คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ขบวนการสัตว์เลี้ยงออกโรง(ศพ)
ไรเตอร์กลับมาแล้วเน้อ (ดองเว่อมากกว่าที่กลับมา)
สารภาพบาปก่อนเลย ช่วงนี้ไรเตอร์ติดการ์ตูนเรื่องอื่น + ตอนนี้ไรเตอร์แปลงร่างเป็น
ดอว์เว่อแล้ว!!!(drawer)
ตะ...เดี๋ยวก่อน ไรเตอร์ ดอว์เว่อ นี้คือ อียั๋ง รู้จักแต่ดองเว่อ
55555 ดอว์เว่อ คือ คนวาดไงแล่ะ เพราะฉะนั้น ตอนนี้ไรเตอร์กลายเป็น
ไม่แหละ ไปอัพนิยายแกได้แล้วไป ดองเว่อมาเป็นชาติ!!!!!!!!!!!!!!!!
(Red talk)
เช้าวันรุ่งขึ้น
ถึงแม้เมื่อวานผมจะเหนื่อยหักโหมมามากไหน แต่การน้อยพักอย่างสบายใจตลอดทั้งคืน มันก็ยังช่วยชะลอความเจ็บได้อยู่บ้างไม่น้อย ถึงแม้จะปวดที่แขนนิดหน่อย สำหรับ ชายชาติทหารอย่างผมไม่มีร้องไห้หรอกเฟ้ย!!!!!!!
ผมค่อยๆยืนขึ้นพลางพยุงสิ่งมีชีวิตที่สุดแสนวิเศษไว้อยู่บนมือ
ใช่แล้ว
คุณ
และที่สำคัญ ในยามเช้า สิ่งที่ไม่เคยปรานีคุณเลยสำหรับการไม่กินข้าวเย็น คือ
ความหิว
อ้าก!!!!!!!!!!! ให้ตายสิ นี้มันเช้าขนาดไหนแล้ว ทำไมข้าวเช้าถึงยังไม่เสริฟอีก!!! รูบี้ น่ะ รูบี้ ไหนบอกว่าจะเป็นพ่อครัวของเรือลำนี้ไง!! แล้วข้าวเช้าอยู่หนายยยยยยยยยย (พาลกันเห็นๆ - -*)
ตึง ตัง ปัง ตึง ปัง โครม!!!!!!!!!!
เสียงดังราวกับระเบิดลงใต้ท้องเรือ สาธุ หวังว่า ไอโกล์ดคงจะไม่ไปเล่นลูกระเบิดที่อยู่ในปืนใหญ่หรอกน่ะ ให้ตายสิ ตื่นเช้ามาข้าวยังไม่ได้กิน แถมยังบาดเจ็บอีก เดี๋ยวพ่อจับย่างหนูแฮม.......
เร้ด ชะงัก ชั่วขณะ สิ่งมีชีวิตเล็กๆที่กำลังหลับอยู่บนมือเขา ลมหายใจอ่อนๆ ที่ออกมาอย่างถี่ๆ ขนที่เคยเปียกกลับกลายเป็นขนปุยนุ่มหน้าสัมผัส เร้ดหยุดมองอยุ่ชั่วขณะ ราวกับมีอะไรมาจับตัวของเขาไว้ บรรยากาศที่คุ้นเคย เหมือนกับคนที่เคยอยู่ข้างกาย ทำไม เขาต้องมารู้สึกอะไรแบบนี้กัยหนูตัวเดียวด้วย!!!!!
“พี่~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เร้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงตะโกนโวกเวก ดังมาแต่ไกล น้ำเสียงออกหนุ่มเล็กน้อย ผ้าโพกหัวสีแดงโผล่ออกมาพร้อมกับถังน้ำที่อยู่ในมือ ตะ...เดี๋ยวก่อน เองจะทำไร!!!!!!!!
โครม!
ไม่ทันได้จินตนาการ ภาพแห่งความทุกข์ มันก็เกิดขึ้นมาเสียซักแล้ว T^T
รูบี้ล้มกองอยู่บนพื้นเรือ พร้อมกับชุดที่เตรียมตัวจะอาบน้ำเต็มทีแล้ว กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว -..- เห้ย หรือว่าแก!!! ตั้งใจจะทำอะไรช้าน!!!!!ว้ากๆๆๆๆๆ
“อูย.....”
“รูบี้ทำไม นายถึง....”
“เมียวน้อย!!!!!!”
ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ เจ้าตัวก็รีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับก่อนไปยังจัดสงกรานชุดใหญ่ให้ผมอีกด้วย แหม เปียกไปหมด - -* ผมใช้มือทั้งสองข้างบีบน้ำที่คุณเสื้อผ้าของผมรับประทานเข้าไปแบบไม่อั้น - -*
หือ....
แปลกน่ะว่าไหม?
ว้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“หนูหาย!!!!!!!!!!!!!!!!”
ว้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เร้ด!!!!!!!!แกรุ้ไหมว่าแกกำลังทิ้งผู้มีพระคุณของแกอยู่ ถามสิว่าตอนนั้นใครปฐมพยาบาลให้แกว่ะหา!!!!! แค่หนูตัวเดียวแกยังรักษาไว้ไม่ได้!!!! แล้วกะผีอะไรกับการที่แกจะมีแฟนหา! ไอบ้า โรคจิต วิปริต (ด่าตัวเองซะงั้น)
เร้ด รีบวิ่งแจ้นไปทั่ว ห้อง ค้นทุกซอกทุกมุม ทั้ง ถังนั้นที่รูบี้ทิ้งไว้ ตู้เสื้อผ้า ห้องน้ำหญิง เย้ย! ไม่ใช่แหละ เอาเป็นว่าไอเร้ดตนนี้ พยายามหายหมดทุกทีแล้วโว้ย!!!!!!!!!!!!!!11
ทำไง ดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ว้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแล้วเร้ดก็ยืนบ้าอยู่สัก 10-15 นาที ก่อนจะมีพระแม่ลงมาโปรด~
“พี่เร้ดค่ะ ทำอะไรอยู่หรอค่ะ - * -“ น้ำเสียงใสๆของวัยรุ่นสาวดังขึ้น ทำใหหเร้ดถึงกับตั้งท่าไม่ทัน
“ปะ เปล่า”เร้ดได้แต่แก้ตัวเก้อๆไปก่อน ไม่งั้นมีหวังได้ขายขี้หน้ารุ่นน้องแน่เลย T^T
“อ้อ หรอค่ะ ว่าแต่.....”
เย้ย หรือว่าเห็นเมื่อกี้ที่เราทำท่าแปลก ว้าก ขายขี้หน้าตายไอเร้ด T[ ]T
“คือว่า พี่เร้ดก็เจอหรอสัตว์ที่ขึ้นมาอยู่บนเรือ”
“เปล่าน้า ไม่เห้น~~~~”
“อ้าว หรอค่ะ ไม่ใช่หนูหรอ”
เย้ย รู้ได้ไง Shipหาย เรือล่มแล้วไงไอเร้ด
“ไม่เห้น~”
“แล้วไปที่ตัวสีเหลืองๆที่อยู่บนหัวนั้นอะไรค่ะ - -*”
เหลืองๆ?
ว่าเสร็จเร้ดก็เอื้อมมือ ไปสัมผัสบางสิ่งที่อยู่บนหัวของของเขา ขนนุ่มปุกปุยไปทั่วร่างกาย สีขนสีเหลืองอ่อน มีเพียงสีขาวที่หน้าท้องเท่านั้นเป็นสีที่แตกต่างออกไป เร้ดหยิบสิ่งมีชีวิตนั้นออกมาจากหัว
หนูแฮมเตอร์ตัวเล็กๆยังคงหลับอยู่บนหัวเขาตลอดเวลา
น่าแปลกน่ะ
ทั้งๆใกล้ตัวเขาขนาดนี้ทำไมเขาถึงมองไม่เห็น
“น่ารักจังเลยน่ะค่ะ”
“อะ...อื้อ”
หรือ อาจเป็นเพราะเขาไม่สนใจ
(Red fin)
(Ruby talk)
เดี๋ยวมาต่อน่ะ อิอิ ไปทำการบ้านก่อน
ความคิดเห็น