ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Mystery Dimension

    ลำดับตอนที่ #13 : Register -สุสานเดียวดาย-

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ย. 58


    แบบฟอร์มการมัคร




    ชื่อนาม เจนนิเฟอร์ ฟอสเซอร์
    อายุ 19ปี
    เผ่าพันธุ์ ภูติหิมะ

    ประวัติ - เธอเกิดและเติบโตบนภูเขาหิมะที่มีหิมะตกตลอดทั้งปี ภูติหิมะกำพร้าที่ไม่มีใคร
    เหลียวแล เธอโดดเดียว อยู่ตัวคนเดียวบนภูเขาหิมะที่อ้างว้าง ไม่มีสิ่งมีชีวิตเข้ามา
    ในพื้นที่แห่งนี้เลย เพราะความหนาวเย็นและความแห้งแล้ง จนกระทั่งวันหนึ่งเจนนิเฟอร์ตัดสิน
    ใจที่จะลงมาจากภูเขาเพราะความอยากรู้อยากเห็นในสิ่งมีชีวิตเบื้องล่าง แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่เธอคิด
    เพราะเมื่อเธอลงมายังเบื้องล่าง ความเย็นจากตัวเธอทำให้ผื้นป่าที่อบอุ่น หมู่บ้านที่อยู่ดีพบเจอกับความหนาวเย็น
    ทุกสิ่งกลายเป็นน้ำแข็ง และทุกสิ่งมีชีวิตไม่สามารถทนต่ออากาศที่หนาวเย็นจนล้มตายเป็นจำนวนมาก
    คนในหมู่บ้านตัดสินใจที่จะใช้ไฟไล่เผาเธอ หญิงสาวได้แต่วิ่งหนีจนในที่สุด...เธอก็ไม่รอดจากความตาย

    อุปนิสัย - เป็นคนอ่อนโยน โกรธใครไม่ค่อยเป็น ยิ้มง่าย ไม่ชอบเห็นความขัดแย้ง และยอมรับความจริงได้ง่าย
    ถึงจะเป็นเรื่องร้ายแต่ก็พยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มเสมอ
    แต่ก็มีอีกด้านที่เป็นคนเย็นชาต่อความสัมพันธ์กับผู้อื่น ไม่เปิดใจให้ใครง่ายๆ
    หวาดกลัวต่อการถูกทิ้งให้อู่คนเดียว เกลียดความเดียวดาย แต่ก็ไม่ยอมรับใครง่ายๆ

    ตายเพราะ โดนไฟเผาตาย

    เพิ่มเติม - หวาดกลัวต่อไฟอย่างยิ่ง,มีไอเย็นแผ่ออกมาจากตัวตลอดเวลา,ถ้าสัมผัสสิ่งใดโดยตรง
    สิ่งนั้นจะกลายเป็นน้ำแข็งในทันที
    ชอบ: สิ่งมีชีวิต,ความหนาวเย็น
    เกลียด:การอยู่คนเดียว
    กลัว:ความร้อน

    คำถามเล็กๆน้อย
    1. ข้าคือผู้คุมสุสาน ริปเปอร์ ยินดีที่ได้รู้จัก เจ้ารู้ตัวเองรึเปล่าว่า
    เจ้านะตายแล้วนะ บอกเอาบุญแล้วกัน ว่าเจ้าตายแล้ว อะไรไม่ตกใจเรอะ?
    - ข้า เจนนิเฟอร์ ฟอสเซอร์ค่ะ ข้าทราบดีว่าตัวเองนั้นตายไปแล้วในกองเพลิง
    ข้าไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่ค่ะ/ยิ้ม
    2. หึ ก็ดี เจ้าคิดยังไงกับโลกความตายละ มันมืดมนไร้ซึ่งแสงสว่าง 
    หรือมันช่างสดสวยศิวิไลกัน เจ้าวิญญาณ? อธิบายมาด้วยละ..
    - สำหรับข้า โลกแห่งความตายคือความว่างเปล่า ไม่มีอะไรเหมือนกับที่ที่ข้าจากมา
    หนาวเน็บเหมือนกับบ้านเกิดของข้า สำหรับข้า มันก็ไม่ต่างกันสักเท่าไหร่หรอกค่ะ/ยิ้ม
    3. สุดท้าย เจ้ายังคิดจะกลับไปมีชีวิตอยู่อีกไหม? 
    เพราะนี่คือ สุสานเดียวดาย ถ้าไม่ไปเกิดก็จงใช้ชีวิตอย่างนี้
    อยู่ในมิติเดียวดาย โดยไม่ต้องเจอคนที่เจ้ารักอีก ว่าไงละ?
    - ข้าคิดว่าอยู่ที่ไหนก็เหมือนกัน การมีชีวิตโดยไม่มีอะไรก็เหมือนกับตายไปแล้วล่ะค่ะ
    อีกอย่างข้าไม่มีใครที่รอข้ากลับไปซะด้วยนอกจากความหนาวเย็นที่อยู่เป็นเพื่อนข้า/ยิ้ม
    CR.SQW

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×