คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1
บทนำ
ออด ~~ ออด ~~
ฉันเอื้อมมือไปกดออดหน้าห้องของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายของฉัน นี่ฉันอุตส่าห์บนตรงลงมาจากเชียงใหม่เพื่อมาหาพี่ชายเลยนะเนี่ย โดยที่ฉันไม่ได้โทรบอกหรอกนะว่าจะลงมาหา แบบว่าฉันอยากจะเซอร์ไพร์ส!!~
ฮ่าๆ อยากรู้จังเลยนะ ว่าคุณพี่ชายที่แสนดี?? จะทำหน้ายังไงหนอ...
ถ้าเปิดประตูมาแล้วเห็นน้องสาวผู้น่ารัก??ยืนอยู่หน้าห้อง คงจะตกกะใจน่าดู โอ๊ย~ แค่คิดว่าจะได้เห็นหน้าพี่แบบดับเบิ้ลซ็อก ก็มีความสุขแล้ว >_<
สำหรับฉันแล้ว การได้แกล้งหยอกพี่เล่นมันเป็นความสุขอย่างหนึ่งของฉัน แม้ว่าฉันจะไม่ได้เจอหน้าพี่มาตั้ง......
หนึ่งปี!! ตั้งหนึ่งปีเชียวนะ ที่ฉันไม่ได้เจอ ไม่ได้เห็นหน้า และที่สำคัญไม่ได้แกล้งพี่นะ(เรื่องของเรื่องคืออยากแกล้งพี่^^)
ก็เพราะพี่ชายตัวดีนะสิ ดันสอบเข้ามหา’ลัยชื่อดังของรัฐได้ เลยต้องมาเรียนอยู่ที่กรุงเทพ ซึ่งมันไกลจากบ้านที่เชียงใหม่อย่างมากมายหลายร้อยกิโลเมตร
อ๊ะ!! นี่ฉันบอกไปหรือยังนะว่าพี่ของฉันนะชื่อ “คริส”
โอ๊ย~! แต่ตอนนี้เรื่องชื่อเช่ออะไรนั้นมันไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญในตอนนี้คือเรื่องที่ฉันต้องอยู่ห่างไกลจากพี่คริส เพราะการสอบเข้ามหา’ลัยของพี่ต่างหาก ไม่รู้ว่าสอบติดมันไปได้ยังไง ทั้งๆที่การจะสอบเข้ามหา’ลัยนี้ได้ มันแสนจะยุ่งยากและลำบากมากๆ
แต่....ก็นะ คุณพี่คริสสส~ ก็ยังสอบติดกับเขาได้ จะโทษใครก็คงไม่ได้เพราะคุณพี่ชายของฉัน มันดันเก่งเกิ๊นน~
ออด ~~ ออด ~~
ฉันเอื้อมมือไปกดออดอีกครั้ง เพราะหลังจากที่ฉันกดออดไปในครั้งแรกแล้ว ก็ไม่มีใครมาเปิดประตูสักที ฉันเลยกดออดย้ำไปอีกครั้ง
……….
……….
……….
……….
เฮ้ย!! นี่มันนานไปแล้วนะ!!!!
อะ..อะไรกันเนี่ย! ทำไมพี่คริสถึงยังไม่มาเปิดประตูสักที นี่ฉันกดออดไปตั้งหลายรอบแล้วนะ หูตึงหรือไง ห้ะ! หรือ....หรือว่า.....
พี่คริสจะไม่อยู่ที่ห้อง!!!!!!!
โอ้...~ ม่ายยยยนะ..นะ..นะ..นะ...(ขอเสียงเอกโค่นิดนึง)
ไม่.....!!!
ไม่.....!!!!!
ไม่มีทางเป็นแบบนั้น ไปได้หรอกนะ(เข้าข้างตัวเอง..ไว้ก่อน) พี่ต้องอยู่ในห้องนั้นแหละ นี้เพิ่งจะ 7 โมงเองนะ มันเพิ่งจะ 7 โมงเอ๊งงงงง!!!!
ไม่มีทางเป็นไปได้ เด็ดขาด!!
ย้ำ!!! คำว่า เด็ดขาด พร้อมขีดเส้นใต้ เน้นๆ เส้นใหญ่ๆเลย!
เพราะ....(ไอ้)คุณพี่คริสคงไม่เกิดนึกคึกจนบ้าบอ คอหอยนางรมขึ้นมาจน ออกไปไหนมาไหนตั้งแต่เช้า(ขีดเส้นใต้ คำว่าเช้า เส้นใหญ่ๆให้เลย)แบบนี้หรอก
ฉันรู้สันดาน เฮ้ยๆ! ไม่ใช่ๆๆ ฉันรู้ถึงนิสัยของพี่ดี..ว่าถ้ายังไม่เที่ยงพี่ไม่มีทางตื่น!!(อันนี้ก็เว่อร์ไป -_-!)
เพราะรายนั้นนะโค-ตะ-ระ จะขี้เซาเลยแถมยังเป็นตัวขี้(รัง)เกียจประจำบ้านอีกต่างหาก เฮ้อ~ งั้นกดออดมันอีกสักรอบละกัน คุณพี่ชายจอมขี้เซาจะได้ตื่นมาเปิดประตูสักที สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ณ ตอนนี้ ฉันโค-ตะ-ระหมดอารมณ์แกล้งพี่ไปเลยล่ะ เพราะสิ่งที่สำคัญสำหรับฉันที่สุดในวินาทีนี้ คือ....
อยากเข้าห้อง~! เพราะฉันเริ่มจะรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะเป็นบ้าเข้าไปทุกทีแล้วเนี่ย!!
ออด ~~ ออด ~~
~~รอ...ฉันรอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธอทำอะไร เธอจะเปิด เธอจะเปิดเมื่อไร~~
ขอร้องเพลงให้มันเข้ากับบรรยากาศหน่อยละกัน ลั้นล้าๆๆๆ~ ตะละล้า ติ๋ดชึ๋งๆๆ
เอ่อ...คือมันแบบว่า..ไม่มีปฏิกิริยาจากหมายเลขห้องที่ท่านเรียก~
ฮึ่ย!!...มันจะมากไปแล้วนะ (ไอ้)พี่บ้า! ไม่ยอมมาเปิดประตูสักทีนะ มันจะเกินไปแล้วอยากจะลองดีกับน้องสาวตัวแสบคนนี้หรือไง ห้ะ!!!
“หึๆ ไม่เปิดประตูใช่ไหม ได้...เดี๋ยว..จัดให้!!”พูดจบฉันก็แสยะยิ้มออกมา ก็ให้มันรู้ไปสิ ว่าถ้าเจอแบบนี้..ยังจะไม่มาเปิดประตูอีก ก็ให้มันรู้ไปสินะ ว่าใครจะอยู่! ใครจะดับ!
ถ้าทนได้ แล้วหูไม่แตกไปซะก่อนละนะ…คุณพี่คริสสสส^^
…………………………..…ติดตามตอนต่อไป…………………………………….
ความคิดเห็น