เพลิงสวาทจอมมาร

เพลิงสวาทจอมมาร

วางจำหน่ายในรูปแบบอีบุ๊คแล้วจ้า
สนใจคลิ๊ก

   

เพลิงสวาทจอมมาร janya www.mebmarket.com ถ้าคุณชอบผู้ชายเลวทรามต่ำช้าเชิญกดซื้อด่วนๆอ่านเรื่องนี้ทำใจกับความเลวของพระเอกด้วยนะคะ++++++++++++++เขา...ชาร์ค ธราเทพ แลนด์ฟอร์ด อายุ ๓๐ ปี การตายของพ่อแม่และภาพน้องสาวที่นอนเป็นเจ้าหญิงนิทราบนเตียงผู้ป่วยทำให้เขาต้องลงมือแก้แค้นทุกคนที่เกี่ยวข้องเธอ...ช่อชมพู รัตนาฤทธิ์ อายุ ๑๙ ปี ความผิดเดียวของเธอก็คือ มีน้องชายเกเรซึ่งเป็นต้นเหตุทำให้พ่อกับแม่ของเขาตาย ทว่าเธอกลับต้องแบกรับไฟโทสะทั้งหมดของเขาเอาไว้เพียงคนเดียว+++++++++++++++ “ใช้ร่างกายของเธอบำเรอฉันสักสามเดือนเป็นอย่างไร?” ถ้อยคำแสนราบเรียบไม่บ่งบอกความรู้สึกใดๆ ที่ไหลผ่านริมฝีปากหยักได้รูปของเขาทำเอาร่างกายของช่อชมพูแข็งทื่อ ก่อนหน้านี้เธอได้ยินข้อเรียกร้องก็ยังนึกว่าเป็นเรื่องตลกอยู่เลย ทว่าตอนนี้มันคงไม่ใช่แล้ว เขาต้องการให้เธอใช้ชีวิตต่ำตมจริงๆ หรือ ดวงตาทั้งสองข้างจึงรื้นแดงขึ้น และก่อนที่น้ำตาเม็ดร้อนจะประจานความอ่อนแอให้เขาได้เห็นเธอก็รีบก้มหน้าลง น้ำตาอุ่นจัดหลายหยดหล่นลงบนตัก แผ่นหลังของช่อชมพูสั่นสะท้านเบาๆ และรุนแรงขึ้นเมื่อได้กลิ่นลมหายใจอ่อนๆ ของผู้ชายตรงหน้า กลิ่นบุหรี่จางๆ กับกลิ่นมินต์ผสมปนเปกับน้ำหอมทำให้เธอตัวแข็งทื่อทันที “เธอจะตกลงไหม” ช่อชมพูรู้สึกว่าหัวใจที่ซ่อนซุกอยู่ใต้อกด้านซ้ายเต้นแรงคล้ายถูกกระหน่ำตี ทุกๆ คำพูด การกระทำ น้ำเสียงของผู้ชายตรงหน้าทำให้ศักดิ์ศรี ทิฐิ สตินึกคิดตีรัวกันไปหมด บางทีถ้าเธอเป็นเพียงสาวน้อยธรรมดาที่อ่อนต่อโลกอาจจะลุ่มหลงกับภาพเสน่ห์มารยาของเขาก็เป็นได้ ทว่าน่าเสียดายที่เธอยังเหลือความเป็นคน และได้รับการอบรมจากครอบครัวมาเป็นอย่างดี ในช่วงจังหวะตัดสินใจจึงเงยหน้าขึ้นเผยให้เห็นเพียงดวงตาแดงจัดกับความชิงชังรังเกียจที่ไม่สามารถปิดบังไว้มิด “ฉัน...ไม่มีวันเป็นนางบำเรอของคุณ!”ขอบพระคุณทุกยอดโหลดJanya/ณิชาดา/หอมมลุลี/จรรยารีย์/ทิวลิปสีม่วง

 

 

 แอดแฟนพันธุ์แท้คลิ๊กที่ภาพ

ตัวละครหลัก

พระเอก              ชาร์ค ธราเทพ แลนด์ฟอร์ด อายุ ๓๐ ปี

นางเอก              ช่อชมพู รัตนาฤทธิ์ อายุ ๑๙ ปี

โปรย

        “ฉันอยากได้เธอมาเป็นนางบำเรอ!”

        “อะไรนะ!” นี่มันเรื่องตลกร้ายแล้ว จู่ๆ ไอ้ฝรั่งบ้าตัณหากลับก็โพล่งถ้อยคำที่แสนหน้าตบออกมา ไอ้หมอนี่มันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงขายบริการข้างเสาไฟฟ้าหรืออย่างไร ถึงได้พ่นวาจาน่าถีบออกมาแบบนั้น ช่อชมพูจึงเอาแต่ถลึงตาใส่

        “ไม่ยอมรึ!” ชาร์คคล้ายหยอก แต่ทำเอาคนสนิทที่อยู่รับใช้ใกล้ชิดมานานนิ่วหน้าบ่อยครั้ง เขานึกว่าผู้เป็นนายจะส่งอีกฝ่ายไปยังซ่องที่ชายแดนอย่างที่เคยหลุดปากคาดโทษไว้แต่คราแรกเสียอีก เหตุไฉนถึงพูดเรื่องนางบำเรอออกมา

        ท่านประธานหนุ่มแห่งบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างแลนด์ฟอร์ดหาได้ใส่ใจท่าทีของคนสนิทไม่ สิ่งที่เขาให้ความสนใจมีเพียงจำเลยสาวตัวน้อยๆ ตัวขาวๆ ส่วนสัดพอเหมาะพอมือตรงหน้าต่างหาก ดูอกตูมๆ กับเอวเล็กๆ ในชุดนักศึกษานั่นสิ น่าเล่นสนุกให้เนื้อช้ำไปทั้งตัวก่อนจะโยนทิ้งลงขยะเป็นไหนๆ ในเมื่อน้องชายของหล่อนทำให้น้องสาวของเขาอยู่เหมือนตาย เขาก็ไม่ควรปล่อยให้หล่อนสบายไปนัก

        แรงด่าทอ ความชิงชัง โกรธ เกลียด หลากหลายอารมณ์ที่ไม่พอใจถูกสาดแสงผ่านดวงตาสีนิลของช่อชมพูอยู่ไม่หยุด แต่เธอก็ไม่คิดจะสนทนากับผู้ชายตรงหน้าในเรื่องปัญญาอ่อนพวกนั้น จึงโพล่งในสิ่งที่ต้องการรู้ออกมา “คุณเป็นใคร จับตัวฉันมาทำไม”

        “ฉันเป็นใครน่ะหรือ...” สีหน้าผู้พูดบ่งบอกว่าไม่สบอารมณ์ แต่ก็ยอมบอกออกมาเพราะเขาอยากให้ผู้หญิงตรงหน้าได้รับรู้ก่อนจะก้าวลงนรกว่าคนที่ทำให้ชีวิตของหล่อนพลิกแพลงจากฟ้าเป็นดินคือใคร ชื่อของเขาจะได้ฝังอยู่ในความทรงจำของหล่อน หยั่งรากลึกไม่สามารถโค่นทิ้งได้ง่ายๆ “ชื่อของฉันคือ...ชาร์ค ธราเทพ แลนด์ฟอร์ด! หวังว่าเธอจะจำให้แม่นๆ นะ ช่อชมพู รัตนาฤทธิ์”

        ทั้งๆ ที่ตัวเองถูกมัดไว้จนไม่สามารถขยับไปไหนได้อีกแล้ว แต่ช่อชมพูก็รู้สึกเหมือนตัวเองเพิ่งจมดิ่งลงไปในก้นทะเลลึก ยากนักที่จะดิ้นรนเอาชีวิตรอดโผล่พ้นน้ำขึ้นมาได้ นามสกุลของเขาเป็นยิ่งกว่ามีดประหารที่เพิ่งบั่นคอของเธอจนเลือดสาดกระจายเสียอีก เรี่ยวแรงทั้งหมดที่ยังพอมีเหลือมันก็มลายหายสิ้น ทำได้แค่เพียงกัดปากสั่นเทาของตัวเองไว้ ไม่กล้าเหลือบตามองไปยังร่างของเขาเลยด้วยซ้ำ

        มีเสียงหัวเราะเยาะหยันเล็ดลอดมาให้ได้ยินเบาๆ พร้อมกับปลายเท้าที่ขยับมายืนอยู่ตรงหน้า ไม่นานปลายคางของเธอก็ถูกบีบบังคับให้แหงนเงยเผชิญหน้ากับแววตากราดเกรี้ยวที่พร้อมจะฉีกเลือดเนื้อของเธอให้สาดกระเซ็น

        “เรารู้จักกันแล้ว...รู้จักกันดี สนิทชิดเชื้อกันมาก เธอคิดอย่างนั้นไหมช่อชมพู”

        หัวใจเจ้าของชื่อแทบจะหยุดเต้นอยู่รอมร่อ จากที่เขานั่งอยู่เธอก็กลัวเขาจนไม่กล้าหายใจแรงอยู่แล้ว พอตอนนี้อีกฝ่ายมายืนอยู่ตรงแถมยังแสดงอำนาจบาตรใหญ่แตะคางของเธอก็ทำให้ช่อชมพูได้แต่เบือนหน้าหนี ไม่กล้าสบตาที่สาดประกายความชิงชังของเขา

        “เธอรู้สึกผิดหรือ...ไม่เอาน่า เธอเป็นแบบนี้มันจะสนุกอะไรล่ะ”

        “คุณต้องการอะไร?” ก่อนที่เขาจะทำให้เธอต่ำต้อยด้อยค่าไปมากกว่านี้ ช่อชมพูรู้ดีว่าควรทำตามความต้องการของผู้ชายตรงหน้า ใช่! ครอบครัวของเธอต้องชดใช้ให้กับเขา เพราะว่าพ่อกับแม่ของเขาต้องตายเพราะน้องชายของเธอ แถมน้องสาวของเขายังอยู่ในอาการปางตายไม่ต่างกัน สมควรแล้วที่เธอต้องตกมาอยู่ในสภาพนี้ “ขอแค่คุณพูดมา ถ้าฉันสามารถทำได้ ฉันก็จะทำให้”

        “ดี!”

 ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ลอกเลียนแบบทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้

ในการเผยแพร่หรืออ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร

หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้ สูงสุด

ทั้งนี้เป็นเพียงการจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น รวมทั้ง ชื่อ สกุลตัวละครทุกตัวในเรื่องก็เป็นการสมมุติไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝงแต่อย่างใด

***************************************