[Short Fic
Undertale][SansxFrisk(F)] Say some word
*[ฟิคนี้อาจมีเนื้อหาดัดแปลงจากในเกมส์และมีการเพิ่มเนื้อหาที่ไม่มีอยู่ในเกมส์Undertaleด้วยเช่นกัน]*
บางครั้งการที่ไม่พูดบ่อยก็ใช่ว่าจะพูดไม่ได้นะ
เด็กคนนี้ก็เหมือนกัน
.
.
.
ฟริกส์ตัดสินใจที่จะอยู่ในสโนว์ดินสักพัก
ไม่ใช่ว่าเธอเลิกล้มความตั้งใจที่จะกลับบ้านหรอกนะแ
แต่ว่าเพราะที่นี่นั่นน่าสนใจในหลายๆเรื่องดี
แล้วก็ไม่ต้องห่วงเรื่องที่พักเลย
สองพี่น้องโครงกระดูกได้ชวนให้เธอพักได้ที่บ้านของพวกเขา
ตอนนี้พาไพรัสเลิกล้มความตั้งใจที่จะจับเธอแล้ว แต่พวกเขากลับกลายเป็นเพื่อนกันแทน
หลังจากที่เธอเผลอไปจีบเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจในการต่อสู้กับพาไพรัส
ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเข้าใจผิดไปไกล...
“มนุษย์!!
อาหารเช้าเสร็จแล้วนะ!!” พาไพรัสตะโกนบอกเธอจากในห้องครัว
ฟริกส์เลื่อนตัวลงจากโซฟาแล้วเดินเข้าไปในห้องครัว พาไพรัสกำลังง่วนอยู่กับการจัดสปาเก็ตตี้ใส่จานทั้งสามใบ
แต่ไม่มีวี่แววของโครงกระดูกคนพี่เลยแม้แต่น้อย
เด็กน้อยมองนั่งนั่งที่ว่างอยู่นิดๆ
ทำให้พาไพรัสรับรู้ได้ว่าเธอจะถามเรื่องแซนส์
“เจ้ากระดูกขี้เกียจนั่นน่ะหรอ!
คงหลับอยู่แหละ ฉันปลุกเขาตั้งหลายรอบแล้วเขายังไม่ตื่นสักทีเลย! เชื่อเขาสิ!!”
น้องชายของคน(?)ขี้เกียจบ่นยาวเกี่ยวกับพี่ชายของเขา
เด็กสาวหัวเราะเบาๆก่อนจะกระตุกชายผ้าพันคอของพาไพรัสเบาๆ “หืม!?
อะไรหรอมนุษย์ เธอจะไปปลุกแซนส์ให้หรอ ดีเลย!
ฝากด้วยนะมนุษย์!”
ฟริกส์พยักหน้าเบาๆก่อนจะเดินออกจากห้องครัวขึ้นชั้นสองตรงไปที่ห้องของแซนส์
เด็กสาวเคาะประตูดังๆเพื่อให้คนที่ยังนอนอยู่รู้สึกตัว
เงียบ....
ดูเหมือนเขาจะยังไม่ตื่นนะ
เด็กน้อยลองบิดลูกบิดประตูดู
ประตูห้องแซนส์ไม่ได้ล็อค เธอจึงตัดสินใจเข้าไปในห้องของแซนส์
“....”
ฟริกส์มองสภาพห้องของแซนส์อย่างอึ้งๆ...
ข้าวของกระจัดกระจายไม่เป็นระเบียบ
กองถุงเท้าที่โยนทิ้งไว้ที่มุมห้อง
มีลู่วิ่งตั้งอยู่กลางห้องแต่ไม่คิดว่าคน(?)อย่างแซนส์จะออกกำลังกายหรอกนะ
เด็กน้อยยืนอึ้งอยู่สักพักก็เหลือบไปเห็นตัวของห้องนอนขดตัวหลับอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ
ไม่รอช้าเธอรีบตรงเข้าไปเขย่าตัวแซนส์ให้ตื่นทันที
แต่ไม่ว่าเธอจะเขย่าปลุกอีกฝ่ายเท่าไหร่
เจ้ากระดูกขี้เกียจนี่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นสักที
เธอคิดว่าต้องพูดปลุกเขาแล้วล่ะ...
เด็กน้อยขยับปากพลางพยายามออกเสียง
“ซะ....” เสียงที่เปล่งออกมาเบาหวิวและฟังแทบไม่ได้ศัพท์ “ซะ...แซ....น....”
เธอปิดปากตัวเองนิดๆอย่างไม่ค่อยคุ้นชินในการพูดจึงตัดสินใจเลิกความคิดที่จะพูดปลุกอีกฝ่ายไป
ฟริกส์หันซ้ายหันขวามองหาสิ่งที่น่าจะปลุกแซนส์ได้แทนการพูด
แล้วก็หันไปเห็น...ทรัมเป็ตของแซนส์ที่มักเอามาเป่าด้วยเสียงที่กวนประสาทน้องชายของเขา
เด็กสาวหยิบมันขึ้นมาและหันไปทางแซนส์ก่อนที่จะ...
ปรู้นนนนนน!!!
“เหวอออออ!!”
คนที่นอนอยู่บนเตียงสะดุ้งตัวลอยจากเสียงก่อนที่จะตกลงจากเตียงดังตุบ
ฟริกส์พยักหน้าเบาๆอย่างพอใจในผลงานที่ตัวเองทำ ในที่สุดเจ้ากระดูกขี้เกียจนี่ก็ตื่นเสียที
“ฟริกส์!!” แซนส์ตะโกนเรียกชื่อเธอเสียงดัง ฟริกส์หัวเราะคิกคักเบาๆ
อีกฝ่ายพ่นลมหายใจออกมาดังเหอะก่อนจะยันตัวลุกขึ้นจากเตียง
“ทำกันได้แสบนักนะเด็กน้อย!”
“!!!”
ยังไม่ทันที่ฟริกส์จะทันตั้งตัว
คนที่เพิ่งจะลุกขึ้นมาก็กระโจนเข้าใส่เธอจนหงายหลังไปกันทั้งคู่ มือกระดูกก็ตรงเข้าหยิกแก้มฟริกส์ทันที
“งือ....”
เด็กสาวพยายามสะบัดหน้าให้หลุดพ้นจากมือที่หยิกแก้มเธออยู่
แซนส์หัวเราะแล้วหยิกแก้มเด็กน้อยต่อไป
“เธอนี่นะ...ปลุกกันได้รุนแรงจนกระดูกฉันแทบจะหลุดออกมาเต้นแน่ะ”
เขาพูดติดตลกก่อนจะเลิกหยิกแก้มเธอ “ว่าแต่ทำไมถึงไม่ออกเสียงปลุกฉันล่ะหืม
ไม่เห็นต้องใช้ทรัมเป็ตเลยนะ”
ฟริกส์ส่ายหน้าไปมาเชิงว่าไม่อยากพูด
นั่นทำให้แซนส์สงสัย ทำไมเด็กคนนี้ถึงไม่พูดกันนะ
“ทำไมล่ะ
หรือว่าเสียงของเธอมันแย่มากล่ะเด็กน้อย” เขาพูดหยอกนิดๆ เด็กสาวพองแก้มฮึดฮัด
ก่อนจะดึงแซนส์ที่ยังทับอยู่บนตัวเธอออกไป
แซนส์ที่เหมือนเพิ่งจะรู้ตัวว่ายังทับฟริกส์อยู่ก็รีบลุกขึ้น
“โทษทีๆ”
เขาเอ่ยพลางจับมือฟริกส์แล้วดึงให้ลุกขึ้นมาด้วยกัน “แต่คราวที่แล้ว
เธอก็พูดกับฉันนี่นาเด็กน้อย ตอนบอกขอบคุณน่ะ หืม” เขาลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมเธอถึงไม่พูดน่ะ แต่ฉันคิดว่า...
เสียงของเธอน่ะ...น่ารักมากเลยล่ะนะ”
แซนส์ยิ้มกว้างให้ฟริกส์
เด็กน้อยนิ่งไป...เธอไม่ได้ออกเสียงมานานมากแล้ว...
ตั้งแต่วันนั้น...
“เอาล่ะ”
แซนส์ถูจมูก(?)แก้เขินนิดๆที่เผลอนึกถึงเสียงที่เปล่งคำว่า ’ขอบคุณ’
ได้อย่างหวานและน่ารักในตอนนั้นของฟริกส์
“ลงไปหาพาไพรัสกันเถอะ ฉันว่าเข้าต้องกะโหลกร้อนไปแล้วล่ะที่พวกเราลงไปช้าน่ะ”
โครงกระดูกคนพี่แต่เตี้ยกว่าน้อง(//โดนบลาสเตอร์ยิงใส่)ว่าขำๆ
เนื่องจากเขาได้ยินเสียงพาไพรัสบ่นเสียงดังแว่วๆมาจากนอกห้อง
“เด็กน้อย?”
แซนส์ชะงักนิดๆเมื่อฟริกส์ที่นิ่งไปนานกระตุกชายเสื้อสเว็ตเตอร์ของเขาเบาๆ
“มีอะไรงั้นหรอ หรือว่าไม่อยากลงไปกินสปาเก็ตตี้ของพาไพรัสกันล่ะ
เรื่องนั้นฉันเข้าใจนะ ฉันยัง--”
“ซะ...”
แต่แซนส์ก็ต้องชะงักไปเมื่อมีเสียงที่แสนจะแผ่วเบาๆขัดแทรก
ฟริกส์ทำหน้าลังเลนิดหน่อย
“ซะ...แซ...น...”
เด็กน้อยปิดปากตัวเองเล็กน้อยเมื่อพยายามนึกวิธีการออกเสียง
แต่แล้วเธอก็เมื่อจะนึกขึ้นได้
“แซนส์!!”
ฟริกส์เอ่ยชื่อเขาออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มน่ารัก
เอ่ยชื่อเขาดวยน้ำเสียงที่หวานใส
แซนส์อึ้งค้าง...
เจ้าตัวเล็ก...เรียกชื่อเขา...
ฉ่า!!!
ใบหน้าของแซนส์ขึ้นสีฟ้าเข้มไปทั่ว จนเขาต้องยกมือปิดหน้าตัวเองอายๆ ฟริกส์มีท่าทีตกใจกับปฏิกิริยาของแซนส์มากๆจนเข้ามาเขย่าตัวเขาเบาๆ
“!!!” ดูท่าเธอจะเป็นกังวลมาเชียวล่ะ
“ฉันไม่เป็นไรๆ
เธอนี่จัดฉันอยู่หมัดจริงๆนะเด็กน้อย” เขาเอ่ยพลางหัวเราะเบาๆพลางยกมือลูบหัวเด็กสาวเบาๆ
“เอาล่ะ...เราลงไปหาพาไพรัสกันเถอะ”
ว่าจบแซนส์ก็จูงมือฟริกส์ออกจากห้องทันทีโดยไม่สนท่าทีมึนงงของฟริกส์
.
.
.
บางที...อย่าให้ใครได้ยินเจ้าตัวเล็กพูดเลยจะดีกว่า....
นอกจากฉันคนเดียว
*แถมสักนิด(?)*
“อย่าไปพูดให้ใครได้ยินเชียวนะ”
ฟริกส์งงนิดๆที่แซนส์มาพูดกับเธอแบบนี้ เธอก็ไม่ได้มีความคิดที่จะพูดอยู่แล้ว
แซนส์เป็นคนแรกที่ได้ยินเธอพูดและเธอพูดด้วยในรอบ2ปีที่ผ่านมา
ฟริกส์เดินไปตามถนน
เธอมองเหล่ามอนสเตอร์ที่พูดคุยกันอย่างสนุกสนานและเป็นกันเองทั้งหลายด้วยใบหน้าที่ออกจะติดนิ่ง
และแล้ว เธอก็เดินไปเจอรถขายไอติม Nice-Cream นั่นเอง
“อ้าวว่าไงคุณลูกค้า
จะมาซื้อNice-Creamใช่มั้ยครับ” คุณคน(?)ขายเอ่ยด้วยความดีใจที่มีลูกค้ามาซื้อไอศครีม
สาเหตุที่ขายไม่ค่อยดีเพราะที่นี่หนาวอยู่แล้ว คงไม่ค่อยมีคน(?)มากินของเย็นๆหรอก
“กี่อันดีครับ”
เด็กน้อยนิ่งไปนิด
เธออยากซื้อกลับไปฝากแซนส์กับพาไพรัสด้วยเช่นกัน ฟริกส์กำลังจะชู3นิ้วเป็นการบอกจำนวนแต่ก็ชะงักไป...
หรือบางที...เธออาจจะต้องฝึกพูด!
อยู่ๆความคิดนี้ก็ฝุดขึ้นมา เมื่อคิดได้อย่างนั้นเธอจึง...
“เอ่อ...ขะ...ขอ...สะ...อือ..สะ...สาม...”
เสียงหวานเอ่ยออกมาเบาๆ แต่เพียงแค่นั้นก็ทำให้คน(?)ขายชะงักไปได้แล้ว
“นี่มัน!!
เสียงน่ารักอะไรแบบนี้ครับ!!” อีกฝ่ายพุ่งเข้ามาหาเธอ
ฟริกส์ถอยกรูดด้วยความกลัว ดูท่า...จะไม่ค่อยดี(?) “พูดมากกว่านี้สิครับ(?)!!!”
ฟริกส์ส่ายหน้ารัวๆก่อนจะวิ่งหนีแต่ก่อนไปก็ยังไม่ลืมที่จะหยิบไอศครีมที่อยู่ในถุง(?)มาก่อนพร้อมกับโยนเงิน(?)ค่าไอศครีมไว้แล้ววิ่งจากไป(เกิดขึ้นเร็วมาก??)
หลัจากนี้
เธอสาบานเลยว่า เธอจะเชื่อฟังคำพูดของแซนส์อย่าเคร่งครัดถึงที่สุด!!!
[จบเถอะ....รู้สึกรั่ว...]
*แถมอีกรอบ*
[ 1 ]
[ 2 ]
[ 3 ]
[ 4 ]
[ 5 ]
[ 6 ]
[ 7 ]
//โยนComicที่วาดลงไป [ PPnote ]//
Talk with Writer
พบกันอีกแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ วันนี้ก็มาโยนฟิคไว้เหมือนเคยแถมการ์ตูนให้ด้วยค่ะ วาดเมื่อวานตอนเช้า//ฮา ขอบคุณที่ติดตามนะคะ//โค้ง ฟิคต่อไปคงมาในเร็วๆนี้แหละค่ะ ขึ้นชื่อเรื่องไว้แล้ว เหลือวาดรูป---
ยังไงก็ตาม ฟิคอันแรกที่ลงมีต่อแน่นอนค่ะ แต่คงรอให้หมดจากสโนว์ดินก่อนนะคะ วันนี้ขอตัวลาไปก่อน บายค่าาา ^^
แซนส์มีหวงเสียงด้วยยยยย. อ้ากกกกกก ฟินนนน
รอตอนต่อของฟิคแรกค่าาาา ใจจดใจจ่อเลย>3