ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ม.4 หน้าตี๋ กับพี่ ม.5 หน้าหล่อ

    ลำดับตอนที่ #1 : ม.4 หน้าตี๋ กับพี่ ม.5 หน้าหล่อ{ตอน1}

    • อัปเดตล่าสุด 4 ส.ค. 56


    กริ๊งงงงงง โหย เสียงนาฬิกาปลุกบ้านี่ทำผมรำคาญแต่เช้าเลยจริงๆ-__-^^^^ ตีห้าครึ่งอยู่เลย ขอนอนต่ออีกห้านาทีละกัน ก๊อกๆๆๆๆ!!!! เสียงเคาะประตูอย่างรัวดังขึ้นพร้อมกับเสียงแม่ของผมที่ตะโกนเข้ามาว่า

    "เจๆตื่นได้แล้วลูกนี่มันเจ็ดโมงยี่สิบละนะ ถ้าลูกยังไม่ตื่นอีกลูกจะได้มาสายวันแรกและโดนอาจารย์หมายหัวแน่!!" เอ่อใช่ผมลืมไปได้ไงเนี่ย วันเปิดเทอมวันแรกแท้ๆ ผมลืมไปได้ยังไงเนี่ยย -__-

    "ครับแม่ ผมตื่นแล้วครับๆ" ผมตื่นมาพร้อมกับรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับทำธุระส่วนตัวของผมเสร็จ ผมก็รีบวิ่งลงไปชั้นล่าง

    "อ้ะนี่ลูก คงไม่ทันกินข้าวเช้าแล้วแหละ" แม่พูดพร้อมกับส่งนมไทยเด็นมาร์กรสหวานของโปรดของผมให้

    "ครับขอบคุณครับ"

    "รีบไปเถอะ ก่อนที่ลูกจะไปสายกว่านี้นะ"

    "ครับแม่"

    - 7.55 ณ โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย -

    ตายๆผมมาสายเลยเวลาเข้าแถวมา 15 นาทีแล้วล่ะ ต้องโดนลงโทษแน่ๆเลย อ้ากกกกกก
    `Д´ ผมจะพ่นไฟอยู่แล้วน้ะะะะะ อ้ะนั่นครูมาหลบก่อนดีกว่าก่อนจะโดนลงโทษ
    ในขณะที่ผมกำลังจะหลบครูที่เดินมาครูก็ดันมาเห็นผมซะได้

    "นี่คุณ อย่าคิดว่าผมไม่เห็นนะออกมาเดี๋ยวนี้" เสียงของอาจารย์วินัยครูสุดโหดพูดขึ้น

    "เอ่อขอโทษนะครับอาจารย์พอดีว่ารถมันติดน่ะครับ" ผมแก้ตัวใครมันจะกล้าบอกว่าตื่นสายมีหวังโดนด่าตายกันพอดี =______=

    "นายอย่ามาหาข้ออ้างหน่อยเลย เห็นไหมคนที่เขามาเช้าๆกัน รถก็ติดเหมือนกัน ทำไมเขาถึงมาเช้าได้ล่ะ"
    ครูพูดและชี้ไปที่กลุ่มนักเรียน ม.4 ที่กำลังเข้าแถวอยู่

    "ผมขอโทษจริงๆครับ ทีหลังผมจะไม่มาสายอีก"

    "ผมจะบอกคุณไว้นะ..." ยังไม่ทันที่ครูจะพูดจบก็มีเสียงคนวิ่งมาแทรก ตึกๆๆ

    "นายณัฏฐรินทร์ นายมาสายอีกแล้วเหรอ" อาจารย์พูดและทำหน้าเหี้ยมสุดๆใส่รุ่นพี่ ม.5 คนนึง เอ๊ะ คุ้นๆหน้าแห้ะ อ้อจำได้ละ พี่บูมบัสคนดังนี่เอง

    "โถ่จารสายนิดสายหน่อยหยวนๆให้บ้างเถอะครับ"
    พี่แกพูชิวมากเลยอ่ะ ไม่กลัวบ้างเหรอไง -,.-

    "นายณัฏฐรินทร์ ผมไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณนะ ผมชื่อวินัย คุณควรจะให้เกีรติเรียกผมว่า อาจารย์วินัยหรืออาจารย์ไม่ใช่มาเรียกผมว่า 'จาร' แบบนี้!" อาจารย์พูดด้วยเสียงโกรธสุดๆ ผมกลัวแทนพี่จริงๆแต่พี่บูมบัสก็ยังทำหน้าเฉยๆ แบบนี้อ่ะ >>> -___-

    "ครับอาจารย์วินัย~ *0*" พี่บูมบัสทำเสียงหวานและทำตาวิ้งๆล้อเลียนอาจารย์แบบไม่มีความเกรงกลัว

    "นาย!!" อาจารย์วินัยพูดเสียงเกรี้ยวอย่างฟิวขาดสุดๆ ผมละกลัวแทนพี่บูมบัสเลยจริงๆ

    "คร้าบบบ อาจาร์ย์วินัย~" พี่บูมบัสยังคงทำเสียงล้อเลียนอาจารย์วินัยอย่างเดิม

    "เอ่ออาจารย์ครับผมว่าเราควรจะคุยเรื่องมาสายต่อนะครับ" ผมไม่อยากให้เกิดเรื่องเลยพูดออกไปอย่างนั้น ก็ผมไม่รู้จะพูดเรื่องไรละหนิ y.y

    "นายกฤษณภูมินายทำผิดครั้งแรก ผมจะยังไม่จดบันทึกคุณ อย่าให้มีครั้งต่อไปแล้วกันครั้งนี้จะแค่ลงโทษ ส่วนนายณัฏฐรินทร์ นายมาสายจนผมไม่รู้จะหาที่บันทึกอย่างไรแล้ว ครั้งนี้ผมก็คงจะลงโทษคุณเหมือนกัน" อาจารย์พูดด้วยน้ำเสียงที่ยังโกรธๆอยู่พร้อมทั้งหันมามองผมและพี่บูมบัส ห้ะะว่าแต่ลงโทษนี่อะไรอ่ะ?

    "ลงโทษอะไรเหรอครับอาจารย์?" ผมถามด้วยความสงสัย

    "วิ่งรอบสนามเสาธง2รอบ วิ่งให้พร้อมๆกันเข้าใจมั้ย?" อาจารย์ถามผมและพี่บูมบัส

    "ครับ/ครับ" เราตอบพร้อมกันแฮกๆๆๆๆ ผมวิ่งได้ครึ่งรอบก็เริ่มเหนื่อยแล้วแฮะ เอ่อลืมบอกไป ผมเป็นพวกที่ไม่ชอบออกกำลังกาย ตอน ม.ต้น พละผมก็ได้เกรด2-3เองอ่ะ เพื่อนคนอื่นเค้าก็ได้4กันหมด น่ารันทดใช่มั้ยละ y_____y

    "น้องชื่อเจๆใช่ป่ะ?" พี่บูมบัสถามผมหลังจากที่เราวิ่งได้ซักครึ่งรอบ

    "ครับ" ผมตอบ ก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วอ่ะ ผมเป็นคนขี้อายนะ ไม่ค่อยคุยอะไรมากกับคนที่ผมไม่สนิท -.-

    "อ้อ พี่บูมบัสนะ (:" พี่บูมบัสตอบอย่างอารมณ์ดีจะมาอารมณ์ดีอะไรตอนนี้ โดนลงโทษอยู่นะ -^-

    "ครับ" ก็ผมไม่รู้จะคุยอะไรแล้วหนิ-.-


    "เหนื่อยเหรอ?"

    "ก็นิดหน่อยครับ" ความจริงก็ไม่นิดหรอก โคตรเหนื่อยเลย -[]-

    "พี่ว่าไม่นิดละนะฮ่าๆๆๆๆ" นั่นดันรู้ทันอีก แล้วยังมาหัวเราะผมอีกนะ ):

    "จริงๆก็เหนื่อยแหละครับ" ผมสารภาพความจริง คนมันเหนื่อยอ่ะ ทำไงได้

    "เอ้าอย่ามัวแต่คุยกัน เร็วๆสิ อย่าช้า อยากโดนเพิ่มรอบหรือไง!!" เสียงอาจารย์วินัยตะโกนมา โอ้ยก็คนมันเหนื่อยนะครับ อาจารย์ -.-

    "ป้ะเร็วๆ รีบวิ่งเข้า เดี๋ยวก็ครบรอบละ" พี่บูมบัสพูดและจับมือผมให้วิ่งไปพร้อมกัน พอครบรอบแรกผมก็จะตายละนะ มี รอบสองอีก ตอนนี้ผมแทบไม่มีแรงละ

    "ไหวป่ะ ไม่ไหวก็บอกพี่ได้นะ" พี่บูมบัสหันมาถามผม

    "ยังไหวอยู่ครับ" ผมโกหก เอาจริงๆนะ ผมโคตรอยากตะโกนดังๆเลยว่า 'กูไม่ไหวแล้ว'

    "ไม่ไหวก็อย่าฝืนนะ" พี่บูมบัสพูดกับผม พอเราวิ่งได้รอบครึ่งผมก็ไม่ไหวละแหละ เลยหยุดวิ่งละนั่งลงกับพื้น

    "เห้ย หยุดไมอ่ะ ไม่ไหวแล้วเหรอ"

    "ครับพี่ ผมวิ่งไม่ไหวละ พี่วิ่งไปก่อนเถอะเดี๋ยวผมตามไป"

    "แต่จารบอกให้เราวิ่งพร้อมกันนะ" แหนะ ยังเรียกจารอยู่เหรอ -()-

    "ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมตามไป"

    "งั้นเอางี้ละกัน"

    "เห้ยย" พี่บูมบัสอุ้มผมขี่หลังละรีบวิ่งให้ครบ ตอนนี้รุ่นน้อง ม.ต้น เห็นหมดเลยครับ ม.4 ม.5 ก็เห็น ไม่ใช่แค่นั้นนะ น้องประถมยังเห็นเลยครับ

    "พี่ครับ พอเถอะผมวิ่งไหว -//-" ผมพูดอย่างอายๆ

    "ไม่ต้องหรอก ขี่หลังไปนี่แหละ เดี๋ยวโดนเพิ่มรอบนะ"

    "พี่ไม่อายเหรอ -//////-"

    "ไม่อายหรอก เรื่องแค่นี้" แต่ผมอายครับ-////////////- พอเราผ่านพวกรุ่นพี่ ม.5 ก็มีเสียแซวใหญ่เลยครับ
    '2คนนี้มีซัมตึงป่ะแก'
    'อุ้ยย น้องเจเจกับบูมบัสน่ารักเนอะคู่นี้'
    'แหน่ ไอ่บัสกูพึ่งรู้นะ มึงชอบสเปคตี๋ขาวฮ่าๆๆๆ'
    'แกๆ ฉันอกหักดังเป๊าะเลยอ่ะ ทั้งน้องเจทั้งบูมทิ้งฉันไปทั้งคู่ToT'
    และอีกมากมายหลายประการครับ ผมเชื่อเลย วันนี้เรื่องของผมต้องกลายเป็นประเด็นเด็ดแน่ๆ y///////y


    ฝากติดตามชมด้วยนะคะ อัพทุกอาทิตย์ค่ะ ช่วยคอมเม้นด้วยน้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×