Colorful Review รับวิจารณ์นิยายหลากแนว

ลำดับตอนที่ #50 : [SEND]:[4Season Love] Come With Me กลับมาหาฉัน:The'เกรียน

:)  Shalunla

ชื่อนักวิจารณ์ :: Pandora  {กำลังอยู่ในช่วงทดสอบนักวิจารณ์}
 
ชื่อเรื่อง :: Come With Me กลับมาหาฉัน 
 
ชื่อนักเขียน :: The’เกรียน
 

ชื่อเรื่อง (9.5/10)
          มันก็ดีแล้วนะคะ  แต่แค่ห้วนๆ ไปหน่อยแค่นั้นเอง  ตรงส่วนภาษาอังกฤษนั้นโอเคสุดๆ แล้วค่ะ  แต่ตรงภาษาไทยน่าจะเพิ่มหน่อย  เป็น ‘ได้โปรดกลับมาหาฉัน’ หรือ ‘กลับมาหาฉันเถอะ’ หรืออะไรก็ได้ที่ไรท์คิดว่ามันสวย(?)  แบบเพิ่มให้มันมากกว่าสามพยางค์น่ะค่ะ  ส่วนนี้ก็แล้วแต่ไรท์จะพิจารณานะคะ ^^
 
การจัดตกแต่ง (10/10)
          ชิ!!! หาที่หักไม่ได้ (ดูมัน - - )  ตกแต่งได้สีขาวๆ ชวนเศร้ามากค่ะ  เข้ากับเรื่องเลย  ไม่รกด้วย  แถมมี Trailer ให้ด้วย  ชอบตรง Trailer นี่แหละค่ะมากที่สุดเลย ><  ลงทุนมากค่ะ  การจัดเนื้อหาก็อ่านง่าย  ตัวหนังสือขนาดบักเอ้งอ่านสบายตาดีค่ะ  ฟอนต์สวยดีด้วยถึงจะเป็นฟอนต์ที่ดูแล้วน่าจะอ่านยากก็เถอะ  แต่พอทำขนาดให้ใหญ่ก็ไม่มีปัญหาค่ะ  เอ๊...ก็ไม่มีอะไรจะติเลยนะคะเนี่ย  อ้อ! ตรงหน้าแรก  แพนโดร่าว่าเลื่อนลูกเป็ดมาไว้ตรงกลางบรรทัดดีกว่าค่ะ ^^  มันสวยงามกว่า (ไม่มีอะไรจะสับแล้วใช่มั้ยเนี่ย - - ) 
 
ความน่าสนใจของเรื่อง (9.5/10)
          บอกตรงที่หักคะแนนก่อน  หักไปนิดหน่อยเพราะพล็อตค่อนข้างจะโหลนะคะ  นางเอกตายกลายเป็นผีแล้วไปปิ๊งๆ รักกับพระเอก  อะไรประมาณนี้  แต่แค่นี้ตัดสินความสนุกของเรื่องไม่ได้หรอกค่ะ  เลยหักไปนิดส์...เดียว ><  ส่วนที่ชอบมากๆ คือ Trailer นี่แหละค่ะ  ดูแล้วรู้สึกอยากคลิ๊กเข้าไปอ่าน ณ บัดดลเลย  แหมๆๆ  เข้าใจทำนะคะเนี่ย  แถมทำออกมาได้ดีมากเลยค่ะ  ตรงคำโปรยหน้าบทความก็ดีนะคะ  ทำให้รู้สึกว่ามันมีอะไรอยู่แน่ๆ  ต้องอ่านๆ  อะไรแบบนี้  หุหุ  แต่แนะนำเรื่องย่อๆ ทำไมไม่มีอ่าคะ  น่าจะมีน๊า  เผื่อคนอ่านขาจรบังเอิญไปเห็นเข้า  อาจจะมีส่วนช่วยบ้างก็ได้นะ ^^  ก็ไม่มีอะไรจะติมากค่ะตรงนี้  ผ่านโลด~ 
 
เนื้อเรื่อง (18.5/20)
          มันก็โอเคอยู่  โดยภาพรวมถือว่าสนุกมากๆ เลยนะคะ  มีการทิ้งปริศนาเอาไว้ให้อยากอ่านต่อ  การดำเนินเรื่องค่อนข้างจะรวดเร็วไปหน่อย  แต่ก็ยังอยู่ในระดับที่พอทนค่ะ  เนื้อเรื่องดราม่ามาก  แต่ก็ดำเนินไปอย่างเข้มข้นเลย  ได้ลองอ่านแล้วต้องอยากอ่านต่ออย่างช่วยไม่ได้เลย (ปกติแพนโดร่าไม่ค่อยชอบอ่านแนวดราม่านะคะเนี่ย)
          ตรงส่วนเนื้อหานั้นโอเคค่ะ  แต่ที่หักไปก็เพราะตอนนึงมันสั้นมาก~  น่าจะเอาสองตอนมายุบรวมกันเป็นตอนเดียวเลยนะคะ  แต่บอกตามตรงนะคะว่าถึงเอาสองตอนมายุบรวมกันมันก็สั้นอยู่ดี  แต่ก็ยังดีกว่าสั้นมากๆ แบบนี้  อันนี้แนะนำให้เปลี่ยนมากๆ เลยค่ะ  เชื่อแพนโดร่าเถอะ T^T  
          เรื่องอื่นก็ไม่มีปัญหาค่ะ  การตัดฉากก็ทำได้ดี  อ่านแล้วไม่มั่ว  สื่ออารมณ์ถึงผู้อ่านผ่านเนื้อเรื่องได้ดีค่ะ  สมกับที่เป็นแนวดราม่าจริงๆ  แต่มันไม่ได้ดราม่าตรงที่นางเอกตายหรอกนะคะ  มันดราม่าเพราะนิสัยของนางเอกค่ะ  อ่าๆ อันนี้ค่อยว่ากันต่อในส่วนของตัวละคร  
 
คำผิด (9.3/10)
          แว้ก!  ตกใจกับคะแนน  แทบไม่มีคำผิดเลยค่ะ  ที่ผิดส่วนใหญ่เป็นเพราะพิมพ์ผิดซะมากกว่า (แทบทั้งหมดที่แพนโดร่าเจอเลย)  แค่อ่านย้อนแล้วแก้ไขก็หมดปัญหาตรงส่วนนี้ค่ะ  แต่...อย่าว่าแพนโดร่าลามกอย่างนั้นอย่างนี้นะคะ  แต่ฟอนต์นี้สระอึกับสระอีมันคล้ายกันมาก  ตรงคำว่า ‘หึ’ ในตอนที่ 5 มันทำให้แพนโดร่าคิดว่าพิมพ์ผิดเป็นอย่างอื่น  555+  แต่พอลองเทียบกับคำอื่นๆ ดูแล้วทำให้รู้ว่าพิมพ์ถูก  เล่นเอาเหงื่อตกเลยตอนอ่าน  เหอๆๆ
 
ตัวละคร (9.9/10)
          ไม่อยากให้เต็มค่ะ  ด้านบนๆ คะแนนก็เยอะพอตัวอยู่แล้ว  ให้แพนโดร่าหักสักนิดเพื่อความสุขใจ(?)เถอะนะคะ ><  ตรงส่วนนี้ทำได้ดีม๊ากมากค่ะ  แต่ละคนถึงจะไม่มีอิมเมจที่ชัดเจน  แต่ก็รู้สึกได้ว่าเป็นตัวละครตัวนี้เป็นยังไง  แถมทั้งการสื่อนิสัย  การกระทำ  และคำพูดก็ออกมาในรูปแบบที่เป็นธรรมชาติมากๆ เลยค่ะ  ในความเข้าใจของแพนโดร่าตัวละครในเรื่องนี้เป็นตัวละครแบบสี่มิติค่ะ  คือมีอารมณ์ความรู้สึกการคิดอะไรที่คล้ายกับความเป็นจริงของมนุษย์มากกว่าที่จะไปยึดติดกับคาแร็คเตอร์ของตัวละครนั้นๆ (แพนโดร่าอธิบายเข้าใจมั้ยคะเนี่ย ^^’)  ซึ่งมือสมัครเล่นหลายคนจะแต่งตัวละครที่มีนิสัยแบบสองมิติ  คือมีอิมเมจที่ชัดเจนไปเลย  แต่เดี๋ยวนี้เนื่องจากวงการนักเขียนพัฒนาไปไกลเลยมีคนแต่งตัวละครแบบสามมิติเยอะขึ้นมากแล้ว  แบบนี้เน้นอิมเมจของตัวละครเหมือนกัน  แต่จะมีความคิดหรือการกระทำอะไรที่เป็นไปในแนวของความเป็นจริงมากกว่า  ซึ่งการแต่งตัวละครแบบสองและสามมิติที่แพนโดร่าได้กล่าวมานั้นถือว่าแต่งได้ง่ายแถมไม่น่าเบื่อด้วยค่ะ  นักเขียนมือสมัครเล่นเลยนิยมแต่งกันมาก (แน่นอนว่าแพนโดร่าก็เช่นเดียวกัน)  ส่วนพี่เกรียน(เรียกชื่อนี้นะคะ)ถือว่าเก่งมากค่ะ  แต่งตัวละครแบบสี่มิติออกมาได้ดีมาก  แพนโดร่ายังแต่งไม่เป็นเลย TTOTT 
          ที่ค้างไว้ด้านบนว่าเรื่องนี้ดราม่าเพราะนิสัยนางเอก  ไม่ได้ดราม่าเพราะนางเอกตาย  แพนโดร่าจะขออธิบายหน่อยนะคะ  แหะๆ  เพราะเรื่องนี้ดำเนินโดยมุมมองโลกของนางเอกซึ่งไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่เลย  จึงกลายเป็นคนเศร้าๆ และมองโลกอย่างเศร้าๆ ด้วย  นางเอกเลยมองอะไรดราม่าไปหมด  และความดราม่าส่วนหนึ่งก็มาจากเนื้อเรื่องด้วยค่ะ  แต่มาจากนางเอกจะมากกว่า (ตามความรู้สึกของแพนโดร่านะคะ)
          ก็ไม่มีอะไรต้องแก้ค่ะ  ที่พล่ามยาวยืดนี่ชมล้วนๆ  แต่โดนส่วนตัวแพนโดร่าเชียร์ลาเต้นะคะ TT  มาจากความหัวโบราณที่ว่า ‘เจอก่อนต้องได้ก่อน’  แต่ตอนที่ 9 ที่พี่เกรียนแต่งค้างไว้ดูเหมือนว่านางเอกจะทุ่มใจให้ยูโตะซะงั้น  เอาเถอะค่ะ  แล้วแต่เลย!!!  จะให้นางเอกคู่กับใครก็เอาเลย!!!  นิยายของพี่อยู่แล้วหนิ TT (แล้วข้าพเจ้าจะดราม่าเพื่อ? - - )
          พี่อาจสงสัย(หรืออาจไม่)ว่าทำไมแพนโดร่าไม่พิมพ์ชื่อนางเอก  เหตุเพราะมันพิมพ์ยากค่ะ - -  ต้องให้เวลานานกว่า  แถมตอนนี้ที่บ้านฝนตกฟ้ามืดครึ้มหมดเลย  ไฟเพดานก็เสีย  มืดแล้วมันหาตัวอักษรยากค่ะ  แหะๆ  แค่บอกให้รู้เฉยๆ  ไม่ได้มีสาระอะไรเล๊ย~      
         
การใช้ภาษา (8/10)
          งืมๆ  ถือว่าสั้นกะทัดรัดดีค่ะ  และยังอยู่ในขอบเขตที่อ่านแล้วเข้าใจด้วย  สำหรับบางคนอาจชอบ  แต่สำหรับแพนโดร่าแล้วยังไม่ดีพอค่ะ  เพราะบางประโยคก็ดูห้วนไป  การใช้ภาษาสั้นๆ ของพี่อาจเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เนื้อเรื่องมันดำเนินไปเร็วก็ได้นะคะ  สำหรับการใช้ภาษาในประโยคพูดนั้นไม่มีอะไรติค่ะ  แต่คำบรรยายระหว่างประโยคพูดมีน้อยมาก  น่าจะบรรยายอะไรเพิ่มสักนิดนะคะ  มันดีกว่าปล่อยให้มีประโยคพูดเพียวๆ  ตรงส่วนนี้แพนโดร่าไม่สามารถแนะนำได้ว่าสมควรจะเพิ่มเติมปรับเปลี่ยนอะไรไปแบบไหน  เพราะมันขึ้นอยู่กับสไตล์ของนักเขียนแต่ละคน  พี่ก็ลองอ่านนิยายของคนอื่นที่เป็นแนวๆ เดียวกันแล้วมาเปรียบเทียบกับของตัวเองดูนะคะ  จะทำให้เห็นข้อบกพร่องขึ้นมาเลย  และตรงความคิดน่าจะบอกสักหน่อยว่าใครคิด  ยกตัวอย่างนะคะ
          ‘ฉันไม่น่าจะทำแบบนั้นเลย’ เธอคิด (อาจจะบรรยายเพิ่มก็ได้ว่าคิดพลางยืนมองท้องฟ้าอย่างเศร้าสร้อย  หรืออะไรก็ว่าไป)    
          อันนี้แค่ตัวอย่างค่ะ  พี่เกรียนอาจมีไอเดียอะไรที่ดีกว่าแพนโดร่าก็ได้  มันดีกว่าที่เป็นประโยคความคิดแล้วต่อด้วยประโยคพูดเลย
          ส่วนการบรรยายบรรยากาศหรือสถานที่พี่เกรียนทำได้ดีแล้วค่ะ  แค่เฉพาะตรงส่วนความคิดกับคำพูดเท่านั้น  จะรีไรท์ตอนที่แต่งไปแล้วหรือแก้ไขในตอนที่กำลังจะแต่งก็ได้ค่ะ  ไม่ได้ร้ายแรงอะไรมากแต่ก็สมควรปรับปรุง ^^
 
ความสนุกโดยรวม (18.5/20)
          นับว่าสนุกมากค่ะถ้าตอนมันไม่สั้นไป  แต่ก็เป็นสนุกปนดราม่านะคะ  รักษาความดีเรื่องตัวละครต่อไปแล้วแก้ไขในส่วนของความรวบรัดก็ผ่านฉลุยแล้วค่ะ  ขอชมเรื่องเนื้อเรื่องนะคะว่าทำได้ดีมากถ้ามองในภาพรวม  เพียงแค่มันรวบรัดอย่างที่บอกไปนั่นแหละค่ะ  แต่เพราะรวบรัดเลยทำให้มันเข้มข้น (เหมือนชาเย็นเพียวๆ กับชาเย็นผสมน้ำนั่นแหละค่ะ  ความเข้มข้นมันต่างกัน  แต่ความอร่อยก็ต่างกันด้วย=w=  โดยส่วนตัวแพนโดร่าชอบกลางๆ นะ)      
 
คะแนนพิศวาส -0.5 
          เป็นความพิศวาสส่วนบุคคลไม่เกี่ยวกับ 100 คะแนนแรก  ไม่ต้องเศร้าเสียใจจนอยากขับรถเหยียบแพนโดร่านะคะที่ให้คะแนนติดลบ T^T  อย่างที่บอกว่ามันไม่เกี่ยวกับร้อยคะแนนแรก  เป็นคะแนนส่วนตัวของแพนโดร่าล้วนๆ  เพราะแพนโดร่าไม่ชอบอ่านแนวดราม่าค่ะ  ยิ่งออกแนวๆ รักสามเส้าด้วยยิ่งไม่ชอบอ่าน  แพนโดร่าอ่านนิยายเพราะต้องการความบันเทิงค่ะ  ไม่อยากเศร้าลงกว่าเดิม  แต่ไม่ต้องใส่ใจความรู้สึกส่วนตัวของแพนโดร่าหรอกนะคะ  เพราะมีหลายคนเหมือนกันที่เค้านิยมชมชอบแนวนี้^^     
 
 รวม [93.2-0.5/100]
          เฮือก!!!  ตกใจคะแนน  มันเยอะไปมั้ย =[  ]=  แพนโดร่าว่าแอบโมเมหักไปเยอะแล้วนะเนี่ย  ดูย้อนว่าจะหักอีกแต่อย่าเลย  คะแนนมันก็แค่ความคิดเห็นส่วนบุคคล  สำคัญที่คำแนะนำที่บอกไปต่างหาก ^^  พี่เกรียนก็ลองเอาไปปรับแก้ดูนะคะ  เชื่อว่าต้องดีได้แน่นอน ^^ 
 
 
* นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนหนึ่งของนักอ่านคนหนึ่งในคราบนักวิจารณ์เท่านั้น  จะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่อยู่ที่ไรเตอร์จะพิจารณาค่ะ  และหากทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

 เซ็นรับทางนี้เลยขอรับ

นามปากกา:
ชื่อบทความ:
มาเซ็นรับวันไหนเอ่ย:
พอใจกับคำวิจารณ์หรือเปล่า:
อยากฝากบอกอะไรให้ทางร้านหรือให้นักวิจารณ์ปรับปรุงอะไรมั้ย:
ช่วยแปะแบนเนอร์ของทางร้านด้วยนะจ๊ะ :
ไว้มาอีกนะค่ะ ขอบคุณจ้าา: