คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [Love alway no end] - บทที่ 4 เรื่องทางบ้านและบ้าน
บทที่ 4
เรื่องทางบ้านและบ้าน
“ไอ้ต้น แกจะทำอาหารให้เรากินเหรอวะ?” พอเดินไปเรื่อยๆ เซฟก็เริ่มตั้งคำถาม
“ก็ไม่เชิง” ต้นข้าวตอบเสียงเรียบ
“จะว่าไป ก็ไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับทางบ้านของต้นข้าวเลยแหะ” ลูกเกดเสริม
อื้ม...ฉันก็คิดงั้นTT
“แล้ว....ทางบ้านของทุกคน ทำอาชีพอะไรกันเหรอครับ? ^^” ไออุ่นที่เดินอยู่หลังสุดถามขึ้นมา เขาพึ่งย้ายมาใหม่ เลยอยากทำความรู้จักละมั้ง
“ทางบ้านของฉันทำเกี่ยวกับเรื่องดื่ม จำพวกไวน์น่ะ” ลูกเกดตอบเป็นคนแรก
“ส่วนฉันธุรกิจส่วนตัวเหมือนกัน เป็นเกี่ยวกับพวกการท่องเที่ยวน่ะ” ฉันตอบต่อจากลูกเกด
“ของฉันอย่าไปสนใจเลย ไม่มีธุรกิจอะไรอยู่ที่นี่หรอก ส่วนมากจะอยู่ต่างประเทศ” เซฟตอบคำถามของไออุ่นด้วยน้ำเสียงไม่เต็มใจนัก
“ฮ่าๆ คล้ายๆ ผมเลย ธุรกิจอะไรเหรอครับ? ^^” ไออุ่นถามอย่างใสซื่อ
“ยากูซ่า - -เหอะ! แล้วแกละไอ้ก้างปลา บ้านแกทำอะไรห๊ะ!?” เซฟถามอย่างหาเรื่อง
“เสื้อผ้าแบรนด์ K น่ะครับ ^^”
“ห๊ะ!!?/ห๊ะ!!?” ฉันกับลูกเกดอุทานอย่างตกใจพร้อมหันไปมองไออุ่น
เสื้อผ้าแบรนด์ K นับได้ว่า เป็นเสื้อผ้าแบรนด์ดังระดับโลกเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงที่สุดก็ว่าได้ เพราะพวกดารานัดแสดงก็มักจะใช้เสื้อผ้าแบนด์นี้ทั้งนั้น
“แหะๆ ที่ผมเรียนที่อังกฤษ ก็เพราะพ่อแม่ไปขยายธุรกิจน่ะครับ ถ้าสายไหมกับลูกเกดชอบ ว่างๆ ผมจะพาไปดูนะครับ เพราะส่วนมากลูกค้ากลุ่มใหญ่ ก็เป็นผู้หญิงซะด้วย ^^”
“ได้เหรอ!!? *^*” ด้วยจิตวิญญาณความเป็นหญิงของฉันกับลูกเกด เลยไม่มีท่าทีปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย...
“ครับ ผมได้ยินมาว่า อีกไม่นานนี้ จะมีแฟนชั่นโชว์ที่ฮอลล์ Q น่ะครับ ไว้ไปด้วยกันนะครับ ^^”
“สายไหม! ฮอลล์ Q ไม่ใกล้เลยนะแก ไปกันเถอะ!”
“อื้ม!>W<” ฉันตกลงกับลูกเกดโดยทันที อ๊ายยยยย เสื้อผ้าแบรนด์ดัง ><
“น้องดอกหญ้าละครับ ไปด้วยกันมั๊ย? ^^” ไออุ่นถามเด็กผู้หญิงที่เป็นน้องสาวของต้นข้าว ซึ่งตอนนี้ก็ตาเป็นประกายไม่ต่างจากฉันเท่าไหร่
“ได้เหรอคะ? ไปค่ะไป!!!! >O<” ดอกหญ้าตกลงอย่างรวดเร็ว
“เฮ้อ ช่วยไม่ได้ ถ้าดอกหญ้าไป ฉันก็คงต้องไป เดี๋ยวคนเยอะหลงทางจะยุ่ง” ต้นข้าวพูดอย่างเซ็งๆ
อ๊ายยยยย! ดีจังที่ไป! >W<
“เหอะ!ช่วยไม่ได้ งั้นฉันไปด้วย!” เซฟพูดอย่างหัวเสีย
เฮ้อ! ฉันจะเซ็งก็กับหมอนี่นี่แหละ...
แต่ช่างเถอะ มีแค่ต้นข้าวก็พอแล้ว! >^< !!!
“ถึงแล้วละ” ต้นข้าวที่เดินนำอยู่หยุดเดินไปซะเฉยๆ
“แกพาฉันมาหยุดหน้าภัตตาคารอิตาเลี่ยนไมวะ!?” เซฟพูดอย่างสงสัย
นั้นสิ ที่นี่เนี้ยนะ?
“ก็ที่นี่ไงละคะ ที่พี่ข้าวบอกจะพามา ^___^” ดอกหญ้าชี้ไปที่ภัตตาคาร
เดี๋ยวๆๆ เราจะมาบ้านต้นข้าวกันไม่ใช่เหรอ...?
นี่มันอะไรกัน!!!? เท่าๆ ที่ดูแล้ว นี่เป็นภัตตาคารสไตล์อิตาเลี่ยนชัดๆ พูดง่ายๆ ก็คือเหมือนร้านอาหารอิตาเลี่ยนนั้นแหละๆ
แต่เดี๋ยวนะๆ พอดูดีๆ แล้ว ตึกของภัตตาคาร แตกต่างกับตึกรอบข้างมาก เป็นตึกที่ดีไซด์ซับซ้อน ต่างจากตึกที่ตั้งตรงทั่วๆ ไปแถมมาสวนกว้างมาๆ อยู่ด้านข้างด้วย ตึกก็สูงราวๆ 5 ชั้น นี่รึว่า...
“นี่บ้านเหรอ!!!?” ทุกคนเว้นจากต้นข้าวและดอกหญ้าอุทานลั่นพร้อมกัน
“อื้ม นี่บ้านฉันเอง 2 ชั้นล่างเป็นชั้นอาหาร ส่วนตัวบ้านอยู่ชั้นบนขึ้นไป - -”
“พอดีทางบ้านเราเปิดภัตตาคารอิตาลี่นี่แหละค่ะ วางๆ ก็ มาทานได้เลยนะคะ..><”
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย!!!!! =[]=!!!!
“กลับมาแล้วครับแม่” ต้นข้าวเดินเข้าไปในภัตตาคาร หรือบ้านของเขานั้นเอง โดยมีพวกเราเดินตามๆ ไป
“อ่าว ทำไมกลับเร็วจังเลยละลูก อย่าบอกนะว่าโดดเรียนมา ฮ่าๆ” ผู้หญิงวัยกลางคน ที่น่าจะเป็นแม่ของต้นข้าวพูดขึ้น
“พอดีโรงเรียนมีประชุมครูนิดหน่อยน่ะค่ะแม่ พวกเราก็เลยกลับบ้านก่อนเที่ยง ข้าวกลางวันยังไม่ได้ทานเลยด้วยค่า TT” ดอกหญ้าผู้เป็นลูกสาวเดินเข้าไปกอดแม่ของเธออย่างออดอ้อนเล็กน้อย
“หิวแย่เลยสินะ แล้วนี่พาใครมาเยอะแยะเนี้ย?”
“สวัสดีครับ / สวัสดีค่ะ” พวกเราทุกคนสวัสดีทักทายคุณแม่ของต้นข้าว
“นี่เพื่อนๆ ของพี่ต้นข้าวค่ะแม่ ^___^ นี่พี่ลูกเกด พี่สายไหม พี่เซฟ และก็พี่ไออุ่นค่ะ!” ดอกหญ้าแนะนำพวกเราทุกคนให้คุณแม่ของเธอรู้จัก
“คือพวกเราเลิกเรียนก่อนเวลา เลยหาที่ที่จะพูดคุยกันและก็ทานอาหารน่ะครับ ต้นข้าวเขาก็เลยพามาที่นี่ ^^” ไออุ่นอธิบายให้คุณแม่ของต้นข้าวฟังอย่างสุภาพ
“อ๋อ เป็นแบบนี้นี่เอง อื้ม...น้าต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะ คือตอนนี้มันเป็นเวลากลางวัน ลูกค้าก็เลยเยอะมากๆ เลย ทั้งชั้นหนึ่งและชั้นสองเลยละ”คุณแม่ของต้นข้าวพูดจบก็ก้มหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มกับพวกเรา“งั้นแม่ว่า พวกหนูๆ ไปนั่งเล่นที่ชั้น 3 ดีกว่านะจ๊ะ มีห้องนั่งเล่นอยู่ กว้างอยู่พอควร ส่วนเรื่องอาหาร เดี๋ยวแม่ให้ต้นข้าวทำให้แล้วกัน ^^”
“แล้วทำไมผมต้องทำด้วยละแม่? - -“ ต้นข้าวพูดอย่างหน่ายๆ
“ก็แหม่ นี่เพื่อนลูกนี่นา ลูกก็ต้องรับผิดชอบนะจ๊ะ พามาเองไม่ยอมบอกแม่ล่วงหน้า ยังไงชั้น 3 ก็มีครัวเล็กๆ อยู่ เชิญตามสบายเลยนะจ๊ะ ^^”
“ขอบคุณค่า / ครับ” พวกเราทุกคนโค้งขอบคุณคุณแม่ของต้นข้าว
“เฮ้อ .... ก็ได้ๆ ไม่น่าพามาเลยจริงๆ ...” ต้นข้าวพูดอย่างหน่ายๆ
นี่ฉันจะได้กินอาหารฝีมือต้นข้าวเหรอเนี้ย....
สุดยอดไปเลย! >W<
“บ้านแกกว้างกว่าที่คิดอีกหวะไอ้ต้น - -” เมื่อพวกเราเดินขึ้นมาถึงชั้นสาม เซฟก็เริ่มเดินไปสำรวจบ้านของต้นข้าว
“แล้วตอนนี้แกอยู่ไหนวะเซฟ?แกไปเรียนที่ฝรั่งเศส บ้านที่นี่แกขายไปแล้วนี่ - -”
“ซื้อคอนไว้แถวนี้แหละเพราะฉันมาที่นี่คนเดียว อยู่คอนโดคนเดียวหวะ”
“แล้วทำไมย้ายมาคนเดียวละครับ?” ไออุ่นถามแทรกขึ้นมา
“แล้วแกจะยุ่งทำไมวะไอ้ก้างปลา!” เซฟโวยขึ้นมา
“พวกพี่ๆ ค่า อย่าทะเลาะกันนะคะ ถึงคุณแม่จะใจดี แต่ถ้ามาทะเลาะกันที่นี่ละก็ ระวังจะไม่ได้มาที่นี่อีกนคะ ><” ดอกหญ้าเดินเข้ามาห้ามทั้งสองคนไม่ให้กัดกัน “พี่ต้นข้าว ไปทำอาหารได้แล้วค่ะ เดี๋ยวหญ้าช่วย” พูดจบดอกหญ้าก็ดันหลังของพี่ชายตัวเองเข้าไปในห้องครัวเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากห้องนั่งเล่นนัก
อยากไปช่วยมั่งจัง! TT
แต่ฉันทำอาหารห่วยมาก ถ้าไปช่วยละก็ ขายหน้าแน่ๆ TT
“แหม่.... ได้มาที่นี่ แกช่วยทำหน้ามีความสุขหน่อยสิยะ” ลูกเกดสะกิดฉันก่อนจะพูดกระซิบ
“ฉันอายอะแก ฉันเป็นผู้หญิงแต่ทำอาหารไม่เป็น TT” ฉันพูดอย่างอายๆ
“แหม่แก มันช่วยไม่ได้ ก็ทางบ้านทำงานแบบนี้ ก็ต้องทำเป็นแหละน่าแกก็ดีใจหน่อยสิ ได้กินอาหารฝีมือเขาทั้งทีๆ”
“อื้ม!>W<”
จริงสิ ฉันจะได้กินอาหารฝีมือเขาแล้ว! >O<farry 1000%
ความคิดเห็น