ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (vocaloid) ยัยเมี๊ยวน่ารัก ปล้นหัวใจ คุณชายสุดซึน

    ลำดับตอนที่ #13 : กลัวผี

    • อัปเดตล่าสุด 9 ส.ค. 56


    ตอนที่ 11 กลัวผี
     
    เมคพอยด์ กุมิ ภาค

    กุมิ// งื้อ...อืม...อื้อ...หื้อ...โอ้...โอ๊ย!!!

    โอ๊ย!! นอนไม่หลับๆๆๆ นอนไม่หลับเลยง่ะ!!! แถมไม่ง่วงอีก ฉันลุกพรวดขึ้นจากเตียงก่อนจะยัน

    ตัวลุกขึ้น และเดินไปเปิดประตูแต่ก่อนจะเอาไฟฉายไปด้วย อ้อ? จะไปไหนอ่ะหรอ ก็ลงไปเดิน

    เล่นด้านล่างอ่ะน่ะ แก้เซ็งๆ =w=

    ผ่านไป 50 นาที

    กุมิ// อา...ห้องเราอยู่ไหนเนี้ย = =''

    ฮื่อๆ ฉันแค่ลงมาเดินเล่นด้านล่างแต่สงสัยจะเพลินไปหน่อย ดันหลงซะได้น่ะสิ!? TT[]TT แถม

    เจ้าไฟฉายก็ดันถ่านหมด ปัดโธ่เอ๊ย! เครียดจริงๆ 

    กุมิ// อ๊า!!! อยากกลับห้องๆๆ ฮื่อ...T^T

    กึงๆ !!!

    กุมิ// เอ๊ะ!? อะไรน่ะ!?

    ฮื่อ สะ เสียงอะไรน่ะ T^T จะ โจรรึเปล่า? หรือว่าจะเป็น ผอสระอี ผี!? กรี๊ด!!! เค้ายิ่งเป็นคน

    ขวัญอ่อนอยู่ด้วยง่า!? ฮื่อๆ T^T

    ตึก ตึก ตึก...

    แง! นะ นี้มันเสียงฝีเท้าคน เย้! รอดแล้วตู แต่เอ๊ะ? เวลาป่านนี้อ่ะน่ะจะมีคนอยู่ด้านล่าง เขาคงจะ

    นอนกันไปหมดแล้ว ยะ อย่าบอกน่ะว่า =[]='' ปะ เป็น... ผี!?

    กุมิ// แง้~ ฮึกๆ แง้~

    ฉันร้องไห้ออกมาก่อนจะทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ฉันร้องไห้ไปแบบนี้นานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ตอนนี้ฉัน

    กลัว...กลัวผี!!!

    กุมิ// ฮึกๆๆ ฮื่อ...แง้~

    ตึก ตึก ตึก...

    อ๊ะ!? สะ เสียงฝีเท้าแต่รอบนี้มันดังกว่าปกติแถมเร็วด้วย อย่าบอกน่ะว่า...ผีวิ่งได้!?! จะเป็นไไป

    ได้ไงกัน ผีมันลอยได้ไม่ใช้หรอ!? แล้วทำไมถึงมีเสียงนี้ หรือว่าจะเป็นโจร? บ้าน้ากุมิ ที่นี้ความ

    รักษาการปลอดภัยดีจะตาย มีเวรยามทั้งในบ้านและนอกบ้าน มีแม้กระทั่งสุนัขตำรวจที่ตัวเล็กๆ

    น่ารัก ถ้าสมมุติน่ะว่ามีโจรเข้ามาแล้วเห็นเจ้าสุนัขตำรวจนั้น มันก็จะทำท่าออดอ้อน แล้วเจ้าโจร

    ก็จะวิ่งไปหาแล้วก็จะโดนมันงับและลากตัวไป... อ้อ! ลืมบอกว่าเจ้าสุนัขตำรวจนั้นมันแรงเยอะ

    โครต!!! แรงเยอะกว่าพี่ไคโกะอีก!?

    ตึก ตึก ตึก...

    ฮื่อ! สะ เสียงดังกว่าเดิมอีก...ทำไงดีๆๆ จะหยิบของมาตีเจ้าผีนั้นก็ไม่เชิง ถ้าเกิดว่าเป็นคุณหนู

    คนใดคนหนึ่งขึ้นมา หรือไม่ก็พวกเมดคนอื่นๆ หวาๆ

    ตึกตึกตึก...

    กุมิ// ฮึกๆ กลัวแล้วง่า~ แง้!!! แง้ๆๆๆ ฮื่อ...

    ตึกตึกตึก...

    กุมิ// ฮึกๆ เสียงดังขึ้นกว่าเดิมอีก... ฮื่อ~

    ตึกตึก กึก!

    แว่บ!

    กุมิยะ// กะ กุมิ!!!

    กุมิ// คะ คุณหนูกุมิยะ!?!

    กุมิยะ// นี้เธอเป็นอะ-

    หมับ! โครม!!!

    ฉันกระโดดไปกอดตัวคุณหนูจนล้มไปด้านหลัง ไม่สนล่ะ! ก็ฉันกลัวนี้!!! ฮึกๆ

    กุมิ// คุณหนู...กลัวจัง กลัว... ฮึกๆ ฮื่ิอ~

    กุมิยะ// นี้เธอร้องไห้ด้วยหรอ!?

    กุมิ// อื้อ...ฮึกๆ 

    กุมิยะ// ไม่เป็นไรแล้วน่า ฉันอยู่นี้แล้ว =////////='' (ชะ ชิดเกินไปแล้วมั้ง //กุมิยะ)

    ฉันค่อยๆ คลายกอดออกจากตัวคุณหนู อืม...ก็จริงอ่ะน่ะ คุณหนูอยู่ด้วยทั้งคนนี้ ไม่เป็นไรหรอก

    กุมิ// เออ! จะว่าไปคุณหนูลงมาทำอะไรหรอค่ะ?

    กุมิยะ// ก็ฉันนอนไม่หลับก็เลยลงมาเดินเล่นด้านล่าง แล้วก็ได้ยินเสียงร้องไห้ก็เลยรีบวิ่งมาดู

    อะน่ะ เธอล่ะ

    กุมิ// ฉันก็เหมือนกันค่ะ ฉันลงมาเดินเล่นด้านล่างอยู่สักพักหนึ่ง แล้วก็กะว่าจะกลับห้องแต่ดัน

    หลงทางน่ะค่ะ แล้วไฟฉายที่ถือมามันก็ถ่านหมด

    กุมิยะ// หือ...งั้นฉันจะไปส่งที่ห้องเธอน่ะ ok ?

    กุมิ// อะ โอเคค่า!!!

    กุมิยะ// = =''

    ณ หน้าห้องของกุมิ...

    กุมิยะ// งั้นฉันไปก่อนน่ะ

    กุมิ// ค่ะ คุณหนูก็รีบๆ นอนน่ะค่ะ

    กุมิยะ// รู้แล้วน้า ฮ้าว~

    กุมิ// อ้อ! จริงสิๆ คุณหนูช่วยเช้ามาก่อนได้ไหมค่ะ?

    กุมิยะ// หะ หา!? จะให้ฉันเข้าไป...ทำไมกัน?

    กุมิ// คืออยากจะให้ดูของชิ้นนี้หน่อยอ่ะค่ะ~

    กุมิยะ// ของ? ของอะไร

    กุมิ// เดี๋ยวก็รู้ค่ะ!

    กุมิยะ// หวังว่าคงไม่ใช้อะไรที่มันพิเรนๆ หรอกน่ะ =w=''

    กุมิ// ไม่มีทางมีเจ้านั้นเด็ดขาดค่ะ! =^=''

    ภายในห้องของกุมิ...

    กึงกังๆ ฟุบ! ตึก! ตุบ...

    กุมิ// อยู่ไหนน้า~

    ฟุบ ปัง กึงกังๆ วิ้ง ตุบ ตึก...(เสียงรื้อของ)

    (กุมิยะ// ฮึ๋ย! ช่วยนั่งลงได้ไหมเนี้ย จะนั่งคุกเข่าหาของในกล่องทำไมฟร่ะ จะเห็นแล้วน่ะ...ไอ้

    กกน. น่ะ =///// . , /////=)

    กุมิยะ// นะ นี้! ดะ ได้รึยังเล่า! ฉันง่วงแล้วน่ะ =//////////=''

    กุมิ// อ๊ะ! เจอแล้วๆ 

    ฉันรีบหมุดลงไปในกล่องเก็บของจนตัวลอยไปเลย ฉันรีบหยิบผ้าพันคอผืนหนึ่งขึ้นมา มันเป็นผ้า

    พันคอที่ฉันพึ่งทำเสร็จเมื่อวานซื่นอ่ะน่ะ แล้วเผลอเอาไปเก็บในกล่องแล้วหาไม่เจอ

    ของมันเยอะ~

    กุมิยะ// อึ๋ย! 0/////////0

    กุมิ// เอ๊ะ? มีอะไรหรือเปล่าค่ะคุณหนู ร้องซะดังเชียว?

    กุมิยะ// กะ ก็...กระโปรงเธอมัน ปะ เปิด...

    กุมิ// อ้อๆ แค่กระโปรง- เอ๋!!! ยะ อย่ามองน่ะ! >///////////<

    กุมิยะ// ไม่้คิดจะมองอยู่แล้ว!

    ฉันรีบเอามือปิดกระโปรงทันทีก่อนจะลงมานั่งฟุบอยู่กับพื้น

    กุมิยะ// หือ? ผ้าพันคอ?

    กุมิ// อ้อ? นะ นี้ไงค่ะที่ฉันจะให้คุณหนู

    กุมิยะ// ผ้าพันคองั้นหรอ? ให้ในโอกาสอะไร?

    กุมิ// ก็ในโอกาสที่ฉันได้มาเป็นเมดประจำตัวคุณหนูไงค่ะ นี้ฉันทำเองเลยน่ะค่ะ ^_^

    กุมิยะ// จริงหรอ?

    กุมิ// จะโกหกไปทำไมล่ะค่ะ?

    กุมิยะ// ฮ้าว~ งั้นฉันจะรับไว้ล่ะกัน ไปล่ะ =3=''

    คุณหนูรับผ้าพันคอจากมือฉันไปก่อนจะลุกขึ้นยืนและก็เดินออกไปจากห้อง

    กุมิ// ฮะ ฮ้าว~ ชักจะง่วงแล้วสิ =_='' นอนดีกว่า~

    ทางด้านกุมิยะที่พึ่งเดินออกมาจากห้องกุมิ

    กุมิยะ// หืม...ผ้าพันคอหรอ จะดีใจดีไหมน้า. หึๆ

    จบตอน =w=''

    ---------------------------------------------

    มุมเม้าท์มอยของไรต์~

    ไรต์// ฮื่อๆ อีกแค่ 2 วันก็จะไปเข้าค่ายแล้ว T[]T''

    กุมิ// = =''

    ไรต์// แง้!!!

    กุมิยะ// โว้ย!!! หนวกหูเว้ย! จะแหกปากร้องไห้ทำไมเล่า!!!

    ไรต์// ก็เค้าไม่อยากไปเข้าค่ายนี้ TT^TT 

    กุมิยะ// รู้! แต่ไม่ต้องแหกปากก็ได้~

    ไรต์// ฮึกๆ งั้นเดี๋ยวจะแจ้งเกี่ยวกับตอนต่อไป เป็นตอนเกี่ยวกับคู่ของเอียจังกับอิโอะคุง

    กุมิ// เฮ้ๆ แล้วคู่ของฉันละจะให้ค้างอยู่นี้หรอ?

    ไรต์// พอแต่งตอนของเอียจังเสร็จก็จะกลับมาคู่ของกุมิจะไง

    กุมิ// อืม... = .=

    ไรต์// งั้นจบตอนเลยดีกว่า กระซิกๆ TT^TT





     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×