คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [Love alway no end] - บทที่ 3 ที่นั่งที่ลงตัวกับการเลิกเรียนที่เร็วเกินไป
บทที่ 3
ที่นั่งที่ลงตัวกับการเลิกเรียนที่เร็วเกินไป
“ไออุ่น นายจับได้เลขที่ 10 เหรอ?” ฉันถามย้ำ
“ครับ ผมจับฉลากได้เลขที่ 10 ^^” ว่าแล้วเขาก็โชว์ใบฉลากที่มีหมายเลข 10
“อื้ม ก็นั่งไปสิ นี่โต๊ะคู่ที่ 10” ฉันตอบ
“แกมานั่งที่ฉันนี่!ฉันจะนั่งตรงนั้นเอง!” เซฟโวยวายอีกครั้ง
“นักเรียนใหม่ มีปัญหาอะไรกันเหรอ?” คุณครูวันเดินมาจากด้านหลังของเซฟ ฉันอดไม่ได้เลยที่จะหันไปมอง
โอ้ว...เป็นเรื่องแล้ว….
“มีสิครับครู!ก็หมอนี่น่ะ...-”
“พอดี ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณครู แค่เข้าใจผิดอะไรนิดหน่อย” ฉันพูดขัดเซฟในทันที ไม่งั้นเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
“โอเค ครูหวังว่าพวกเธอจะจัดการปัญหานั้นโดยเร็ว” ครูวันพูดจบก็เดินกลับไปที่โต๊ะประจำของครู
“ลูกเกด!ทำไมพูดงั้นอะ!” เซฟโวยวายใส่ฉันด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“นายก็นั่งๆ ไปเถอะ ถ้านายนั่งตรงนั้นด้วยความสมัครใจ (หรือจำใจ) ฉันจะมีความสุขมากกกกก เลยละ” ฉันบอกเขาก่อนที่จะชี้ไปที่โต๊ะข้างหลังฉัน
“ก็ได้!”
“…?” ทำไมยอมง่ายแปลกๆ
“ถ้ามันเป็นความสุขของเธอ ฉันทำก็ได้” เซฟพูดด้วยน้ำเสียง และสีหน้าเหมือนเด็กที่ปลงๆ ในการที่พ่อแม่ไม่ยอมซื้อของเล่นให้ เหมือนกับว่า ไม่เล่นก็ได้ อะไรแบบนั้น....
ถ้าเป็นความสุขของฉัน...งั้นเหรอ?
...ถ้าเขาคนนั้นของฉันพูดกับฉันแบบนี้บ้างก็ดีสิ
และแล้วการจัดนั่งก็จบลง
ฉันกับไออุ่นนั่งแถวเกือบสุดท้าย ติดริมหน้าต่าง
ซึ่งแน่นอน เซฟนั่งแถวสุดท้าย ติดริมหน้าต่างเช่นกัน
ลูกเกดนั่งแถวกลาง แถวเกือบสุดท้ายเหมือนกับฉัน
แต่ยังดี.... ที่โต๊ะคู่ที่ 7 ของต้นข้าว อยู่ตรงหน้าฉันพอดีเป๊ะ! >W<
(ไออุ่น/สายไหม 10 เซฟ 13 ลูกเกด 11 ต้นข้าว 7)
อ๊อดแอด อ๊อดแอด อ๊อดแอด อ๊อดแอด (เราจะยังคงใช้เสียงออดโรงเรียนแบบนี้ 55)
“ขออภัยคุณครูที่กำลังสอนทุกท่าน ประกาศจากผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ เนื่องด้วยมีปัญหาทางวิชาการ เกี่ยวกับวิชาเลือก วันนี้โรงเรียนจะเลิกเร็วกว่าปกติ นั้นคือ ในเวลา 11 นาฬิกา 15 นาที ขอเรียนคุณครูทุกคนในโรงเรียน เข้าร่วมการประชุมที่ห้องประชุมใหญ่ ภายในเวลา 11 นาฬิกา 30 นาที และขอให้นักเรียนที่ไม่มีธุระสำคัญกับโรงเรียน กลับบ้านโดยทันที ขอบคุณค่ะ”
“เห้!!!!!!!!” เสียงเพื่อนๆ หลายๆ คนในห้องเรียนส่งเสียงดีใจออกมา
“เงียบ!” พอครูวันส่งเสียงลั่น ทุกคนก็เงียบลง ได้แต่แอบยิ้มและมีความสุขเบาๆ ในใจ
...งี้ฉันก็มองต้นข้าวได้แค่ครึ่งวันอะดิTT
เลิกเรียน
เพื่อนๆ ทุกคนเริ่มทยอยกันเก็บของกลับบ้าน
“ไอ้ต้น กลับพร้อมกันนะ” เซฟเดินไปที่โต๊ะของต้นข้าวก่อนจะหันไปพูดด้วย
“อื้ม” ต้นข้าวได้แต่เพียงตอบสั้นๆ
“สายไหมมมมม วันนี้เลิกเร็ว ฉันยังไม่อยากกลับบ้านเลยอะ เราจะไปไหนกันดี” ลูกเกดที่เห็บกระเป๋าสร็จแล้วดันเก้าอี้เข้าใต้โต๊ะก่อนจะหันมาถามฉัน
“ไม่รู้สิ นี่ก็ยังไม่ทานข้าวกลางวันเลย แถมโรงอาหารก็ปิด เพราะเขาปล่อยเราก่อนเวลาอาหารกลางวัน” ฉันพูดอย่างเซ็งๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาน
“แล้วทำไมพวกเราไม่ไปกินข้าวแล้วก็ทำความรู้จักกันละครับ ^^” ไออุ่นที่อยู่ข้างหลังฉันพูดขึ้น
“ก็ดีนะ” ลูกเกดพูด
“ฉันก็ว่ามันเป็นความคิดที่ดี แต่ไปแค่เรา 4 คน ไม่รวมแก ไอ้ก้างปลา” เซฟมองไปทางไออุ่น หลังจากที่พูดจาหาเรื่องจบ
“อะไรกันครับ แต่นั้นไอเดียผมนะ อีกอย่าง ผมพึ่งย้ายมา ไม่มีเพื่อนเลย อยากจะทำความรู้จักด้วย ไม่ได้เหรอครับ? ^^” ไออุ่นพูดพลางเอามือเกาแก้มของเขาเบาๆ
“ไม่ต้องเลยแกน่ะ กลับบ้านไ..-”
“ไปด้วยกันก็ได้ ใช่ปะสายไหม ยังไงแกก็ต้องนั่งข้างเขาอยู่แล้ว ทำความรู้จักไว้ ไม่เสียหายอะไรนี่ๆ” ลูกเกดพูดแทรกเซฟขึ้นมา อื้ม....คิดไปคิดมา ก็จริง
“อื้ม ก็ไปด้วยกันหมดนี่ละ”
“ถ้าสายไหมว่าแบบนั้น เอาแบบนั้นก็ได้ เหอะ!” เซฟพูดออกมาอย่างไม่พอใจ..แต่ใครสน?
“แหะๆ ขอบคุณนะครับ ^^” ไออุ่นกล่าวขอบคุณจบ ทุกคนก็เดินออกจากห้องเรียน
ดูเหมือนฉันจะยังได้มองต้นข้าวอยู่แหะ! ><
“พี่ค่าาาา!!!!” เมื่อใกล้ถึงหน้าประตูโรงเรียน ก็มีเสียงดังขึ้นมา พร้อมกับมีเด็กผู้หญิงใส่ชุดยูนิฟอร์มโรงเรียนเดียวกับเราวิ่งเข้ามาทางพวกฉัน
“ดอกหญ้า อย่าวิ่งในโรงเรียนสิ เดี๋ยวก็ล้มหรอก - -” ต้นข้าวพูดหน้าตาย
รู้จักกันด้วยเหรอ?
รึว่าจะเป็นแฟนกัน!!!!!?
จริงสิ....ฉันก็ได้แต่มองเขาในรั้วโรงเรียนนี่นา ไม่เคยมองเขาเวลากลับบ้าน หรือเวลาอื่นเลย
นี่เขามีแฟนแล้วเหรอเนี้ย!!!?
“แหะๆ ขอโทษค่ะ พอดีหญ้ากลัวว่าคนเยอะๆ แบบนี้ จะหาพี่ไม่เจอ พอเจอก็เลยวิ่งเข้ามาหาโดยเร็ว แหะๆ ^^”
“อย่าทำแบบนี้อีกละ ถ้าแม่รู้เข้า พี่โดนดุนะ ไม่ใช่เรา” ต้นข้าวพูดจบก่อนจะเดินต่อ
“ห๊ะ! น้องเหรอ!? / น้องเหรอ!?” ฉันกับเซฟตะโกนดังขึ้นมาพร้อมกัน
“อ่อนี่อะเหรอ ใช่ น้องสาวฉันเอง”
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อดอกหญ้า เป็นน้องสาวของพี่ต้นข้าวค่ะ” เด็กผู้หญิงคนนั้นยกมือสวัสดีพวกฉันทีละคนพร้อมรอยยิ้มสดใส
“แกไม่เคยเห็นบอกฉันเลยว่าแกมีน้องสาวด้วย ยังไงกันไอ้ต้น!?” เซฟ.. อย่ามาแต่นายเลยที่ไม่รู้ ฉันแอบมองมาตั้งนาน ฉันก็ไม่รู้! TT
“ก็ไม่มีใครถาม” ..ก็จริง
“ถ้าฉันไม่ถามแกก็จะไม่บอกว่างั้น!?”
“อื้ม!” สั้นๆ ได้ใจความ... “คือว่า น้องฉันเรียนโรงเรียนสตรี ที่เป็นโรงเรียนหญิงล้วนตั้งแต่อนุบาล แต่โรงเรียนนั้นเขาสอนถึงแค่ ม.ต้น ก็เลยมาเรียนต่อ ม.ปลายที่นี่ ก็แค่นี้แหละ” ต้นข้าวพูดหน้าตาย (เท่) เหมือนเดิม โดยที่ไม่รู้เลยว่า เพื่อนๆ ตอนนี้ ‘เงิบ’ มากๆ เลย...
“งั้นน้องดอกหญ้าก็อยู่ ม.4 สินะครับ?” ไออุ่นถาม
“ใช่เลยค่ะ!>W<”
“นั้นก็น้องเราหนึ่งปีสินะ” ลูกเกดเสริม
“ช่างเถอะ จะไปไหนก็ไปกันได้แล้ว” ต้นข้าวเดินต่อไป ถึงพวกเราจะงงๆ แต่ก็ทำแต่เดินตามไปเท่านั้น
“ว่าแต่ พวกเราจะไปไหนกันละครับ?” ไออุ่นถามขึ้นมา นั้นสินะ จะไปไหนกันดี?
“เราจะไปหาอะไรกันใช่ไหมละ ต้นข้าว นายเดินนำเนี้ย หวังว่านายจะมีจุดมุ่งหมายนะ…ไม่งั้นนายก็นับจำนวนเท้าได้เลย” ลูกเกดพูดอย่างหมั่นไส้คนหน้าตายอย่างต้นข้าว
“เออหวะ ไอ้ต้น แกมีที่ๆ จะไปแล้วเหรอวะ?” เซฟถามเพื่อนสนิทของตนเอง
“ที่ๆ มีที่ให้นั่ง อยู่ได้นาน และก็นั่งกินได้ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเวลา ประมาณนี้สินะครับ ^^” ไออุ่น...พูดเหมือนที่แบบนั้นหาง่าย
“บ้านฉัน”
“ห๊ะ?” เซฟอุทานทันที่ เมื่อเพื่อนของเขาพูดประโยคสั้นๆ แถมยังเป็นสถานที่ที่แปลกๆ อีกด้วย
“พี่ข้าวบอกว่า ไปที่บ้านของเราน่ะคะ ^^” ดอกหญ้าขยายความคำพูดของพี่ชายตัวเอง
“เอ๋!!!” และแล้วทุกคนก็อุทานคำพูดของต้นข้าว...
บ้านของเขางั้นเหรอ....?
จะว่าไป...ก็ไม่เคยไปเลยแหะ
เลิกเรียนเร็วก็ไม่เลวแหะ >< !
ความคิดเห็น