ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักสุดท้ายของคุณชายโวยวาย

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4 : งานโรงเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ค. 52


    Chapter 4 : งานโรงเรียน
     
    หลังจากวันที่เนมไปทานข้าวบ้านหนึ่ง แล้วเจอนิ้ง เนมก็ไม่ได้คุยกับหนี่งตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา หรือเป็นเพราะว่าหนึ่งไม่ยอมคุยกับเนม
     
     
    ตอนนี้ซุ้มของพวกเนมและเพื่อนได้มีคนเข้ามาเยอะมาก   มีคนเข้ามาถ่ายรูป ฟังเพลงกันเป็นจำนวนมาก ดิน นิ และ นิ่ง นั่งร้องเพลงเล่นกีต้าร์ ส่วนเต้ยก็ทำหน้าที่เรียกลูกค้าอยู่ทางด้านหน้าของร้าน ทางฝั่งตรงมุมถ่ายรูปก็มีเนมกับหนึ่งคอยให้บริการกับลูกค้า
     
     
    ตรงมุมถ่ายรูปมีคนให้ความสนใจเยอะมาๆ ทั้งสองคนก็ช่วยกันดูแลลูกค้าแต่ทำไมทั้งสองคนไม่พูดคุยกันเลย จะคุยกันก็ตอนที่มีคนเข้ามาในร้าน วันนี้เกือบตลอดทั้งวันนักเรียนในโรงเรียนและต่างโรงเรียนก็เดินเข้าออกกันมากมาย 
     
    พอถึงช่วงงานเลิกทั้ง 6 คนก็ได้ช่วยกันเก็บของ ระหว่างที่กำลังเก็บของอยู่นั้น เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกแล้วววว
     
    อ๊ากกกกกกกกก เสียงของเนมร้องดังเพราะว่าพลาดตกลงมาจาดเก้าอี้
     
    เนมมมมมมมมม ทุกคนร้องออกมาพร้อมกัน ด้วยความตกใจ แต่มีอยู่คนนึงที่ความรู้สึกไวเหลือเกิดได้รีบวิ่งเข้าไปรับเนมไว้
     
    เนม นายเป็นไรรึป่าว หนึ่งวิ่งเข้ามารับเนมแล้วถามไถ่ถึงอาการด้วยความเป็นห่วง
     
    เออ....ไม่เป็นไร....ขอบใจนะ เนมกล่าวขอบคุณหนึ่งที่เข้ามาช่วย
     
    นายม่เป็นไรแน่นะ”    “อืม ไม่เป็นไร ยังไงขอบใจมากนะ
     
    โอ๊ย เนมจะก้าวเท้าเดินไปทาง นิ่งกับเต้ย แต่...เดินไปไม่ไหว เจ็บ มันเจ็บมากกกกกก
     
    ไหนมึงบอกไม่เป็นไรไง เต้ยพูดขึ้น
     
    ไอ้หนึ่งมึงดูให้ไอ้เนมหน่อยดิ  กูยังไม่ว่างเดินไปหว่ะ นิ่ง บอกหนึ่ง
     
    เออ....ไม่เป็นไรหรอก เนมตอบเพื่อนๆ กลับ
     
    เนมเราของดูหน่อยแล้วกันเผื่อมันเป็นอะไรมากจะได้ไปหาหมอ
     
    ไอ้เนม กูว่ามึงให้ไอ้หนึ่งไปส่งบ้านเหอะ พวกกูจะไปซื้อของกันต่อ มึงคงไปเดินกะพวกกูไม่ไหว
     
    ไม่เป็นไรกูให้ที่บ้านมารับได้
     
    เนม เด๋วเราไปส่งบ้านก้ออยู่ใกล้กัน ไม่เป็นไร
     
    เออ จริงของไอ้หนึ่งมัน กว่ารถที่บ้านมึงจะมารับมึงก็เกือบตายห่าละ  ให้ไอ้หนึ่งมันไปส่งดีละ
     
    แล้วหนึ่งก็พาเนมไปส่งที่บ้าน




    ...........................


    ตอนนี้สั้นไปหน่อย ไม่หน่อย 55


    สั้นมากมาย

    อิอิ!!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×