คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #49 : -Register 11-A 2-
-Application-
"ผมไม่โกรธหรอกนะครับ//ยิ้ม"
บทที่สมัคร : นักเรียน
ชื่อ-นามสกุล : เวลตัน ฮอฟฟ์แมน | Velton Hoffmann
ชื่อเล่น : เวล | Vell
เพศ : ชาย
เชื้อชาติ : เยอรมัน
อายุ : 17 ปี
รูปร่างหน้าตา : ส่วนสูงตามเกณฑ์ชายทั่วไป รูปร่างสูงโปร่งแต่สมส่วน ไม่ผอมจนเกินไปสำหรับนักกีฬาว่ายน้ำ ใบหน้าเรียวขาวแทนๆ ไม่ขาวมากเพราะตากแดดจากการว่ายน้ำ ดวงตาเรียวคมสีทองสว่าง เรือนผมสีดำสั้นซอยระต้นคอที่มักจะคาดผมขึ้นไปข้างหนึ่งเสมอ
ส่วนสูง-น้ำหนัก : สูง 178 cm. หนัก 62 kg.
นิสัย : เวลเป็นคนที่ยิ้มง่าย ยิ้มจนคนอื่นคิดว่าเป็นบ้า จนคนอื่นเขาหมั่นไส้ แต่อย่าไปถือสาเขาเลย หน้าพี่แกเป็นแบบนี้ไปเองอยู่แล้ว เป็นคนที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็ยิ้มรับทุกสถานการณ์ ทำให้ค่อนข้างเป็นที่จดจำของเพื่อนๆ ทั้งในด้านของความเป็นมิตรหรือในด้านของความน่าหมั่นไส้
เป็นคนร่าเริง ไม่ชอบอยู่กับที่ อยู่นิ่งๆเกิน5นาทีไม่ได้ ใจดีกับทุกคนไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำตัวร้ายกาจกับเขามากแค่ไหน ชอบเดินไปนู่นมานี่ อย่างบางทีเห็นเวลยืนอยู่ริมหน้าตา แต่แปปเดียวเขาก็มายืนอยู่หน้าประตูแล้ว
แต่...ภายใต้ใบหน้ายิ้มๆก็ใช่ว่าจะเป็นใสซื่อเสมอไป จริงๆแล้วเวลค่อนข้างเป็นคนที่เก็บตัว ไม่ชอบวุ่นวายกับโลกภายนอกเท่าไหร่นัก ภาพลักษณ์ที่เห็นเป็นเพื่อหน้ากากที่ใช้เพื่อปกป้องตัวเขาเองเท่านั้น จริงๆแล้วเวลเป็นคนที่กลัวการผูกสัมพันธ์กับคนอื่นพอสมควร นั่นทำให้เขาไว้ใจคนอื่นยากพอตัว ถึงแม้จะมีเพื่อนเยอะ แต่เขาก็เหมือนกับอยู่ตัวคนเดียวในความคิดนั่นแหละ
ชอบยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือคนอื่น แต่มักจะเลือกคนที่เข้าไปช่วยพอสมควร เขาจะเลือกคนที่ดูจะเป็นคนที่น่าไว้ใจได้
เห็นหน้ายิ้มๆแต่เวลาโกรธก็น่ากลัวพอสมควร รอยยิ้มจะดูเยือกเย็นขึ้นมาก50% อย่าพยายามทำให้เขาโกรธก็แล้วกันนะ โดยเฉพาะคนที่มักทำตัวดูถูกคนอื่น แกล้งคนอื่น พวกนี้เขาค่อนข้างที่จะไม่ชอบและไม่ยุ่งด้วยมากที่สุด แต่เวลเกลียดคนทรยศมากที่สุด
ถึงแม้ลึกๆแล้วเวลจะเป็นคนขี้กลัวผู้คน แต่เขาก็ใช้หน้ากากของเขาได้อย่างดีเยี่ยมในสถานการณ์ต่างๆ ไม่ตื่นตูมเวลาเจอเหตุการณ์เหนือความคาดหมาย ค่อนข้างเป็นคนควบคุมอารณ์ของตัวเองได้ดี เป็นคนใจเย็นระดับน้ำแข็งเรียกพี่ โกรธคนอื่นยาก เกลียดใครยาก ยกเว้นคนประเภทข้างต้นที่กล่าวมา
ลักษณะการพูด : มักแทนตัวเองว่า ผม แล้วแทนคนอื่นว่า นาย/เธอ เรียกคุณครูว่า ครู และมักจะลงท้ายประโยคด้วยคำว่า ครับ เสมอ และทุกครั้งจะมีรอยยิ้มประดับไว้เสมอ
น้ำเสียงที่ใช้ในการพูดจะออกโทนสุภาพ ไม่ร่าเริงเกินไป น้ำเสียงปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์
"ผมว่าเป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วนะครับ"
"นายว่าตรงนี้ต้องแก้หรอครับ?"
"เอ๋? อย่างนั้นหรอครับ?"
แต่หากเวลาโกรธ น้ำเสียงของเวลจะเยือกเย็นขึ้นจนรู้สึกเสียวสันหลังคนฟัง โดยเฉพาะรอยยิ้มจะเยือกเย็นขึ้นจนน่าใจหาย แววตาจะไม่ไปตามรอยยิ้ม
"อย่างนั้น...มันไม่ดีนะครับ//ยิ้มเย็น"
ช่วงเวลาอ่อนแอของเวล น้ำเสียงจะสั่นเหมือนคนไม่มั่นใจในตัวเอง ท่าทางจะหวาดระแวงไปหมด
"ผะ...ผม...ผม...//ตัวสั่นไปกล้าขยับตัวไปไหน"
"ผมน่ะ...ไม่ใช่คนอย่างที่เธอ/นายคิดหรอกนะครับ"
ประวัติ : ครอบครัวของเวลเป็นชาวเยอรมันที่ร่ำรวยและเคร่งครัดมาก ทำให้เวลถูกกดดันจากพ่อแม่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน กีฬาเสมอ เขาจะต้องเป็นที่หนึ่งไม่ว่าจะเรื่องใดๆ แต่ว่า เวลเป็นคนที่เรียนได้ดีในแบบปานกลาง ไม่ได้เก่งหรือดีเลิศอย่างที่พ่อแม่หวังไว้ ทำให้คุณพ่อมักจะลงโทษเขาในแบบวิธีของผู้คุมลงโทษนักโทษเสมอ เพื่อนๆของเวลก็มักจะเข้าหาเขาเพราะผลประโยนช์ของครอบครัวหรือไม่ก็อาศัยบารมีของตระกูลฮอฟฟ์แมน ทำให้ตอนเด็กๆเวลค่อนข้างจะเป็นคนเก็บตัว
แต่แล้วเวลก็มีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนคนแรกของเวลตัวน้อยในเวลานั้น และเป็นเพื่อนเพื่อคนเดียวที่เขาสามรถเล่าเรื่องต่างๆที่เก็บไว้ในใจให้ฟังได้เสมอ เวลคบเพื่อนคนนี้มาเป็นเวลานานถึง3ปี จนกระทั่งของอายุ17ปี เหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับตัวเขาเอง
เรื่องราวน่าอาย เรื่องราวของความโง่เขลาของเวลปรากฏขึ้นบนบอร์ดของโรงเรียนจนเป็นที่ฮือฮาไปทั่วโรงเรียน หลายคนเริ่มมองเขาเป็นตัวประหลาด เริ่มมองเขาว่าเป็นคนต่ำต้อยเพราะเรื่องราวในครอบครัวกับความโหดร้ายของคุณพ่อ ทุกคนพร้อมเทกระจาดเขา ไม่มีใครเข้าหาเขาเหมือนทุกครั้ง แม้แต่เพื่อนสนิทที่คบกันมานาน และแน่นอนว่าข่าวพวกนี้ เขาไม่เคยเล่าให้ใครฟังอย่างละเอียดยิบเท่าเพื่อนของเขาเลย เพื่อน...ที่ทรยศเขาได้อย่างลงคอ ทำลายความเชื่อใจในตัวผู้คนในตัวเขาไปจนหมดสิ้น
วันต่อมา...เวลได้เดินยิ้มแย้มเข้ามาภายในห้องเรียนของเขา รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น เวลตัดสินใจลาออกจากโรงเรียนแห่งนี้ และในเวลาต่อมา...โรงเรียนนี้ก็เหลือเพียงแค่ชื่อที่จารึกอยู่ในหน้าหนังสือเท่านั้น เวลออกเดินทางไปเข้าโรงเรียนแห่งหนึ่งในแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนด้วยตัวเอง เขาจะไม่ทำตามที่พ่อแม่กำหนดให้อีกต่อไป
ของที่ชอบ : ชอบหนูแฮมเตอร์ พุดดิ้งหวานๆ
ชอบสีทองและสีส้ม
ชอบการว่ายน้ำ เพราะว่ามันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาสบายใจมากที่สุด
ของที่เกลียด : เกลียดคนทรยศ เกลียดที่ที่มีคนเยอะๆเพราะมันทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวและแปลกแยก
เกลียดวิชาคณิตศาสตร์
เกลียดพายต่างๆเช่นพายไก่ พายสับปะรด
แพ้ : แพ้ฝุ่น แพ้ควันบุหรี่ จะออกอาการจากและไอไม่หยุด บางครั้งหนักหน่อยก็ไอออกมาเป็นเลือด เขาจะรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก และหายใจติดขัดอาจจะขาดอากาศหายใจตายได้
ความสามารถพิเศษ : ว่ายน้ำไวมาก เร็วมาก เคลื่อนที่ในน้ำได้ดี วิ่งข้ามสิ่งกีดขวางได้เร็ว
งานอดิเรก : ว่ายน้ำ กินพุดดิ้ง
เพิ่มเติม : เกลียดคนทรยศเพราะว่าเพื่อนที่ไว้ใจที่สุดหักหลังโดยการเอาความลับของเขาไปป่าวประกาศไปทั่วโรงเรียน และนั่นทำให้เขาเปลี่ยนตัวเอง สร้างหน้ากากให้ตัวเองเป็นคนยิ้มง่าย
แนะนำตัวซักนิดค่ะ
- สวัสดีครับ ผม เวลตัน ฮอฟฟ์แมนครับ อายุก็...17แล้วครับผม//ยิ้มเป็นมิตร
คำถามเล็กน้อยค่ะ..ตัวละคร(นักเรียน)ตอบนะคะ!
“อยากได้จำกัดความของคำว่า มิตรภาพ น่ะเจ้าคะ..ช่วยบอกหน่อยได้มั้ยเจ้าคะ ว่าสำหรับคุณ มิตรภาพ คืออะไร?”
-มิตรภาพเป็นสิ่งที่แตกหักได้ง่ายครับ//ยิ้ม
“คิดยังไงเกี่ยวกับเพื่อนในห้องเจ้าคะ?”
-ก็บางคนก็ดี บางคนก็แย่ล่ะนะครับ ผมไม่ได้เกลียดใครเป็นพิเศษอยู่แล้วครับ/ยิ้ม
“ถ้ามีดอกไม้ 3 ดอกมาให้คุณเลือก โดยสีของแต่ละดอกก็แตกต่างกัน มีสีดำ สีแดง และสีขาว..คุณจะเลือกดอกไม้ที่มีสีอะไรเหรอเจ้าคะ”
-เอ๋...เลือกยากจังนะครับ ผมขอเลือกสีแดงแล้วกันนะครับ//ยิ้ม
คุยกับ ผปค.ของน้องๆซักนิดค่ะ!
“เราชื่อฮารุค่ะ (นามสมมติ) ผปค.ชื่ออะไรคะ?”
-มิชเองค่าาา
“ถ้าสมัครตัวละครเอาไว้แต่ไม่ออกมาแสดงตัวให้เห็นบ้างเลย ลูกของท่านผปค.อาจต้องจากไปไวกว่าเดิม พอรับได้มั้ยอ่า T^T”
-รับได้ค่ะ!
“อยากให้ลูกๆหลานๆของผปค.คู่กับตัวละครเพศอะไรคะ?”
-เอ๋...เป็นไปได้อยากให้คู่กับเพศชายนะคะ//หัวเราะ
“ตัวละครทุกตัวจะมีสตอรี่พิเศษนะคะ..ถ้าผปค.รอไปจนถึงตอนนั้นได้ก็คงจะได้อ่าน...”
-รอได้ค่ะ
“เอาล่ะ..หมดคำถามแล้ว มีอะไรจะฝากบอกฮารุมั้ยเอ่ย?”
-ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ//ยิ้ม
ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ!!
ความคิดเห็น