Mystery Dimension

ลำดับตอนที่ #56 : -Part of Family's Jenes-

-Jenes-

มือเล็กเอื้อมมือไปหยิบฟรุตสีเงินซึ่งได้เป็นของขวัญวันเกิดในวันที่เธออายุ6ปี

ขึ้นมาก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงเพื่อซักซ้อมในการขึ้นแสดงในงาน

วันเกิดของคุณน้าของเธอ

เจนิสในวัย10ปีนั่งเป่าฟรุตอยู่ในห้องซ้อมดนตรี

ของบ้านเธอ เด็กน้อยเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านหลังนี้

เสียงฟรุตไพเราะลื่นหูถูกบรรเลงออกมาด้วยฝีมือของเด็กน้อย

ดวงตาสีม่วงกลมโตฉายแววตั้งใจและมุ่งมั่นในยามที่เธอเล่นดนตรี

เธอเป็นคนของตระกูลเซอร์รีน เธอจะผิดพลาดไม่ได้ นี่คือ

งานแสดงครั้งแรกของเธอ คุณพ่อคุณแม่ของเธอบอกว่า เธอต้องบรรเลง

เพลงอย่างไม่มีข้อติโดยเด็ดขาด ไม่ว่าจะในเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เด็กหญิง

เจนิสรู้ว่าหากเธอทำพลาด คุณพ่อคุณแม่ต้องผิดหวังมากแน่ๆเลย

เธอไม่อยากทำให้คุณพ่อคุณแม่ของเธอผิดหวัง

เธอเฝ้าฝึกซ้อมทุกวันๆ วันละหลายๆชม. เพื่อไม่ให้

มีข้อผิดพลาดใดๆ นิ้วมือเล็กมีรอยถลอกนิดๆจากการโดน

บาดจากรูบนฟรุตทีทำมาจากเงิน หลายครั้งที่เธอหอบเพราะว่า

เหนื่อยจากการใช้ปอดมากไป แต่เธอก็มีความสุขที่ได้เล่นฟรุต

ที่เธอรัก และเธอหวังว่าทุกคนที่รับฟังจะมีความสุขด้วยเช่นกัน

และแล้ว...วันงานก็มาถึง

แต่ว่า...เจนิสตัวน้อยนั่นไม่สบายเนื่องจากตากฝนจากโรงเรียน

เมื่อไม่นานมานี้...เสียงของเธอแหบและไม่ค่อยมีแรงเท่าไหร่นัก

เด็กน้อยรู้ว่าตัวเองเล่นไม่ไหวแน่ๆเพราะเพลงนี้กินเวลานานมากๆกว่าจะ

เล่นจบ ถึงแม้จะผิดหวัง แต่เธอก็ไปบอกกับคุณพ่อคุณแม่ว่า เธอนั่น

เล่นฟรุตไม่ไหวเนื่องจากอาการป่วย

หากแต่..คุณพ่อกลับบอกว่า

"เป็นคนในตระกูลเซอร์รีน แค่เพราะป่วยไม่ได้หมายความว่า

เล่นเพลงไม่ได้หรอกนะเจนิส"

นั่นทำให้เธอต้องฝืนตัวเองขึ้นเวที มือเล็กกำฟรุตสีเงินสวยในมือ

แน่นอย่างเป็นกังวล แต่ก็ยกขึ้นบรรเลงเพลง

ถึงแม้ว่าเธอจะป่วย แต่ว่าเพลงที่เล่นยังออกมาดี แม้จะไม่

ลื่นหูเหมือนเคยเพราะการอาการป่วย ทำให้ลมหายใจหมดเร็ว

กว่าปกติมาก 

เมื่อเพลงจบลง...คุณน้าของเธอก็พูดว่า

"ฉันดีใจนะที่หนูเจนิสขึ้นมาบรรเลงเพลงให้ฉัน เพลง

ไพเราะก็จริง แต่ว่ามันยังดีไม่พอสำหรับคนในตระกูลเซอร์รีน"

คำพูดนี้ทำให้เธอเสียความมั่นใจไปมากทีเดียว ตั้งแต่วันนั้น

เจนิสก็บอกกับตัวเองเสมอว่า...ไม่ว่าจะทำอะไร ใครจะประมาทเราแค่ไหน

ก็ต้องทำให้ได้ ไม่ว่าจะยากแค่ไหนก็ตาม