Journalist Love Cute รักผมเถอะครับ! คุณนักข่าว

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

บทนำ
กรี๊ดดดดดดด วันนี้เป็นวันที่ฉันอยากจะกรี๊ดให้ทุกคนได้ยินนน
ก็เพราะว่า...ตอนนี้ฉันอยู่ที่หอพักของวง Cute
วงนี้ประกอบไปด้วย...
วิคเกอร์ ลีดเดอร์สุดเย็นชา เงียบขรึม เป็นมือกลอง มักจะชอบกินไวน์ ไม่ค่อยชอบสูบบุหรี่มักจะชอบช่วยเหลือผู้อื่นบ่อยๆ และมีข่าวว่าเค้าจะแต่งงานภายในเร็วนี้
โซดา สาวสวยเสียงใสคนเดียวในวง Cute เป็นนักร้องคู่กับมิค และเป็นที่จับตามองเลยทีเดียวเพราะว่า สาวคนนี้ไม่ได้มีดีแค่เสียงเท่านั้นแต่มีความเซ็กซี่ทีไม่อาจคาดถึง 
ซิมเมอร์ หนุ่มตี๋ขี้เล่น มักจะชอบเที่ยวกลางคืนจนอาจจะเรียกว่าเป็นภาระของวงเลยก็ได้ แต่ถ้าไม่มีฝีมือในการเล่นเบสก็คงไม่มีวงไหนจะรับเข้าวงหรอก
มิค หนุ่มหล่อ สาวตรึม เป็นนักร้องคู่กับโซดา  มักจะชอบสร้างข่าวให้กับวงจนเรียกว่าภาระของวงคนที่สอง เลยเพราะเวลาออกไปไหนมักจะไม่ใส่อะไรคลุมไว้เลยยย
กรี๊ดดดนี้ฉันฝันไปหรือเปล่าเนี่ย 
แปะๆ  ฉันลองเอามือไปตบหน้า เอ๊ะ! เจ็บนี่
อย่าบอกนะว่า....
"ใช่พวกเธออยู่หอพักของเรา"วิคเกอร์พูดขึ้นมาพร้อมกับยกน้ำขึ้นมาดื่ม แต่..เอ๊ะ!
แล้วฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง
"เพราะว่าเธอวิ่งไปชนไอมิคเธอเงยหน้าขึ้นมามองตามันอย่างซาบซึ้ง แต่เธอก็สลบไป ไอมิคจึงจับหน้า ธะ.." ป้าบ!!!!!
อะ..เอ่อ...
"นี่ไอซิม แกก็เล่าเกินความเป็นจริง คือเธออ่ะวิ่งมาชนฉันพอเธอมองหน้า เธอก็สลบไป" มิคเล่าแก้ให้ฟังหลังจากที่ซิมเมอร์พูดออกมาอย่างตกก๊ะใจ แต่.....
2ชั่วโมงก่อน
'พี่วัน พี่พีคพี่ไปกินข้าวก่อนเลยนะ หนูขอไปเข้าห้องน้ำก่อน' ฉันพูดบอกพี่วันและพี่พีคให้ไปกินข้าวก่อนเลย เพราะตอนนี้ปวดท้องมาก
'โอเคๆ งั้นพี่ไปรอที่ ชาบูกิ นะ'พี่วันพูดพร้อมกับจูงมือพี่พีคและเดินออกไป ฉันรีบวิ่งไปห้องน้ำทันที ก่อนที่มันจะออก
แต่สายตาของฉันมันก็ไปสะดุดกับหน้าของคนบางคน...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด นี้มัน..นี้มัน....มิค วงCute นี่ อร๊ายยยยยย
อ๊าากกกก ต้องรีบไปทำข่าว สมุดจดพร้อม ปากกาพร้อม นักข่าวสุดสวยก็พร้อม
ปั๊ก!!!
'อ๊ะ..ขอโทษนะคะๆ'ฉันรีบบอกขอโทษเค้าแต่พอมองหน้า
ทำไมโลกช่างกลม 
คนสวยจะเป็นลม คร้อกกก
ย้อนกลับมาปัจจุบัน
"เธอไม่ต้องกลัวหรอก เธอไปนอนกับยัยโซดา อ้อแล้วเธอจะต้องมาเป็นแม่บ้านและเป็นผู้จัดการ ให้พวกเรา เพราะว่าแม่บ้านคนเก่าลาออกไปแล้ว แถมเรายังไม่มีผู้จัดการอีก เฮ้อออ "
ซิม(ขอสนิทนิสนุง)พูดอย่างรัวๆ จนฉันแทบจะฟังไม่ออก 
"เธอชื่ออะไร" โซดาที่นั่งอยู่ที่โซฟาสีเลือดหมูพูดขึ้นมา เอ๊ะ! ชื่อฉันน่ะหรอ
"อ๋อ..ฉันชื่อ 'เวลา' ค่ะ"ฉันตอบออกไปอย่างสุภาพมากๆ 
"เธอไม่ต้องพูดค่ะกับพวกเราก็ได้เราไม่ถือ"มิคพูดออกมาอย่างรำคาญฉัน อ๊ะ รำคาญฉันหรอ หนอยยยอีตามิคเบอร์รี่
"แต่ฉันถือค่ะ มีอะไรมั้ย!!"ฉันตอบออกไปอย่างกวนๆ เฮ้อคอยดูนะ ฉันจะแฉให้หมดเลย อีตามิคเบอร์รี่
"นี่ ยัยเวลาช้า!"อีตามิคเบอร์รี่ตะโกนชื่อฉันออกมาอย่างเหลืออด คิดเหรอว่าฉันจะยอม...
"มีอะไร!!!!!!!! อีตามิคเบอร์รี่"ฉันตะโกนแข่งกับอีตาบ้านั่น จนวิคเกอร์ ไปลากอีตามิคออกส่วนโซดาก็มาลากฉันออก
"นี่ต่อไปนี้เธอต่อมาดูแลพวกเรา นอนกับพวกเรา ไปออกสื่อกับพวกเรา ไปแก้ข่าวต่างๆนาๆของไอซิมกับไอมิค เข้าใจมั้ย อ้อ แล้ววันนี้เธอก็อยู่กับพวกเราเลยนะ"โซดาพูด
อีตาบ้ามิคมองมาที่ฉันอย่างเฉือดเฉือนพร้อมกับทำปากที่ฉันพอจะเดาได้ว่า..
'เธอตายแน่'
------------------------------------------------------------------------------------------------

เหอๆ แค่บทนำยังยาวขนาดนี้(หรอ) แล้วตอนที่ 1 จะยาวมั้ยเนี่ย
โอ๊ยย แม่เวลาของฉัน ไปเรียกฉันพ่อมิคสุดที่รักอย่างนั้นได้เยี่ยงไร
โถๆ พ่อมิคเบอร์รี่ เอ๊ย พ่อมิคช่างกล้า ว่าแม่เวลา ว่าเวลาช่า 
ชะเอิงเอ่อ เอยยย
คุคิ ไปพบกับตอนใหม่ในตอน...
'ความซวยของยัยเวลา' 
กันนะจ๊าาาาาาาาาาา

1เม้นท์ = 1กำลังใจ