Oh My God! ภารกิจยักษ์ใหญ่ของยัยฝาแฝด

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

                คฤหาสน์ใหญ่ยักษ์สีขาวสะอาดที่ล้อมรอบไปด้วยสวน ,สนามกอล์ฟ และสระว่ายน้ำทั้งในร่ม และกลางแจ้ง ที่ไม่ว่าใครต่างก็รู้ว่าเป็นคฤหาสน์ของตระกลู        ‘ซานแดเรีย’ หรือ ‘SR’ มหาเศรษฐีเจ้าของธุรกิจยักษ์ใหญ่ของเมืองไทยทั้งโรงแรม   ,ห้างสรรพสินค้า ,คอนโด , ธนาคาร ,สนามกีฬา หรือแม้กระทั่งสนามบิน

                ภายในนั้นเงียบสนิดเพราะขณะนี้เป็นเวลาตีสามเวลาแห่งห้วงนิทรา ทุกคนต่างหลับใหล แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบ มันตรงไปยังประตูบานหนึ่งและเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็วแล้วตรงไปยังเตียงซึ่งมีหญิงสาวเจ้าของห้องนอนหลับอยู่ เธอคือเกลล่าสูกสาวคนกลางของบ้าน เธอมีพี่ชายฝาแฝดที่หน้าเหมือนกันมากว่าแกะ เขาคือแม็กซ์ ซึ่งเขาอยู่ตรงหน้านี้ และกำลังจะนั่งลงข้างๆ น้องสาวสุดรักสุดหวงของเขา ใช่!คุณฟังไม่ผิดหรอกเงาที่เห็นนี้คือแม็กซ์ ถ้าคุณสังเกตดีๆ ตอนที่แสงของดวงจันทร์สาดส่องเข้ามากระทบกับใบหน้าของเขาคุณคงจะคิดว่าเกลล่าแยกร่างออกมาแน่ๆ พวกเขาทั้งสองเหมือนกันทุกอย่าง ทั้งดวงตาสีน้ำตาลแดง จมูกโด่งเป็นสันนิดๆพอเป็นพิธี ปากสีส้มอมชมพูรูปกระจับหน้ามอง ผมหยักสกสีบลอนท์ทองธรรมชาติไว้ยาวประบ่า และตัดหน้าม้าก็เป็นทรงเดียวกัน ซึ่งการไว้ยาวเหมือนน้องสาวนี้ก็ไม่ได้ทำให้ใบหน้าของแม็กซ์หล่อน้อยลงเลยเขามักมัดผมขึ้นเป็นทรงกึ่งหน้าม้าเวลาอยู่นอกบ้านหรือต่อหน้าคนที่ไม่สนิดด้วย จริงๆ แล้วถึงแม้จะปล่อยผมก็ตามแต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงหล่อชนะใจสาวทั้งโรงเรียนอยู่ดี ไม่ต่างจากน้องสาว    เกลล่าก็มักจะมัดผมหยักสกของเธอขึ้น เธอก็ดูดีไม่แพ้พี่ชาย เพราะ เธอก็เป็นขวัญใจคนทั้งโรงเรียนเหมือนกัน ผู้ชายทั้งหลายชอบเธอทั้งนั้น (ถ้าไม่รวมพวกมดปลวกแปลงเพศน่ะนะ) ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็เป็นมิตรเช่นกันนอกจากพวกขี้อิจฉาก็เธอทั้งสวย รวย เก่ง เพอร์เฟ็คไปซะทุกเรื่อง เธอได้ท็อปโรงเรียนทุกปีจนได้เป็นดาวโรงเรียนเลยทีเดียว แน่นอนแม็กซ์ก็เป็นเดือนโรงเรียนเช่นกัน ทั้งสองคงจะต่างกันแค่โรงเรียน (ถ้าเรียนที่เดียวกันทุกคนจะสับสน) และเสียงซึ่งทุ้มกว่าของแม็กซ์แต่พวกเขาก็เคยลองดัดเสียงดูปรากฏว่าเหมือนกันอยู่ดี

            แม็กซ์ที่นั่งลงข้างๆ น้องสาวเอื้อมมือไปสะกิดเบาๆ ที่แขนของเกลล่า เธอครางเบาๆ และลืมตาขึ้น หลังจากที่กระพริบตาไปหลายครังและปรับสายตาให้ชินกับความมืดแล้วเธอจึงพยุงตัวขึ้นนั่ง

                “อรุณสวัสดิ์ นายมาทำอะไรในห้องฉันเนี่ย” เธอพูดเสียงงัวเงียนิดๆ

                คุณฟังไม่ผิดหรอก ‘นาย’ กับ ‘ฉัน’ พวกเราตกลงกันไว้แบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะเราก็ตามๆ กันมา เกิดห่างกันไม่ถึงสิบนาทีจึงไม่จำเป็นต้องแทนตัวเองว่าพี่หรือน้อง เราใช้คำว่าพี่น้องแค่ตอนที่แนะนำตัวเท่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่ถ้าไปกับเพื่อนและเจอกันโดยบังเอิญเราจะทำเป็นไม่รู้จักกันมากกว่า เพราะ ขี้เกียจแนะนำตัวให้ยุ่งยากมีเพียงแค่บางคนเท่านั้นที่รู้ว่าพวกเรามีฝาแฝด

                “ก็ไม่มีอะไรมากหรอกฉันแค่มีเรื่องให้เธอช่วย เป็นเรื่องใหญ่มากๆ”

                “จะมากสักเท่าไหร่เชียว ว่ามาสิ” เธอพูดพลางเขยิบมานั่งข้างเตียง และตบ

ลงบนเตียงข้างตัวเพื่อให้ผมนั่ง เธอเป็นแบบนี้เสมอ ถึงจะบ่นแต่ก็ยอมรับฟังอย่างไม่มีข้อแม้ ”ก็นะ” ผมพูดและเดินไปนั่งข้างเธอ “เรื่องนี้อธิบายมากไม่ได้หรอก เพราะ มันอาจมีผลกระทบต่อตัวเธอ ฉันจะต้องไปอยู่ที่อื่นสักพัก เพราะ พวกมาเฟียเจ้าปันหานั่นเอาแม่กับเธอมาอ้าง ไม่งั้นฉันไม่ยอมปล่อยเธอไว้ที่นี่หรอก แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันมีแผนที่จะทำให้แม่ยอมให้ฉันไปกับ...”

                “เดี๋ยวนะแม็กซ์ ไม่ใช่ว่าฉันไม่ไว้ใจเธอหรอกนะแต่... พวกมันให้เธอทำอะไร”

                เธอถามด้วยสีหน้าที่ว่า ‘ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องรู้ให้ได้’ พอเห็นแบบนี้เขาก็รู้เลยว่าถึงจะปฏิเสธยังไงเธอก็จะต้องควักคำตอบออกจากปากเขาให้ได้

                “โอเคๆ พวกมันให้ฉันช่วยเจ้าผู้ว่าจ้างมันทำงานให้โปรเจ็กของมันดังให้ได้ แล้วก็ให้ฉันอยู่กับมันตลอดเวลาจนกว่าฉันจะทำงานเสร็จด้วย เพราะ มันคิดว่าถ้าไม่มีฉันอยู่ช่วยงานที่บริษัตแล้วการทำงานจะเสียระบบก็เท่านั้นสรุปก็คือพวกมันต้องการให้บริษัตเราเจ๊ง มันจะได้เข้าไปแทนที่ และถ้าฉันไม่ทำตามมันขู่ว่าจะฆ่าทรมานเธอกับแม่” เขาทำสีหน้าหนักใจนิดๆ ซึ่ง เกลล่าก็รู้ว่าทำไม ก็พี่ชายคนนี้รักครอบครัวยิ่งกว่าอะไร โดยเฉพาะเธอที่เขาหวงอย่างกับอะไรดี

                “แล้ว” เกลล่าพูดขึ้นหลังจากเงียบไปหลายวินาที “แผนนั่นน่ะ ลองอธิบายคร่าวๆ มาซิ”

                “อืม ก็ประมาณนี้ล่ะนะ...”