Ghost sense รหัสลับสื่อวิญญาณ(yaoi)

ตอนที่ 12 : ตอนพิเศษ

มันมีเหตุผลที่นิสัยของผมเป็นแบบนี้
มันเกิดจาก

.....ความทรงจำอันเลวร้ายในอดีต
 

           .........7ปีก่อน

"ไปก่อนนะ ฮานะ ฮานาโกะ" ร่างบางของเด็กหนุ่มผมสีขาวตะโกนบอกสองสาวฝาแฝดอย่างอา

รมณ์ดี

"รอด้วยสิค่ะ ฮานากะ><!!" ร่างเล็กของเด็กสาวผมสีขาวอีกคนโวยวายพลางสะพายดาบ(?)

อย่างเร่งรีบ ตามด้วยเด็กสาวอีกคนที่สูงกว่าเล็กน้อยรีบตามมาเหมือนกัน

      อากะชิมะ ฮานากะ เด็กหนุ่มหน้าหวานวิ่งนำอากะชิมะ ฮานะและฮานาโกะอย่างร่าเริง โดย

มีเสียงโวยวายเล็กน้อยของฮานาโกะดังตามมาติดๆ

      ช่างเป็นเช้าที่สดใสจริงๆ-ฮานากะคิด

"อรุณสวสดิ์จ้า ฮานากะคุง^^" เสียงเล็กเอ่ยทักเขาดังมาแต่ไกล พร้อมกับร่างของเด็กสาวที่วิ่ง

เข้ามาหาเขา

"อรุณสวสดิ์ ริกะจัง" ฮานากะทักกลับพร้อมกับยิ้มแย้มให้เด็กสาวผมสีน้ำตาลที่ยาวถึงกลางหลัง

ดวงตาสีเดียวกับเส้นผมเลื่อนออกจากใบหน้าหวานของเด็กชายตรงหน้า แล้วไปสบกับเด็กสาว

อีกสองคนที่วิ่งตามฮนากะมาติดๆ

"อรุณสวสดิ์จ้า ฮานะ ฮานาโกะ"

"ดีจ้า ริกะ" ฮานาโกะทักตอบด้วยน้ำเสียงสดใส

"อืม" อันนี้ของฮานะ แฝดพี่ของเขานี่เย็นชาจริงๆเลย

"รีบไปร.ร.เถอะเดี๋ยวสาย" ฮานากะเตือนพลางก้มมองนาฬิกา

"จ้า/อืม" สามสาวตอบแล้วรีบสาวเท้าตามฮานากะไป


      -ร.ร.เอกชนฮากุซากิ-ห้อง5-B-

     ฮานากะและริกะเดินเข้ามาในห้องที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย
-------------------
เดี๋ยวมาต่อ
-----------------------

"ใกล้ปิดเทอมแล้วนะ ยังไงห้องเราก็ยังเหมือนเดิมเลย" ริกะพูดพลางเดินไปที่โต๊ะเรียนของตัว

เอง ที่นั่งของฮานากะกับริกะไม่ได้ติดกัน ที่ของฮานากะติดกับกระจกหลังห้อง

       แต่แทนที่ฮานากะจะเดินไปวางกระเป๋าที่โต๊ะของตัวเอง เขากลับยืนนิ่งพลางมองไปที่โต๊ะ

ของตัวเอง ริกะรู้สึกผิดสังเกตเลยเดินไปหาร่างบางเพื่อนของตน

"มีอะไรหรอฮานากะ นิ่งเลยนะ" แต่คำถามของริกะดูเหมือนว่าไม่ได้เข้าหูของร่างบางสักเท่า

ไหร่ เพราะฮานากะยังจ้องไปที่โต๊ะของตัวเองตาไม่กระพริบ

        สิ่งที่ฮานากะเห็นนั้นไม่เหมือนกับที่คนอื่นเห็น โต๊ะที่ว่างเปล่าในสายตาของคนอื่น แต่สำ

หรับฮานากะโต๊ะนั้นมีคนนั่งเรียบร้อยแล้ว

         เด็กสาวที่ใส่ชุดนักเรียนของร.ร.เหมือนกับริกะแต่ต่างที่ของริกะขาวสะอาด แต่เด็กคนนี้

กลับเปื้อนไปด้วยสีแดงคล้ำของเลือด สายตาของเด็กสาวเหม่อลอยไปไกล จนฮานากะไม่กล้า

เข้าไปนั่งทับร่างโปร่งแสงของเด็กคนนั้น

'ใกล้ปิดเทอมอย่างนี้ยังมีวิญญาณเจ้าของที่นั่งโผล่มาอีกหรอ' ฮานากะคิดอย่างสงสัย

          ใช่แล้ว สิ่งที่ฮานากะเห็นก็คือวิญญาณ หรือสิ่งเหนือธรรมชาติทั้งหลาย ที่คนทั่วไปมอง

ไม่เห็น

"นี่ เป็นไรรึเปล่า ทำไมไม่ตอบล่ะ!?" ริกะถามขึ้นเสียงดัง เรียกความสนใจจากฮานากะได้เป็น

อย่างดี............รวมทั้งวิญญาณของเด็กสาวคนนั้นด้วย!!

"ปละ....เปล่า ไม่มีอะไร" ฮานากะพูดตะกุกตะกัก ทำให้ริกะเอียงคออย่างสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถาม

อะไรพลางเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง

           ฮานากะรวบรวมความกล้า เดินเข้าไปหาเด็กสาวคนนั้น

"เอ่อ...คือว่านี่มันที่ของผมนะครับ ช่วยลุกออกไปหน่อยได้มั้ยครับ" ฮานากะขอร้องอย่างสุภาพ

และแน่นอนว่าด้วยเสียงที่เบาที่สุดด้วย เขายังไม่อยากโดนหาว่าเป็นบ้าหรอกนะ -__-

           แต่แทนที่เธอจะทำตามที่ขอหรือหันมาแวดกับเขา(บางครั้งน่ะนะ) เธอกลับถามเขาว่า

'นายเป็นเพื่อนของยัยนั้นหรอ?' ไม่ถามเปล่ายังหันหน้ามาทางเขาอีกด้วย

"ก็ใช่" เขาตอบด้วยเสียงอันแผว่เบา
--------------------------------------------------------------------
กลับมาแล้วค่ะขอโทษที่หายไปนานเลย ช่วงปีนี้รู้สึกว่าไม่ว่างเลยค่ะ เลยไม่ได้มาแต่งต่อ
--------------------------------------------------------------------
            
           ผีตนนั้น(ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรนิ)เงียบไปสักพักก่อนที่จะหันมาพูดในสิ่งที่ทำให้อารมณ์ของผมพุ่งปรี๊ดด้วยความโกรธ

                                                 'เลิกยุ่งกับยัยนั้นซะ'

           ปัง!!!!
 

        ทั้งห้องเงียบกริบแล้วหันมามองต้นเหตุที่เกิดเสียง.....หรือผมที่เป็นคนตบโต๊ะเสียงดัง

"ไม่เกี่ยวกับคุณ!!!!!!" ผมตะโกนเสียงดัง ริกะรีบเดินเข้ามาหาผมทันที

"ฮานากะคุงเป็นอะไรไป? แล้วเมื่อกี้พูดกับใครน่ะ?" ผมยืนนิ่งไม่ตอบเธอได้แต่มองไปที่ผีตนนั้น เธอยิ้มบางๆก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนหายไปพร้อมกับคำพูดทิ้งท้าย

'ฉันเตือนเธอแล้วนะ'




"นี่ ฮานากะคุงตกลงเธอเป็นอะไร? ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ?" ริกะพยายามอย่างยิ่งที่จะทำให้ผมพูดเรื่องเหตุการณ์เมื่อเช้า 

"ไม่มีอะไรหรอกริกะ เมื่อเช้าฉันเบลอๆนิดหน่อยนะ" ผมพูดเบี่ยงประเด็นแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวกลางวันท่ามกลางสายตาคาดคั้นของฮานะ

          ตอนนี้ผมกำลังกินข้าวกลางวันบนดาดฟ้าของตึกเรียนกับฮานะ ฮานาโกะและริกะครับ อย่าบอกว่าผมโชคดีนะครับที่มีสายสวย3คนมากินข้าวด้วย(ถึงแม้ว่า2คนแรกจะเป็นพี่น้องฝาแฝดของผมก็เถอะ) ด้วยความที่ว่าพี่สาวฝาแฝดที่น่ารัก(+โหด)หวงผมและฮานาโกะมากกกกกกกกกกก  เลยไม่มีใครกล้ามานั่งกินข้าวกับผมครับ เพื่อนผู้ชายของผมกลัวหัวหดกันหมด

"เอ๋? เมื่อเช้าเกิดอะไรขึ้นหรอค่ะ"  ฮานาโกะที่เพิ่งมาถึงเพราะเธอไปซ้อมเคนโด้มา (ฮานาโกะฟันดาบเก่งมากครับ) ถามอย่างสงสัย

"ก็เมื่อเช้านะสิ ฮานากะคุงเล่นพูดกับใครก็ไม่รู้ตะโกนลั่นห้องเลย" ริกะว่าพลางคีบเนื้อย่างไปจากข้าวกล่องของผม

"เฮ้ย!แล้วเธอมาคีบของฉันกินทำไม" ผมโวยวายเล็กน้อย

"แก้แค้น" 

         หลังจากที่กินข้าวเที่ยงเสร็จเราก็เข้าเรียนตามปกติ โดยไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอคนนั้นมาเตือนผมจะเป็นเรื่องจริง


-----------------------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ กลับมาแล้ว อยากไถ่โทษนะค่ะแต่ไม่มีของมาไถ่โทษผู้อ่านที่รักเลย ช่วงนี้ปิดเทอมแล้วแต่ก็ยังมีเรียนพิเศษคงไม่ได้มาต่ออีกสักสัปดาห์ แล้วการบ้านที่เรียนพิเศษก็อาจจะเยอะด้วย

คงต้องของโทษจริงๆนะค่ะ ที่มาต่อได่แค่นี้