Ghost sense รหัสลับสื่อวิญญาณ(yaoi)

ลำดับตอนที่ #7 : sense6 100%

ค่า!! สวัสดีค่าท่านผู้อ่าน กลับมาแล้วค่า เมื่อกี้โดนเพื่อนแกล้งเลยเผลอกดenterไป
กลับมาต่อแล้วนะค่ะ มีการแก้ไขประวัติพระเอกนิดหน่อยน้า
-------------------------------------------------------------------------------------
 

    "เฮ้!นายมาทำอะไรที่นี่น่ะ?"

 

       เสียงของใรบางคนดังขึ้นข้างหลังฮานากะ ทำให้เขาเข้าใจสิ่งที่ซึกิโยะบอกทันที ฮานากะยืน

ทำใจพักหนึ่งพลางหันกลับเผชิญหน้ากับคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา

        ชายหนุ่มซึ่งน่าจะอายุพอๆกับฮานากะแต่สูงกว่าเขา(มาก) ผมสีน้ำตาลอัลมอล นัยต์ตาสี

เงินคมกำลังมองตรงมาที่เขาอย่างสงสัยอะไรบางอย่าง

"นายเป็นใคร?" ริมฝีปากบางเอ่ยถามคนข้างหน้าเขาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"ฉันต้องถามนายมากกว่าที่เขามาทำอะไรในที่เกิดเหตุ" ชายคนนั้นไม่ตอบคำถามเขาแต่กลับ

เป็นฝ่ายถามฮานากะกลับมาแทน ฮานากะขมวดคิ้วเล็กน้อย

"ที่เกิดเหตุ? โทษนะแต่เด็กคนที่กระโดดตึกเมื่อเช้าไม่ได้โดนใครฆาตกรรมสักหน่อย"

"ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะกระโดดตึกฆ่าตัวตายเอง" ชายคนนั้นว่าอย่างดื้อดึง ฮานากะถอนหายใจเล็ก

น้อยแล้วส่ายหน้าอย่างเอือมๆ

"นายคงดูหนังเกี่ยวกับนักสืบมากเกินไปสินะ" ฮานากะว่าพลางหัวเราะกับตัวเองเบาๆ

"นี่!!อย่ามาว่าฉันนะ ฉัน'ทาเซกายะ ซินยู' ลูกชายของนายตำรวจใหญ่เชียวนะ" เขาหรือ ซินยูว่า

อย่างโอ้อวด

"ไม่ได้ถามสักหน่อย แต่เอาเป็นว่าซึกิโยะฆ่าตัวตายไม่ได้โดนใครที่ไหนฆาตกรรมเอาหรอก"

"ว่าแต่ที่ฉันถามตอนแรกนายยังไม่ตอบเลยนะว่ามาทำอะไรที่นี่" ร่างสูงถามร่างบางเบื้องหน้าที่

ยืนกอดอกอยู่

"เดินเล่น" ฮานากะตอบสั้นๆ

"เดินเล่น!!!! นายจะบ้าหรอ มาเดินเล่นแถวๆที่ที่มีคนฆ่าตัวตายเนี่ยนะ นายไม่กลัวหรือไง!?!"
------------------------------------------------------------------
เดี๋ยววันหลังมาแต่งต่อนะค่ะ:P
------------------------------------------------------------------

"แล้วนายยุ่งไรด้วย-_-^^" ฮานากะว่าอย่างเซ็ง 'แล้วนายจะถามฉันอีกนานมะ?' เขาคิดในใจ

"ยิ่งเหมือน'ผู้หญิงอยุ่' เดี๋ยวโดนฉุดหรอก:P" ซินยูว่าอย่างกวนๆ

         ปึด!!!!

      ในนาทีนั้นความอดทนของฮานากะก็ขาดสะบั้นลงเพียงเพราะคำว่า'เหมือนผู้หญิง' ในเสี้ยง

วินาทีต่อมาร่างสูงของซินยูก็ลงไปนอนวัดพื้นอย่างรวดเร็ว

         โครม!!!!

"โอ๊ย!!" ร่างสูงร้องออกมาเสียงดัง "ทำอะไรเนี่ย?!! ทำไมต้องทุ้มกันด้วยเล่า!!"

"หึ!" ฮานากะแค่นหัวเราะเล็กน้อย ก่อนหันหลังเดินออกห่างจากร่างสูงที่ยังนอนโวยวายอยู่บน

พื้นโดยไม่ยอมลุกขึ้นสักที

'ชาตินี้อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลยนะ ทาเซกะยะ ซินยู แม้ว่านายจะกลายเป็นวิญญาณมาขอร้อง

ฉันก็จะไม่ช่วย!!!' ฮานากะคิดอย่างมุ่งมั่น

           โดนไม่รู้เลยว่าคำข้อของเขาจะไม่มีวันเป็นจริง......

-------------------------------------------------------------------------------------------------
 

สวัสดีค่า :D จบไปอีกตอนแล้ว ดีใจจัง

 ขอแจ้งว่า2อาทิตย์นี้จะไม่อัพค่ะ เนื่องจากติดสอบปลายภาคค่ะ ขอโทษด้วยนะค่ะ

 วันนี้ขอลาไปก่อนนะค่ะ แล้วพบกันใหม่นะค่ะ บาย^O^!!