'แกหุบปากไป!! ไอ้ลูกอกตัญญูอย่างแกมีสิทธิ์อะไรมาสั่งข้า'
'แม่ครับ...ผมขอร้องล่ะ ปล่อยเธอไปเถอะ'
'แม่ครับ!!'
''ท่านมิคุโอะเจ้าค่ะ ท่านมิคุโอะ''
''อ๊ะ? ลูกะ...''
''ถึงเวลากล่าวคำปฐมนิเทศแล้วนะเจ้าค่ะ''
''งั้นหรอ?''
สายตานับร้อยจับจ้องมองมาที่ผมเป็นตาเดียว ผมก้าวขาเดินไปที่แท่นบรรยายไม้ที่ตั้งอยู่
กลางเวทีพลางมองไปรอบๆ ผู้คนมากมาย อา...ในวันๆ หนึ่งนี่ผมไม่คิดจะทำอะไรนอกจากเก็บ
ตัวอยู่ในห้องเลยสินะ อืม...
ตัวอยู่ในห้องเลยสินะ อืม...
'มิคุโอะคุง~'
'พี่มิคุโอะ'
'รักที่สุดเลย!!'
''อึ๊...อะแฮ่ม! ในวันนี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ แค่ทักทายนิดหน่อยก็คงพอแล้วมั้ง''
พึ่บ!!
''ฮึ! ผม 'พลเอกฮัทสึเนะ มิคุโอะ' ทายาทตระกลูฮัทสึเนะผู้สืบทอดองค์กรคาราคุริ ขอ
'พี่มิคุโอะ'
'รักที่สุดเลย!!'
''อึ๊...อะแฮ่ม! ในวันนี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ แค่ทักทายนิดหน่อยก็คงพอแล้วมั้ง''
พึ่บ!!
''ฮึ! ผม 'พลเอกฮัทสึเนะ มิคุโอะ' ทายาทตระกลูฮัทสึเนะผู้สืบทอดองค์กรคาราคุริ ขอ
รายงานตัวครับ (>wO)/''
แปะๆๆๆ
''จากนี้ไปผมได้ก้าวขั้นขึ้นเป็นหัวหน้าคนใหม่หรือมาสเตอร์ ผมจะทำทุกอย่างเพื่อกำจัด
เจ้าหุ่นปีศาจที่ออกอาละวาดฆ่าผู้คนบริสุทธิ์มากมายและผู้บ่งการเบื้องหลัง ผมสัญญา...ว่าต่อ
จากนี้ไปจะไม่มีใครตายอีก คอยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ^^''
จากนี้ไปจะไม่มีใครตายอีก คอยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ^^''
''มั่นใจจังเลยนะ พี่ชาย''
''หืม? เลนคุงนี่น้า!''
'คากามิเนะ เลน' น้องชายคนสนิทของผมที่ตอนเด็กมักจะมาเล่นกับผมเสมอ เขามีพี่สาว
''หืม? เลนคุงนี่น้า!''
'คากามิเนะ เลน' น้องชายคนสนิทของผมที่ตอนเด็กมักจะมาเล่นกับผมเสมอ เขามีพี่สาว
ฝาแฝดอยู่คนหนึ่ง...แต่ผมขอไม่พูดล่ะกันนะ แหะๆ เขาดูโตขึ้นเยอะเลย จากเด็กหนุ่มขี้กลัว
กลายมาเป็นท่านพลเอกที่ฝีมือระดับปรมาจารย์เลยก็ว่าได้ แต่น้อยกว่าผมไปนิดหน่อยนะ ฮึๆ
กลายมาเป็นท่านพลเอกที่ฝีมือระดับปรมาจารย์เลยก็ว่าได้ แต่น้อยกว่าผมไปนิดหน่อยนะ ฮึๆ
''ไม่ได้เจอกันนาน โตขึ้นเยอะเลยนะ''
''ครับ พี่ชายเองก็เหมือนกัน''
''เดี๋ยวสี๊~ นายเรียกพี่แบบนี้ไม่ได้นะ ต้องเรียกว่า 'มาสเตอร์' ต่างหากล่ะ >.O''
''อย่าเรื่องมากไปหน่อยเลยน้า -__-*''
''นี่นายพูดแบบนี้กับหัวหน้าองค์กรงั้นเรอะ!? ไอ้เจ้าน้องชายบ้า''
''พี่... =_=;;''
''เฮ้ๆ อย่าทำหน้าเหนื่อยใจแบบนั้นสิฟระ ยิ้มแย้มหน่อยสิน้องร๊าก~''
''-__-''
''ไอ้เลน! ยิ้มสิวะ''
''จะให้ยิ้มไปทำไม ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไรให้สุขใจเลย''
ไม่มีเรื่องอะไรให้สุขใจงั้นหรอ?
ฮึ...
''ทำไมจะไม่มีล่ะ เลนคุง''
''นี่พี่...''
''คิกๆ''
'มาเริ่มกันเลยดีกว่านะ'
'แผนการครั้งสำคัญ'
'มาปลดปล่อย 'สีแดง' ในตัวเธอกันเถอะ'
''ลูกะจังครับ ช่วยผมอะไรอย่างหนึ่งสิ''
''คะ? ว่ามาเลยเจ้าค่ะ''
''ฮึๆ ^^''
''พี่...ครับ''
''ก็บอกแล้วไง ว่าถ้าจะเล่นอะไรกันต้องให้พี่วางแผนเสมอ''
''โห...ไอ้...''
''^*^''
''เปล่าครับ...ไม่มีอะไรครับ (. .)''
''ครับ พี่ชายเองก็เหมือนกัน''
''เดี๋ยวสี๊~ นายเรียกพี่แบบนี้ไม่ได้นะ ต้องเรียกว่า 'มาสเตอร์' ต่างหากล่ะ >.O''
''อย่าเรื่องมากไปหน่อยเลยน้า -__-*''
''นี่นายพูดแบบนี้กับหัวหน้าองค์กรงั้นเรอะ!? ไอ้เจ้าน้องชายบ้า''
''พี่... =_=;;''
''เฮ้ๆ อย่าทำหน้าเหนื่อยใจแบบนั้นสิฟระ ยิ้มแย้มหน่อยสิน้องร๊าก~''
''-__-''
''ไอ้เลน! ยิ้มสิวะ''
''จะให้ยิ้มไปทำไม ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไรให้สุขใจเลย''
ไม่มีเรื่องอะไรให้สุขใจงั้นหรอ?
ฮึ...
''ทำไมจะไม่มีล่ะ เลนคุง''
''นี่พี่...''
''คิกๆ''
'มาเริ่มกันเลยดีกว่านะ'
'แผนการครั้งสำคัญ'
'มาปลดปล่อย 'สีแดง' ในตัวเธอกันเถอะ'
''ลูกะจังครับ ช่วยผมอะไรอย่างหนึ่งสิ''
''คะ? ว่ามาเลยเจ้าค่ะ''
''ฮึๆ ^^''
''พี่...ครับ''
''ก็บอกแล้วไง ว่าถ้าจะเล่นอะไรกันต้องให้พี่วางแผนเสมอ''
''โห...ไอ้...''
''^*^''
''เปล่าครับ...ไม่มีอะไรครับ (. .)''
cinna
mon
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น