ในกรงมาร - นิยาย ในกรงมาร : Dek-D.com - Writer
×

    ในกรงมาร

    ชาติตระการดึงเก้าอี้มานั่งข้างๆ เตียง โยนซองขาวหนักๆ ซองหนึ่งลงมากระแทกแผ่นหลังเล็กบาง นี่คือเงินห้าแสน เจ้าของร่างกำขอบผ้าห่มไว้แน่น ทั้งกายใจสั่นเทิ้มไม่หยุด

    ผู้เข้าชมรวม

    1,366

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    27

    ผู้เข้าชมรวม


    1.36K

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    17
    จำนวนตอน : 1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 ก.พ. 62 / 13:39 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ในกรงมาร

    แอดแฟนพันธ์ุแท้คลิ๊กที่ภาพ



    โปรย

         เสียงเคาะประตูห้องทำเอาร่างเล็กบางถอยหลังชิดหน้าต่างจนแทบจะหงายหลังตกลงไป มองผ่านหน้าต่างบานกว้างลงไปด้านล่าง จากตรงนี้สู่พื้นดินมันสูงเหลือเกิน ถ้ากระโดดลงไปเธอได้ขาหักหรือไม่ก็คอหักตายเป็นแน่ จึงได้แต่ตวัดดวงตาไปยังประตูไม้ที่ถูกเขย่าอย่างรุนแรง จนกลอนที่ลงล็อกไว้เริ่มเคลื่อนขยับ

              “หนูมน เปิดประตูเดี๋ยวนี้”

              ไม่! มนลดาได้แต่ตอบอยู่ในใจ มือบางนุ่มทั้งสองข้างจับขอบหน้าต่างเอาไว้

              “หนูมน ถ้าไม่เปิดฉันจะพังเข้าไป”

              สิ้นเสียงคำรามของเขา ก็มีเพียงอึกทึกครึกโครมตามมา เสียงถีบประตูดังขึ้นแต่ละครั้งล้วนทำให้เหงื่อกาฬเม็ดเล็กไหลอาบดวงหน้า แผ่นหลังชื้นไปด้วยเหงื่อ สุดท้ายก็ไม่มีอะไรขัดขวางเขาได้อีกแล้ว เพราะไม่ถึงสิบนาทีประตูก็พังลง และคนที่เธอไม่อยากเห็นหน้ามากที่สุดก็สืบเท้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ใกล้เสียจนได้เห็นทุกๆ ความรู้สึกผ่านสีหน้ากับแววตาของเขา

              “อาชา”

              มุมปากของชาติตระการโค้งขึ้น มือข้างหนึ่งขยับเชยคางเล็กของคนดิ้นรนหนีด้วยความดูแคลน “คิดว่าประตูไม้เก่าๆ บานนั้นจะขัดขวางฉันได้หรือยังไง ถ้าเธอคิดได้แค่นั้นก็โง่เกินไปแล้ว ข้าวปลาอาหารที่วังสกุลคลังเคยเลี้ยงดูเธอมามันคงไม่มีประโยชน์อะไรเลยสินะ โตมาถึงได้มีหัวคิดแค่นี้”

              มนลดาเถียงไม่ออก ได้แต่จ้องใบหน้าคมเข้มของอาชาด้วยดวงตาแดงก่ำขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็ไม่อาจมองหน้าเขาได้อีกต่อไป “อาชามาที่นี่ทำไมคะ”

              ชาติตระการตอบด้วยการบีบปลายคางเล็กให้แหงนขึ้น ทาบปลายนิ้วโป้งคลึงริมฝีปากบางนุ่มเบาๆ นัยน์ตาคมกล้าที่เคยเย็นชาคู่นั้นแปรเปลี่ยนเป็นอบอุ่นเหมือนวันที่พบกันในครั้งแรกไม่มีผิด แล้วใบหน้าคมคายก็โน้มลงมาใกล้ให้เธอสัมผัสถึงลมหายใจร้อนจัดของเขาที่รินรดโดนปลายจมูกเชิดรั้น “หนูมน ฉันมาหาเธอแล้ว”

              ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ในค่ำคืนนั้น มนลดาอาจจะดีใจจนยิ้มกว้างก็เป็นได้ ทว่าปฏิกิริยาหลังจากที่เธอได้ยินคำพูดของเขาก็คือ ร้องไห้ออกมาไม่หยุด มือบางนุ่มพยายามผลักไสร่างกายสูงใหญ่ให้ออกห่าง แต่ยิ่งผลักไสเขามากเท่าไร เธอก็ถูกเขาถึงเข้าสู่อ้อมอกกว้าง กอดรัดไว้ไม่อาจดิ้นหนีไปไหนได้เลย

     

    นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

    ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ลอกเลียนแบบทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้

    ในการเผยแพร่หรืออ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร

    หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้ สูงสุด

    ทั้งนี้เป็นเพียงการจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น รวมทั้ง ชื่อ สกุลตัวละครทุกตัวในเรื่องก็เป็นการสมมุติไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝงแต่อย่างใด

     

     

     

    ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

               

    แฟนๆ นิยายสามารติดตามข่าวสาร

    ผ่านเพจได้จ้า


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น