พระสนมขั้นผินผู้นั้นคือฮูหยินประมุขวังโอสถ (อ่านฟรีจนจบ)

คำโปรย

สกุลเหลียวยัดเยียดบุตรสาว เหลียวอิงอิงให้แต่งงานกับคนไร้หัวนอนปลายเท้าอย่างหยางกั่วหลิงเพียงเพราะก้อนทองอันจิ๋ว

 ไฉนเลยคนที่อยู่ในห้องหอกลับกลายเป็นเจินจื่ออี องค์หญิงน้อยสตรีบรรณาการจากแคว้นฉีที่เดินทางมาเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างแคว้นกับแคว้นเยี่ย พระสนมขั้นผินผู้นั้น

....ที่นี่คือที่ใดกัน? ....

ร่างน้อยที่เพิ่งฟื้นกำลังขืนเกร็ง เมื่อคืนนางถูกคนจับตัว หรือเยี่ยหลานเฉิงรู้ว่าหนีออกมา ดวงตากลมโตกวาดมองรอบห้องอีกครั้งพลันถอนหายใจ น่าจะไม่ใช่ฝีมือเยี่ยหลานเฉิง อย่างน้อยไม่ใช่ตำหนักจิ้งอันหรือวังหลวง นอกจากที่นี่จะเหม็นอับเล็กน้อย อย่างอื่นไม่ต่างจากห้องพักตามโรงเตี๊ยมทั่วไป

คิดถึงเรื่องใหญ่เทียมฟ้าที่ทำลงไปทั้งร่างพลันสั่นสะท้าน เมื่อคืนเจินจื่ออีกับเถารุ่ยใช้เส้นทางลับหนีออกจากวังหลวง ออกมาได้ไม่ไม่ทันไรกลับถูกคนลอบทำร้ายเอากระสอบฝ้ายคลุมหัวจากนั้นก็หมดสติไป นางมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรก็สุดรู้ ไม่รู้ว่าเถารุ่ยอยู่กับนางหรือไม่

คำเตือน

ภูติบริสุทธิ์ เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นด้วยจินตนาการไม่อ้างอิงประวัติศาสตร์ โปรดอ่านอย่างพิจารณาว่าเหมาะสมจะทำตามหรือไม่ กดใจ กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ

เนื้อหา ตัวละคร สถานที่ เป็นเพียงเรื่องราวที่สมมุติขึ้นมา โปรดอ่านอย่างมีสติ

นิยายเรื่องนี้จะมีการติดเหรียญอ่านล่วงหน้าและไม่มีตอนพิเศษ

เปิดเรื่อง : 15/02/68

ปิดรื่อง :

สงวนสิทธิ์ห้ามลอกเลียนแบบส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้หรือคัดลอกไม่ว่าจะรูปแบบไหนยกเว้นจะได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย ตามพระราชบัญญัลิขติสิทธิ์ พ.ศ. 2537