คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [SF] BaekRon part < รอยยิ้ม >
BaekRon part
รอยยิ้ม
มีแค่ตัวเราเองไม่เคยจะสนใจว่าใครนั้นยังอยู่
ยังมีคนที่ทำทุกอย่าง อยู่ข้างกาย
ในแววตา เก็บงำความทุกข์ไว้ในใจ ไม่เคยลืม
ก็ปล่อยเวลา ปล่อยคืนและวันผ่าน
“ฮัลโหล มินฮยอนว่าไงมีอะไรหรอ”
“อารอนครับ พรุ่งนี้ไปเจอผมที่โซล ทาวเวอร์ตอนหกโมงเย็นนะครับ”
“ได้สิ ว่าแต่มีอะไรหรอ”
“ถ้าคุณไปคุณก็จะรู้เอง แค่นี้นะครับ ผมรักคุณนะ”
“อื้อ”
โซล ทาวเวอร์
“อ้า! มินฮยอนทำไมยังไม่มาอีกนะ ทำไมที่นี่หนาวจัง” ร่างเล็กที่ยืนห่อตัวเพราะอากาศที่ค่อนข้างเย็นแล้วยังมีลมที่พัดมากระทบตัวเค้าอยู่ตลอดเวลาอีกต่างหาก เสื้อที่ใส่มาวันนี้ก็ไม่ได้หนามาก เพราะอารอนไม่คิดว่าที่นี่อากาศจะเย็นขนาดนี้
พรึ่บ
หลังจากที่มาถึงก็เห็นคนตัวเล็กที่เค้าคุ้นเคย และจำได้ดีว่าคนที่ยืนอยู่นั่นคือใคร ยืนหนาวรอคนที่นัดเอาไว้ แบคโฮจึงตัดสินใจถอดเสื้อโค้ทตัวหนาของตัวเองไปคลุมให้ตรงหน้าทันที
“มา..” อารอนกำลังจะเอ่ยทักคนที่พึ่งมาใหม่ ที่คงจะเป็นคนที่นัดเค้ามาที่ก็กลับต้องหยุดลง เพราะแต่เสียงที่ดังขึ้นมาขัดกับไม่ใช่เสียงของมินฮยอน แต่เป็นเสียงของใครคนนึงที่เค้าคุ้นเคยเป็นอย่างดี คนที่จากเค้าไป
“ใส่เสื้อบางขนาดนี้ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” นี่สิ่งที่ผมไม่เคยทำให้อารอนคือดูแลเค้าบ้าง วันนี้ผมก็ได้ทำมันแล้ว
เพียงแค่ได้ยินเสียงนี้ อารอนอยากจะหันไปหา อยากจะหันไปดูให้แน่ใจ ว่าใช่คนคนนั้นจริงไหม แต่ตอนนี้ร่างกายมันแข็งทื่อไปหมด แม้แต่แรงขยับก็ไม่มี ทำอะไรไม่ได้ รู้สึกชาไปทั้งตัว
“รอผมนานไหม” ไม่ใช่แค่รอในวันนี้ แต่มันคือที่ผ่านมา ถึงมันจะเป็นคำถามที่ดูโง่ เพราะคำตอบคืออะไรก็น่าจะรู้ แต่ผมก็อยากจะถามไป ถึงมันจะเป็นคำถามที่เห็นแก่ตัวมากก็เถอะ
“......” ไม่มีคำตอบจากอารอน เค้าเพียงแค่ก้มหน้าลงเพื่อจะหลบไม่ให้อีกคนเห็นน้ำตาของเค้าที่เริ่มจะเอ่อล้นออกมาจากดวงตาของเค้าเอง
ตอนนี้แบคโฮเดินมายืนอยู่ตรงหน้าของอีกคน ที่ไม่ได้ตอบเค้ากลับมา พร้อมกับจับมือของคนตรงหน้าขึ้นมาไว้กุมเอาไว้ด้วย
ฉันต้องการจะชดเชยอะไรสักอย่าง ที่ไม่เคยได้ทำ...ให้เธอเลย ใช้เวลาอยู่แสนนาน จนกว่าจะรู้.. ถึงความหมาย ของทุกสิ่งที่เธอให้มา
“ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณต้องรอ”
“ไอ้บ้านี่ นายกลับมาทำไม ฮึก...” อารอนตอบกลับไปพร้อมเสียงสะอื้น และน้ำตาที่ไหลออกมาจนห้ามไม่ได้และไม่สามารถซ่อนมันไว้ได้อีก อารอนอยากบอกว่าตอนนี้ดีใจจนแทบบ้าอยู่แล้วที่อีกคนมาหา แต่ก็คงทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ในเมื่ออีกคนก็มีคนอื่นไปแล้ว เลยได้แต่ปล่อยให้น้ำตาออกมาแทนทั้งความดีใจและก็เสียใจ
“มีคนรอผมอยู่ผมเลยกลับมาหา อย่าร้องไห้เลยนะ” ไม่อยากเห็นคนตรงหน้าร้องไห้ ยิ่งเป็นเพราะเขายิ่งไม่อยากอีกแล้ว แบคโฮจึงดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดเอาไว้
“ใครรอนาย ปล่อยฉันได้แล้ว ถ้าแฟนนายรู้ว่านายกอดคนอื่นแบบนี้มันจะไม่ได้นะ” อารอนพูดพร้อมดันอีกคนให้ออกไปจากตัวเค้า
“ก็คุณไงที่รอผม แล้วอีกอย่างผมยังไม่มีใครนะ”
“โกหกก็ที่มากับนายวันนั้นไง ไม่ใช่แฟนแล้วจะเป็นใคร”
“นั่นไม่ใช่แฟนฉันนะ เราเป็นแค่เพื่อนกันจริง ๆ”
“จริงหรอ”
“จริงสิ ถ้าคุณไม่เชื่อคุณมองตาผมนะแล้วฟังที่ผมพูด”
“อารอนครับ ผมรักคุณนะ ผมไม่มีทางมีใครนอกจากคุณได้เลย ผมขอโทษที่ผมทิ้งคุณไป ผมคิดว่าถ้าผมไปแล้วคุณจะได้เจอคนใหม่ที่ดีกว่าผม ผมขอโทษที่ทิ้งคุณไปแบบนั้น ผมไม่คิดว่ายิ่งผมทำแบบนั้นมันเป็นการทำร้ายคุณมากกว่าเดิมซะอีก ผมขอกลับมาชดเชยสิ่งที่ผมทำได้ไหม ผมขอกลับมาแก้ตัวได้ไหม คุณจะให้โอกาสผมได้ไหมครับ”
อารอนที่พอฟังจบน้ำตากลับยิ่งไหลออกมามากกว่าเดิมอีก พร้อมกับเข้าไปกอดคนตรงหน้า เพื่อเป็นการตอบตกลง ทำไมจะให้อภัยไม่ได้ล่ะ ทำไมจะให้แก้ตัวใหม่ไม่ได้ ก็เพราะทั้งหมดนี้มันคือสิ่งที่อารอนรอมาตลอดนี่นา น้ำตาครั้งนี้คือน้ำตาแห่งความสุขจริง ๆ
“ขอบคุณนะ หยุดร้องไห้ได้แล้ว ร้องไห้มากตาบวมเดี๋ยวไม่น่ารักนะ”
“ก็ฉันดีใจนี่นา”
“งั้นก็ยิ้มหน่อยสิครับ” แบคโฮพูดพร้อมกับส่งยิ้มของตัวเองไปให้คนตรงหน้า ซึ่งมันก็ทำให้อีกคนยิ้มตามออกมาได้อย่างไม่อยากนัก
“รอยยิ้มของคุณ มันน่ารักที่สุดเลยนะครับ ขอบคุณที่ยังยิ้มให้กัน”
รอย...ยิ้ม...เพียงให้เธอได้มองมา ฉันก็เข้าใจ ว่าทุกสิ่งเป็นเช่นไร ใน..ตอนนี้...มีแค่เพียงเพลงนึง ที่แทนความจริงใจ แหละฉันจะรักษาเอาไว้ ให้...เธอ
“ขอบคุณนะ ที่ยังรัก ขอบคุณนะที่ยังไม่มีใคร ขอบคุณที่กลับมาหาฉันอีกครั้ง”
“จะรักคนอื่นได้ยังไงล่ะ ในเมื่อผมตั้งใจแล้วว่าจะรักแค่คุณคนเดียว
แล้วอีกอย่างคนที่ต้องขอบคุณมากกว่าคือผม ผมทำร้ายคุณขนาดนั้น
ทิ้งคุณไปแบบนั้น แต่คุณก็ยังรักผม และยังรอผมแล้วก็เชื่อใจผมขนาดนี้”
“ก็เพราะหัวใจของฉันมันมีแต่นายไงล่ะ”
ขอบคุณนะมินฮยอน ขอบคุณที่เปิดโอกาสให้ฉันได้แก้ตัว
เมื่อก่อนฉันคิดถึงแต่ตัวเอง และมองในมุมของตัวเอง มุมที่คิดว่ามันดีที่สุดแล้วสำหรับเค้า
จนทำให้เราทั้งคู่ต้องเจ็บ เพราะความคิดไม่เอาไหนของเค้าเอง
หากตอนนั้นฉันคิดได้ว่าที่อารอนยอมทนเพราะรักและพร้อมที่จะรอฉัน
ฉันจะไม่มีวันทำให้เราสองคนเจ็บปวดอย่างที่เป็นเด็ดขาด
ขอบคุณจริง ๆ มินฮยอน
ฉันจะรักษารอยยิ้มนี้ของอารอนไว้อย่างดี
และจะไม่ทำให้มันหายไปอีกเด็ดขาด
ความคิดเห็น