คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โอ้ทะเล แสนงาม~
“ใช่ชั้นเองมาเดินทำอะไรดึกๆดื่นๆห่ะ”
“มาเดินเล่นนะค่ะ พอดีนอนไม่หลับนะค่ะไม่ค่อยชินกับที่ทางเท่าไรนะ”
“อ๋อ เหรอนึกว่าออกมาหาผู้ชายกิน”
“ถ้าพี่จะคิดอย่างนั้นก็ตามใจค่ะ ความคิดมันห้ามกันไม่ได้อยู่แล้วนี้ค่ะ”
“เถียงไม่ออกหรือไงห่ะ พอชั้นพูดแทงใจดำเข้าหน่อยหึ”ภาคย์แสะยิ้มอย่างเยียดหยาม
“ว่าแต่พี่ภาคย์มาทำอ่ะไรเหรอค่ะดึกๆดื่นๆป่านี้แล้ว”น้ำใสย้อนถามภาคย์
“ชั้นจะมาทำอะไรมันก็เรื่องของชั้นไม่เกี่ยวกับเธอ ชั้นจะมาทำอะไรมันก็สิทธ์ของอีกอย่างนี่ก็เป็นรีสอร์ตของพ่อชั้นด้วย”
“งั้นเหรอค่ะ”
“ใช่ แล้วนี่เธอหากิ๊กที่เธอนัดเจอหรือยังล่ะ”
“ชั้นจะนัดใครหรือทำอะไรมันเรื่องของชั้นไม่เกี่ยวกับพี่ซักหน่อย”
“เกี่ยวสิ ถ้าเธอเกิดล่อลวงน้องๆเพื่อนในคณะชั้นไปทำมิดีมิร้ายจะว่ายังไงล่ะ ดูท่าเธอคงจะมารยาเก่งซ่ะด้วย คงจะล่อลวงมาเยอะล่ะซิท่า”ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากของหนุ่มรุ่นพี่ได้จุดกองไฟแห่งความโกรธแก่น้ำใสเป็นอย่างมาก
“หรือว่าไม่มีเงินใช้เลยจะมาขายตัวขายมารยาแลกเงินหรือไงน่าอายสิ้นดี ไร้ยางอายจริงๆผู้หญิงสมัยนี้”ถึงแม้น้ำใสจะมีความอดทนสูงแต่คนเราทุกคนก็ย่อมมีขีดจำกัดเป็นของตนเองเช่นกัน
“นี่นาย อย่าคิดว่าเป็นรุ่นพี่แล้วชั้นไม่กล้าด่านะย่ะ พูดจาดูถูกกันขนาดนี้มาต่อยกันเลยมา”
“ชั้นไม่ลดมือลงไปเกลือกกลั้วกับคนอันธพาลอย่างเธอหรอกนะ ผู้ดีอย่างชั้นใช้สมองไม่ได้ใช่กำลังเหมือนเธอหรอกนะ”
“หน๊อย คิดว่าตัวเองวิเศษวิโสหนักหรือไง ก็แค่หมาเห่าไม่กัดล่ะหว่า”
“นี่เธอถอนคำพูดเดียวนี่นะ”ภาคย์เริ่มยัวะขึ้นบ้าง
“ถ้าชั้นไม่ถอนคำพูดแล้วจะทำไมห่ะ จะรังแกผู้หญิงหรือไงห่ะ นายหน้าภาชนะหุงต้ม”
“นี่เธอว่าชั้นหน้าหม้อหรือไงห่ะ ถอนคำพูดของเธอเดียวนี่นะ”
“ทำไมชั้นจะไม่ถอนคำพูดแล้วนายจะทำไมห่ะ มีปัญหาหรือไงห่ะ”
“พูดแล้วไม่ฟังใช่ไหมได้......”ภาคย์คว้าแขนของร่างบางแล้วดึงในร่างบางมาใกล้ตน “อยากโดนดีใช่ไหม”
“ปล่อยชั้นนะ นั้นนายจะทำอะไรนะ”น้ำใสพูดอย่างตกใจเมื่อร่างโปร่งยืนใบหน้าเข้ามาใกล้หน้าตน แต่...........................ร่างโปร่งก็ต้องหยุดชะงักเพราะ..............
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เพราะอะไรเม้นก่อนเดี๋ยวมาบอกจ้า
ความคิดเห็น