เพราะอะไร?...เราจึงต้องบริจาคเลือดๆๆ

เนื้อเรื่อง

ประสบการณ์และความรู้สึกในการบริจาคโลหิต

เมื่อแรกเริ่มความรู้สึกทุกๆคนที่มีต่อการบริจาคโลหิตก็คงมีมีความรู้สึกที่ไม่แตกต่างกัน  คือ ความกลัว  ทั้งเลือดทั้งเข็ม สารพัดรูปแบบ  แต่มันติดอยู่ที่ว่ามันเป็นเพียงสิ่งที่เรานึกคิด และยังไม่รู้ว่าความจริงแล้ว มันเป็นอย่างไร?  บอกได้คำเดียวค่ะว่าของแบบนี้ไม่ลองก็ไม่รู้…..

คือเมื่อวานนี้โรงเรียนของเรา  มีการรับบริจาคโลหิตจากเหล่ากาชาดจังหวัด  เป็นการบริจาคโลหิตเคลื่อนที่ ที่จะมาโรงเรียนของเราเสมอและได้รับความร่วมมือจากนักเรียน- ครูบาอาจารย์มากมาย  เริ่มรับบริจาคตั้งแต่09.00 -12.00น.  ก็มีนักเรียนผู้ใจบุญที่อายุถึง17ปีบริบูรณ์  มาร่วมบริจาคมากันแบบว่า เป็นห้องๆเลย  แต่บางคนก็บริจาคไม่ได้ อาจมีสาเหตุมาจาก  นอนหลับพักผ่อนมาไม่เพียงพอ  หรือไม่รับประทานอาหารเช้ามา  ก็จะไม่สามารถบริจาคเลือดได้

แต่เรามีความตั้งใจจริงมากๆๆๆ  แบบว่าตอนม.4อยากบริจาคมากๆ แต่ติดอยู่ที่ว่าอายุแค่16ปีไม่ถึง17ก็ไม่สามารถบริจาคเลือดได้  เลย...แอบโกรธแค้น55  พอปีนี้ม.5แล้ว อายุ17แล้วก้รีบไปบริจาคเลยค๊า.............รอมาตั้งนาน  ถึงแม้เราจากลัวเข็มแทบตายก็ไม่หวั่น เพราะเราอยากให้จริงๆๆ  มีคนมากมายที่ต้องเสียชีวิตเพราะขาดเลือด 

คือเริ่มแรกน่ะเราต้องเจาะเลือดที่นิ้วก่อนอ่ะ เพื่อ ตรวจความเข้มข้นของเลือด และกรุ๊ปเลือด ซึ่งเราเป็นคนเลือดกรุ๊ปโอ  หลังจากนั้นก็ไปตรวจร่างกายวัดความดัน ซึ่งเราปกติทุกอย่าง5555  อ้อ..ลืมบอกน้ำหนักต้องหนักมากกว่า45กิโลถึงจะบริจาคได้ๆๆๆ  ไม่ใช่ผอมเป็นกุ้งแห้งแล้วลากสังขารไปบริจาคเลือดน่ะ  เด๋วเป็นลม ช๊อคหมดสติกันพอดี

เมื่อเราผ่านขั้นตอนการตรวจร่างกายทุกอย่าง ก็ยื่นรายชื่อให้เจ้าหน้าที่  เค้าจะเขียนชื่อเราติดลงบนถุงที่จะใส่เลือดบริจาคอ่ะ   แล้วเขาก็จะเรียนชื่อเราไปนอนบนเตีงแล้วก็จะมีเจ้าหน้าที่มาเหมือนกับใส่ที่รัดแขนอ่ะ  แล้วก้ตีที่แขน หาเส้นเลือด  หลังจากนั้น..นี้แหละความสำคัญๆ.....เข็ม.....เข็ม...เรากลัวมากแบบว่าหุหุ ใหญ่นิสนึง...เราเลยแกล้งทำเป้นหันไปมองต้นไม้ เพดาน  นก กา  ผู้คนแทน  เจ้าหน้าที่ก็จาทายาแหละแอลกอฮอร์อ่ะ  แล้วก้คลำๆเล้นเลือดแล้วก็....เจอะ....โฮ๊ๆๆๆ...โอ๊ว..แม่เจ้า  เป็นความเจ็บที่นิดเดียวแล้วแผ่ซ่านเป็นความชา555  แต่มันไม่นานน่ะแค่แป็บเดียวเอง  ไม่เหมือนต้องที่เราคิดไว้เลย  ว่ามานต้องเจ็บปานตายอ่ะ  มันก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆเองไม่ถึง20วิอ่ะ แล้วเลือดเราก้จะไหลลงถุงแล้วอ่ะ เวลาที่เรานอนบริจาคอ่ะต้องไม่ก้มหน้าเดียวหน้ามืดน่ะ  แล้วก็ค่อยๆบีบที่ๆเขาจะให้เรากำอ่ะเพื่อบีบตัวของเลือดในร่างกายอารายประมานนี้อ่ะ  อย่าบีบแรงแล้วถี่  ต้องกำปล่อยกำปล่อยเบาๆ อ่ะ เพราะการที่เลือดไหลออกจากตัวเราเร็วไปก็ไม่ดี ทุกอย่างต้องค่อยเป็นค่อยไปอะ 

เวลาผ่านไปซักพักเจ้าหน้าที่เค้าก้จะมาชั่งเลือดเราอ่ะว่าหนักตามที่กำหนดรึยังแล้วก้จะถอดออกอ่ะ  แล้วก็ถึงเวลาเอาเข็มออก.....อีกแล้วค่ะๆๆๆ  เจ็บแบบซ้ำ555  ก็เหมือนเดิมเจ็บแป็บๆๆปวดนิสนึง แล้วก็หาย เผอิญเจ้าหน้าที่ที่ดูแลเราใจดีมากเลยเราบอกเขาก่อนเลยอ่ะว่าเรากลัวเข็ม...ชิ่งบอก5555  กลัวเจ็บไง

แล้วก็ต้องมาทานอาหารว่างแล้วก็รับยาบำรุงอ่ะ  เสร็จแล้วก็ไปรับบัตรไว้เป็นข้อมูลในการบริจาคครั้งต่อไป  แล้วเราได้เข็มด้วยน่ะ  เขียนว่าผู้บริจาคโลหิต ว้าวๆ....อย่างน้อยเราก็กล้าลองทำในสิ่งที่เรากลัวแสนกลัวได้สำเร็จ  ขอแค่อย่ากลัวที่จะทำ  ถ้าสิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่ดี และไม่ทำให้ใครเดือดร้อน  ช่วยเหลือคนอื่นได้ยิ่งดี

+++ จริงๆๆน่ะเราขอบอกว่ามันไม่เจ็บมามายอย่างที่เราคิดเลย  เคยได้ยินป่ะ ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเองไง  และการบริจาคโลหิตอ่ะช่วยคนได้อีกตั้งมากมาย  เวลาที่เขาเดือดร้อน ประสบอุบัติเหตุ มีความจำเป็นที่ต้องต้องใช้เลือด เราสามารถต่อชีวิตคนได้อย่างน้อยก็ตั้ง1คนเชียวน่ะ  แล้วเลือดอ่ะทุกคนมีอยู่แล้วในตัว ไม่ต้องซื้อต้องหา  พ่อแม่ให้มา ก็ต้องใช้ให้เกิดประโยชน์  ช่วยเหลือแบ่งปันแก่เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน  เราคิดว่าเป็นการทำบุญที่มีอานิสงค์มากน่ะ  เพราะเราสามารถช่วยชีวิต1ชีวิตได้  คือแบบว่าอย่าคิดว่าเรื่องอะไรจะให้ เจ็บตัวป่าวๆๆ  แต่ถ้าเราลองคิดดูน่ะ  ว่าเราป่วยเราต้องการเลือด  เรายังมีคนในครอบครัวที่สามารถบริจาคเลือดให้เราได้ แต่ถ้าใครคนนั้นเขาอยู่ตัวคนเดียวไม่มีญาติพี่น้อง  เขาจะยังสามารถขอความช่วยเหลือใครได้....ไม่มีใครอยากตายหรอกค่ะ   เพราะฉะนั้นลองเป็นคนที่รู้จักเสียสละบ้าง    เพราะเมื่อใดก้ตามที่เรารู้จักบริจาคเลือดเลือกที่จะเป็นผู้ให้บ้าง นั้นก็แสดงว่าจะมีเลือดสำรองที่ใช้ในสถานพยาบาลเพิ่มขึ้นมา1ถุงสามารถช่วยต่อชีวิตให้คนอย่างน้อยได้1คน  แล้วถ้าพวกเราหลายๆคนลองช่วยกันบริจาค  จะสามารถช่วยชีวิตคนได้อีกตั้ง กี่แสน  กี่หมื่น กี่พันคน  ไม่ว่าใครก็อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป... 

ทุกวันนี้น่ะค่ะ  จำนวนผุ้บริจาคกับผู้ป่วยที่ต้องการจะใช้เลือด  ไม่ค่อยมีความสมดุลกันเท่าที่ควรเพราะ ผู้ป่วยที่รอคอยเลือดและจำเป็นต้องใช้เลือดมีจำนวนมากทั่วประเทศ  แต่คนที่จะบริจาคมีไม่กี่เปอร์เซ็นเองค่ะ  โอกาสที่เขาทั้งหลายจะหาย และรอดก็น้อยลง  ...

เรามาช่วยกันเถอะน่ะค่ะ  อย่ากลัวที่จะบริจาคโลหิต  มันไม่เจ็บปวดปานตายเลยค่ะ  เราให้แล้วก้ยังสนุกสนาน วิ่งเล่น กับเพื่อนได้เหมือนเดิม  สุขภาพก็เหมือนเดิมไม่มีอะไรเสียหาย  แต่สิ่งที่ได้  คือ  ได้ต่อลมหายใจของใครตั้งหลายคน

ข้อมูลเกี่ยวกับการบริจาคเลือด

             ปัจจุบันส่วนใหญ่ธนาคารเลือดจะขาดเลือดสำรองกรุ๊ป A,Ab,Bมากที่สุดน่ะค่ะ เพราะคน100คนอาจมีเลือดกรุ๊ปนี้ค่อนข้างน้อยทีเดียวค่ะ   ส่วนกรุ๊บอื่น  อย่าน้อยใจไปค่ะ  บริจาคได้หมดเลยค่ะมีคนมากมายที่รอคอยเลือดอยู่น่ะค่ะ เช่น  กรุ๊ป โอ ที่มีเยอะมาก  งั้นก็ต้องช่วยกันบริจาคเยอะๆด้วยน่ะค่ะ^^

ก่อนที่เราจะบริจาคโลหิตต้องเตรียมตัวมาอย่างไรบ้าง

1.ต้องอายุ17 ปีบริบูรณ์-70 ปี

2.สุขภาพร่างกายแข็งแรง  น้ำหนักมากกว่า45 กิโลกรัม

3.ไม่เป็นโรคติดต่อ  หรือเสี่ยงต่อโรคติดต่อ

4.ไม่อยุ่ในช่วงการผ่าตัดใหญ่มาก่อน3เดือนก่อนมาบริจาค

5.ไม่อยู่ในหลังช่วงคลอดบุตร

7.ไม่อยู่ในช่วงหน้า7หลัง7ของการเป็นประจำเดือน

8.ไม่ได้รับประทานยาต่างๆมาก่อน24ชั่วโมงก่อนมาบริจาค

9.ไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอร์ ก่อนมาบริจาค

10.นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพออย่างน้อย 6-8 ชั่วโมง

11.อย่าลืม!! รับประทานอาหารเช้ามาด้วยน่ะค่ะ

12.เตรียมใจ อย่าเกร็ง  สู้ๆๆค่ะ^^

ผู้ที่รอคอยเลือดที่รับเลือดบริจาค ก็อาจยกตัวอย่างได้เช่น

1.เด็กที่เป็นโรคโลหิตจาง  ที่ต้องเปลี่ยนถ่ายเลือดเพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้

2.ผู้ที่คลอดบุตรแล้วเสียเลือดมาก  ก็จะได้เลือดที่บริจาคไปต่อชีวิตได้

3.ผู้ที่ประสบอุบัติเหตุ  ผ่าตัด  ซึ่งบ้างครั้งต้องให้เลือดช่วย50ถุงต่อ1คน  ซึ่งก้หมายถึงต้องใช้เลือดที่บริจาคให้กับสถานพยาบาลถึง50คน!!! เลยน่ะค่ะ

4.ผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งในเม็ดเลือดขาว  ที่ต้องอาศัยเลือดเพื่อสร้างเม็ดเลือด  เพื่อให้มีชีวิตอยู่รอด

และอาจจะมีผู้ป่วยที่  เป็นอีกหลายโรคและยังต้องการเลือดบริจาคอยู่  ซึงมีไม่เพียงพอ  โดยเฉพาะในเทศกาลสำคัญต่างๆ ที่การจราจรคับคั่ง ก็ทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นมากมาย  และความจำเป็นในการใช้เลือดก็เพิ่มมากขึ้นเป็นหลายเท่าตัวแต่จำนวนผู้บริจาคยังคงตัว  มันก็ไม่เพียงพอ 

เพราะฉะนั้น...สิ่งที่เราสามารถช่วยได้

เราก็ควรทำไม่ใช่รึค่ะ??

ไม่ไม่ใช่เรื่องยาก

เราไม่ได้ใช้เงินทองซักบาทเดียว

เพียงแค่เลือดของเรา  สามารถช่วยชีวิตคนอื่นได้

เราควรเริ่มช่วยกันตั้งแต่บัดนี้

 ตอนที่ลมหายใจยังมี

ดีกว่าเมื่อหมดลมหายใจแล้วมารำพึงรำพันว่า...ฉันน่าจะทำ!!

เพราะชีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอน

  วันนี้พรุ่งนี้ไม่มีใครคาดเดาได้

บางที่เราอาจะจำเป็นต้องใช้เลือดก็ได้

แล้วใครล่ะที่เขาจะให้เรา 

ขนาดตัวเราเองยังไม่เคยให้ใคร

ลองคิดดูน่ะค่ะ^^

  เราเชื่อในกุศลผลบุญ

แค่......เราได้ช่วยต่อลมหายใจให้ใครซักคน 

  นั้นแหละค่ะคือ......การทำบุญที่ยิ่งใหญ่