ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
       
        “อะไรนะ!!!  เสด็จพ่อจะให้หญิงหมั้นกับ.....กับไอ้ก้อนน้ำแข็งงี่เง่านานเหรอเพคะ!!!” เสียงคัดค้านดังขึ้นจากเจ้าหญิงเจมีน่า  ซานเดรีย เดอ มาเนส  ผู้เป็นเจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลซึ่งเข้ากับเรือนผมของเจ้าหล่อนที่เป็นสีน้ำตาลอ่อนประกายทองยาวถึงกลางหลังรับกับใบหน้ารูปไข่ของเธอ  ผิวขาวอมชมพูกับเรียวปากสีแดงสดนั้นได้รับสืบทอดมาจากราชินี ควอส เรจีน่า ผู้เป็นมารดาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน  หล่อนดูสวยน่ารัก แม้บัดนี้ดวงหน้าของเจ้าหล่อจะเต็มไปด้วยความโกรธ
          “ใช่”  น้ำเสียงของกษัตริย์เบรนผู้เป็นบิดาตอบอย่างมั่นใจ  “แล้วลูกก็ไม่ควรจะไปเรียกเขาว่าก้อนน้ำแข็งงี่เง่าด้วย  เพราะต่อไปนี้เขาคือคู่หมั้นของลูก”ใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยบ่งบอกถึงอายุ  ผมสีดอกเลา  นัยน์ตาสีดำสนิทผิวสีคล้ำ บอกถึงประสบการณ์อันโชกโชนของ
กษิตริย์ผู้มีตำนานยิ่งใหญ่นามเบรน ซึ่งปกติจะมีสีหน้าอ่อนโยนแต่ตอนนี้ฉายแววจริงจังและทรงอำนาจ
              “เสด็จแม่ เสด็จแม่ก็ทรงไม่เห็นด้วยกับการหมั้นครั้งนี้ใช่ไหมเพคะ” เธอกล่าวพร้อมหันไปส่งสายตาวิงวอนใส่ผู้เป็นมารดาหรือราชินี ควอส เรจีน่า นั่นเอง
                “แม่ก็เห็นด้วยกับพ่อนะ เขาก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร  เป็นคนดีด้วยซ้ำ  ทำไมลูกถึงไม่ชอบเขานัก”ราชินีผู้มีนัยน์ตาสีเขียวมรกต ผมสีทองยาวสลวยเกือบถึงพื้น  ผิวสีขาวอมชมพู  เรียวปากสีแดงสด  นางเป็นผู้หญิงที่งามสง่าทุกอิริยาบท  และเคยเป็นต้นเหตุให้หลายประเทศต้องทำสงครามกันเพื่อแย่งชิงตัวนางในอดีต จนถึงปัจจุบัน เวลาได้ล่วงเลยไปหลายสิบปีแล้ว ความงามสง่าของนางก็ไม่ได้เสื่อมลงเลยในสายตาของคนที่ได้พบเห็น นางเป็นราชินีผู้อ่อนโยน  แต่คำตอบของนางที่ตอบออกไปโดยไม่ทันคิดถึงความรู้สึกของผู้เป็นลูก  ทำให้เจ้าหญิงชะงักไปเล็กน้อย
                “เสด็จแม่!!!” เธออุทานเสียงดัง”เสด็จแม่ก็ทรงเป็นไปด้วยอีกคนเหรอเพคะ”เธอกล่าวเสียงดังพร้อมกับสีหน้าผิดหวังสุดขีด และหันไปกล่าวกับแม่นมผู้เป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอ
                “เพอร์ซิส  ช่วยพาหญิงกลับห้องที  หญิงไม่อยากได้ยินเรื่องการหมั้นที่เกิดจากความเอาแต่ใจของเสด็จพ่อกับเสด็จแม่อีกแล้ว”เมื่อเธอพูดจบ  เธอก็เดินออกไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด เธอเดินเร็วมากจนเพอร์ซิสต้องวิ่งตามแทนที่จะเดินนำ  ทั้งสองออกไปจากห้องสมุดส่วนตัวขนาดใหญ่ของราชินีกับราชาซึ่งปกติใช้เป็นที่อ่านหนังสือของครอบครัวเพื่อคลายเครียดแท้ๆ แต่คราวนี้กลับใช้เป็นสถานที่พูดเรื่องการหมั้นระหว่าง เจมีน่า ซานเดรีย เดอ มาเนส เดอะ ปริ๊นเซส ออฟ วอเรส กับ ลีฟ เวนเดอคอล เดอะ ปริ๊นซ์ ออฟ โคลเวียร์
----------------------------------------------------------------<><><>--------------------------------------------------------
มือใหม่ค่า เพิ่งเคยแต่ง เอาใจช่วยด้วยนะค้า  ติชมมาได้ค่ะ
แล้วจารีบมาอัพน้าค้า โปรดติดตามด้วยค่า
       
        “อะไรนะ!!!  เสด็จพ่อจะให้หญิงหมั้นกับ.....กับไอ้ก้อนน้ำแข็งงี่เง่านานเหรอเพคะ!!!” เสียงคัดค้านดังขึ้นจากเจ้าหญิงเจมีน่า  ซานเดรีย เดอ มาเนส  ผู้เป็นเจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลซึ่งเข้ากับเรือนผมของเจ้าหล่อนที่เป็นสีน้ำตาลอ่อนประกายทองยาวถึงกลางหลังรับกับใบหน้ารูปไข่ของเธอ  ผิวขาวอมชมพูกับเรียวปากสีแดงสดนั้นได้รับสืบทอดมาจากราชินี ควอส เรจีน่า ผู้เป็นมารดาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน  หล่อนดูสวยน่ารัก แม้บัดนี้ดวงหน้าของเจ้าหล่อจะเต็มไปด้วยความโกรธ
          “ใช่”  น้ำเสียงของกษัตริย์เบรนผู้เป็นบิดาตอบอย่างมั่นใจ  “แล้วลูกก็ไม่ควรจะไปเรียกเขาว่าก้อนน้ำแข็งงี่เง่าด้วย  เพราะต่อไปนี้เขาคือคู่หมั้นของลูก”ใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยบ่งบอกถึงอายุ  ผมสีดอกเลา  นัยน์ตาสีดำสนิทผิวสีคล้ำ บอกถึงประสบการณ์อันโชกโชนของ
กษิตริย์ผู้มีตำนานยิ่งใหญ่นามเบรน ซึ่งปกติจะมีสีหน้าอ่อนโยนแต่ตอนนี้ฉายแววจริงจังและทรงอำนาจ
              “เสด็จแม่ เสด็จแม่ก็ทรงไม่เห็นด้วยกับการหมั้นครั้งนี้ใช่ไหมเพคะ” เธอกล่าวพร้อมหันไปส่งสายตาวิงวอนใส่ผู้เป็นมารดาหรือราชินี ควอส เรจีน่า นั่นเอง
                “แม่ก็เห็นด้วยกับพ่อนะ เขาก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร  เป็นคนดีด้วยซ้ำ  ทำไมลูกถึงไม่ชอบเขานัก”ราชินีผู้มีนัยน์ตาสีเขียวมรกต ผมสีทองยาวสลวยเกือบถึงพื้น  ผิวสีขาวอมชมพู  เรียวปากสีแดงสด  นางเป็นผู้หญิงที่งามสง่าทุกอิริยาบท  และเคยเป็นต้นเหตุให้หลายประเทศต้องทำสงครามกันเพื่อแย่งชิงตัวนางในอดีต จนถึงปัจจุบัน เวลาได้ล่วงเลยไปหลายสิบปีแล้ว ความงามสง่าของนางก็ไม่ได้เสื่อมลงเลยในสายตาของคนที่ได้พบเห็น นางเป็นราชินีผู้อ่อนโยน  แต่คำตอบของนางที่ตอบออกไปโดยไม่ทันคิดถึงความรู้สึกของผู้เป็นลูก  ทำให้เจ้าหญิงชะงักไปเล็กน้อย
                “เสด็จแม่!!!” เธออุทานเสียงดัง”เสด็จแม่ก็ทรงเป็นไปด้วยอีกคนเหรอเพคะ”เธอกล่าวเสียงดังพร้อมกับสีหน้าผิดหวังสุดขีด และหันไปกล่าวกับแม่นมผู้เป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอ
                “เพอร์ซิส  ช่วยพาหญิงกลับห้องที  หญิงไม่อยากได้ยินเรื่องการหมั้นที่เกิดจากความเอาแต่ใจของเสด็จพ่อกับเสด็จแม่อีกแล้ว”เมื่อเธอพูดจบ  เธอก็เดินออกไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด เธอเดินเร็วมากจนเพอร์ซิสต้องวิ่งตามแทนที่จะเดินนำ  ทั้งสองออกไปจากห้องสมุดส่วนตัวขนาดใหญ่ของราชินีกับราชาซึ่งปกติใช้เป็นที่อ่านหนังสือของครอบครัวเพื่อคลายเครียดแท้ๆ แต่คราวนี้กลับใช้เป็นสถานที่พูดเรื่องการหมั้นระหว่าง เจมีน่า ซานเดรีย เดอ มาเนส เดอะ ปริ๊นเซส ออฟ วอเรส กับ ลีฟ เวนเดอคอล เดอะ ปริ๊นซ์ ออฟ โคลเวียร์
----------------------------------------------------------------<><><>--------------------------------------------------------
มือใหม่ค่า เพิ่งเคยแต่ง เอาใจช่วยด้วยนะค้า  ติชมมาได้ค่ะ
แล้วจารีบมาอัพน้าค้า โปรดติดตามด้วยค่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น