คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #59 : เฟรยา แพนโดรา (100%)
เอแมอ้าปาเหวอว้าเมื่ออีธานพูเิให้ิลึออมา "อยาทำอะไร่อนนอนะแล้วสิ" ั้อัวานในโสประสาทอเธอไม่ยอมเลือนหายไปเสียที
"ุะทำอะไร!" เอแมใ้สอมือผลัอเาแร ๆ ในะที่วาอย้อมอใบหน้าเาอย่าระแวระวั ืนนี้อีธานูมีเล่ห์เหลี่ยมอบล สายาที่ส่มาให้เธอไม่เหมือนืนอื่น ๆ ที่แทบะไม่แสวามหลใหลไ้ปลื้มอะไรในัวเธอเลย เาอ่านวามินั้นอเธอแล้ว็ยิ่เพิ่มปริมาให้นัยน์าัวเอร้อนผะผ่าวนแทบะเผาไหม้เธอ
"ุิอยู่ในใแล้วนี่ ว่าผมะทำอะไร" อีธานระิบเบาใล้ริมฝีปาเธอ รอยยิ้มเ้าเล่ห์ยัเลือบแฝอยู่บนใบหน้า สายาแพรวพราวส่มาให้เ้าหล่อนน้อื่นลัว เาสัมผัสไ้ถึหัวใเ้าหล่อนที่เ้นโรมรามระทบหน้าอเา
"บ้าเหรอ! ันิเพราะ้อระแวุ ไม่ใ่ิเพราะอยาใหุ้ทำนะ!"
อีธานหัวเราะพรืออมาเบา ๆ ่อนเอานิ้วเรียวสวยนั้นเลี่ยผมเ้าหล่อนให้พ้นหน้าผา เอแมวัสายามอามนิ้ว่อนะหายใเ้าออแร ๆ ้วยวามหวาหวั่น
"ริ ๆ แล้ว -- ุอยา" เาระิบเบา นเ้าหล่อนอ้าปาเหวอ เผลอใ้มือฟาเผียะเ้าให้รหัวไหล่เา
"โอ๊ย!" แล้ว็เ็บัวเอเมื่อเนื้อัวเาแ็แรำยำราวับหินแรนิ อีธานยิ้มมุมปาหัวเราะบัน
"ันไม่ไ้อยานะ...อย่ามาิเอเออเอ!" เอแมไม่ระิบเบาอย่าอีธาน ระแสเสียเท่าไหร่เธอ็ใส่ไม่ยั้ แม้ว่าะอยู่ใล้เาแ่มูนัน
อีธานยัหัวเราะรื่นเริอยู่ในที "ุไม่อยา...แ่ผม...อยา"
อีธานเอ่ยหน้าายไร้วามอับอายหรือวยเิน และนั่นยิ่ทำให้เอแมหน้าแแป๊เป็นผลมะเือเทศส เาไม่เยแสท่าทีเ้าู้้อร่อ้อิหรือแสออถึวามหื่นับเธอมา่อน และมันแทบะทำให้เอแมมั่นใมาลอว่าเาะไม่แสท่าทีแบบนี้ับเธอแน่นอนแม้ว่าเาะอบลโทษเธอ้วยารุมพิเร่าร้อนหลายรั้็าม
แ่วันนี้เาลับทำให้วามมั่นใอเธอล้มรืนลมานแทบะหยิบมา่อไม่ิ
"อีธาน!" เอแมเผลอวา้วยเสียสั่นเรือน้อย ๆ ใส่หน้าเา "ุไม่ทำหรอ...ใ่มั้ย"
ท้ายเสียอ่อนลนเหมือนะอร้ออยู่ลาย ๆ และมันยิ่ทำให้อีธานไ้ใ นึสนุอยาแล้เธอ่อ
"มาเล่นเมส์ันมั้ย..." เาเสนอ เอแมะพริบาปริบ ๆ สีหน้ายับยุ่เหมือนนเพิ่ผ่านารรวสอบเอสารมานับร้อย ๆ แผ่น
"เมส์อะไร...ุบอว่า ึแล้ว ให้นอนไ้แล้วไม่ใ่เหรอ"
"แ่ผมไม่อยาให้นอนแล้ว" เอแมมวิ้วมุ่น แวมไพร์ัวนี้าเาใไ้ยาริ ๆ
"แ่ัน่วแล้วนะ!" เอแม้อึันแ็้อลับไปบ้า ไม่ั้น็เป็นเธอนั่นแหละที่ะโอนอ่อนผ่อนามเา
"ถ้าุนะเมส์นี้ ุ็ะไ้นอนสมใ..." อีธานยัระิบเบา ๆ แ่ฟัูนลุิริมฝีปาเธอ เอแมมอาเาที่มอสบเธออย่าไม่ยอมผละไปไหน ้วยแววรู้ีว่า้อเสนอเมื่อเธอแพ้นั้น มันน่าทำให้ใวูบเพียใ "และถ้าุแพ้..." เาหยุัหวะารพูให้เธอไ้หวั่นลัวเล่น ๆ และมัน็เป็นผลเมื่อเห็นเธอหน้าถอสี
"ะทำอะไร็ว่ามา" เอแมับทเา เพราะไม่อยาไ้ยิน้อเสนออันน่าลัวที่เธอพอะเาออนั้น
อีธานหัวเราะใล้ ๆ มูอเ้าหล่อน ้วยอารม์ระหยิ่มใ
"หยุผมให้ไ้ แล้วผมะปล่อยใหุ้นอน"
เอแมหน้าื่นทันทีที่ไ้ยิน 'หยุผมให้ไ้' มันืออะไร เธอ้อหยุเาาาร ระทำอันใัน ารระทำนั้นมันไม่ใ่ารระทำธรรมา ๆ แน่นอน มัน้อ...น่าลัวสำหรับเธอ...แน่นอน
"หยุ...หยุอะไร ุะทำอะไร" เอแมมอเา้วยแววาสับสน ระแวระวั
อีธานไม่อบ แ่เาเปลี่ยนสีหน้าาที่เล่นหูเล่นาเมื่อรู่เป็นสีหน้านิ่เรียบ ไร้วามรู้สึ หาแ่วาเ็มเปี่ยมไป้วยวามรู้สึหลาหลายราวับมีไฟปรารถนารึสายาอเธอเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหน สามสิบวินาทีที่เาไม่พูอะไรเลยและปล่อยให้สายาัวเอทำานอยู่แบบนั้นับเธอ
เอแมรู้สึว่าเวลามันเิน้าล บรรยาาศรอบ ๆ ัวหายเ้าลีบเม เหมือนเธอับเาอยู่้วยันสอน ที่ใที่หนึ่ไร้ึ่สิ่แวล้อมรอบัว บาทีเธอ็รู้สึเหมือนัวเอัวลอยอยู่ มีเพียอาาศน้ำหนัเบาหวิวรอรับร่าายเอาไว้ บาทีเธอ็รู้สึเหมือนำลัลอยอยู่ในอวาศท่ามลาหมู่าวมามายส่อแสระยิบระยับนอโล บาที็รู้สึเหมือนนอน้อาับอีธานอยู่ท่ามลาทุ่อไม้สีสวย วามรู้สึเหล่านี้ ไ้รับอิทธิพลมาาสายาออีธานทั้สิ้น
เาทำให้เธอรู้สึเลิบเลิ้มนลืมไปว่าัวเอเป็นใร ทำอะไร อยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่าไร โยไม่ไ้ใ้พลัพิเศษใ ๆ อแวมไพร์ เลย
และวามรู้สึนี้มันอันราย!
เมื่ออีธาน่อย ๆ โน้มใบหน้าัวเอลมอบุมพิอุ่น ๆ ให้ับเธอโยที่เ้าหล่อนแทบะไม่รู้ัวว่า้อ 'หยุ' เา
ไม่ใ่! มันไม่ใ่ทุ่อไม้ ไม่ใ่อาาศ ไม่ใ่อวาศ แ่เป็นสรวสวรร์ เาำลัพาเธอล่อลอยไปหาหมู่นาฟ้าเทวา พาท่อเที่ยวไปไลแสนไล ทำให้เธอมีวามสุยิ่นั
เอแมหลับาสนิทเผยอรับุมพิออีธาน้วยวามเ็มใ และปล่อยให้เานำพาเธอไปแล้วแ่ใเาปรารถนา อีธานลอบยิ้มแม้ะำลัรอบรอริมฝีปาเธออยู่ สอมือที่เือบอ่อนแรอเอแมยึ้นเี่ยวระหวั้นอเาเอาไว้ เธอมีปิิริยาอบสนอโยาร้นอเาให้ใบหน้าใล้ิเธอเ้าไปอีแม้ว่ามันแทบะินไร้อาาศเล็ลอเ้ามาไ้อยู่แล้ว
"ุหยุผมไม่ไ้..." เาิในใ เมื่อไม่สามารถพูออมาไ้ เพราะเป็นเ้าหล่อนเอที่ไม่ยอมให้เาผละออมา "และุ็ำลัวบุมัวเอไม่ไ้"
อีธานลูบไล้ใบหน้าเ้าหล่อนเบา ๆ ่อนะไล่่ำลไปยั้นอ และ่ำลไปอีใล้เนินเนื้อนุ่ม ๆ ที่ำลัันหน้าอเาอยู่
หยุ...ในเมื่อเธอหยุเาไม่ไ้ เา็วรเป็นฝ่ายหยุเธอเอ แ่มันยาั...
อีธานยัไล่นิ้วเรียวนั้นไปบนัวเธอผ่านเนินเนื้อที่มีเสื้อผ้าปปิอยู่ ไล่่ำลไปยัหน้าท้อ ่อนเลิเสื้อยืสีเทาอเาที่เธอใส่ึ้นสอมือเ้าไป้าใน หมายะลูบไล้เนินเนื้อึ่ไร้ารปปิอเสื้อผ้า
อีธานะัมือเมื่อเอเ้าับบราเียร์ัวนุ่มที่วาทาไว้ ะที่ปา็ยัมอบุมพิให้เธอเร่าร้อนึ้นเรื่อย ๆ
สิที่ระเิระเิอเอแมวูบลับเ้ามาเือนอีรั้เมื่อรู้สึไ้ถึสัมผัสเย็น ๆ บริเวหน้าอเธอ เปลือาที่เยปิอยู่เบิโพลึ้นมา้วยวามื่นระหนเมื่อแน่ใว่ามือออีธานำลัอบุมเนินเนื้ออเธออยู่!
อีธานเพิ่รุล้ำ้ามบราเียร์ไปไ้อึใ็้อผละออมาเมื่อเอแมผลัเาออเ็มแรนเาไม่ทันฝืนัวเอาไว้ แ่เา็ยัไม่ไ้ไปไหนไลแ่ปล่อยให้เิ่อว่าพอให้อาาศเล็ลอไ้ระหว่าัวเธอับเาเท่านั้น
เอแมหายใถี่แรวาถลึมออีธาน้วยอารามใเือบีสุเมื่อรำลึไ้ว่าเธอปล่อยให้ัวเอล่อลอยไปามแรปรารถนาทั้อัวเอและอเาอยู่นาน นเือบเลยเถิ
โีที่สิลับมาทัน! นี่เป็นารระทำที่เาั้ใะบอให้เธอหยุั้นหรือ
อีธานยิ้มมุมปาให้เธอ พร้อมส่รัศมีร้อนผะผ่าวแทบะหลอมเหลวให้ร่าายเธอไ้ละลายลไปไ้เพียแ่ใ้สายา
"win-win" อีธานยัระิบเบา ๆ "เมส์นี้ เราเสมอัน"
น่าอายที่สุ เอแมเผลอนึถึอนที่เาสัมผัสเนินเนื้ออเธอทั้ที่ำลั้อาเาอยู่แบบนี้ เห็นหม...อีธานเห็นวามิอเธอหม เธอไม่น่าโอนอ่อนามเาไปไ้ถึนานั้นเลย ทำไมเธอถึวบุมัวเอไม่อยู่ หรือเธอไม่อยาวบุม วามรู้สึที่เือบะเลยเถิมันยัเล้าเลียอยู่ใล้ ๆ ยัไม่ทันาหายไปไหน
ถ้ามันเลยเถิ...มันะเป็นยัไ
"ผมไม่ปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นหรอ..." เาระิบเบา "ผม็แ่อยาแลุ้"
เอแมถลึาโอีรั้เมื่อไ้ยินำสารภาพที่แสนะวนเท้าอเา เาสัมผัสรเนินเนื้อนั้นอเธอไป แล้วมาบอเธอทีหลัว่าแล้ั้นหรือ มันไม่แฟร์เลย
"อีธาน! ุนี่มัน..."
อีธานเอานิ้วี้แะปาเธอไว้ให้เธอหยุพู พร้อมับส่เสียุ๊ ๆ ใส่เธออย่าลอยหน้าลอยา
"ีราอ..." เา้มลระิบ้าหูเธอเบา ๆ นเอแมรู้สึนลุร้นอ ทั้ำพูและารระทำมันวนให้นลุนเธอแทบอยาะหนีาวามเินอายนี้ไปให้ไลโยวิธีอะไร็ไ้
หลับหนีไปเลยีมั้ย!
อีธานลับมา้อาเธอ่อพร้อมส่ยิ้มเบา ๆ ให้เธอ้วยวามสำราใ ่อนะเห็นเ้าหล่อนเบิาโมอเลยศีรษะเาไป้านหลั
เาอ่านไ้าวาเธอโยไม่้อหันไปมอ
"เฟรยา..."
อีธานพูเบา ๆ ้วยสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นเร่รึมัทันที ่อนะ่อย ๆ ลุผละาเอแม้า ๆ หันไปมอผู้มาใหม่ที่อยู่รปลายเีย
อีธานลุึ้นมายืนัวรเผิหน้าับหิสาวที่ยืนแสสีหน้าถมึทึมอเา้วยแววไม่พอใถึีสุ อีธานเห็นอาารน้อยใ ัพ้อในวาู่นั้น ะที่ เอแมลุึ้นามมายืนระวัภัยห่าาพวเาทัู้่
"ไม่ทัทายู่หมั้นหน่อยเหรอ...อีธาน"
อีธานไม่แสอารม์ใ ๆ ออมาทาสีหน้า แ่ผู้หิที่เพิ่ถูเาีราอเมื่อสัรู่ไ้แสทุอย่าออมาทันทีโยอัโนมัิ
เอแมำลัถามัวเอ่อนะถามใร ๆ ในห้อนี้ว่า
"ู่หมั้น...ืออะไร"
ความคิดเห็น