เจมีน่า เจ้าหญิงจอมแก่น

ลำดับตอนที่ #3 : บท 2 โรงเรียนโฟนอนเทียร์

            





          วันนี้เป็นวันที่อากาศแจ่มใสเป็นพิเศษ    ราวกับเป็นการต้อนรับการขึ้นปี4ของเธอ(เอ๊ะ  หรือว่าคิดไปเอง)ผู้คนยังคงเนืองแน่นไปหมดเช่นทุกๆปีทั้งผู้ที่มาเข้าใหม่และรุ่นพี่อย่างเธอ  เมื่อมองจากที่สูงอย่างนี้แล้วจะเห็นสีสันสวยงามของเครื่อแต่งกายของผู้คน และ โรงเรียน และทุ่งนาสีเขียวขจีที่อยู่รอบๆ กำแพงขนาดมหึมาของโรงเรียนมีธงสีต่างๆของแต่ละป้อม  ป้อมแรกคือโพฮานา(สติปัญญา) เคสโทเรี่ยน(ความเข้มแข็ง)และซานาเรีย(ความอ่อนโยน)ซึ่งแบ่งตามลักษณะเด่นของคนๆนั้นและเธอก็ได้อยู่เคสโทเรี่ยนมาโดยตลอด(หุหุหุ  เจ้าหญิงของเราเป็นพวกซาดิสต์นั่นเอง) (ลีฟก็อยู่)

            

          แล้วมังกรเพลิงสีแดงตัวใหญ่ก็ลงจอดที่หน้าประตูโรงเรียน  มันเป็นมังกรไฟสาว  เกล็ดสีแดงเป็นเงางามแสดงถึงการเลี้ยงดูอย่างดี  มันมีขนาดใหญ่กว่าเจมีน่าไม่มาก  แต่อายุขนาดนี้ก็ถือว่าเป็นมังกรที่ตัวใหญ่ทีเดียว  

          “เจเรมี่  ไปคอกมังกรก่อนนะ  เดี๋ยวข้าจะไปหาเจ้าทีหลัง”มังกรตัวใหญ่โน้มตัวลงเพื่อให้นายของมันลงได้ง่ายๆ  เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางลูบหน้ามัน และชื่อที่เธอตั้งให้เหมือนกับเป็นน้องสาวคนหนึ่งแสดงออกว่าเธอรักมันแค่ไหน  ทำให้คนแถวนั้นอิจฉามังกรกันยกใหญ่  และเหมือนมันเข้าใจมันพยักหน้าแล้วบินจากไปทันที  

         เธอมาในชุดนักเรียนหญิงของโรงเรียนแห่งนี้ ประกอบไปด้วย เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว เสื้อกั๊กสีน้ำเงินเข้มตรงอกซ้ายปักตราประจำโรงเรียน กระโปรงสีขาวสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดหน่อยมีแถบแดงตรงปลาย  เนคไทสีแดงเข้ม  เข็มขัดสีน้ำตาล  ผ้าคลุมสีน้ำเงินตรงปลายมุมขวาปักหมายเลขชั้นปีไว้   ถุงเท้าสีขาวยาวเกือบถึงเข่า  รองเท้าหนังสีน้ำตาลแบบผูกเชือก ส่วนเครื่องแบบนักเรียนชายก็มีลักษณะคล้ายกัน



          เมื่อเธอหันไปก็พบว่าตอนนี้เธอกำลังตกเป็นเป้าสายตาของคนจำนวนมากอยู่  แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจ

เดินเข้าไปในโรงเรียนด้วยท่าทีสงบ(ฟอร์มไว้ก่อน  อิอิ )

          

          

          “ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนโฟนอนเทียร์จ้ะ”เสียงทักทายพร้อมรอยยิ้มถูกส่งมาให้เมื่อก้าวผ่านประตูขนาดใหญ่ของโรงเรียน  จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากมิสแอนนา  เอ็ดเวิร์ด เธอจะมายืนประจำอยู่หน้าโรงเรียนทุกปีคอยต้อนรับนักเรียนทุกคนวีนนี้เธอมาในชุดครูหญิงของโรงเรียนที่เป็นกระโปรงยาวสีน้ำเงินเข้ม

                 “อรุณสวัสดิ์ค่ะ”เจมี่พูดพร้อมโปรยรอยยิ้มอ่อนหวานชวนมอง   เรือนผมสีน้ำตาลไหม้ของเธอวันนี้ปล่อยสยายเช่นเคย  แก้มสีชมพูระเรื่อ ริมฝีปากสีแดงสดที่เกือบทำให้หนุ่มๆแถวนั้นอดใจไม่ไหว สำหรับคนที่ได้รู้จักกับเธอแล้วก็รู้ซึ้งว่านั่นเป็นแค่ภาพลวงตา...........หุหุหุ





----------------------------------+++++++++++++++++++++++------------------------------              

        

    



         โรงเรียนนี้มีทั้งหมด  7  ปี  ส่วนใหญ่คนที่มาเรียนจะมีแต่เจ้าชาย เจ้าหญิง หรือลูกขุนนางชั้นสูง  เพราะค่าเรียนที่แพงหูฉี่และระบบการเรียนการสอนที่เน้นการเป็นพระราชา  คนธรรมดาที่มาเรียนก็มีแต่เป็นส่วนน้อยเพราะหลักสูตรนี้คงไม่จำเป็นกับคนธรรมดา ยกเว้นคนที่อยากเป็นพระราชาและมีเงินเท่านั้นที่มาเรียน  เดี๋ยวนี้เมืองโฟนอนเทียร์ได้เปลี่ยนระบบการปกครองใหม่  ผู้ที่ไม่มีเชื้อสายราชวงศ์ก็สามารถเป็นราชาได้ถ้ามีความสามารถในการปกครองการบริหารพอ  โดยจะจัดการทดสอบทุกปีจึงทำให้มีคนธรรมดามาเรียนมากขึ้น

           โรงเรียนนี้อยู่ภายใต้อำนาจของมหาปราชญ์โจเซฟิน  เฮเวนซ่าและผู้มีอำนาจรองลงมาคือศาสตราจารย์

ลิเซียร่า  โมรีเอ ครูสอนวิชาการเมืองการปกครอง ปี 4 และปีนี้เธอต้องได้เจออย่างแน่นอน  ระบบการดูแลของโรงเรียนนี้ก็ได้กล่าวไปแล้วบางส่วนคือเรื่องป้อมต่างๆ หรือหอพักส่วนของอาคารเรียนก็คือปราสาทขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าสุดของโรงเรียนคือทิศใต้  มีมหาปราชญ์โจเซฟินทำงานอยู่บนห้องชั้นบนสุด และห้องพักครูส่วนใหญ่จะอยู่บนนั้น  ป้อมโพฮานาอยู่ทางทิศตะวันตก  ซานาเรียอยู่ตะวันออก เคสโทเรี่ยนอยู่ทิศเหนือด้านหลังของโรงเรียน  โรงอาหารต่างๆจะมีอยู่ประจำแต่ละป้อม เมนูอาหารจะคล้ายๆกัน  เรื่องความอร่อยก็อยู่ที่ฝีมือของแม่ครัวป้อมนั้นๆ  ซึ่งเจมี่ยกให้เคสโทเรี่ยนอร่อยสุด(สำหรับเธออะไรก็อร่อยไปโม้ด)

       วันแรกของภาคเรียนจะไม่มีการเรียนการสอนจะปล่อยให้ไปจัดของห้องตัวเองตามสบาย(ไม่เห็นสบาย ต้องไปจัดของนิ)





ณ ห้องประชุมภายในปราสาท



   “เอาล่ะ  เรื่องแรกที่พี่จะพูดในวันนี้คือเรื่องห้องพัก  จะมีการจัดห้องพักให้นักเรียนปีหนึ่งหลังจากจบการประชุมนี้นะ  ประชุมเสร็จก็ขอให้ทุกคนไปรอที่ชั้นสอง  ชั้นของปีหนึ่ง เดี๋ยวพี่จะตามไปจัดห้องให้  ป้อมของเรามี…….”แล้วการอธิบายก็ดำเนินต่อไปโดยรุ่นพี่เจสัน  แฟรงซ์ลีส์ หนุ่มผมทองยาวระต้นคอนัยน์ตาสีม่วง  นักรบแห่งโรมัน  เจ้าของฉายา  ‘นักรบผู้พิชิตใจสาว’ ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาและความเป็นสุภาพบุรุษทำให้ได้ฉายานี้มา  ส่วนพวกรุ่นน้องที่นั่งฟังอยู่ก็มีตั้งแต่ปี 1 ถึงปี 7ทุกคนตั้งอกตั้งใจคุยอย่างดีจนรุ่นพี่เจสันอดด่าไม่ได้  เมื่อเงียบแล้วจึงพูดต่ออีก

    “นอกจากปีหนึ่งทุกห้องจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง  ยกเว้นคนที่รูมเมทลาออกหรือเสียชีวิต”แล้วเขาก็เปิดแผ่นกระดาษไปแผ่นใหม่ “และปีนี้เนื่องจากมีกษัตริย์ของประเทศวอเรสและโคลเวียร์ขอมา ทางโรงเรียนจึงปรับเปลี่ยนนิดหน่อยคือปกติจะแบ่งห้องพักเป็นชายๆหญิงๆ  ยกเว้นนักเรียนปีสี่สองคนคือ ลีฟเวนเดอคอลกับเจมีน่าซานเดรีย เดอ มาเนส ให้อยู่ห้องเดียวกัน  เหตุผลที่ให้อยู่ห้องเดียวกันนั้น..ไปถามเจ้าตัวเองละกัน”แล้วก็พูดเรื่องอื่นต่อไป.............

     เมื่อประชุมเลิกทุกคนแห่กันมายิงคำถามใส่เจ้าชายเจ้าหญิงทั้งสองที่บังเอิญมายืนอยู่ด้วยกันได้ไงไม่รู้

“เฮ้ ลีฟ ทำไมพวกนายถึงได้อยู่ด้วยกันวะ น่าอิจฉาชะมัดได้อยู่กับสาวน้อยน่ารักสองต่อสอง  เอาเปรียบกันนี่หว่า”  

ซีล หนุ่มน้อยนักรักตัวแสบ ของป้อมเคสโทเรี่ยน  ผู้เป็นเจ้าของนัยน์ตาสีส้ม ผมสีเพลิงสั้นตั้งชี้โด่ชี้เด่อยู่บนหัว จมูกโด่ง  ผิวขาวหน้ามีกระเล็กน้อย  ไม่สูงมากตัวเท่าเจมีน่า วิ่งมากระโดดตบไหล่สหายรักอย่างแรง(สูงไม่ถึงเลยต้องกระโดด)จนหน้าขาวๆที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงจัดเข้าไปใหญ่ เพราะความอาย+เจ็บ(มือมันหนักชะมัด >.<)

     ที่น่าแปลกใจที่สุดคือเจ้าหญิงของเรา ขนาดเจ้าชายน้ำแข็งยังอายหน้าแดง แต่เธอนี่สิไม่รู้ว่าหน้าทำด้วยอะไรขนาดยืนอยู่ข้างๆได้ยินคำแซวต่างๆนาๆก็ยังเฉยได้อยู่(คงเพราะไม่มีความเป็นหญิงเท่าไหร่)

  “เจมี่  เธอคิดว่าไงที่ได้อยู่กับเจ้านี่ ไม่กลัวแข็งตายก่อนเหรอ”มันยังพูดกวนฝ่าพระบาทเช่นเคย  ทำให้เจ้าของฉายาน้ำแข็งเริ่มอยากตื้บมัน

  “สำหรับฉันยังไงก็ได้  ได้ยินที่แรกก็ตกใจอยู่ แต่ตอนนี้เฉยๆแล้ว ต้องปลงๆซะ ยังไงก็ขัดใจท่านพ่อไม่ได้นี่นา”เธอตอบหน้าตาเฉย

      “อืม  ก็ดีนะที่เธอคิดได้อย่างนี้  แต่เจ้านี่สิไม่รู้คิดอย่างนั้นรึเปล่า  พวกแข็งแต่เปลือก”เจ้าหนุ่มนัยน์ตาสีส้มยังคงพูดต่อไปโดยที่ไม่รู้      ว่า........

โครม!!!

   “โอ้ย  เจ้าบ้าทำอะไรน่ะ  มาถีบฉันทำไม”เจ้าตัวดีพูดพลางลูบหัวป้อยๆ

เจ้าชายน้ำแข็งไม่พูดอะไร แล้วเดินหนีไปอย่างไม่สนใจ

  “ลีฟ  รอด้วยสิ จะไปดูห้องไม่ใช่เหรอ”เจมีน่าพูดแล้ววิ่งตามไป ทิ้งให้ไอ้หนุ่มนักรักนั่งจ๋อยอยู่คนเดียว



------------------------------------lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll-----------------------------------------------------

ไปเที่ยวมาค่ะเลยมาอัพช้าหน่อย

ขอโทษด้วยนะคะ

ตอนนี้อาจไม่ค่อยตื่นเต้นส์ แต่ก็ขอให้ติดตามต่อไปนะคะ

รักผู้อ่านที่น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกทุกคนนะก้าบ