รักสุดแสบกับนายสุดซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมแล้ว เย้

ณ  บ้านของยูมิ

                       “ยูมิตื่นได้แล้วลูก   มันสายแล้วนะ   เดี่ยวไปโรงเรียนไม่ทันหรอกยูมิ”แม่ของยูมิพูดขึ้นมา    แล้วยูมิก็ได้ลุกขึ้นมาแล้วทำท่าลุกลีลุกล่นมาก   ยูมิก็พูดขึ้นว่า “เย้  ขึ้นม.6แล้ว  จะเจอเพื่อนใหม่มั้ยน้อ”  พอพูดเสร็จยูมิก็รีบแต่งตัวแล้วลงไปทานอาหารเช้าข้างล่างกับแม่ที่ชื่อว่า เอสึมิ  และพ่อที่ชื่อว่า  ฮิโรชิ    ยูมิทานข้าวอย่างรวดเร็ว จนพ่อของยูมิบอกว่า  “ค่อยๆทานก็ได้ลูก เดี่ยวติดคอเอาหรอก”เมื่อพ่อพูดเสร็จทันใดนั้นยูมิกำลังจะอ้าปากพูดโต้ตอบพ่อ  แต่อาหารหล่นลงไปในคออย่างไม่ได้ขาดคิด  จึงทำให้ยูมิสำลักอาหารที่ต้วเองทานเข้าไปแล้วอาหารก็กระเด็นไปโดนหน้าของแม่และพ่อของยูมิแบบเต็มๆ    ยูมิกำลังจะดื่มน้ำ

ยูมิเหลือบไปเห็นหน้าพ่อกับแม่  ยูมิขำขึ้นมาแบบดังลั่นเลย   พอพ่อกับแม่ได้ยินเสียงหัวเราะ    พ่อกับแม่หันหน้ามาหากันแล้วมองตากัน แล้วจัดการกับยูมิก่อนที่จะไปร.ร.  ยูมิร้องโอ๊ยๆ  แม่ก็พูดขึ้นว่า  “ ทีหลังนะ  ห้ามทำกับแม่อย่างนี้อีกเข้าใจมั้ยยูมิ  แทนที่จะขอโทษพ่อกับแม่ดันหัวเราะซะงั้น  แม่ไม่ปลื้มนะ.......จบ” พอยูมิได้ยินอย่างนี้ก็เศร้าแล้วพูดออกมาว่า “แม่ไม่ปลื้มก็อย่าปลื้มซิค่ะ  ฮิฮิ”พอยูมิพูดเสร็จก็รีบหยิบกระเป๋านร.วิ่งออกมาทันทีก่อนที่แม่จะโวยวายใส่อีก

ตอนที่ยูมิเดินไปร.ร.อย่างมีความสุขนั้น  ยูมิได้เจอผู้ชายคนนึงอายุราวๆเท่ากับยูมิ  ยูมิเดินเข้าไปทักแล้วถามชื่อผู้ชายคนนั้น     ผู้ชายคนนั้นตอบว่า “จะรู้ไปทำไม  เธอจะเอาชื่อฉันไปทำอะไร”  ยูมิจึงตอบกลับว่า “ฉันอยากรู้จักเธอนะ  ผิดด้วยหรอ”ผู้ชายคนนั้นตอบว่า “ฉันชื่อ......ชื่อ......ชื่อว่า” “ยูมิไท่ได้เจอกันตั้งนาน ดูเธอผอมลงนะ”  ยูมิจึงแกล้งเหมยหลิงที่เป็นเพื่อนรักกันมานาน  จึงบอกกับเหมยหลิงว่า “เธอชื่อไรหรอเราไม่เคยรู้จักเธอมาก่อนนะ   เธอจำคนผิดอะป่าว”   เหมยหลิงแน่ใจว่าคนนี้ต้องเป็นยูมิแน่นอน    เหมยหลิงจึงตอบกลับไปว่า “โธ่  จำไม่ได้หรอยูมิที่เราเป็นเพื่อนกันมานานแสนนานเนี่ย  เธอจำไม่ได้จริงๆหรอยูมิ”เหมยหลิงพูดอย่างเศร้าใจมาก   และเดินออกห่างยูมิก้าวเดียว ยูมิก็ตะโกนขึ้นว่า “เหมยหลิงเราแค่แกล้งเหมยหลิงเล่นๆนะ   อย่าโกธรเราเลยนะเหมยหลิง”   ยูมิกำลังจะบอกลาผู้ชายคนนั้นแต่พอหันไปผู้ชายคนนั้นก็ได้หายไปเสียแล้ว     แล้วยูมิก็ไม่ได้สนอะไร  ก็เดินไปร.ร.กับเหมยหลิง      พอไปถึงร.ร.    เหมยหลิงบอกกับยูมิว่า “ฉันไปเข้าห้องน้ำแปปนึงนะยูมิ   ไม่ไว้แล้ว”    ยูมิก็พยักหน้าแล้วก็รอเหมยหลิงเข้าห้องน้ำ

 ยูมิได้เห็นเพื่อนอีกคนนึงเดินมาพร้อมกับแม่ของเขา    เพื่อนคนนั้นเขาชื่อว่า  อาซากะ   และแม่ของอาซากะชื่อว่า   ฮิดากะ    อาซากะแนะนำให้รู้จักกับแม่ของอาซากะ   แต่พวกเขาพึ่งมาจากอเมริกาจึงไม่ค่อยสามารถพูดภาษาเกาหลีได้ซักเท่าไร    ยูมิจึงพูดภาษาอังกฤษกับแม่ของอาซากะว่า “เฮโหล   วอด   ซับ   แมน”   อาซากะกับแม่ของเขาได้ยินยูมิพูดออกมา   ก็หัวเราะคิกคักกันใหญ่เลย     ยุมิจึงงง    แต่อาซากะได้เดินไปที่ห้องเรียนอย่างขำขันมากๆ   พออาซากะเดินจากไป  เหมยหลิงก็ได้เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วถามว่า “รอนานมั้ยยูมิ”  ยูมิก็สายหัวหมายถึงว่าไม่นาน    เหมยหลิงเดินไปดูว่ายูมิอยู่ห้องเดียวกันรึป่าว  เหมยหลิงก็เดินไปดูแล้วบอกกับยูมิว่า “เธออยูห้องเดียวกับเรานะยุมิ    พวกเราอยู่ห้องม.6/3”   เหมยหลิงจึงพูดอีกว่าเดียวเรานั่งด้วยกันนะ 

ถ้าครูประจำชั้นไม่จัดให้  อิอิ”

                         แล้วพบกันใหม่ในตอนต่อไปนะค่ะ