Mercury : เด็กกว่าแล้วไง ดูแลคุณได้แล้วกัน [จบแล้ว] - นิยาย Mercury : เด็กกว่าแล้วไง ดูแลคุณได้แล้วกัน [จบแล้ว] : Dek-D.com - Writer
×

    Mercury : เด็กกว่าแล้วไง ดูแลคุณได้แล้วกัน [จบแล้ว]

    "นี่อายุ 27 จริงเหรอ" คำพูดของเด็กหนุ่มวัย 20 ปีคนนั้นเหมือนด่าฉันเลย แล้วเขาก็ไม่ชอบให้ฉันแทนตัวเองว่าพี่ และเรียกเขาว่าน้องด้วย ทำไมกันนะ?

    ผู้เข้าชมรวม

    25,118

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    17

    ผู้เข้าชมรวม


    25.11K

    ความคิดเห็น


    235

    คนติดตาม


    138
    จำนวนตอน : 55 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ก.ย. 64 / 01:31 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    "เออะ...พี่ขอโทษ"

    "ลูกคนเดียว ไม่มีพี่สาว"

    "เอ่อ...น้องเมิร์สโกรธอะไรพี่หรือเปล่าคะ"

    "บอกแล้วไงว่าไม่มีพี่...แล้วหยุดเรียกว่าน้องสักที ผมไม่ใช่น้องคุณ!"

    ............................................


    "อายุ 27 จริงเหรอ"

    "ทำไมคะ"

    "ไม่รู้ตัวเหรอ...ว่าตัวเองยังไม่โตไปกว่าผมเลย"


    .......................................


    ถามจริง ๆ เถอะ คุณโตมาจนอายุขนาดนี้ได้ยังไง”

    ทำไมถามแบบนั้นคะ”

    ไร้เดียงสาอย่างกะเด็กประถม”


    .....................................


    "จริง ๆ แล้ว ผมไม่ได้พาคุณมาที่นี่เพื่อรำลึกความทรงจำเก่า ๆ หรอกนะ...แต่พามาสร้างความทรงจำใหม่ต่างหาก"

    "หืม?"

    "แค่อยากให้คุณ...จำไว้ว่า หลังจากนี้ถ้ามาเดินเล่นที่นี่อีก ให้นึกถึงผม--นึกถึงวันนี้ที่เราคุยกัน--นึกถึงเวลานี้ที่เรายืนอยู่ตรงนี้.....ข้าง ๆ กัน"

    “...”

    "เพราะผมเอง...ถ้าได้มาที่นี่อีก ก็คงนึกถึงคุณ"


    .............................................

     

    "แล้วทำไมหน้าถึงซีด"

    "พอก็ไม่รู้อ่ะค่ะ"

    "อย่าทำให้เป็นห่วงได้มั้ย"

    "เมิร์ส...พอไม่เป็นอะไรจริง ๆ นะคะ"

    "มีอาหารอะไรที่คุณแพ้บ้าง"

    "ไม่มีเลยค่ะ กินได้ทุกอย่าง"

    "แล้วเป็นอะไร หน้าซีดอย่างกะไก่ต้ม หรือเมาคน"

    "คงจะเมาคนมั้งคะ"

    "ทีหลังก็บอก ผมจะได้ไม่พาไปที่คนเยอะ ๆ"

    "เมิร์ส...เมิร์สไม่ชอบฟังเพลงไทยเหรอคะ"

    "นี่เปลี่ยนเรื่องเหรอ"

    "จริงหรือเปล่าคะ ที่น้องมาร์สพูดว่าเมิร์สไม่ชอบฟังเพลงไทย"

    "ไม่เชิง"

    "ทำไมคะ ทำไมไม่ชอบฟังเพลงไทย"

    "อยากรู้เหรอ"

    "ค่ะ เมิร์สไม่ชอบฟังเพลงไทย แต่ทำไมถึงส่งเพลงไทยมาให้พอฟังล่ะคะ"

    "ถ้าอยากรู้เรื่องของผมมากกว่านี้...ก็เป็นให้มากกว่านี้สิ"

    "เป็นอะไรคะ?"

    "เข้ามาในชีวิตผมให้มากกว่านี้สิ มีอีกหลายเรื่องที่คุณน่าจะอยากรู้"

     

    ...........................


    "ง้อทำไม"

    "ก็เมิร์สโกรธพอ"

    "ผมต้องโกรธคุณเรื่องอะไร"

    "เมื่อวานที่พอพูดแบบนั้นไงคะ"

    "แบบไหน"

    "ที่พอบอกให้เมิร์สไปศึกษาคนอื่นดูบ้างไงคะ"

    "ก็รู้นี่ว่าผมไม่ชอบ"

    "ตอนพูดไม่ทันได้คิดนี่คะ"

    "พอขอโทษค่ะ...พอรู้แล้ว พอเข้าใจแล้ว แต่ที่พอพูดแบบนั้น เพราะ...พอแค่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ดีพอกับเมิร์สมากมาย ถ้าเมิร์สเลือกที่ดีกว่าพอได้ เมิร์สก็ยังมีโอกาส....มันไม่ใช่พอไม่รักเมิร์สนะ"

    "ไม่มีใครดีไปกว่าคุณแล้วพอเพียง ผมเจอผู้หญิงมามากมาย มากกว่าที่คุณออกไปเจอผู้คนภายนอกอีก เท่าที่เจอมา ก็ไม่ได้ทำให้ผมอยากใช้ชีวิตด้วย และถึงแม้ผมจะเจอใครที่ดีกว่าคุณจริง ๆ ใจผมก็ไม่ได้รู้สึกกับเขาเหมือนที่รู้สึกกับคุณแล้ว"


    Redjade

    27/09/2563



    Mercury (เมิร์ส)




    พอเพียง


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น