ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ghost sense รหัสลับสื่อวิญญาณ(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #2 : sense 1

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 926
      0
      4 ส.ค. 55

       ที่นี่ที่ไหน? เขาคิด ที่ที่เขาอยู่กว้างใหญ่แต่มืดมน เวิ้งว้าง

    'หนาว หนาวเหลือเกิน' เสียงหนึ่งดังขึ้น

    'ทรมานเหลือเกิน' อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น แล้วก็มีอีกหลายๆเสียงดังตามมาระงม

    "ใครน่ะ!?!" เขาตะโกนถาม ทันใดนั้นจู่ๆก็มีมือมากมายผุดขึ้นมาจับขาของเขาไว้แล้วดึงตัวเขาลงไป

    พื้นที่เคยเป็นพื้นดินกลับกลายเป็นพื้นน้ำที่ลึกเกินกว่าที่เขาจะยืนได้ ตัวของเขาจึงค่อยๆถูกมือเหล่า

    นั้นดึงลงไปในน้ำ เขาพยายามดิ้นลนให้หลุดจากพันธนาการเหล่านั้นแต่ก็ไม่อาจต่อกรกับพลกำลัง

    มหาศาลที่ดึงเขาได้ เขาจึงจมลงไปเรื่อยๆ.....



    "ฮานากะ!!ตื่นได้แล้ว!!" เสียงตะโกนปลุกของใครบางคนที่เขารู้จักดีทำให้เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมา ใบ

    หน้าหวานราวกับหญิงสาวของเขาบัดนี้ชุมไปด้วยเหงื่อที่ไหลท้วมตัวของเขา

    "แค่ฝันเองหรอ" เขาพึมพำเบาๆ พลางถอนหายใจออกมา แล้วลุกขึ้นจากเตียง


        พอลึงมาถึงข้างล่างเขาหรือ'อากะชิมะ ฮานากะ'ก็เดินไปนั่งดูทีวีที่โซฟาในห้องรับแขก

    "ตื่นแล้วหรอ" เสียงของคนที่ปลุกเขาดังขึ้น แล้วเจ้าตัวค่อยโผล่หน้าออกมาทางหน้าต่างห้องครัว

    "อืม วันนี้ปลุกเร็วนะฮานะ" ฮานากะพูดกับ'อากะชิมะ ฮานะ'ผู้เป็นพี่สาวฝาแฝดของตน "แล้วฮานา

    โกะล่ะ?ยังไม่ลงมาอีกหรอ?"

    "มาตั้งนานแล้วน้าฮานากะ^^" เสียงเล็กที่ร่าเริงดังขึ้นพร้อมกับที่เจ้าตัวเดินลงมาจากบันได 'อากะ

    ชิมะ ฮานาโกะ'แฝดคนสุดท้ายปรากฏตัวขึ้น

    "เรามีเรื่องที่ต้องทำก่อนไปโรงเรียนนะฮานากะ" ฮานะว่าแล้วยกอาหารเช้า(ที่เช้าเกินไป)มาไว้ที่

    โต๊ะ เธอมีผมยาวถึงกลางหลังสีขาวที่ตอนนี้รวบเป็นหางม้า และนัยน์ตาสีโอปอของเธอกวาดมอง

    น้อง(ที่ห่างกันไม่กี่นาที)ของเธอ

       ฮานากะผู้มีผมสีขาวเหมือนกับฮานะแต่สั้นกว่ารวบครึ่ง ใบหน้าหวานของฮานากะมักมีเลือดฝาด

    ตลอด และมีนัยน์ตาสีชมพู มักสวมหูฟังพาดคอไว้ตลอด

        ฮานาโกะมีผมสีขาวเหมือนกับทั้งคู่ ไว้ผมสั้นประบ่า มีนัยน์ตาสีไพลินสดใส

    "อ๋อ เรื่องนั้นน่ะหรอ" ฮานากะถามพลางลงมือกินข้าวต้มเพื่อจะดีขึ้นเรื่องฝันเมื่อคืน

    "อืม ดูเหมือนว่าเขาจะเร่งเราโดยการเข้าฝันใครบางคน" ฮานะว่าพลางปรายตามองไปที่ฮานากะ

    เขายักไหล่เบาๆ

    "แย่หน่อยนะค่ะฮานากะ^^" ฮานาโกะพูดพลางยิ้มน้อยๆ

    "เอ้า!เลิกพูดแล้วจะได้ไปกัน" ฮานะเร่งทั้งคู่ ก่อนที่จะยกชามของตนไปเก็บ

    'กินเร็วสุดๆ' ทั้งสองคิดพร้อมกันแต่ก็ไมได้พูดอะไรออกไป

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ครับ สาหวัดดีครับ ผมเอ๊ยฉันกลับมาแล้วแต่ขอโทษนะค่ะที่ไม่ใช่ฟิคของลู่^^
     
    พอดีคิดเรื่องใหม่ได้เลยค้างลู่ไว้ก่อนแต่จะกลับไปแต่งแน่นอนค่ะไม่ต้องห่วง

    ยังไงก็ฝากเม้นด้วยนะค่ะ บาย

    ป.ล. ไม้เม้นจะส่งคนตามไปหลอกหลอน(ไรเตอร์เอง) หึหึหึ

     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×